ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2024

Όλοι όσοι πρωτοπόρησαν και κατασκεύασαν μια επαναστατική συσκευή φθηνής ή δωρεάν ενέργειας "έχουν βγει από τη μέση"!

  

video παρμένο από το Χ : "REMINDER - Everyone who has built a cheap or free energy device has been killed.



(ΣΥΝΔΕΣΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Για έναν κόσμο δίχως καλωδίωση, λογαριασμούς ρεύματος, "αδελφές του πετρελαίου" και θανατηφόρες ακτινοβολίες...)

Η υπόθεση Stanley Meyer - The Stanley Meyer case

( Συνοπτικά από εμάς: Ο Stanley Meyer είχε εφεύρει αυτοκίνητο που κινούνταν με υδρογόνο από την διάσπαση οποιουδήποτε νερού, είτε βρόχινου είτε θαλασσινού ή ακόμα και από χιόνι, σε υδρογόνο και οξυγόνο από το 1985, με απρόσμενη για πολλούς σκεπτικιστές επιτυχία στις δοκιμές του... Οι αυτοκινητοβιομηχανίες αν το επιθυμούσαν, ενάντια στο καρτέλ των συμβατικών καυσίμων από πετρέλαιο και τα τεράστια συμφέροντά του, ίσως μπορούσαν να κατασκευάζουν από τότε κιόλας αυτοκίνητα με κινητήρια δύναμη το...νερό! Αντικαθιστώντας τα μπουζί με μία κυψέλη καυσίμου έγχυσης νερού...Ο εφευρέτης...αποχαιρέτησε τον μάταιο αυτόν κόσμο "ξαφνικά", από...τροφική δηλητηρίαση και η εφεύρεσή του ξεχάστηκε στα αζήτητα...)

Ο Stanley Meyer πέθανε επειδή ήξερε πώς να μετατρέπει το νερό σε καύσιμο;

Στις 21 Μαρτίου 1998, την πρώτη μέρα της άνοιξης, τέσσερις άνδρες συγκεντρώθηκαν για μεσημεριανό γεύμα σε ένα εστιατόριο. Ανάμεσά τους ήταν ο Στάνλεϊ Μάγιερ, ένας εφευρέτης γνωστός για την επαναστατική του δουλειά πάνω σε μια κυψέλη καυσίμου που κινείται με νερό.

Καθώς ο σερβιτόρος σέρβιρε στον Meyer ένα ποτήρι χυμό cranberry, η κατάσταση πήρε μια ξαφνική και δραματική τροπή. Αμέσως μετά την πρώτη του γουλιά, ο Μάγιερ έσφιξε το λαιμό του, πάλεψε να πάρει ανάσα και βγήκε τρέχοντας στο πάρκινγκ. Κατέρρευσε στο έδαφος, προφέροντας τις ανατριχιαστικές τελευταίες του λέξεις: «Με δηλητηρίασαν».

Ο Steve Robinette, ο επικεφαλής ντετέκτιβ της υπόθεσης, έφτασε γρήγορα στη σκηνή. Συνέλεξε μαρτυρίες από όλους τους παρευρισκόμενους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που άκουσαν τα τελευταία, ανησυχητικά λόγια του Meyer. Ο άνδρας που κατέρρευσε ήταν πράγματι ο Στάνλεϊ Μάγιερ, αφήνοντας ένα σύννεφο μυστηρίου και καχυποψίας γύρω από τον ξαφνικό θάνατό του.

Το έργο του Meyer για τη μετατροπή του νερού σε καύσιμο είχε συγκεντρώσει τόσο την προσοχή όσο και τον σκεπτικισμό. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο πρόωρος θάνατός του δεν ήταν τυχαίος αλλά μια σκόπιμη πράξη για να φιμώσει την πρωτοποριακή ανακάλυψή του. Το μυστήριο του θανάτου του Stanley Meyer παραμένει ένα θέμα ίντριγκας και συζήτησης, με πολλούς να αμφισβητούν εάν το πρωτοποριακό του έργο για την εναλλακτική ενέργεια οδήγησε στο τραγικό τέλος του.

πηγή

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ STANLEY MEYER με υδροκίνηση :

Ο μυστηριώδης θάνατος του Stanley Meyer και του υδροκίνητου αυτοκινήτου του.

Το αυτοκίνητο του Stan Meyer με κινητήρα που κινείται με νερό.

Η εφεύρεση του Meyer υποσχέθηκε μια επανάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία. Λειτουργούσε μέσω μιας ηλεκτρικής κυψέλης καυσίμου νερού, η οποία χώριζε κάθε είδους νερό - συμπεριλαμβανομένου του αλμυρού νερού - στα θεμελιώδη στοιχεία του υδρογόνου και οξυγόνου , χρησιμοποιώντας μια διαδικασία πολύ απλούστερη από τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης.

Παρά τον σκεπτικισμό σχετικά με τη νομιμότητα ενός αυτοκινήτου που κινείται με νερό, ο Meyer μπόρεσε να κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την εφεύρεσή του σύμφωνα με την Ενότητα 101 του Subject Matter Eligibility Index, πράγμα που σημαίνει ότι απέδειξε σε μια επιτροπή αναθεώρησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ότι η εφεύρεσή του λειτούργησε αξιόπιστα.

Ο υδροκίνητος κινητήρας του Meyer ήταν το αποτέλεσμα 20 ετών έρευνας και αφοσίωσης και ισχυρίστηκε ότι ήταν ικανός να μετατρέψει το νερό της βρύσης σε αρκετό καύσιμο υδρογόνου για να οδηγεί το αυτοκίνητό του από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη. Η εφεύρεσή του ήταν συγκλονιστική και υποσχόταν ένα μέλλον μη ρυπογόνων οχημάτων που θα μπορούσαν να ανεφοδιαστούν με έναν εύκαμπτο σωλήνα κήπου.

https://www.gaia.com/article/the-mysterious-death-of-stanley-meyer-and-his-water-powered-car

Εδώ είναι το σχηματικό διάγραμμα για το αυτοκίνητό του:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου