ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2023

"Gaslighting" και αδέσποτες σκέψεις

 

Μια μουσική εισαγωγή στο παρακάτω άρθρο, από ένα πολύ ιδιαίτερο ελληνικό συγκρότημα. Όσο για εμένα, ο όρος "ψυχολογία" -που δεν έχει σχέση με τη δόλια "επιστήμη" της ψυχιατρικής, αυτή με το "ρακένδυτο"  επιστημονικό υπόβαθρο- αποτελεί μια πρακτική που συγγενεύει με την αποκαλούμενη.."μαγεία" ή μαγική σκέψη. Η οποία δρα επί των ριζών της ανθρώπινης φύσης και εξερευνά το ασυνείδητο, αντλώντας δυνάμεις από αυτό, με χρήση και του μη λεκτικού εργαλείου των συμβόλων. Προϋποθέτει ικανότητα διαίσθησης κι επιφέρει εσωτερικό "ψηλάφισμα" σε σοβαρή διαλεκτική σχέση με τα εξωτερικά ερεθίσματα, για να επενεργήσει  -αυτο-θεραπευτικά στην ψυχοσωματική ανθρώπινη υπόσταση. Ακόμη κι αν αυτό επιβάλλει να παραμερίσει την "κοινή -δημοφιλή- λογική". Αυτή που είναι άλλωστε ευάλωτη στις διαθέσεις και πολύμορφες τεχνικές προπαγάνδας και κοινωνικής μηχανικής των.."μαύρων μάγων". Ή, για να ειπωθεί κι έτσι, αυτών των εξουσιαστικών φατριών που υπνωτίζουν και χειραγωγούν με κακόβουλες βλέψεις τα ανθρώπινα πειραματόζωα και διαμορφώνουν αντανακλαστικά εξαρτημένων, μηχανιστικών συμπεριφορών. Το έχετε διαισθανθεί; Η τυφλή εμπιστοσύνη στην "λογική", παραλλάσσουσα έως και αισθητά διαφορετική από εποχή σε εποχή κι ανάλογη με τις κυρίαρχες αντιλήψεις, δεν αποτελεί ενίοτε ένα χρήσιμο και φιλικό προς την επιβίωση εργαλείο προσέγγισης των καταστάσεων και κατανόησης της -έτσι κι αλλιώς ανέκαθεν εύπλαστης- πραγματικότητας.

Ο Ένοικος...

Φαινόμενο Gaslighting: Τελικά μήπως θα πρέπει να γίνουμε και ψυχολόγοι;;


Φαινόμενο Gaslighting: Τελικά μήπως θα πρέπει να γίνουμε και ψυχολόγοι;; Είναι μια πολύ σοβαρή ερώτηση που θα έπρεπε ο καθένας να κάνει στον εαυτό του, παρατηρώντας το τι γίνεται γύρω του.. Παρατηρώντας τους ανθρώπους και πως αυτοί παρασύρονται και χειραγωγούνται από κάποιους που είτε κατέχουν την εξουσία, είτε είναι τα όπλα της..

Ποιοι κατέχουν την εξουσία;;; Οι πολιτικοί και οι ανώτεροι ιερείς.. Ποιοι είναι τα όπλα της εξουσίας;;; Καθηγητές/επιστήμονες και δημοσιογράφοι.. Τι κάνουν όλοι αυτοί;; Προσπαθούν να τρελάνουν τον κόσμο.. Να μας κάνουν φρενοβλαβείς…

Πως λέγεται αυτό το φαινόμενο;; Gaslighting!!!

Αν κάνετε μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα βρείτε μια θεατρική παράσταση που έγινε και ταινία εκεί πίσω στην δεκαετία του ’40.. Τίτλος της ήταν “Gas light”.. Το σενάριο είχε να κάνει με έναν σύζυγο που προσπαθούσε να τρελάνει τη γυναίκα του, μη δεχόμενος την πραγματικότητα.. Πράγματα και καταστάσεις που η γυναίκα έβλεπε και βίωνε, ο άνδρας της τα αναιρούσε..

Και αυτό ακριβώς γίνεται στις μέρες μας από αυτούς που κατέχουν την εξουσία και αυτούς που είναι τα όπλα όσων κατέχουν την εξουσία, τα τσιράκια τους.. Μην παραδεχόμενοι την πραγματικότητα προσπαθούν να τρελάνουν τους ανθρώπους, με απώτερο σκοπό βέβαια την καταστολή και τον έλεγχο επάνω μας..

Σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που περνάει να ανθρωπότητα, ένα είναι το βασικό μας όπλο αν θέλουμε να την βγάλουμε καθαρή.. Το μυαλό μας.. Η νόηση μας.. Και αυτοί που ασκούν εξουσία επάνω μας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι εάν θέλουν να συνεχίσουν να ασκούν αυτή την εξουσία, θα πρέπει να μας έχουν σε καταστολή.. Μας θέλουν φρενοβλαβείς με λίγα λόγια..

Και δυστυχώς το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό, όπως αποδείχθηκε περίτρανα με την πλανδημία και τα εμβόλια και όπως αποδεικνύεται τώρα με το αφήγημα του κακού Ρώσου που την έπεσε στην φουκαριάρα την Ουκρανία.. Και ενώ κανονικά θα έπρεπε οι άνθρωποι να βλέπουν την αλήθεια, κάποιοι δεν τους αφήνουν να την δουν, διαστρεβλώνοντας τα πάντα γύρω μας..

Αρνούμενοι την αλήθεια και την πραγματικότητα, όσοι έχουν την δύναμη της επιβολής της άποψης τους μέσα κυρίως από το γυαλί αλλά και από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δημιουργούν φρενοβλάβεια στους ανθρώπους που συνεχίζουν να τους ακούν, να τους διαβάζουν και να τους πιστεύουν… Και καταφέρνουν έτσι να ελέγχουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, που είναι και το ζητούμενο από αυτούς για να επικυριαρχούν επάνω μας…

Τελικά μήπως θα πρέπει να γίνουμε και ψυχολόγοι;; Πρώτον για να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τα ψυχολογικά κόλπα και όπλα τους και δεύτερον μήπως και βοηθήσουμε κάποιους συνανθρώπους μας να τα δουν και αυτοί και έτσι να γλυτώσουν από την φρενοβλάβεια..

Το άρθρο είναι από το lumi-news

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου