ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024

Αν η εξουσία σάς ζητήσει να στειρωθείτε, ή να λοβοτομηθείτε, "για το κοινό καλό", θα το κάνετε;


{Ως άμεσο σχόλιο στον τίτλο του άρθρου που αναδημοσιεύουμε: προσωπική μας άποψη είναι ότι πολλοί περισσότεροι "άνθρωποι" (πιο σωστός όρος είναι τα "άνοα δίποδα") απ' ό,τι θα βιαζόταν να υποθέσει κάποιος καλοπροαίρετος θα το έκαναν και μάλιστα χωρίς πολλή πίεση...Αφού θα τους το υπαγόρευαν οι "αυθεντίες", οι "ειδικοί" και οι "τηλε-αστέρες" ΠΟΥ ΟΡΓΙΑΣΑΝ στα χρόνια της "Πλανδημίας" και της εμβολιαστικής γενοκτονίας που ακολούθησε και "τρέχει" απτόητη, αλλά και οι κάθε είδους "γκουρού". Όλοι αυτοί που όλοι μαζί εργάζονται για το καλό της εξουσίας και το κακό-κάκιστο των παθητικών εξουσιαζόμενων κοπαδιών, τα οποία έχουν μάλλον απωλέσει το ένστικτο της επιβίωσης...Κι αφού θα ήταν "για το καλό του πλανήτη", "της (έτσι κι αλλιώς εκφυλισμένης ψυχοσωματικής) υγείας τους", για τη ..."βιώσιμη ανάπτυξη" και "ευημερία" (των μισάνθρωπων ανισόρροπων ελίτ και όχι των αγελαίων μαζάνθρωπων, φυσικά), "για το κάρμα" (να μην ξεχνάμε και τις απαραίτητες σοφιστείες "φώτισης" και "δραπέτευσης" από τη "σαμσάρα"), για την κλιματική αντεπιστημονική μπουρδολογία και βεβαίως για το καλό της "ευρυθμίας" της τεχνητής νοημοσύνης, που δεν θα πολυανέχεται αμφισβήτηση ή ανταγωνισμό...

Περάστε μια βόλτα κι από τα άρθρα των συνδέσμων στο τέλος της ανάρτησης,

«Η υπακοή είναι το μεγαλύτερο καταφύγιο των αδύναμων και δειλών ανθρώπων!» ~ Mehmet Murat ildan }


Αν η εξουσία σάς ζητήσει να στειρωθείτε, ή να λοβοτομηθείτε, "για το κοινό καλό", θα το κάνετε;

Της Ιωάννας Υψηλάντη


Επειδή έχω σιχαθεί την φράση, "για το κοινό καλό", Επειδή όσοι...
την επικαλούνται, έχουν κάνει τα χειρότερα εγκλήματα, στο όνομα της,
Επειδή το "κοινό καλό" επιβάλλεται με υποκειμενικούς νόμους, ανάλογα με τους στόχους εξαρτώμενων και διεφθαρμένων κομμάτων μιας τεχνητής πλειοψηφίας,
Επειδή έχει διαστρεβλωθεί και η λέξη "κοινό" και η λέξη "καλό",
Πρέπει πάντα να διευκρινίζουμε:
"ΚΑΛΟ" ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;;;
Έτσι, στα δύο χρόνια "πανδημίας", το "κοινό καλό" εκφράστηκε, από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις με "μέτρα έκτακτης ανάγκης", που επιβάλλονται μόνο σε στρατιωτικά πραξικοπήματα, για την πλήρη υποταγή των πολιτών, στην παραφροσύνη.
Το "κοινό καλό" χρηματοδοτήθηκε με δεκάδες δις, για να επιβληθεί, στην ελεύθερη σκέψη και στην λογική με μέτρα, όπως η απόλυτη λογοκρισία, η απόκρυψη κάθε πραγματικού στοιχείου, που θα χαλούσε το αφήγημα, η προπαγάνδα τρόμου και θανατικού, η καταστολή και τα εξωφρενικά πρόστιμα, εναντίον μιας πτωχευμένης κοινωνίας.
Το "κοινό καλό" έγινε το απόλυτο σύνθημα, για να διχάσει τις κοινωνίες και ν΄αφαιρέσει κάθε ατομικό και ανθρώπινο δικαίωμα, που πέτυχε η ανθρωπότητα.
Το "κοινό καλό" έγινε συνώνυμο με τον "πλήρη εμβολιασμό".
Με πειραματικά και αναποτελεσματικά σκευάσματα, που πλούτισαν τις καταρρέουσες Φαρμακοβιομηχανίες, καταστρέφοντας τις οικονομίες των εθνών.
Όλα αυτά με Νόμους, για το "κοινό καλό".
Πολλοί έχουν πειστεί ότι λειτουργούν, προς όφελος της κοινωνίας, υλοποιώντας αυτούς τους έκτακτους νόμους και στρέφονται, εναντίον όσων αρνούνται, ζητώντας ακόμα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακές, αστυνομική βία και πρόστιμα, εναντίον τους.
Ειδικά, εσάς, θέλω να ρωτήσω: Αν, κάποια στιγμή, η εξουσία σάς ζητήσει να στειρωθείτε, ή να λοβοτομηθείτε, "για το κοινό καλό", θα το κάνετε; ΄Η θα επικαλεστείτε το ατομικό σας δικαίωμα, σε βάρος του "κοινού καλού";;

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Προτείνουμε και τα εξής:



2 σχόλια:

  1. Υπάρχει ένα συγκλονιστικό βίντεο με τίτλο κορωνοκρατία 1 το οποίο δυστυχώς δεν μπορώ να το βρω στο yoytube.Κάτι συμβαίνει και δεν ξέρω αν μπορείτε να το βρείτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το κοιτάξουμε, αλλά, όπως είναι η "πολιτική της κοινότητας", βίντεο με αποκαλυπτικό και συγκλονιστικό περιεχόμενο δεν απολαμβάνουν "μακροημέρευση"...

      Διαγραφή