ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

"Τέλος στη Fed..."


(ΘΥΜΗΣΟΥ: Η μεγάλη "ομοσπονδιακή απάτη" εναντίον της ίδιας της ζωής )

Τέλος στη Fed, τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών


Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται ήδη σε κατάσταση σοκ ενόψει του επικείμενου οικονομικού κραχ. Όλα τα υπάρχοντά τους κινδυνεύουν να χαθούν. Γιατί όμως συμβαίνουν παγκόσμιες χρηματοοικονομικές κραχ; Ποιος ωφελείται; Αυτό έχει σχέση με την Ατζέντα 2030 και τη Μεγάλη Επαναφορά;

https://www.kla.tv/index.php?a=showlanguage&lang=el&id=29170&date=2024-06-08


To βίντεο σε κείμενο:

Οι υπαρξιακές κρίσεις κρατούν τον παγκόσμιο πληθυσμό σε αγωνία. Το επικείμενο οικονομικό κραχ είναι επίσης στα χείλη σχεδόν όλων. Πολλοί είναι ήδη σε κατάσταση σοκ, επειδή ο κόσμος έχει ήδη συγκλονιστεί από πολλά οικονομικά κραχ, όπως η Black Friday το 1929 ή το κραχ του 2008. Κάθε φορά, οι άνθρωποι έχασαν τα υπάρχοντά τους. Και τώρα το σίγουρα μεγαλύτερο και σοβαρότερο δυστύχημα είναι έτοιμο να συμβεί. Το γιγαντιαίο βουνό χρέους πάνω στο οποίο κάθονται σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου δεν προοιωνίζεται κάτι καλό. Αλλά γιατί υπάρχουν καθόλου παγκόσμια οικονομικά κραχ; Και γιατί η επόμενη θα πρέπει να είναι η μεγαλύτερη και πιο σοβαρή; Ποιες ακριβώς είναι οι συνέπειες; Ποιες είναι οι αιτίες; Ποιος επηρεάζεται περισσότερο; Ποιος επωφελείται; Έχει αυτό κάποια σχέση με τη Μεγάλη Επαναφορά; Σε τι θα καταλήξει; Μπορεί ακόμα να σταματήσει; Εξετάζουμε αυτά τα ερωτήματα σε αυτό το πρόγραμμα.

Μια γιγαντιαία φούσκα χρέους σκάει - μέρος της Μεγάλης Επαναφοράς

Η ίδρυση του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος FED στις ΗΠΑ το 1913 ως ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα οδήγησε στην ίδρυση ενός τραπεζικού καρτέλ που λειτουργεί παγκοσμίως. Το μονοπώλιο της δημιουργίας χρήματος περιήλθε στα χέρια μερικών κορυφαίων τραπεζιτών της Wall Street με νόμο. Η εγκατάσταση του BIS (1930), καθώς και του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας (1944), που και οι δύο ήταν ειδικοί οργανισμοί του ΟΗΕ, εξασφάλισαν περαιτέρω επέκταση της εξουσίας. Εκδίδουν γιγαντιαία δάνεια από το πουθενά ως χρήματα και οδηγούν ολόκληρους λαούς στην καταστροφή με τις απαιτήσεις τους για αποπληρωμή. Με τη βοήθεια της Ατζέντας 2030 των Ηνωμένων Εθνών, αυτή η εξέλιξη θα ωθηθεί προς την ολοκλήρωση. Απαιτεί από τα κράτη μέλη της να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για την αντιμετώπιση παγκοσμίως ενορχηστρωμένων κρίσεων. Σύμφωνα με τον οικονομικό εμπειρογνώμονα Ernst Wolff, αυτή η γιγαντιαία, τεχνητά διογκωμένη φούσκα χρέους είναι πολύ μεγαλύτερη από το άθροισμα όλων των παγκόσμιων πόρων, υποδομών, φυσικών πόρων κ.λπ. Επομένως, δεν μπορεί ποτέ να ακυρωθεί. Το σκάσιμο αυτής της φούσκας χρέους, το οποίο έχει προετοιμαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχει σχεδιαστεί σκόπιμα, έχει ως στόχο να προαναγγείλει μια πλήρη παγκόσμια αναδιοργάνωση, τη Μεγάλη Επαναφορά: Αυτό προβλέπει την πλήρη απαλλοτρίωση και την αφαίρεση των δικαιωμάτων, ακόμη και την υποδούλωση των πολιτών κάτω από τους οικονομικούς ολιγάρχες.

Η Μεγάλη Επαναφορά και η Ατζέντα του 2030

Η Μεγάλη Επαναφορά είναι το όνομα της ατζέντας του WEF και των συνδεόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων, των λεγόμενων ΜΚΟ, για την ανάληψη της παγκόσμιας εξουσίας. Οι ΜΚΟ ελέγχονται από οικονομικούς ολιγάρχες. Αυτά ελέγχονται από τις κεντρικές τράπεζες, οι οποίες κυριαρχούν στο νομισματικό σύστημα για πάνω από 100 χρόνια. Μέσω των διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων τους, όπως η Blackrock και η Vanguard, συσσωρεύουν αβίαστα γιγαντιαίες περιουσίες καθώς και χρυσό, Βιομηχανικές ομάδες, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, πρώτες ύλες, γη και δημόσιες υποδομές. Διαφθείρουν τους κορυφαίους πολιτικούς, βιομηχανικούς, στρατιωτικούς και δικαστικούς φορείς λήψης αποφάσεων του κόσμου και τους δεσμεύουν με τη σκιώδη κυβέρνησή τους, όπως η Ομάδα Bilderberg, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, οι συνεδριάσεις του WEF στο Νταβός και άλλες. Αυτός ο κύκλος χρησιμοποιεί υποτακτικούς πολιτικούς για να εφαρμόσουν το WEF και την Ατζέντα του ΟΗΕ 2030 μέσω νόμων που καθορίζουν τη μοίρα. Αυτά με τη σειρά τους οδηγούν στην απαλλοτρίωση των λαών μέσω καταστροφικών φόρων και Απαιτήσεις εξισορρόπησης στην πλήρη υποδούλωση όλων των λαών μέσω προγραμματιζόμενου ψηφιακού χρήματος, ελέγχου των τροφίμων, της ενέργειας και της υγείας, καθώς και μέσω τεχνολογιών επιτήρησης.

Ποιοι θα επηρεαστούν από το σκάσιμο της φούσκας του χρέους - ποιοι θα ωφεληθούν;

Το 2005, υπήρξε μια αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Έκτοτε, τα περιουσιακά στοιχεία των πελατών δεν μπορούν πλέον να ανακτηθούν, ούτε καν σε περιπτώσεις τραπεζικής απάτης. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται στην πτωχευτική περιουσία. Ωστόσο, αυτή η αλλαγή του νόμου δεν επηρεάζει όλους τους πιστωτές, δηλαδή όχι τους λίγους προνομιούχους, δηλαδή τους εξασφαλισμένους πιστωτές. Αυτές είναι οι ιδρυτικές τράπεζες της FED και των παραφυάδων τους, συμπεριλαμβανομένης της J.P. Morgan Bank. Όταν η Lehman Brothers κατέρρευσε το 2008, για παράδειγμα, μόνο στην J.P.Morgan Bank επιστράφηκαν τα περιουσιακά της στοιχεία - παρά τις δόλιες οικονομικές συναλλαγές. Ο δικαστής της τότε διαδικασίας δήλωσε ρητά ότι η J.P. Morgan ανήκε στην προστατευόμενη ομάδα. Αυτό καθιστά σαφές ότι, πίσω από την πλάτη του πληθυσμού, η νομοθεσία έχει αλλάξει με τέτοιο τρόπο ώστε η φατρία γύρω από τη Fed να επιβιώσει από οποιοδήποτε τραπεζικό κραχ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα χάσουν όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία.

Fiat Money – πώς προέκυψε η φούσκα χρέους

Στις 23 Δεκεμβρίου 1913, το σύστημα ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών FED εισήχθη στις ΗΠΑ με τον νόμο για την Federal Reserve. Έγινε πρότυπο για την περαιτέρω ίδρυση κεντρικών και κεντρικών τραπεζών παγκοσμίως. Η FED είναι ένα καρτέλ μεγάλων τραπεζών που έχει το μονοπώλιο στη δημιουργία χρήματος. Το χρήμα δημιουργείται από το τίποτα με τη μορφή δανείων μέσω απλών λογιστικών συναλλαγών. Αυτή η αρχή του fiat money, δηλαδή η δημιουργία χρημάτων από το τίποτα, επιτρέπει στις συνδεδεμένες τράπεζες να πολλαπλασιάζουν τα χρήματα που δημιουργήθηκαν πρόσφατα με τον ίδιο τρόπο. - Ωστόσο, οι τόκοι και οι σύνθετοι τόκοι πρέπει επίσης να καταβάλλονται για αυτά τα αεροπορικά δάνεια μέχρι την πλήρη εξόφλησή τους. Λόγω του μονοπωλίου στη δημιουργία χρήματος, τα κεφάλαια για αυτό πρέπει επίσης να ληφθούν από την FED και τις παραφυάδες της με τη μορφή ολοένα καινούργια δάνεια. Αυτός ο δανεισμός χρημάτων με τόκο και ανατοκισμό δημιουργεί μια γιγαντιαία φούσκα χρέους. Το αποτέλεσμα: ενώ η ποσότητα των αγαθών στον κόσμο έχει μόνο τετραπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια, η ποσότητα του χρήματος έχει σαράνταπλασιαστεί.

Η FED - το απίστευτα θρασύ χρηματοπιστωτικό σύστημα

Από την εισαγωγή της FED το 1913, οι ιδιώτες τραπεζίτες έχουν τη δυνατότητα, βάσει νόμου, να χορηγούν δάνεια χωρίς αποθεματικά ή εξασφαλίσεις ως καθαρή λογιστική συναλλαγή και να δημιουργούν έτσι χρήμα από το πουθενά. Οι πελάτες των τραπεζών, από την άλλη πλευρά, πρέπει να καταθέσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία ως εγγύηση για αυτά τα άχρηστα δανειακά χρήματα και -μέχρι την πλήρη αποπληρωμή του δανείου- να πληρώνουν ακόμη και τόκους και ανατοκισμούς. Και σε κάθε περίπτωση, δηλαδή αποπληρωμή και τόκοι, με πραγματικά περιουσιακά στοιχεία. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, το κράτος και συνεπώς οι πολίτες πρέπει τώρα να πληρώνουν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως στους τραπεζίτες. Με αυτό το τέχνασμα, οι μεγάλες τράπεζες μπόρεσαν να αρπάξουν σχεδόν όλο τον εθνικό πλούτο των ΗΠΑ. Ο μεγιστάνας της αυτοκινητοβιομηχανίας Χένρι Φορντ το είπε πολύ καλά πριν από περίπου 100 χρόνια: Αν οι άνθρωποι καταλάβαιναν το νομισματικό σύστημα, θα είχαμε επανάσταση πριν από αύριο το πρωί. Ποιοι είναι οι ιδρυτές της FED;

Ο Paul Moritz Warburg, μαζί με τον John D. Rockefeller και τον Nelson Aldrich, θεωρείται ο κύριος εμπνευστής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας FED, η οποία ιδρύθηκε το 1913. Οι Warburg θεωρούνται η δεύτερη σημαντικότερη τραπεζική οικογένεια στον κόσμο μετά τους Rothschild.

Το 1798, το Bankhaus Warburg ιδρύθηκε στο Αμβούργο από τα δύο αδέλφια Moses-Marcus και Gerson Warburg, περίπου την ίδια εποχή με την τράπεζα των Rothschilds. Το 1814, οι Warburg έγιναν ένας από τους πρώτους επιχειρηματικούς εταίρους του Rothschild στο Λονδίνο. Ο Moritz Warburg ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του με τους Rothschilds στην Ιταλία και το Παρίσι. Ο γιος του Max Warburg ολοκλήρωσε μέρος της μαθητείας του στο New Court, την έδρα των Rothschilds στο Λονδίνο.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1910, ο Nelson Aldrich και τραπεζικά στελέχη των J.P. Morgan, Rockefeller και Kuhn&Loeb αποσύρθηκαν για δέκα ημέρες σε μια άκρως απόρρητη συνάντηση στο νησί Jekyll στην πολιτεία Georgia των ΗΠΑ. Ο Νέλσον ήταν υψηλόβαθμος πολιτικός και ταυτόχρονα συνέταιρος στην επενδυτική τράπεζα J.P. Morgan, καθώς και πεθερός του πλούσιου μεγιστάνα του πετρελαίου Τζον Ντι Ροκφέλερ Τζούνιορ. -- Μεταξύ των στελεχών που συμμετείχαν στο Jekyll Island ήταν ο Frank Vanderlip, πρόεδρος της National City Bank της Νέας Υόρκης, ο οποίος συνδεόταν με τους Ροκφέλερ, ο Henry Davison, ανώτερος εταίρος της J.P. Morgan Company, ο Charles Norton, πρόεδρος της First National Bank της Νέας Υόρκης και ο Andrew Piatt, κορυφαίος οικονομολόγος του Χάρβαρντ.

Ο Paul Moritz Warburg της Kuhn, Loeb & Co προήδρευσε της συνάντησης και έγραψε το περίγραμμα αυτού που θα γινόταν γνωστό ως Σχέδιο Aldrich, ένα σχέδιο για την αναδιοργάνωση του τραπεζικού και νομισματικού συστήματος, τον ακρογωνιαίο λίθο αυτού που αργότερα θα γινόταν το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα.

Το εξοχικό κτήμα όπου είχαν συναντηθεί ανήκε στον άνθρωπο που θεωρούνταν αράχνη στον ιστό της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας εκείνη την εποχή: τον John P. Morgan. -- Η μυστικότητα ήταν επομένως απαραίτητη προκειμένου να ξεκινήσει με επιτυχία αυτή η μοναδική κίνηση ενάντια στον αμερικανικό λαό, τη δημοκρατία και την ανταγωνιστική μεγάλη οικονομία. Όσο πονηρά και κρυφά κι αν αναπτύχθηκε το σχέδιο, η αλλαγή του νόμου ψηφίστηκε εξίσου επιδέξια και σκόπιμα τρία χρόνια αργότερα, στις 23 Δεκεμβρίου 1913, μια μέρα πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων, από το σοβαρά αποδεκατισμένο Κογκρέσο με ψήφους 43 κατά 25. Ο Γούντροου Γουίλσον, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, υπέγραψε την ίδια ημέρα τον νόμο για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, ιδρύοντας έτσι την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, τη FED. Η δημιουργία χρήματος από τις ΗΠΑ και η παγκόσμια ισχύς για τον επόμενο αιώνα μεταφέρθηκαν σε οκτώ οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων των Warburg, Rockefeller και Morgan, και στις ιδιωτικές τους τράπεζες.

Ο Paul Moritz Warburg έγινε μέλος του πρώτου Εποπτικού Συμβουλίου στην ιστορία της FED. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, διορίστηκε αναπληρωτής πρόεδρος του εποπτικό συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Ως μέλος του συμβουλευτικού προσωπικού, ο Warburg παρέμεινε συνδεδεμένος με την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ μέχρι το 1926. Το 1921, ο Paul Moritz Warburg έγινε επίσης ο ιδρυτικός πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), μιας ιδιωτικά οργανωμένης πλατφόρμας για διεθνείς επιχειρήσεις επιρροής που λειτουργούσε στο παρασκήνιο. Κατείχε τη θέση του μέλους του διοικητικού συμβουλίου του CFR μέχρι το θάνατό του το 1932.

Ο συνταγματάρχης Elisha Garrison, φίλος των προέδρων των ΗΠΑ Ρούσβελτ και Ουίλσον, περιέγραψε τον Warburg ως την κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία της Fed, αλλά χαρακτήρισε σαφώς τον βαρόνο Alfred Rothschild από το Λονδίνο ως τον εγκέφαλο. Η δυναστεία των Ρότσιλντ είχε ήδη θελήσει αρκετές φορές να εγκαταστήσει μια κεντρική τράπεζα υπό τον έλεγχό της στις ΗΠΑ. Το γεγονός είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κυβερνούνταν ουσιαστικά από την Αγγλία το 1910, και εξακολουθούν να κυβερνώνται ακόμη και σήμερα. Οι δέκα μεγαλύτερες τραπεζικές εταιρείες χαρτοφυλακίου στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σταθερά στα χέρια ορισμένων τραπεζών, οι οποίες έχουν υποκαταστήματα στο Λονδίνο. Πρόκειται για τις J.P. Morgan Company, Brown Brothers Harriman, Warburg, Kuhn Loeb και Henry Schroder. Όλοι τους διατηρούν στενούς δεσμούς με τον οίκο των Ρότσιλντ, κυρίως μέσω του ελέγχου των διεθνών χρηματαγορών από τους Ρότσιλντ μέσω της χειραγώγησης της τιμής του χρυσού. Κάθε μέρα, η τιμή της παγκόσμιας αγοράς χρυσού καθορίζεται στο γραφείο της N.M. Rothschild and Company στο Λονδίνο.

Ποια ήταν η φύση των ιδρυτών της FED;

Ο Nelson W. Aldrich ήταν μέλος των μασόνων- μεταξύ άλλων, ήταν διαχειριστής της Μεγάλης Στοάς του Rhode Island. Το δολάριο ΗΠΑ είναι η επίσημη νομισματική μονάδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου κυκλοφορεί στη σημερινή του μορφή από το 1935. Μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει μερικά εκπληκτικά γεγονότα. Η μία από τις δύο επιγραφές στην πίσω πλευρά του χαρτονομίσματος του 1 δολαρίου γράφει Novus ordo seclorum. Αυτό είναι λατινικό και σημαίνει μια νέα τάξη πραγμάτων των αιώνων. Πάνω από αυτό είναι το Μάτι της Πρόνοιας σε μια ημιτελή πυραμίδα από τούβλα. Στην πραγματικότητα, το λεγόμενο Μάτι της Πρόνοιας εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό συμβολισμό στις μασονικές στοές σήμερα. Η αιγυπτιακή πυραμίδα από τούβλα είναι μια αναφορά στη μυστική κοινωνία των Illuminati. Παρεμπιπτόντως, η πυραμίδα προστέθηκε στο χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου το 1935 υπό τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt. Ο Ρούσβελτ ήταν πολύ ενεργό μέλος των μασόνων και δέχτηκε πολλές μασονικές αντιπροσωπείες στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια των προεδρικών του χρόνων. Ο ρωμαϊκός αριθμός MDCCLXXVI στο κάτω σκαλοπάτι της ημιτελούς πυραμίδας στο χαρτονόμισμα του 1 δολαρίου συμβολίζει το έτος 1776. Ωστόσο, δεν τιμά το έτος της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, αλλά την ίδρυση του μασονικού τάγματος Illuminati από τον Adam Weishaupt στο Ingolstadt το 1776. Το σύμβολο της μυστικής εταιρείας είναι η κουκουβάγια της Μινέρβα. Και το ενδιαφέρον είναι ότι μια μικροσκοπική λευκή κουκουβάγια ξεπροβάλλει πίσω από τον αριθμό ONE στη δεξιά γωνία της μπροστινής πλευράς του χαρτονομίσματος του 1 δολαρίου. Η ουσία του τεκτονισμού που τραβάει το νήμα ήρθε στο φως αμέσως μετά την ίδρυσή του. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η FED υποστήριξε τις μεγάλες τράπεζες στη χορήγηση δανείων σε διάφορα εμπόλεμα έθνη. Με αυτόν τον τρόπο, έγιναν μόνιμα εξαρτημένοι από την αμερικανική υψηλή χρηματοδότηση, η οποία έγινε έτσι ο πραγματικός νικητής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, το δολάριο ΗΠΑ ανακηρύχθηκε παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό έδωσε στη Fed την υπεροχή έναντι όλων των κεντρικών τραπεζών και την κατέστησε τον πραγματικό νικητή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ίδρυση της FED μέσα από τη σύνδεσή της με την πολιτική

Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι άνθρωποι παντρεύονταν πάντα με σκοπό να αποκτήσουν πλούτο και εξουσία - όπως συνέβη όταν ο John D. Rockefeller Jr, ο μοναχογιός του John D. Rockefeller Sen. και πλουσιότερος άνθρωπος της Αμερικής, παντρεύτηκε την Abby Aldrich, τη μοναχοκόρη του Nelson Aldrich, το φθινόπωρο του 1901. Ήταν ο ηγέτης της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Γερουσία των ΗΠΑ, χωρίς την έγκριση του οποίου δεν μπορούσε να περάσει κανένας ομοσπονδιακός νόμος. Ήταν τόσο ισχυρός που ο Τύπος τον αποκαλούσε γενικό διευθυντή του έθνους. Αυτός ο γάμος, δηλαδή η στρατηγικά τέλεια συγχώνευση χρήματος και πολιτικής, έθεσε τα πολιτικά θεμέλια για τη νομική εισαγωγή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεμάτων το 1913.

Τι σχέση έχει η FED με τη βύθιση του Τιτανικού;

Ο ιδιοκτήτης της White Star Line, ενός στόλου πλοίων, και επομένως αργότερα και του Τιτανικού, ήταν ο J. P. Morgan, ο κεντρικός συνιδρυτής/ιθύνων νους της FED, από το 1902. Είτε επρόκειτο για το σιδηροδρομικό δίκτυο, τον ηλεκτρισμό, τον άνθρακα ή τον τηλέγραφο, είχε συμμετοχή σε όλα. Μόνο που δεν είχε πρόσβαση στον χάλυβα του Κάρνεγκι και στο πετρέλαιο του Ροκφέλερ. Ήταν τόσο ισχυρός επειδή ήταν ο μόνος Αμερικανός που απολάμβανε την εμπιστοσύνη των χρηματιστών του Λονδίνου, του Παρισιού και του Βερολίνου. Η Bank Morgan & Company, με έδρα την 23 Wall Street, ήταν το κλειδί για τη βιομηχανική επανάσταση στις ΗΠΑ γύρω στο 1900. Ήταν δανειστής, μέτοχος και - την εποχή εκείνη - η ανεπίσημη κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο J. P. Morgan ανήκε σε έναν κύκλο εγκληματιών τραπεζιτών που ήθελαν να ιδρύσουν το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα (FED) στις ΗΠΑ. Στο παρθενικό ταξίδι του πολυτελούς πλοίου του Τιτανικού επέβαιναν άνθρωποι με μεγάλη επιρροή και πλούτο, όπως ο Benjamin Guggenheim, ο Isidor Straus και άλλοι μεγάλοι βιομήχανοι και τραπεζίτες, αλλά κυρίως ο John Jacob Astor. Ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο εκείνη την εποχή. Αυτή η ομάδα με επιρροή ήθελε να εμποδίσει τη FED και έτσι να ανατρέψει τα παγκόσμια στρατηγικά μακροπρόθεσμα σχέδια των οικονομικών ολιγαρχών. Ο Άστορ και ο κύκλος του θα πρέπει επομένως να εξαλειφθούν διακριτικά. Όταν ο J.P. Morgan προκάλεσε σκόπιμα τη βύθιση του Τιτανικού, το πλήρωμα του Τιτανικού εμπόδισε με τη βία τους Astors και τους συμμάχους τους να σωθούν. Ο θάνατός της το 1912 σηματοδότησε το τέλος της αντίστασης στην ίδρυση της FED μέσω της σκόπιμης βύθισης του Τιτανικού. Ο J.P. Morgan ακύρωσε τη συμμετοχή του στο ταξίδι την τελευταία στιγμή και δεν επιβιβάστηκε στον Τιτανικό.

Μια διέξοδος από την ολική υπερχρέωση των εθνών: Δανείστε τα χρέη των χρημάτων πλασματικά πίσω στο τίποτα μέσω ενός κουρέματος

Σύμφωνα με τον έμπειρο οικονομικό αναλυτή David Webb, το επερχόμενο οικονομικό κραχ μοιάζει με ένα παιχνίδι Monopoly στο οποίο όλα τα κομμάτια στο ταμπλό και όλα τα χρήματα επιστρέφουν στην τράπεζα από τους κύριους ολιγάρχες. Και τότε αυτοί οι κορυφαίοι κύριοι λένε: Ας ξεκινήσουμε ένα νέο παιχνίδι. Ξεκινάμε από τα βασικά ότι εμείς έχουμε τα πάντα και εσείς τίποτα. Θα θέλατε να δανειστείτε κάτι από εμάς; Αλλά δεν χρειάζεται να φτάσει σε αυτό το σημείο για τα έθνη που αυτή τη στιγμή πνίγονται στα χρέη. Επειδή υπάρχει διέξοδος. Το αφήγημα των κορυφαίων οικονομικών ολιγαρχών πρέπει να αντικατασταθεί από τη νέα παγκόσμια ορολογία των εθνών, δηλαδή: Τώρα έρχεται η παγκόσμια περικοπή χρέους για όλα τα έθνη που έχουν πέσει στην παγίδα του πλαστικού χρήματος από το τίποτα. Με άλλα λόγια, τη διαγραφή των χρεών όλων των εθνικών κρατών που έχουν κακοποιηθεί, λεηλατηθεί και ουσιαστικά απαλλοτριωθεί από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τις κεντρικές τράπεζες, καθώς και την επιστροφή όλων των δημευμένων πόρων. Διότι, όπως η πίστωση δημιουργήθηκε από το τίποτα, έτσι και τα πιστωτικά χρέη πρέπει να εξαφανιστούν και πάλι στο τίποτα.

Συμπέρασμα

Η παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία είναι εξίσου τρομακτική με τη βασιλεία του τρόμου του Μάγου του Οζ. Δηλαδή, φουσκώνει με πομπώδη και απειλητικό τρόπο και τρομάζει τον κόσμο, αλλά -αν κοιτάξεις πίσω από την κουρτίνα- δεν υπάρχει τίποτα από πίσω. Οι εμπλοκές με τον τεκτονισμό, η βύθιση του Τιτανικού, το θρασύτατο χρηματοπιστωτικό σύστημα κ.λπ. δείχνουν ότι η αρχή λειτουργίας των οικονομικών ολιγαρχών είναι η απάτη και η εξαπάτηση. Ζει αποκλειστικά από τη συμμετοχή των ευκολόπιστων και κερδοσκοπικών. Αν αυτό δεν συμβεί, η βασιλεία του τρόμου της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας θα καταρρεύσει σαν τραπουλόχαρτο. Ως εκ τούτου, η έκθεση και η διάδοση, καθώς και η δημιουργία δικτύων και η πολιτική ανυπακοή σε ένδειξη αλληλεγγύης αποτελούν αποτελεσματικές διεξόδους.

kla.tv

To δανειστήκαμε από ΕΔΩ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου