ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 31 Αυγούστου 2024

Μεγάλο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού κοντά στον ισημερινό ψύχεται με ταχύτητες ρεκόρ – και οι επιστήμονες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί.

 { Περάστε μια βόλτα κι από ΕΔΩ: Αφιερωμένο στα κίβδηλα αφηγήματα και τους έμμισθους "ειδικούς" της κλιματικής αλλαγής }

 

Μεγάλο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού κοντά στον ισημερινό ψύχεται με ταχύτητες ρεκόρ – και οι επιστήμονες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί… Οι επιστήμονες προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τι οδήγησε την πρόσφατη δραματική ψύξη του τροπικού Ατλαντικού, αλλά μέχρι στιγμής έχουν προκύψει λίγες ενδείξεις. «Ακόμα ξύνουμε το κεφάλι μας για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα», είπαν οι ερευνητές.

Για λίγους μήνες αυτό το καλοκαίρι, μια μεγάλη λωρίδα του Ατλαντικού Ωκεανού κατά μήκος του ισημερινού ψύχθηκε με ταχύτητα ρεκόρ. Αν και το κρύο έμπλαστρο θερμαίνεται τώρα και επιστρέφει στο φυσιολογικό, οι επιστήμονες εξακολουθούν να μπερδεύονται με το τι προκάλεσε τη δραματική ψύξη εξαρχής.

Το ανώμαλο ψυχρό κομμάτι, το οποίο περιορίζεται σε ένα τμήμα του ωκεανού που εκτείνεται σε αρκετές μοίρες βόρεια και νότια του ισημερινού, σχηματίστηκε στις αρχές Ιουνίου μετά από μια σειρά πολλών μηνών με τα θερμότερα επιφανειακά νερά εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια. Ενώ αυτή η περιοχή είναι γνωστό ότι ταλαντεύεται μεταξύ ψυχρών και θερμών φάσεων κάθε λίγα χρόνια, ο ρυθμός με τον οποίο έπεσε από ρεκόρ σε χαμηλό αυτή τη φορά είναι «πραγματικά άνευ προηγουμένου», λέει ο Franz Tuchen, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι στη Φλόριντα. παρακολουθεί το συμβάν, είπε στο Live Science.

«Εξακολουθούμε να ξύνουμε το κεφάλι μας για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα», είπε ο Michael McPhaden, ανώτερος επιστήμονας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) που επιβλέπει μια σειρά από σημαδούρες στις τροπικές περιοχές που συλλέγουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για το κρύο. patch, είπε στο Live Science. «Θα μπορούσε να είναι κάποιο παροδικό χαρακτηριστικό που έχει αναπτυχθεί από διαδικασίες που δεν καταλαβαίνουμε καλά».

Οι θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας στον ανατολικό ισημερινό Ατλαντικό ήταν οι πιο καυτές τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, όταν ξεπέρασαν τους 86 βαθμούς Φαρενάιτ (30 βαθμούς Κελσίου) — οι θερμότεροι μήνες που έχουν καταγραφεί από το 1982. Όταν μπήκε ο Ιούνιος, οι θερμοκρασίες άρχισαν να πέφτουν μυστηριωδώς, φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο τέλη Ιουλίου στους 77 F (25 C), έγραψε πρόσφατα ο Tuchen σε μια ανάρτηση ιστολογίου.

Οι προβλέψεις έδειξαν ότι το φαινόμενο ψύξης μπορεί να είναι στα πρόθυρα να εξελιχθεί σε ατλαντικό Niña, ένα περιφερειακό κλίμα που τείνει να αυξήσει τις βροχοπτώσεις στη δυτική Αφρική και να μειώσει τις βροχοπτώσεις στη βορειοανατολική Βραζιλία καθώς και σε χώρες που αγκαλιάζουν τον Κόλπο της Γουινέας, όπως η Γκάνα, η Νιγηρία και Καμερούν. Το φαινόμενο, το οποίο δεν είναι τόσο ισχυρό όσο το αντίστοιχο της La Niña στον Ειρηνικό και δεν έχει συμβεί από το 2013, θα είχε δηλωθεί εάν οι χαμηλότερες από το μέσο όρο θερμοκρασίες παρέμεναν για τρεις μήνες, έως τα τέλη Αυγούστου.

Ωστόσο, ο κρύος θύλακας του νερού θερμαίνεται τις τελευταίες εβδομάδες, επομένως «η ετυμηγορία είναι ήδη αρκετά βέβαιη ότι δεν θα ταξινομηθεί ως Atlantic Niña», είπε ο Tuchen.

Ωστόσο, το να καταλάβουμε τι ακριβώς προκάλεσε τη δραματική ψύξη θα επιτρέψει στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τις ιδιορρυθμίες του κλίματος της Γης, κάτι που μπορεί τελικά να ωφελήσει την πρόγνωση του καιρού, είπε ο Tuchen. Καμία όμως από τις αναμενόμενες διαδικασίες δεν ξεχωρίζει μέχρι στιγμής. 

Μεγάλο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού κοντά στον ισημερινό ψύχεται με ταχύτητες ρεκόρ – και οι επιστήμονες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ...
 

“Κάτι άλλο συμβαίνει”

Τα ψυχρότερα επιφανειακά ύδατα συνήθως συνοδεύονται από ισχυρότερους εμπορικούς ανέμους, οι οποίοι ρέουν κοντά στον ισημερινό και είναι οι ισχυρότεροι παράγοντες του Niñas, επειδή παρασύρουν τα θερμά επιφανειακά ύδατα και επιτρέπουν σε βαθύτερα, ψυχρότερα νερά να ανέβουν μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως ισημερινής ανόδου. Περιέργως, η πρόσφατη ψυχρή περιοχή συμπίπτει με πιο ασθενέστερους ανέμους νοτιοανατολικά του ισημερινού, οι οποίοι «κάνουν το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να κάνουν αν ήταν ο λόγος για την ψύξη», είπε ο Tuchen. «Προς το παρόν, πιστεύουμε ότι οι άνεμοι ανταποκρίνονται στην ψύξη».

Ο ΜακΦέιντεν σημείωσε ότι ορισμένοι ασυνήθιστα ισχυροί άνεμοι που είχαν αναπτυχθεί στα δυτικά του κρύου τμήματος τον Μάιο μπορεί να ξεκίνησαν την ψύξη με ταχύτητα ρεκόρ, αλλά αυτοί οι άνεμοι «δεν έχουν αυξηθεί όσο η θερμοκρασία έχει πέσει», είπε ο ΜακΦέιντεν. «Κάτι άλλο συμβαίνει».

Οι επιστήμονες έχουν μοντελοποιήσει μια χούφτα πιθανές κλιματικές διεργασίες για να προσπαθήσουν να εξηγήσουν την παρατηρούμενη ψυχρή περιοχή, όπως οι εξαιρετικά ισχυρές ροές θερμότητας στην ατμόσφαιρα ή οι ξαφνικές αλλαγές στα ρεύματα των ωκεανών και του ανέμου. «Από ό,τι βλέπουμε, αυτοί δεν είναι προφανείς οδηγοί αυτού του γεγονότος ψύξης», είπε ο Tuchen.

Αν και είναι άνευ προηγουμένου, η πρόσφατη δραματική ψύξη δεν είναι πιθανό να προκληθεί από την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο. «Δεν μπορώ να το αποκλείσω», είπε ο ΜακΦέιντεν. “Αλλά εκ πρώτης όψεως, αυτό είναι απλώς μια φυσική παραλλαγή του κλιματικού συστήματος πάνω από τον ισημερινό Ατλαντικό.”

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από δορυφόρους, ωκεανικούς σημαδούρες και άλλα μετεωρολογικά εργαλεία, οι Tuchen και McPhaden είναι μεταξύ πολλών κλιματικών επιστημόνων που παρακολουθούν με προσήλωση το κρύο έμπλαστρο και τυχόν μελλοντικές επιπτώσεις που θα είχε στις γύρω ηπείρους – κάτι που θα μπορούσε να πάρει μήνες για να γίνει εμφανές.

«Θα είναι ενδεχομένως ένα επακόλουθο γεγονός», είπε ο ΜακΦέιντεν. «Πρέπει απλώς να παρακολουθήσουμε και να δούμε τι θα συμβεί».

 

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου