ένα άρθρο που παραθέτει πολύ σοβαρά στοιχεία τα οποία ανατρέπουν τελείως τις καθιερωμένες αντιλήψεις και παγιωμένες (ή "παγωμένες") θέσεις και...σοκάρουν!
Ο λόγος που οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα είναι γιατί τους έπεισαν πως αν δεν φάνε θα πεθάνουν.
Δεν πεθαίνουν από την έλλειψη φαγητού αλλά από την πίστη τους ό,τι η έλλειψη θα τους σκοτώσει.
Ο μόνος λόγος που πεθαίνουν οι άνθρωποι, είναι γιατί πιστεύουν –έτσι τους έπεισαν-
πως πρέπει να πεθάνουν … και πεθαίνουν.
Κάθε χρόνο, χιλιάδες γιατροί και άλλα μέλη της «Αντί – Καπνιστικής Ιεράς Εξέτασης» ξοδεύουν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια διαδίδοντας αυτό, που χωρίς αμφιβολία, αποτελεί τη μεγαλύτερη παραπλανητική -σίγουρα όχι την μόνη- αν και κοινωνικά πετυχημένη, απάτη στην ανθρωπότητα. Έχοντας την υποστήριξη των περισσοτέρων κυβερνήσεων της Δύσης, αυτοί οι Οργουελικοί λομπίστες καταδιώκουν με φανατικό ζήλο αυτό που ξεπερνά κατά πολύ, την απόφαση για τη γελοία καταστροφική περίοδο της ποταπαγόρευσης στην Αμερική που ξεκίνησε το 1919 και κράτησε μέχρι το 1933.
Σήμερα μελετάμε την Αμερικανική ποταπαγόρευση νιώθοντας δικαιολογημένη έκπληξη.. Είναι ποτέ δυνατόν ένα ολόκληρο έθνος να επέτρεψε, σε μία πολύ μικρή ομάδα φανατισμένων, να του απαγορεύσει να καταναλώνει μία μπύρα ή ένα ουίσκι; Δυστυχώς, ναι είναι δυνατόν, παρόλο που δεν υπάρχουν ικανοποιητικές αποδείξεις ότι το αλκοόλ προκαλεί βλάβες στον άνθρωπο, εκτός και αν καταναλώνεται σε πραγματικά υπερβολικές ποσότητες και έντονες συχνότητες.
Αλίμονο, όμως, αυτό που ενδιέφερε αυτή την φανατισμένη ομάδα, δεν ήταν η προστασία απέναντι στο αλκοόλ. Ο πραγματικός τους και μοναδικός σκοπός τους ήταν ποιος θα ελέγχει ποιον. Οι Αμερικανοί φαινομενικά «διέπρατταν αμαρτία» με το να απολαμβάνουν μερικά αλκοολούχα ποτά και οι πουριτανοί μιλώντας εκ μέρους του θεού αποφάσισαν να επέμβουν ώστε να τους κάνουν να νιώσουν μίζεροι και φυσικά να τους ελέγξουν μέσω του φόβου και της μιζέριας. Αυτό κάτι μου θυμίζει σήμερα εδώ στην Ευρώπη !!!
Αν και δεν συνδέονται άμεσα μεταξύ τους το αλκοόλ και το τσιγάρο, η ιστορία της Αμερικανικής ποταπαγόρευσης είναι σημαντική, γιατί μας βοηθά να καταλάβουμε πώς ένας εξαιρετικά μικρός αριθμός φανατικών ζηλωτών, κατόρθωσε να ελέγχει τις συμπεριφορές και τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Σήμερα το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους καπνιστές, αν και αυτή τη φορά ο έλεγχος βρίσκεται στα χέρια των ζηλωτών της κυβέρνησης και των ανίδεων ιατρικών επαγγελματιών, παρά στα χέρια των φανατισμένων θρησκόληπτων. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο, αποφασίζουν λίγοι για κάποιο θέμα, φανατικά και με δογματισμό και το επιβάλλουν σε όλους τους υπόλοιπους.
Συγκεκριμένες κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι οι κάποιες ενέργειές τους στο παρελθόν έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την πρόκληση καρκίνου του πνεύμονα και του δέρματος στον κόσμο σήμερα. Για αυτό το λόγο κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους να αποποιηθούν την ευθύνη και τις οικονομικές επιπτώσεις μακριά από αυτές και να την μεταφέρουν στο ακίνδυνο οργανικό καπνό. Όπως θα αναφέρουμε και αργότερα ο ταπεινός οργανικός καπνός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, υποστηρίζουμε ότι παρέχει μία εκπληκτικά υγιεινή προστασία.
Δεν αντιμετωπίζουν όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο το ίδιο πρόβλημα. Η Ιαπωνία και η Ελλάδα έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό ενήλικων καπνιστών στον κόσμο, αλλά τα λιγότερα κρούσματα καρκίνου στον πνεύμονα. Στον αντίποδα αυτών, η Αμερική, η Αυστραλία, η Ρωσία και μερικά νησιωτικά συμπλέγματα στον Ν.Ειρηνικό έχουν το μικρότερο αριθμό ενηλίκων καπνιστών, αλλά ένα μεγάλο αριθμό περιστατικών καρκίνου στον πνεύμονα. Αυτό είναι ένα στοιχείο σχετικά με την αποκάλυψη του πιο παράλογου, αλλά αρκετά καλά ριζωμένου ψέματος στην ιστορία της δυτικής ιατρικής ότι «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο στον πνεύμονα».
Η πρώτη επαφή των Ευρωπαίων με τον καπνό έγινε το 1492 όταν ο Κολόμβος και ο συν-εξερευνητής του Rodriguo de Jerez είδαν τους ντόπιους να καπνίζουν στην Κούβα. Την ίδια μέρα ο de Jerez έκανε το πρώτο του τσιγάρο και το βρήκε αρκετά χαλαρωτικό πράγμα, όπως τον είχαν διαβεβαιώσει και οι ντόπιοι ότι θα είναι. Αυτή ήταν μία αρκετά σημαντική στιγμή, γιατί ο Rodriguo de Jerez ανακάλυψε αυτό που οι Κουβανοί και οι ντόπιοι Αμερικανοί ήξεραν τόσους αιώνες τώρα: ότι το τσιγάρο και το κάπνισμα δεν ήταν μόνο χαλαρωτικό, αλλά ότι επίσης θεραπεύει τον βήχα και άλλες ελαφριάς μορφής ασθένειες.
Όταν επέστρεψαν στην Ευρώπη ο Rodriguo de Jerez άναψε γεμάτος περηφάνια ένα τσιγάρο στο δρόμο. Αμέσως η τρομερή Ιερά Εξέταση στην Ισπανία διέταξε την σύλληψή του και τη φυλάκισή για τρία χρόνια. Έτσι ο De Jerez καταγράφεται σαν το πρώτο θύμα των αντι-καπνιστικών λόμπυ.
Σε λιγότερο από έναν αιώνα το κάπνισμα έγινε ευρέως διαδεδομένο και μία κοινωνικά αποδεκτή πράξη σε όλη την Ευρώπη, ενώ χιλιάδες τόνοι καπνού εισάγονταν από τις αποικίες ώστε να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ένας μεγάλος αριθμός συγγραφέων επαίνεσε τον καπνό σαν μία παγκόσμια ίαση για τις αρρώστιες της ανθρωπότητας.
Στις αρχές του 20ου αιώνα σχεδόν ένας στους δύο ανθρώπους κάπνιζαν, αλλά τα περιστατικά του καρκίνου του πνεύμονα ήταν τόσο λίγα που δεν γινόταν καν η καταμέτρησή τους. Τότε έγινε κάτι καταπληκτικό, στις 16 Ιουλίου, 1945: ένα τρομακτικό κατακλυσμιαίο γεγονός, προκαλούσε τις κυβερνήσεις της Δύσης να αλλοιώσουν την εντύπωση για το κάπνισμα για πάντα.
Ο K. Greisen θυμάται:
«Όταν η ένταση του φωτός είχε μειωθεί, έσπρωξα μακριά το ποτήρι και κοίταξα κατευθείαν προς την πλευρά του πύργου. Περίπου την ίδια στιγμή παρατήρησα ένα μπλε χρώμα να βρίσκεται γύρω από το σύννεφο καπνού. Τότε κάποιος φώναξε ότι πρέπει να παρατηρήσουμε το κύμα κρούσης που ταξίδευε στο έδαφος. Έμοιαζε σαν μία λαμπερά φωτεινή κυκλική περιοχή κοντά στο έδαφος που αργά εξαπλωνόταν προς το μέρος μας. Το χρώμα του ήταν κίτρινο. Η ανθεκτικότητα του σύννεφου καπνού ήταν ένα από τα πράγματα που με εντυπωσίασε.
Μετά από την πρώτη ξαφνική έκρηξη, το χαμηλότερο μέρος του σύννεφου φάνηκε να παίρνει μία σταθερή μορφή και να παραμένει κρεμασμένο και ακίνητο στον αέρα. Το άνω του μέρος όμως στο μεταξύ συνέχιζε να υψώνεται που μετά από μερικά λεπτά ήταν τουλάχιστον πέντε μίλια ψηλό. Πολύ σύντομα πήρε τη μορφή ζικ-ζακ εξαιτίας της διαφορετικής ταχύτητας που είχε ο άνεμος στα διαφορετικά ύψη. Ο καπνός είχε τρυπήσει ένα σύννεφο όταν μόλις είχε αρχίσει να ανεβαίνει και φαινόταν να μην είχε επηρεαστεί καθόλου από το σύννεφο.»
Τα παραπάνω λόγια περιγράφουν το περιβόητο «Trinity Test», το πρώτο ύπουλο πυρηνικό όπλο που δοκιμάστηκε ποτέ στην ατμόσφαιρα. Μία σφαίρα πλουτωνίου που ζύγιζε έξι κιλά και είχε συμπτυχθεί από εκρηκτικά στρώματα, η Trinity ανατινάχθηκε πάνω από το Νέο Μεξικό εκλύοντας δύναμη που ισοδυναμούσε περίπου με 20,000 τόνους ΤΝΤ. Μέσα σε δευτερόλεπτα, δισεκατομμύρια θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα σε ύψος έξι μιλίων όπου τα αέρια ρεύματα μεγάλης ταχύτητας θα μπορούσαν να τα μεταφέρουν ακόμα πιο μακριά και ψηλά.
Η Αμερικάνική Κυβέρνηση ήξερε εκ των προτέρων τα αποτελέσματα της ραδιενέργειας και τις θανατηφόρες επιπτώσεις της πάνω στους ανθρώπους, αλλά με απόλυτη ωμότητα έδωσε εντολή να γίνει το τέστ αγνοώντας παντελώς τη παγκόσμια υγεία και ευημερία. (!!!)
Σύμφωνα με το νόμο και το σύνταγμα, αυτή ήταν μία πράξη εγκληματικής αμέλειας, αλλά η Αμερικανική Κυβέρνηση δεν έδωσε δεκάρα. Αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα έβρισκαν έναν άλλο αποδιοπομπαίο τράγο στον οποίο θα απέδιδαν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της ραδιενέργειας από τα οποία θα υπέφεραν οι Αμερικανοί και οι άλλοι πολίτες σε κοντινές, αλλά και πιο απομακρυσμένες περιοχές.
Αν ένα και μοναδικό μικροσκοπικό ραδιενεργό σωματίδιο προσγειωθεί στο δέρμα σας όσο εσείς κάθεστε στην παραλία θα πάθετε καρκίνο. Αν εισπνεύσετε ένα και μοναδικό σωματίδιο από αυτά τα θανατηφόρα σκουπίδια ο θάνατος από καρκίνο του πνεύμονα γίνεται αναπόφευκτος …εκτός και αν συμβαίνει να είστε ένας εξαιρετικά τυχερός καπνιστής, οργανικού καπνού.
Το μοναδικό μικροσκοπικό ραδιενεργό σωματίδιο θάβεται βαθιά μέσα στους ιστούς στον πνεύμονα και συντρίβει ολοκληρωτικά τα περιορισμένα αποθέματα βιταμίνης Β17 που βρίσκονται στο σώμα δημιουργώντας τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων.
Πώς μπορούμε λοιπόν να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι τα εκλυόμενα ραδιενεργά σωματίδια προκαλούν πραγματικά καρκίνο στον πνεύμονα κάθε φορά που κάποιος εκτίθεται εσωτερικά; Για τους πραγματικούς επιστήμονες και όχι για τους ιατρούς τσαρλατάνους και τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές αυτό δεν είναι πρόβλημα. Γιατί κάθε θεωρία για να αποδειχθεί επιστημονικά, πρέπει πρώτα να είναι σύμφωνη με τα ακριβή κριτήρια που αποδέχονται οι επιστήμονες σε παγκόσμιο επίπεδο. (!!!)
Πρώτα, το ύποπτο ραδιενεργό σώμα πρέπει να απομονωθεί και μετά να τοποθετηθεί σε ειδικά ελεγχόμενο εργαστήριο για περαιτέρω πειράματα ώστε να προκαλέσει το αποτέλεσμα για το οποίο γίνεται λόγος: «καρκίνος του πνεύμονα στα θηλαστικά».
Επιστήμονες έχουν θυσιάσει ανελέητα, δεκάδες χιλιάδες ποντικιών και αρουραίων με αυτόν τον τρόπο εδώ και χρόνια, δηλ. με το να εκθέτουν τα πνευμόνια των πειραματόζωων εσκεμμένα σε ραδιενεργά υλικά. Τα δημοσιευμένα αποτελέσματα αυτών των ποικίλων πειραμάτων είναι πανομοιότυπα.
Κάθε ποντίκι ή αρουραίος αναπτύσσει ανεξαιρέτως καρκίνο του πνεύμονα και κάθε ποντίκι ή αρουραίος πεθαίνει. Η θεωρία λοιπόν έχει με αυτόν τον τρόπο γίνει ακλόνητο επιστημονικό δεδομένο μέσα στις απόλυτες ελεγχόμενες συνθήκες του εργαστηρίου. Το ύποπτο στοιχείο (ραδιενεργό υλικό) προκάλεσε το ζητούμενο αποτέλεσμα (καρκίνο στον πνεύμονα) όταν εισπνέεται από θηλαστικά.
Το γενικότερο ρίσκο πρόκλησης καρκίνου του πνεύμονα στους ανθρώπους λόγο ατμοσφαιρικού ραδιενεργού νέφους δεν γίνεται να τονιστεί περισσότερο. Πριν από την απαγόρευση πειραμάτων σε ανοικτό περιβάλλον στις 5 Αυγούστου, 1963 από τη Ρωσία, Βρετανία και Αμερική περισσότερα από 4,200 κιλά πλουτωνίου είχαν απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα. Επειδή γνωρίζουμε ότι λιγότερο από ένα μικρογραμμάριο (ένα εκατομμυριοστό του ενός γραμμαρίου) πλουτωνίου αν το εισπνεύσει άνθρωπος του προκαλεί καθολικό καρκίνο στον πνεύμονα, επίσης γνωρίζουμε ό,τι οι αγαπητές μας, δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, επέτρεψαν να διοχετευθούν 4,2 δισεκατομμύρια θανατηφόρες δόσεις στην ατμόσφαιρα από ραδιενεργά στοιχεία, τα οποία έχουν μέσο όρο ζωής 50,000 χρόνια. Ακούγεται τρομακτικό; Δυστυχώς ακολουθούν και χειρότερα.
Το πλουτώνιο όπως αναφέρθηκε και παραπάνω υπάρχει στην κυριολεξία μέσα στα πυρηνικά όπλα πριν την πυροδότησή τους, όμως ο μεγαλύτερος αριθμός θανατηφόρων ραδιενεργών σωματιδίων είναι αυτός που προέρχεται από την κοινή σκόνη ή άμμο που απορροφάται από το έδαφος και ακτινοβολείται πίσω καθώς μετακινείται κάθετα μέσω της βολίδας από το όπλο. Αυτά τα σωματίδια αποτελούν κατεξοχήν το μεγαλύτερο μέρος του «καπνού» σε οποιαδήποτε φωτογραφία απεικονίζεται μία ατμοσφαιρική πυρηνική έκρηξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις αρκετοί τόνοι τέτοιου υλικού απορροφώνται από το έδαφος και ακτινοβολούνται συνεχώς βρισκόμενοι σε κίνηση. Είμαστε όμως ανόητα φειδωλοί με το να πιστεύουμε ότι μόνο 1000 κιλά επιφάνειας απορροφά αποκλειστικά, ραδιενεργό υλικό, από ένα και μοναδικό ατμοσφαιρικό πυρηνικό τεστ.
Πριν οι πυρηνικές δοκιμές απαγορευθούν στη Ρωσία, τη Βρετανία και την Αμερική είχαν ήδη προηγηθεί σε σύνολο 711 ατμοσφαιρικά πυρηνικά τεστ δημιουργώντας έτσι 711,000 κιλά θανατηφόρων μικροσκοπικών ραδιενεργών σωματιδίων στα οποία πρέπει να προσθέσουμε τα 4,200 κιλά υλικού που βρίσκεται αρχικά μέσα στις κεφαλές. Έτσι έχουμε ένα σύνολο 715,200 κιλών.
Υπάρχουν περισσότερο από ένα εκατομμύριο θανατηφόρες δόσεις σε κάθε κιλό που σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις σας έχουν μολύνει την ατμόσφαιρά σας με παραπάνω από 715 δισεκατομμύρια τέτοιες δόσεις, αρκετές όμως για να προκαλέσουν καρκίνο του δέρματος ή του πνεύμονα 117 φορές σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί που ζει στον πλανήτη.
Και να για προλάβω την ερώτησή σας, όχι κανένα ραδιενεργό σωματίδιο «δεν εξασθενεί», τουλάχιστον όχι στη διάρκεια της δικής σας ζωής, ή των παιδιών σας, ή των εγγονιών σας. Με μέσο χρόνο ζωής υπολογισμένο περίπου στα 50,00 χρόνια ή και περισσότερο αυτά τα τρισεκατομμύρια αναρίθμητα θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια κατασκευασμένα από τις κυβερνήσεις σας θα σας ακολουθούν πρακτικά για πάντα.
Κυκλοφορούν σε όλον τον κόσμο μεταφερόμενα από τα δυνατά εναέρια ρεύματα και μετά αυτά εναποτίθενται τυχαία, αν και σε βρίσκονται σε πυκνότερη συγκέντρωση μέσα σε ακτίνα μερικών εκατοντάδων μιλίων από το σημείο των αρχικών δοκιμών. Ένας άνεμος ή μια άλλη διαταραχή που προκαλείται στο έδαφος είναι αρκετά για να τα ξεσηκώσει πάλι και να δημιουργήσει μεγαλύτερο κίνδυνο για όσους βρίσκονται στην περιοχή.
Η κάποτε αθώα ενασχόληση του παιξίματος στην αμμουδιά μιας παραλίας ένα καλοκαίρι μπορεί σήμερα κάλλιστα να μεταφραστεί σε αυτοκτονία, αν τύχει και με τις κινήσεις σας ανακατέψετε μερικά ραδιενεργά σωματίδια που μπορεί να κολλήσουν στο δέρμα σας ή να εισπνεύσετε με τα πνευμόνια σας.
Δώδεκα χρόνια μετά το κατακλυσμικό Trinity Test, είχε γίνει πια φανερό στις κυβερνήσεις ότι τα πράγματα είχαν ξεφύγει του ελέγχου. Το 1957 το Βρετανικό Ιατρικό και Ερευνητικό Συμβούλιο (British Medical Research Council) έβγαλε ανακοίνωση που ανέφερε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο «οι θάνατοι από τον καρκίνο του πνεύμονα διπλασιάστηκαν για την περίοδο 1945-1955)». Παρόλα αυτά δεν έδωσε κάποια εξήγηση για αυτό.
Μέσα σε αυτή τη δεκάχρονη περίοδο οι θάνατοι από καρκίνο στις περιοχές πολύ κοντά στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα είχα τριπλασιαστεί. Μέχρι το τέλος της επίσημης απαγόρευσης των ατμοσφαιρικών δοκιμών το 1963 τα περιστατικά του καρκίνου του πνεύμονα στα νησιά του Ειρηνικού είχαν πενταπλασιαστεί από το 1945. Έχοντας προκαλέσει περιβαλλοντολογικό όλεθρο για τα επόμενα 50,000 χρόνια ήταν πια η κατάλληλη στιγμή για τη «μεγάλη κυβέρνηση» να αρχίσει να μεταθέτει τις ευθύνες.
Πώς θα μπορούσαν να πείσουν τους ανθρώπους ότι αυτό που τους προκαλούσε καρκίνο του πνεύμονα για παράδειγμα, ήταν ένα ενοχοποιητικό γεγονός που προκαλούσε από μόνο του το πρόβλημα για το οποίο καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να κατηγορηθεί ή να δεχτεί μήνυση; Η μόνη εμφανής ουσία που οι άνθρωποι εισέπνεαν, εκτός από τον αέρα ήταν ο καπνός του τσιγάρου και έτσι η κυβέρνηση τον ενοχοποίησε. Ιατρικοί «ερευνητές» που είχαν ελάχιστα προσόντα, ξαφνικά βρέθηκαν να έχουν στα χέρια τους μεγάλα χρηματικά ποσά για έρευνα, που όλα είχαν τον ίδιο σκοπό: «Αποδείξτε ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.»
Οι πραγματικοί επιστήμονες (ειδικά μερικοί από τους εξέχοντες πυρηνικούς επιστήμονες) χαμογέλασαν άγρια με αυτές τις πρόωρες και θλιβερές προσπάθειες του νεοσυσταθέντος αντι-καπνιστικού λόμπυ και τους παγίδευσαν στην πιο θανάσιμη παγίδα όλων. Οι δήθεν ιατρικοί ερευνητές έλαβαν πρόσκληση να αποδείξουν ότι οι απόψεις των παραπάνω ήταν λάθος χρησιμοποιώντας τα ίδια αυστηρά επιστημονικά κριτήρια που είχαν υποθεί για να αποδειχθεί ότι τα ραδιενεργά σωματίδια ήταν η αιτία του καρκίνου του πνεύμονα στα θηλαστικά.
Θυμηθείτε ότι για κάθε θεωρία για να έχει επιστημονική αποδοχή, πρέπει πρωτίστως να αποδειχθεί ότι συμφωνεί με τις ακριβείς προϋποθέσεις που οι επιστήμονες έχουν υιοθετήσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρώτα, το ύποπτο στοιχείο (ο καπνός) πρέπει να απομονωθεί και μετά να μελετηθεί σε ειδικά ελεγχόμενα πειράματα στα εργαστήρια, για περαιτέρω πειράματα, ώστε να προκαλέσει το αποτέλεσμα για το οποίο γίνεται λόγος: «καρκίνος του πνεύμονα στα θηλαστικά».
Παρόλη την έκθεση, στην κυριολεξία δεκάδων χιλιάδων εξαιρετικά αδύναμων ποντικιών και αρουραίων στον καπνό, που παράγουν 200 τσιγάρα ημερησίως, μετά το πέρασμα ενός χρόνου «η ιατρική επιστήμη» δεν κατάφερε ούτε μία φορά να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα σε κανένα ποντίκι ή αρουραίο. Ναι, διαβάσατε σωστά. Για περισσότερο από σαράντα χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες γιατροί εξακολουθούν να σας λένε ψέματα εσκεμμένα.
Οι πραγματικοί επιστήμονες κρατούσαν τους «δήθεν ιατρικούς ερευνητές» από το λαιμό γιατί το να συνδέσουν το θανατηφόρο πείραμα των ραδιενεργών σωματιδίων με το αθώο πείραμα του καπνού απέδειξε περίτρανα και μία για πάντα ότι το κάπνισμα οργανικού καπνού, δεν μπορεί να προκαλέσει υπό καμία συνθήκη καρκίνο στον πνεύμονα. Και ακόμα παραπέρα, σε ένα μεγαλο «τυχαίο» πείραμα που ποτέ δεν πήραν άδεια για να δημοσιεύσουν στο κοινό, οι πραγματικοί επιστήμονες απέδειξαν με καταπληκτική ακρίβεια ότι το κάπνισμα στην πραγματικότητα βοηθάει στην πρόληψη ενάντια στον καρκίνο του πνεύμονα.
Όλα τα ποντίκια και οι αρουραίοι χρησιμοποιήθηκαν για μία και μοναδική φορά σε ένα συγκεκριμένο πείραμα και κατόπιν εξολοθρεύτηκαν. Με αυτόν τον τρόπο οι ερευνητές διασφαλίζονταν ότι τα αποτελέσματα από όποια ουσία ερευνούσαν δεν θα «μολύνονταν» κατά λάθος από τα πραγματικά ή φανταστικά αποτελέσματα κάποιας άλλης ουσίας. Έτσι ως δια μαγείας σε μία μέρα, μερικές χιλιάδες ποντίκια που ανήκαν στο πείραμα για το κάπνισμα βρέθηκαν «τυχαία» στο πείραμα που αφορούσε τα ραδιενεργά σωματίδια, τα οποία στο παρελθόν είχαν σκοτώσει ακόμα και το τελευταίο άτυχο πειραματόζωο που βρέθηκε στο πέρασμά τους.
Παρόλο όμως αυτά και εκεί που δεν το περίμενε κανείς, περίπου το 60% των ποντικιών που συμμετείχαν στο πείραμα με τον καπνό επέζησαν από την έκθεσή τους στα ραδιενεργά σωματίδια. Αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν τη προηγούμενη έκθεσή τους στις μεγάλες ποσότητες καπνού. Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν άμεση και τα αποδεικτικά στοιχεία έπρεπε να μην βγουν προς τα έξω, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τους πραγματικούς επιστήμονες από το να πουν την αλήθεια.
Ο καθηγητής Schrauzer, Πρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως των Βιο-οργανικών Χημικών έδωσε κατάθεση σε μία επιτροπή στο Αμερικανικό Κονγκρέσσο το 1982 που ήταν για καιρό γνωστή στους επιστήμονες και υποστήριζε ότι συγκεκριμένα στοιχεία που βρίσκονται στον καπνό δρουν σαν αντι-καρκινικοί παράγοντες σε πειραματόζωα. Υποστήριξε ακόμα πως αν στα στοιχεία που είναι γνωστά ότι προκαλούν καρκίνο στα ζώα αν κάποιος εφαρμόσει τα συγκεκριμένα αντι-καρκινικά στοιχεία, τότε τα πρώτα καταστέλλονται.
Ο καθηγητής Schrauzer δεν σταμάτησε εκεί. Παίρνοντας όρκο μπροστά στην επιτροπή υποστήριξε ότι «κανένα στοιχείο που υπάρχει στον οργανικό καπνό του τσιγάρου δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί στον άνθρωπο καρκίνο του πνεύμονα,» και πρόσθεσε ότι «κανείς δεν κατάφερε να προκαλέσει καρκίνο στον πνεύμονα στα ποντίκια στο εργαστήριο με τη χρήση καπνού». Ήταν μία ικανοποιητική απάντηση σε ένα αρκετά περίπλοκο πρόβλημα. Αν η κυβέρνηση απαγόρευε τη δημοσίευση ενός επιστημονικού άρθρου σας, τότε διαλέξτε έναν εναλλακτικό δρόμο και φροντίστε τα πιο σημαντικά σημεία να καταγραφούν στα αρχεία του Κογκρέσου!
Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η σκληρή αλήθεια οδήγησε την κυβέρνηση και τους δήθεν ιατρικούς «ερευνητές» σε ανεξέλεγκτη οργή. Έως το 1982 είχαν στην πραγματικότητα αρχίσει να πιστεύουν την ίδια την ηλίθια προπαγάνδα τους και δεν είχαν σταματήσει παρόλο τις αντιδράσεις των εξαίρετων μελών της επιστημονικής κοινότητας. Εντελώς ξαφνικά λοιπόν μετέθεσαν την ευθύνη στα άλλα «μυστικά» συστατικά που βάζουν στα τσιγάρα οι καπνοβιομηχανίες. «Ναι, αυτό πρέπει να είναι ο λόγος,» αναφώνησαν με ενθουσιασμό μέχρι που μία ομάδα επιστημόνων πήρε τηλέφωνο και υπέδειξε ότι αυτά τα ίδια τα «μυστικά» συστατικά είχαν χρησιμοποιηθεί και στα πειράματα με τα ποντίκια και έτσι είχε αποδειχθεί επίσης ότι δεν ήταν ικανά να προκαλέσουν καρκίνο στον πνεύμονα.
Τα πράγματα έμοιαζαν απελπιστικά για την κυβέρνηση και την ιατρική κοινότητα γενικά. Μια και η αντικαπνιστική εκστρατεία είχε αρχίσει την δεκαετία του 60, δεκάδες χιλιάδες γιατροί είχαν περάσει από τις ιατρικές σχολές, όπου διδάσκονταν ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.
Οι περισσότεροι πίστεψαν το ψέμα, αλλά οι ρωγμές άρχισαν να φαίνονται στον πίνακα. Ακόμη και οι μέτριοι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τους συσχετισμούς, και όταν άρχισαν να ρωτούν τους είπανε να μην κάνουν βλακώδεις ερωτήσεις. «Το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο» μετατράπηκε σε δόγμα, ένας μηχανισμός ημι-θρησκευτικής πίστεως όπου η τυφλή πίστη έγινε υποκατάστατο της αποδείξεως.
Ακόμα και η τυφλή πίστη χρειάζεται ένα σύστημα θετικής ενίσχυσης, η οποία σε αυτή την περίπτωση γίνανε τα διαφημιστικά γραφεία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ξαφνικά οι τηλεοπτικές οθόνες έχουν πλημμυρίσει με εικόνες των τρομερά μαυρισμένων «πνευμόνων του καπνιστή», με το συνοδευτικό μάντρα ότι θα πεθάνουν σε φρικτή αγωνία, αν δεν σταματήσουν τώρα. Όλα τους αξιολύπητα σκουπίδια, φυσικά.
Στο πλάκα του νεκροτομείου οι πνεύμονες ενός καπνιστή και μη καπνιστή βλέμμα έχουν το ίδιο ροζ χρώμα, και ο μόνος τρόπος για έναν ιατροδικαστική παθολόγο, να μπορεί να σας πει ότι μπορούσε να είναι ο ένας καπνιστής, είναι εάν διαπιστώσει βαρείς λεκέδες από νικοτίνη στα δάχτυλά, ένα πακέτο με Καμήλες ή Marlboro στην τσέπη, ή εάν κάποιος από τους συγγενείς σας παραδεχτεί απερίσκεπτα ότι έχετε καπνίσει τον «ζιζάνιο δαίμονα».
Οι μαύροι πνεύμονες; Ένας ανθρακωρύχος, ο οποίος σε όλη του τη εργασιακή ζωή εισέπνευσε σε άφθονες ποσότητες μικροσκοπικά σωματίδια μαύρη σκόνη άνθρακα, και όπως τα ραδιενεργά σωματίδια θα πιαστούν βαθιά στον ιστό των πνευμόνων και θα μείνουν εκεί για πάντα, αν δουλέψει στα ορυχεία άνθρακα για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια χωρίς μια μάσκα προσώπου, οι πνεύμονες του θα μοιάζουν πιθανώς με αυτές των φωτογραφιών.
Πολλοί άνθρωποι ρωτάνε το πώς αυτοί που καπνίζουν προστατεύονται από τα ραδιενεργά σωματίδια, και ακόμη περισσότερο ρωτάνε γιατί οι αληθινοί αριθμοί δείχνουν ότι πολλοί περισσότεροι μη καπνιστές πεθαίνουν από καρκίνο των πνευμόνων από καπνιστές.
Ο καθηγητής Sterling του Simon Fraser University στον Canada, βρίσκεται πιθανώς πιο κοντά στην αλήθεια,
«Χρησιμοποιούμε ερευνητικά έγγραφα, πειραματιζόμαστε και βρίσκουμε ότι το κάπνισμα δημιουργεί λεπτές βλεννώδεις μεμβράνες στους πνεύμονες, που σχηματίζουν ένα προστατευτικό στρώμα που σταματά οποιαδήποτε καρκινογόνα σωματίδια από να εισέλθουν στον ιστό των πνευμόνων. Αυτό είναι πιθανώς όσο πιο κοντά μπορούμε να φτάσουμε στην αλήθεια -προς το παρόν- και το κάνουμε με την τέλεια επιστημονική έννοια του όρου. Τα θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια που εισπνέονται από έναν καπνιστή αρχικά, παγιδεύονται από το στρώμα βλεννογόνου και στη συνέχεια αποβάλλονται από το σώμα πριν να μπορέσουν να εισέλθουν στον ιστό».
Όλα αυτά μπορεί να είναι λίγο καταθλιπτικά για τους μη καπνιστές, αλλά πιθανώς να μην υπάρχει κάποιος άλλος να σας τα πει. Τώρα αυτό δεν σημαίνει «βγείτε και καπνίστε» σε καμία περίπτωση και αυτή η επισήμανση είναι για τον γνωστό λόγο του ό,τι «με διαβάζουν και βλάκες και ηλίθιοι» απλώς να μην ξεχνάτε κάθε φορά που κάμποσες Μη κυβερνητικές ομάδες κι ομαδούλες σας λένε ετούτο κι εκείνο …. τραβήξτε την κουρτίνα … έτσι για την χαρά του παιχνιδιού και στην τελική όπως είναι και το moto του terra papers ….
ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ
Πηγή: terrapapers
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου