ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 23 Ιουλίου 2024

"Μαύρες τέχνες"

 

Στις μέρες που ζούμε η τέχνη υιοθετεί τις επιθυμίες της προωθούμενης ατζέντας, ανομολόγητες ή ολοφάνερες, αλλά όχι εμφανείς για λοβοτομημένα ανθρωποκοπάδια.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η διαφήμιση χρησιμοποιεί τη .. "στρατευμένη" τέχνη -όπως γινόταν κατά κόρον στους κάποτε "κομμουνιστικούς παραδείσους"και όχι μόνο- για να επιτευχθούν οι σκοποί της επιδιωκόμενης ατζέντας κέντρων παγκοσμιοποιημένης εξουσίας, που σήμερα πίσω από ένα διεθνιστικό προσωπείο μόνο για τα συμφέροντα της ανθρωπότητας δεν εργάζονται. 

Πόλεις των 15 λεπτών, που στην ουσία πρόκειται για ζώνες επιτρεπόμενης κυκλοφορίας κι όπου οι στην ουσία φυλακισμένοι "πολίτες" θα έχουν πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες μέσα σε αυτό τον χρόνο που δεν απαιτεί τη χρήση οχήματος - πόσο θετικό για το περιβάλλον! Αλλά τι θα του συμβαίνει σε κάποιον εάν "σαλτάρει" και θελήσει να κινηθεί έξω από την επιτρεπόμενη οριοθέτηση χωρίς άδεια από τον "Μεγάλο Αδελφό"; 

Ασθένειες οι οποίες βιάζονται να αντικαταστήσουν τον ιό που τόσο αγάπησε τον παγκόσμιο εγκλεισμό και "ανάγκη" για ταχεία ανάπτυξη νέων "εμβολίων" με την αμφιλεγόμενη τεχνολογία mRna,  Όπως όλα πια δείχνουν, αποτυχημένη ως προς τον έλεγχο του corona αφού και πάλι μας λένε ότι αυτός βρίσκεται εν μέσω καλοκαιριού και ζέστης σε έξαρση και μάλιστα σε παραλλαγές με "sexy" ονομασίες όπως η "flirt", αλλά και όπως οι αριθμοί παγκοσμίως αποδεικνύουν  με πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας σε μαζικά εμβολιασμένους πληθυσμούς..

Μετά από τα προηγούμενα ενδεικτικά παραδείγματα, όπου κι εδώ η προπαγάνδα έχει βάλει ποικιλοτρόπως το χέρι της, ακόμη και μέσω της διαφήμισης με σχετικά σποτ ή αναρτήσεις κτλ., ερχόμαστε σε ένα καινούργιο σποτάκι. Που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει το πνεύμα και ιδεώδες των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι και πρόκειται σύντομα να ξεκινήσουν στο Παρίσι. Κι αν η διαφήμιση έχει καλλιτεχνική αξία και απευθύνεται σε όλους κι όχι μόνο με εμπορικούς σκοπούς -αν και το "μεγάλο αθλητικό γεγονός" έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια εμπορευματοποιηθεί ολοκληρωτικά- αλλά και για να προσελκύσει το κοινό και να το ευαισθητοποιήσει σε θέματα όπως το "υγιές" ιδεώδες της αθλητικής προσπάθειας και άμιλλας, τότε πώς επιλέχθηκε ένα τέτοιο σποτ; Για την προσεχή "μεγάλη γιορτή" του αθλητισμού με ό,τι σημαίνει κάτι τέτοιο:

 

Ποιος είναι ο συμβολισμός του σκοτεινού πρωταγωνιστή Darth Vader, εκπρόσωπου και χειριστή της "Σκοτεινής Πλευράς της Δύναμης" στην υπερεπιτυχημένη σειρά ταινιών Star Wars ; Πόσο σχετίζεται ο "σκοτεινός μπαμπούλας", ο φορέας του "κακού", με τα αθλητικά ιδεώδη; Πάλι οι διαμορφωτές συναινετικής πραγματικότητας "το έριξαν στο παιχνίδι" και "γρατζουνάνε" το υποσυνείδητο των  ανθρώπων, γνωστοποιώντας τους με τον δικό τους.."μαγικό" -αποκυφιστικού χαρακτήρα;-τρόπο τις διαθέσεις τους για το μέλλον; Προγραμματίζοντας ανάλογα το κοινό-στόχο. Μέσω και αναγνωρίσιμων συμβόλων που τα συσχετίζουν με παγκόσμιας εμβέλειας γεγονότα, από αυτά τα οποία υποτίθεται ότι ενοποιούν τους λαούς. Μα βεβαίως! Τους ενώνουν σε μια πάντως όχι φωτεινή κοινή μοίρα που σχεδιάζουν είτε τους αρέσει είτε όχι..

Στο σημείο αυτό δεν γίνεται να μη μνημονεύσουμε την "μαύρη", νοσηρά αταίριαστη με το event τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Αλλά και "προφητική" όπως απέδειξαν οι υγειονομικές εξελίξεις τα επόμενα "σκοτεινά έτη", που ήλθαν σαν κατάρα σε βάρος της ίδιας της ακεραιότητας ψυχής και σώματος της ανθρωπότητας:

https://antidras.blogspot.com/2020/10/blog-post_4.html#more -δείτε και το χαρακτηριστικό video-

Ο Ένοικος...

Και δυο φωτογραφίες από το φαντασμαγορικά "αλληγορικό" σώου έναρξης των Ολυμπιακών του 2012. Νοσοκομειακοί θάλαμοι γεμάτοι ασθενείς, ακόμη και παιδιά, αλλά και μια σκοτεινή μορφή σε ρόλο "μαέστρου"-;-:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου