Δείτε ως εισαγωγή αυτό το βίντεο και μετά ακολουθεί το άρθρο που παραθέτει κι ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία γύρω από το παιχνίδι του "μικρού και καλού καπιταλιστή".
Η ιστορία της «Μονόπολη», ως αίτημα για κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη
«Παιδιά εννέα ή δέκα χρονών, (…) μαθαίνουν ότι ο πιο γρήγορος τρόπος για να συσσωρεύουν πλούτο και να αποκτήσουν δύναμη είναι να αγοράσουν όση περισσότερη γη μπορούν στις καλύτερες και πιο προνομιούχες περιοχές και να την κάνουν δική τους. «Lizzie J. Magie.
«Το παιχνίδι του γαιοκτήμονα» ήταν ο πρόδρομος του παγκοσμίου φήμης επιτραπέζιου παιχνιδιού «Monopoly» και δημιουργήθηκε από μια γυναίκα από το δόγμα των Κουακέρων, την Lizzie J. Magie, ως ένα αίτημα για κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη.
Η Lizzie J. Magie (1866-1948) ήταν μέλος του κινήματος των οπαδών του πολιτικού οικονομολόγου Henry George, ο οποίος υποστήριξε μια συγκεκριμένη θεωρία: ότι η εκμίσθωση της γης και των ακινήτων, παράγει τεράστιο κέρδος αυξάνοντας την αξία της γης, ενα κέρδος που επωφελούνται λίγα άτομα ( οι γαιοκτήμονες) και όχι η πλειοψηφία των ανθρώπων (οι ενοικιαστές).
Για να αποδείξει το επιχείρημά της, σχεδίασε και πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το επιτραπέζιο παιχνίδι «Το παιχνίδι του γαιοκτήμονα», το υποτίθεται ότι θα ασκούσε πίεση, και θα αποδείκνυε την εγκυρότητα της θεωρίας της , προτείνοντας τελικά τη θέσπιση ενός ενιαίου ομοσπονδιακού φόρου με βάση την ιδιοκτησία της γης για να αποθαρρύνει την κερδοσκοπία, και να ενθαρρύνει την ισότητα των ευκαιριών
Σύμφωνα με αυτή, αν οι άνθρωποι έχουν κέρδη από την περιουσία τους, άσχετα με το μέγεθός της, τελικά όλη η περιουσία θα καταλήξει νομοτελειακά στα χέρια ενός και μόνο ανθρώπου.
Το παιχνίδι ήταν «μια πρακτική επίδειξη του ισχύοντος συστήματος της αρπαγής της γης με όλα τα συνήθη αποτελέσματα και τις συνέπειές της. Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το «παιχνίδι της ζωής», καθώς περιέχει όλα τα στοιχεία της επιτυχίας και της αποτυχίας στον πραγματικό κόσμο
Στο αρχικό παιχνίδι υπήρχε μια πλακέτα με το γνωστό κύκλωμα των ολοένα και πιο ακριβών γειτονιών που τις διέσχιζες σιδηρόδρομους και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Οι γωνίες είχαν τα «πήγαινε στη φυλακή», «Δημόσιο Πάρκο» και την ίδια τη φυλακή. Η τέταρτη γωνία περιελάμβανε ένα σχέδιο του πλανήτη που περιβάλλεται από τις λέξεις «Η εργασία κατά της μητέρας Γης παράγει μισθούς».
Κάποια στιγμή το 1906, η Lizzie και μια σειρά άλλων οπαδών του Henry George δημιούργησαν το Economic Game Company στη Νέα Υόρκη, και μπόρεσαν να πουλήσουν την πρώτη βερσιόν του παιχνιδιού.
Τελικά, οι Parker Brothers, οι οποίοι είχαν προηγουμένως εκδόσει κάποια άλλα παιχνίδια της Lizzie J. Magie, αγόρασαν το αρχικό παιχνίδι το 1935 για $ 500 χωρίς τη χορήγηση των δικαιωμάτων στο συγγραφέα. Με την πάροδο των ετών, έχουν αναθεωρήσει με συνέπεια και υπευθυνότητα το παιχνίδι και το μετασχημάτισαν σε αυτό το περίφημο «Monopoly», ξεχνόντας προφανώς τελείως το αρχικό κριτικό σχόλιο που ήθελε να κάνει η δημιουργός του.
Το 1941, η Βρετανική Μυστική Υπηρεσία έβαλε τον Τζον Ουάντιγκτον, τον κατοχυρωμένο κατασκευαστή του παιχνιδιού εκτός Η.Π.Α., να δημιουργήσει μια ειδική έκδοση για τους κρατούμενους από τους Ναζί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στα παιχνίδια υπήρχαν κρυμμένοι χάρτες, πυξίδες, αληθινά χρήματα και άλλα χρήσιμα αντικείμενα για απόδραση. Μοιράστηκαν στους κρατούμενους από τον Εθνικό Ερυθρό Σταυρό.
Σήμερα το παιχνίδι υπάρχει on line, σε βίντεο βερσιόν, παγκόσμια έκδοση με πολλές πόλεις από διάφορα μέρη του κόσμου και ηλεκτρονικές κάρτες χρημάτων, πλήρως ενσωματωμενο με την σύγχρονη οικονομία.
Το διαβάσαμε στο Indymedia Athens
Η ιστορία της «Μονόπολη», ως αίτημα για κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη
«Παιδιά εννέα ή δέκα χρονών, (…) μαθαίνουν ότι ο πιο γρήγορος τρόπος για να συσσωρεύουν πλούτο και να αποκτήσουν δύναμη είναι να αγοράσουν όση περισσότερη γη μπορούν στις καλύτερες και πιο προνομιούχες περιοχές και να την κάνουν δική τους. «Lizzie J. Magie.
«Το παιχνίδι του γαιοκτήμονα» ήταν ο πρόδρομος του παγκοσμίου φήμης επιτραπέζιου παιχνιδιού «Monopoly» και δημιουργήθηκε από μια γυναίκα από το δόγμα των Κουακέρων, την Lizzie J. Magie, ως ένα αίτημα για κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη.
Η Lizzie J. Magie (1866-1948) ήταν μέλος του κινήματος των οπαδών του πολιτικού οικονομολόγου Henry George, ο οποίος υποστήριξε μια συγκεκριμένη θεωρία: ότι η εκμίσθωση της γης και των ακινήτων, παράγει τεράστιο κέρδος αυξάνοντας την αξία της γης, ενα κέρδος που επωφελούνται λίγα άτομα ( οι γαιοκτήμονες) και όχι η πλειοψηφία των ανθρώπων (οι ενοικιαστές).
Για να αποδείξει το επιχείρημά της, σχεδίασε και πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το επιτραπέζιο παιχνίδι «Το παιχνίδι του γαιοκτήμονα», το υποτίθεται ότι θα ασκούσε πίεση, και θα αποδείκνυε την εγκυρότητα της θεωρίας της , προτείνοντας τελικά τη θέσπιση ενός ενιαίου ομοσπονδιακού φόρου με βάση την ιδιοκτησία της γης για να αποθαρρύνει την κερδοσκοπία, και να ενθαρρύνει την ισότητα των ευκαιριών
Σύμφωνα με αυτή, αν οι άνθρωποι έχουν κέρδη από την περιουσία τους, άσχετα με το μέγεθός της, τελικά όλη η περιουσία θα καταλήξει νομοτελειακά στα χέρια ενός και μόνο ανθρώπου.
Το παιχνίδι ήταν «μια πρακτική επίδειξη του ισχύοντος συστήματος της αρπαγής της γης με όλα τα συνήθη αποτελέσματα και τις συνέπειές της. Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το «παιχνίδι της ζωής», καθώς περιέχει όλα τα στοιχεία της επιτυχίας και της αποτυχίας στον πραγματικό κόσμο
Στο αρχικό παιχνίδι υπήρχε μια πλακέτα με το γνωστό κύκλωμα των ολοένα και πιο ακριβών γειτονιών που τις διέσχιζες σιδηρόδρομους και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Οι γωνίες είχαν τα «πήγαινε στη φυλακή», «Δημόσιο Πάρκο» και την ίδια τη φυλακή. Η τέταρτη γωνία περιελάμβανε ένα σχέδιο του πλανήτη που περιβάλλεται από τις λέξεις «Η εργασία κατά της μητέρας Γης παράγει μισθούς».
Κάποια στιγμή το 1906, η Lizzie και μια σειρά άλλων οπαδών του Henry George δημιούργησαν το Economic Game Company στη Νέα Υόρκη, και μπόρεσαν να πουλήσουν την πρώτη βερσιόν του παιχνιδιού.
Τελικά, οι Parker Brothers, οι οποίοι είχαν προηγουμένως εκδόσει κάποια άλλα παιχνίδια της Lizzie J. Magie, αγόρασαν το αρχικό παιχνίδι το 1935 για $ 500 χωρίς τη χορήγηση των δικαιωμάτων στο συγγραφέα. Με την πάροδο των ετών, έχουν αναθεωρήσει με συνέπεια και υπευθυνότητα το παιχνίδι και το μετασχημάτισαν σε αυτό το περίφημο «Monopoly», ξεχνόντας προφανώς τελείως το αρχικό κριτικό σχόλιο που ήθελε να κάνει η δημιουργός του.
Το 1941, η Βρετανική Μυστική Υπηρεσία έβαλε τον Τζον Ουάντιγκτον, τον κατοχυρωμένο κατασκευαστή του παιχνιδιού εκτός Η.Π.Α., να δημιουργήσει μια ειδική έκδοση για τους κρατούμενους από τους Ναζί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στα παιχνίδια υπήρχαν κρυμμένοι χάρτες, πυξίδες, αληθινά χρήματα και άλλα χρήσιμα αντικείμενα για απόδραση. Μοιράστηκαν στους κρατούμενους από τον Εθνικό Ερυθρό Σταυρό.
Σήμερα το παιχνίδι υπάρχει on line, σε βίντεο βερσιόν, παγκόσμια έκδοση με πολλές πόλεις από διάφορα μέρη του κόσμου και ηλεκτρονικές κάρτες χρημάτων, πλήρως ενσωματωμενο με την σύγχρονη οικονομία.
Το διαβάσαμε στο Indymedia Athens
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου