ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας

19-20-21 Οκτώβρη Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού
(στην πρώην αμερικανική βάση, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αναδύονται και να αναπτύσσονται όλο και περισσότερες ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας, αχρήματης, ανταλλακτικής οικονομίας σε όλη την Ελλάδα αλλά και κολεκτίβες εργασίας.
Η δράση και η συμμετοχή σ' αυτά αποδεικνύει σε όλους μας ότι ένας άλλος κόσμος είναι όχι απλά εφικτός αλλά υπαρκτός. Ένας κόσμος όπου οι νόμοι της αγοράς και το υπάρχον οικονομικό σύστημα της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας για το κέρδος καταρρέουν και όπου οι ανθρώπινες σχέσεις αποκτούν εκ νέου νόημα.

Η εξαθλίωση και η περιθωριοποίηση που μας επιβάλλονται, στο όνομα της κρίσης και της ανάπτυξης, αντιμετωπίζονται μέσα από την συλλογική δημιουργία και την αλληλεγγύη (με τελευταίο το παράδειγμα των εργαζομένων της βιομηχανικής μεταλλευτικής). Σε πολλούς από εμάς που συμμετέχουμε σε ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας γεννήθηκε η ιδέα πραγματοποίησης ενός φεστιβάλ. Θα θέλαμε το Φεστιβάλ να αποτελέσει σημείο συνάντησης, ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας μεταξύ όλων αυτών των εγχειρημάτων, αλλά κυρίως να μπορέσει όλο αυτό το ρεύμα αυτόνομης και αλληλέγγυας δημιουργίας να έρθει σε επαφή με όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας, που αυτή την περίοδο βρίσκεται σε αναζήτηση διεξόδου από το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο.

Ξέρουμε ότι είμαστε ακόμη στην αρχή μιας μακράς διαδρομής και θα βρεθούμε αντιμέτωποι με δυνάμεις του λαϊκισμού και της φιλανθρωπίας που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πτώχεια και την εξαθλίωση που ήδη βιώνουν συμπολίτες μας καλλιεργώντας αυταπάτες ότι η κρίση θα περάσει και θα γυρίσουμε στην προ μνημονίου εποχή κατηγορώντας πότε τους νότιους πότε τους μετανάστες, πότε τους δημόσιους υπάλληλους, πότε τους διαδηλωτές, πότε όλους μας καλλιεργώντας δηλαδή λογικές του διαίρει και βασίλευε.
Ξέρουμε ακόμη ότι ζούμε τις τελευταίες στιγμές ενός κόσμου, βασισμένου στην εκμετάλλευση, την αδικία και σε μια ψευδαίσθηση αιώνιας αφθονίας. Ο κόσμος αυτός καταρρέει, και είναι στο χέρι μας να αναδείξουμε τώρα τις δομές, που όχι μόνο θα αντικαταστήσουν το υπάρχον αδιέξοδο, αλλά θα αποτελέσουν απτό παράδειγμα για τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης, συνεργατικότητας και αλληλοβοήθειας!

Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει τις εξής θεματικές:
  • Εγχειρήματα εργασιακής αυτοδιαχείρισης-κολεκτίβες εργασίας
  • Αλληλέγγυα και ανταλλακτική οικονομία
  • Τοπικοποίηση, κοινωνικοποίηση, αποανάπτυξη
κατά την διάρκεια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν συζητήσεις, εργαστήρια, ανταλλακτικά παζάρια, συναυλίες και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα.

Καλούμε όλες τις ομάδες που έχουν αναπτύξει δομές αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας και τον καθένα και την καθεμία που θέλει να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια στην ανοιχτή συνέλευση του φεστιβάλ.
Posted by
Labels:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)