ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2024

An "earthquake" has caused in Germany - ΓΕΡΜΑΝΙΑ : "Σείεται" η χώρα...


ΓΕΡΜΑΝΙΑ : "Σείεται" η χώρα... - (8.1.2024)[Eng subs]

An "earthquake" has caused in Germany, today's new start of protests of farmers, who with thousands of tractors, have flooded many cities of the country, such as Berlin and Hamburg and have begun to block roads, protesting against the abolition announced by the Chancellor Olaf Scholz and his government, in various subsidies they receive, such as the diesel purchase discount, which has really pissed them off.
And this is normal, as first of all the greens also participate in Scholz's government, having even taken two very important ministries, that of Foreign Affairs with the now known to all of us Annalena Baerbock and of Finance with Robert Habeck, which naturally should to care about Primary sector of the economy, but they care about sending weapons systems to Ukraine. Secondly, we should not forget that "there is money", since it has been decided, as we remember, the expansion of the Chancellery, with the amount of 800,000,000 euros, and of course we do not forget the statements of Scholz and Baerbock, that the aid to Ukraine will continue, no matter what and money not to exist and no matter what their voters say. Simply put, the German government cares more about the Ukrainians, than about the Germans, or to put it another way, it cares about the arms industries, as since the beginning of the Russia-Ukraine war, the government of the most useless as they say Chancellor that the country had and which is now in 14th place in the opinion polls, managed to close companies, shops and generally put Germany and its citizens in a dire economic position.

"Σεισμό" έχει προκαλέσει στη Γερμανία, η νέα σημερινή έναρξη κινητοποιήσεων των αγροτών, που με χιλιάδες τρακτέρ, έχουν κατακλύσει πάρα πολλές πόλεις της χώρας, όπως το Βερολίνο και το Αμβούργο και έχουν ξεκινήσει να μπλοκάρουν δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την κατάργηση που έχει εξαγγείλει ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς και η κυβέρνηση του, σε διάφορες επιδοτήσεις που λαμβάνουν, όπως για παράδειγμα στην έκπτωση αγοράς πετρελαίου κίνησης, κάτι που πραγματικά τους έχει εξοργίσει. Και αυτό είναι φυσιολογικό, καθώς κατά πρώτον στην κυβέρνηση του Σολτς συμμετέχουν και οι πράσινοι, έχοντας μάλιστα πάρει δύο πολύ σημαντικά υπουργεία, αυτό των Εξωτερικών με την γνωστή σε όλους μας πλέον Αναλένα Μπέρμποκ αλλά και των Οικονομικών με τον Ρόμπερτ Χάμπεκ, που φυσιολογικά θα έπρεπε να νοιαζόντουσαν για την πρωτογενή παραγωγή, αλλά αυτοί νοιάζονται για την αποστολή οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία. 
Κατά δεύτερον, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι λεφτά υπάρχουν, καθότι έχει αποφασιστεί όπως θυμόμαστε η επέκταση της Καγκελαρίας, με το ποσό των 800.000.000 ευρώ και φυσικά δεν ξεχνάμε και τις δηλώσεις του Σολτς αλλά και της Μπέρμποκ, ότι η βοήθεια στην Ουκρανία θα συνεχιστεί, ότι και να γίνει και χρήματα να μην υπάρχουν και ότι και αν λένε οι ψηφοφόροι τους. 
Με απλά λόγια, η γερμανική κυβέρνηση νοιάζεται περισσότερο για τους Ουκρανούς, από ότι για τους Γερμανούς, ή ας το πούμε διαφορετικά, νοιάζεται για τις βιομηχανίες όπλων, αφού από την έναρξη του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας, η κυβέρνηση του πιο άχρηστου όπως λένε Καγκελάριου που έχει περάσει από την χώρα και που βρίσκεται πλέον στην 14η θέση στις δημοσκοπήσεις, κατάφερε να κλείσει εταιρείες, καταστήματα και γενικά να φέρει σε δεινή οικονομική θέση την Γερμανία και τους πολίτες της. ΠΗΓΗ: Ρωσικά ΜΜΕ, enikos.gr

Το παραπάνω κείμενο ήταν από την περιγραφή του video στο youtube

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου