Καθώς περνάνε οι μέρες από το "εκλογικό σώου" ή πιο σωστά "εκλογικό μαγείρεμα" του β΄γύρου των εθνικών εκλογών στη Γαλλία, με την "ανατροπή" κι όλων των αποκαλούμενων exit polls, παραθέτουμε ένα κατά τη γνώμη μας σχετικό αξιοσημείωτο άρθρο κριτικής, από το ελληνικό δίκτυο, που μας πρότεινε αναγνώστης.
Ο χρήσιμος ηλίθιος
Παρουσιάζεται ως νικητής των εκλογών στη Γαλλία ο Μελανσόν, ενώ ο πραγματικός νικητής είναι φυσικά ο Μακρόν. Ο οποίος, από την τρίτη θέση που βρισκόταν με το κόμμα του Μαζί, με ποσοστό ψήφων 20%, βρέθηκε αιφνιδίως πάνω από το πρώτο κόμμα σε ψήφους, την Εθνική Συσπείρωση, στη δεύτερη θέση δηλαδή και θα ελέγχει πλήρως την επόμενη κυβέρνηση!
Πως έγινε αυτό; Έγινε διότι τον βοήθησε ο Μελανσόν, ο οποίος, ως χρήσιμος ηλίθιος, του προσέφερε πάνω από 100 έδρες, παραιτούμενος από τον πρώτο γύρο και ψηφίζοντας το κόμμα του Μακρόν! Ως αντάλλαγμα πήρε και αυτός άλλες τόσες και παραπάνω από τον Μακρόν που κι αυτός, όπου ήταν τρίτος, έδινε γραμμή για Μελανσόν!
Οι εκλογές όμως τελείωσαν, ο Μακρόν είναι δεύτερος και ως πρόεδρος θα διορίσει πρωθυπουργό της αρεσκείας του. Όποιον όμως πρωθυπουργό και να διορίσει δεν προβλέπεται ρόλος για τον Μελανσόν, τον χρήσιμο ηλίθιο, που του έδωσε ως δώρο την κυβέρνηση. Διότι, πολύ απλά, ο Μελανσόν δεν ελέγχει το Λαϊκό Μέτωπο. Έχει μόνον 74 βουλευτές. Οι υπόλοιποι του φοβερού Μετώπου είναι σοσιαλιστές, οικολόγοι και άλλοι φιλελεύθεροι αριστεροί της Φον Ντερ Λάιεν.
Οπότε, ο Μακρόν ίσως δώσει εντολή για πρωθυπουργό του Λαϊκού Μετώπου, παραμερίζοντας όμως με μια απλή κίνηση του χεριού του τον Μελανσόν. Θα τους βάλει στη σειρά για να τους διαλέξει έναν-έναν, θα αφήσει τον Μελανσόν που θέλει 150 δισ. το χρόνο για να πληρώνει αυξήσεις και θα διαλέξει κάποιον άλλον. Τον Ολάντ ας πούμε ή την επικεφαλής των οικολόγων. Τέλειο.
Διότι, ο χρήσιμος ηλίθιος δεν έχει πια ρόλο στη νέα κατάσταση στη Γαλλία. Δεν τον θέλει κανένας. Ούτε καν οι συνεργάτες του στο Λαϊκό Μέτωπο. Και έτσι η Γαλλία θα συνεχίσει να κυβερνάται από την ομάδα Μακρόν, με συμπαραστάτες, ποιους άλλους, τους σοσιαλιστές και τους οικολόγους, που είναι, ούτως ή άλλως, τα δεκανίκια της Κομισιόν και των ΗΠΑ.
Όλο αυτό το σκηνικό ο Τσίπρας το παρουσιάζει ως παράδειγμα, ως νίκη του λαού και όλα αυτά τα χαριτωμένα που λένε συνήθως οι αριστεροί πολιτικοί. Ποια νίκη ακριβώς; Πρόκειται να κυβερνήσει ο Μελανσόν; Πώς; Με τις 74 έδρες που έχει; Ή πρόκειται να κυβερνήσει το Λαϊκό Μέτωπο; Πως; Με τις 182 έδρες του; Δεν μπορεί. Πρέπει να συγκυβερνήσει με τον Μακρόν για να έχει πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.
Και είναι νίκη της αριστεράς να συνεχίσει να κυβερνάει ο νεοφιλελεύθερος Μακρόν, που αυξάνει τα όρια ηλικίας, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών και της ελίτ των Βρυξελλών και των ΗΠΑ; Δεν νομίζω πως αυτό είναι νίκη. Αυτό είναι καθαρή ήττα.
Μια καθαρή ήττα της δήθεν αριστεράς, πρώτα απ΄όλα. Η οποία γελοιοποιείται, κάνοντας συμμαχία με τον Μακρόν, υποτίθεται να φράξει το δρόμο στην ακροδεξιά, στην πραγματικότητα όμως για να αρπάξει όσες περισσότερες έδρες μπορεί, ακόμα και από το χέρι ενός τραπεζίτη.
Μ΄ αυτά και με κείνα, με τις τυχοδιωκτικές πολιτικές συμφωνίες του δευτέρου γύρου, η Γαλλία τινάζεται πολιτικά στον αέρα και θα κυβερνάται από ένα κόμμα του 20%, ενώ ο λαός της θα παρακολουθεί εμβρόντητος, από τη γωνία που θα τον βάλουν και πάλι οι εξελίξεις.
Εάν ο Μελανσόν δεν έδινε σήμα στήριξης στον Μακρόν και άφηνε τους υποψηφίους του να συμμετέχουν στις εκλογές σε όλες τις περιφέρειες, τώρα θα είχε σχηματιστεί πλειοψηφική κυβέρνηση του Εθνικού Συναγερμού με τους γκωλικούς και η Γαλλία θα είχε μια ομοιογενή κυβέρνηση που θα εξέφραζε την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Το πολιτικό αποτέλεσμα της αφύσικης συμμαχίας Μακρόν – Μελανσόν θα είναι η γελοιοποίηση της Ανυπότακτης Γαλλίας, ενώ ταυτόχρονα η Λεπέν θα καθίσταται πλέον η μοναδική αντιπολίτευση, εφόσον όλοι οι άλλοι θα συνομιλούν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης – κουρελού, η οποία δεν θα έχει καν πολιτική νομιμοποίηση, καθώς δεν θα εκφράζει παρά μόνον το 35% (Μακρόν και σοσιαλιστές), ενώ την ίδια στιγμή, ο Μελανσόν, ως χρήσιμος ηλίθιος, θάχει επιστρέψει στη γωνιά του.
του Απόστολου Διαμαντή, 8/7/2024
Πως έγινε αυτό; Έγινε διότι τον βοήθησε ο Μελανσόν, ο οποίος, ως χρήσιμος ηλίθιος, του προσέφερε πάνω από 100 έδρες, παραιτούμενος από τον πρώτο γύρο και ψηφίζοντας το κόμμα του Μακρόν! Ως αντάλλαγμα πήρε και αυτός άλλες τόσες και παραπάνω από τον Μακρόν που κι αυτός, όπου ήταν τρίτος, έδινε γραμμή για Μελανσόν!
Οι εκλογές όμως τελείωσαν, ο Μακρόν είναι δεύτερος και ως πρόεδρος θα διορίσει πρωθυπουργό της αρεσκείας του. Όποιον όμως πρωθυπουργό και να διορίσει δεν προβλέπεται ρόλος για τον Μελανσόν, τον χρήσιμο ηλίθιο, που του έδωσε ως δώρο την κυβέρνηση. Διότι, πολύ απλά, ο Μελανσόν δεν ελέγχει το Λαϊκό Μέτωπο. Έχει μόνον 74 βουλευτές. Οι υπόλοιποι του φοβερού Μετώπου είναι σοσιαλιστές, οικολόγοι και άλλοι φιλελεύθεροι αριστεροί της Φον Ντερ Λάιεν.
Οπότε, ο Μακρόν ίσως δώσει εντολή για πρωθυπουργό του Λαϊκού Μετώπου, παραμερίζοντας όμως με μια απλή κίνηση του χεριού του τον Μελανσόν. Θα τους βάλει στη σειρά για να τους διαλέξει έναν-έναν, θα αφήσει τον Μελανσόν που θέλει 150 δισ. το χρόνο για να πληρώνει αυξήσεις και θα διαλέξει κάποιον άλλον. Τον Ολάντ ας πούμε ή την επικεφαλής των οικολόγων. Τέλειο.
Διότι, ο χρήσιμος ηλίθιος δεν έχει πια ρόλο στη νέα κατάσταση στη Γαλλία. Δεν τον θέλει κανένας. Ούτε καν οι συνεργάτες του στο Λαϊκό Μέτωπο. Και έτσι η Γαλλία θα συνεχίσει να κυβερνάται από την ομάδα Μακρόν, με συμπαραστάτες, ποιους άλλους, τους σοσιαλιστές και τους οικολόγους, που είναι, ούτως ή άλλως, τα δεκανίκια της Κομισιόν και των ΗΠΑ.
Όλο αυτό το σκηνικό ο Τσίπρας το παρουσιάζει ως παράδειγμα, ως νίκη του λαού και όλα αυτά τα χαριτωμένα που λένε συνήθως οι αριστεροί πολιτικοί. Ποια νίκη ακριβώς; Πρόκειται να κυβερνήσει ο Μελανσόν; Πώς; Με τις 74 έδρες που έχει; Ή πρόκειται να κυβερνήσει το Λαϊκό Μέτωπο; Πως; Με τις 182 έδρες του; Δεν μπορεί. Πρέπει να συγκυβερνήσει με τον Μακρόν για να έχει πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.
Και είναι νίκη της αριστεράς να συνεχίσει να κυβερνάει ο νεοφιλελεύθερος Μακρόν, που αυξάνει τα όρια ηλικίας, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών και της ελίτ των Βρυξελλών και των ΗΠΑ; Δεν νομίζω πως αυτό είναι νίκη. Αυτό είναι καθαρή ήττα.
Μια καθαρή ήττα της δήθεν αριστεράς, πρώτα απ΄όλα. Η οποία γελοιοποιείται, κάνοντας συμμαχία με τον Μακρόν, υποτίθεται να φράξει το δρόμο στην ακροδεξιά, στην πραγματικότητα όμως για να αρπάξει όσες περισσότερες έδρες μπορεί, ακόμα και από το χέρι ενός τραπεζίτη.
Μ΄ αυτά και με κείνα, με τις τυχοδιωκτικές πολιτικές συμφωνίες του δευτέρου γύρου, η Γαλλία τινάζεται πολιτικά στον αέρα και θα κυβερνάται από ένα κόμμα του 20%, ενώ ο λαός της θα παρακολουθεί εμβρόντητος, από τη γωνία που θα τον βάλουν και πάλι οι εξελίξεις.
Εάν ο Μελανσόν δεν έδινε σήμα στήριξης στον Μακρόν και άφηνε τους υποψηφίους του να συμμετέχουν στις εκλογές σε όλες τις περιφέρειες, τώρα θα είχε σχηματιστεί πλειοψηφική κυβέρνηση του Εθνικού Συναγερμού με τους γκωλικούς και η Γαλλία θα είχε μια ομοιογενή κυβέρνηση που θα εξέφραζε την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Το πολιτικό αποτέλεσμα της αφύσικης συμμαχίας Μακρόν – Μελανσόν θα είναι η γελοιοποίηση της Ανυπότακτης Γαλλίας, ενώ ταυτόχρονα η Λεπέν θα καθίσταται πλέον η μοναδική αντιπολίτευση, εφόσον όλοι οι άλλοι θα συνομιλούν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης – κουρελού, η οποία δεν θα έχει καν πολιτική νομιμοποίηση, καθώς δεν θα εκφράζει παρά μόνον το 35% (Μακρόν και σοσιαλιστές), ενώ την ίδια στιγμή, ο Μελανσόν, ως χρήσιμος ηλίθιος, θάχει επιστρέψει στη γωνιά του.
Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου