ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 2 Απριλίου 2022

UNBELIEVABLE (ή ...UNPISTEVABLE?)!!! Πόσα "superhits" θα ακούσεις ακόμα γα να πεισθείς ότι κάτι ΔΕΝ πάει και τόσο καλά με αυτό το αφήγημα;

 

Ο τίτλος της ανάρτησης είναι από εμάς. Το λοιπόν κυρίες και κύριοι "αψέκαστοι" (ή πρόβατα, απ' τον θαυμαστό κόσμο των 4ποδων, ή..."βλήτα", απ' τον θαυμαστό κόσμο των φυτών...), ΤΑΔΕ ΕΦΗ "ΕΠΙΣΤΗΜΗ": Ασφαλής η δωρεά οργάνων από θνήσκοντες ασθενείς με κορονοϊό

''Ασφαλής η μεταμόσχευση οργάνων από θνήσκοντες με covid!..'' έλεγε το δημοσίευμα. ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΤΟΥ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΛΗΤΟ?

Του Καρδιολόγου Κωνσταντίνου Αρβανίτη Διδάκτορα Καρδιολογίας Παν/μίου Αθηνών

Όταν σε κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια σου, αυτό δείχνει ότι δεν φοβούνται μπας και ξυπνήσεις, κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό για την ευφυΐα σου.

Όταν τον άνθρωπό σου, που πέθανε απλά “ΜΕ covid” σου τον παραδίδουν συσκευασμένο, μέσα σε διπλή πλαστική σακούλα και την οδηγία να τον θάψεις με πρωτόκολλο ebola,

τυλίγοντας και το φέρετρο με σελοφάν, που το κατεβάζουν κάποιοι τύποι ντυμένοι αστροναύτες, σου έχουν πει ότι το κάνουν για την προφύλαξή σου!

Γιατί προφανώς ο νεκρός μπορεί να μεταδώσει αναπνευστική ίωση!

Δηλαδή την ώρα που μεταφέρεις τον πεθαμένο, μπορεί εκείνος να σου φταρνιστεί ή να σου βήξει επάνω σου και τότε την έβαψες!

Ακόμη και αν δεν σου βήξει, οι ιοί που έχει μέσα του μπορεί να πάρουν φόρα και να πηδήξουν πάνω σου και να σου επιτεθούν….

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το πνεύμα είναι ότι μέσα σε ένα πτώμα, υπάρχουν ιοί που παραμένουν… ζωντανοί και επικίνδυνοι!

ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΤΟΥ “ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ “ΒΛΗΤΟ”;

Τώρα, αγαπητέ αψέκαστε καταναλωτή “επιστημονικού” σανού, έρχονται και σου λένε ότι τα εντόσθια του νεκρού με Covid είναι… αποστειρωμένα και κατάλληλα για μεταμόσχευση!

Αν σου έχουν μείνει έστω 5 εγκεφαλικά κύτταρα, που δεν σου τα έκαψαν οι Βασιλακόπουλοι, οι Τατιάνες και οι Παγώνες, κάθισε και σκέψου που στην ευχή κρύβει ο πεθαμένος τους ζωντανούς και επικίνδυνους αναπνευστικούς ιούς, αφού ο οργανισμός του είναι αποστειρωμένος και κάθε όργανό του μπορεί να μεταμοσχευθεί!

Μετά ΙΣΩΣ αντιληφθείς γιατί σου τον παραδίδουν “συσκευασμένο” και με την εντολή να ΜΗΝ γίνει νεκροτομή, όπου θα διαπιστώνονταν το ακριβές αίτιο θανάτου.

ΣΥΣΤΑΣΗ:
Όταν παρακολουθείς Πετσοταϊσμένα κανάλια, πίνε και λίγο νερό, γιατί ο σανός γρατζουνάει το φάρυγγα, όπως κατεβαίνει…

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου