ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

ΕΚΤΑΚΤΟ από Λιβύη

Και με πολλές προεκτάσεις παγκόσμιου οικονομικού ενδιαφέροντος που συνδέονται μέχρι και με την παράξενη και για πολλούς ακατανόητα πρωτόγνωρη κατάσταση στη Σανγκάη...

ΕΚΤΑΚΤΟ | ΛΙΒΥΗ | Ξέσπασε μεγάλη κρίση - (19.4.2022)[Eng subs]

" Σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης στη Λιβύη, έχουμε εδώ και αρκετές ώρες, όσον αφορά τις αντιδράσεις που υπήρξαν από κάποιους, με την κατάληψη της πετρελαιοπηγής Αλ Φιλ, για την μη παράδοση της εξουσίας, από τον πρωθυπουργό Ντμπεϊμπά, στον νεο εκλεγέντα Μπασάγκα. Έτσι, όπως αναφέρουν ξένα μέσα ενημέρωσης, η Κρατική εταιρεία πετρελαίου, έδωσε εντολή και έκλεισε το μεγαλύτερο κοίτασμα της Λιβύης, στην Σαράρα, το οποίο και παράγει το 1/3 της συνολικής ποσότητας του Λιβυκού πετρελαίου, δηλώνοντας ότι αυτό συνέβη για λόγους ανωτέρας βίας, ένας όρος που καλύπτει νομικά την εταιρεία ως προς τις συμβατικές της υποχρεώσεις. 
 Μαζί με την κήρυξη αυτή, ήρθε επίσης και η κήρυξη κλεισίματος και πάλι λόγω ανωτέρας βίας, του λιμανιού Zuwetina και μάλιστα πριν από λίγη ώρα εξεδόθη και νέα ανακοίνωση, ότι κλείνει και το λιμάνι της Marsa el-Brega. 
 Η κατάσταση όπως φαίνεται, βγαίνει ώρα με την ώρα, και πιο πολύ εκτός ελέγχου, και όπως αναφέρουν ξένα μέσα ενημέρωσης, μόνο και μόνο, λόγω των διεθνών συγκυριών, που έχουμε μείωση τη ζήτηση, όπως η κατάσταση στη Σαγκάη της Κίνας, δεν έχει ανέβει η τιμή του πετρελαίου κατακόρυφα, αλλά αντιθέτως σημειώνει και πολύ μικρή υποχώρηση, Πάντως, πιστεύουμε ότι είναι πολύ απλό και μπορεί ο καθένας να το καταλάβει, ότι όταν μια μεγάλη πετρελαιοπαραγωγός χώρα, μειώνει σε μεγάλο βαθμό την παραγωγή της, αυτό θα έχει μεγάλες επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Πηγή: apnews.com, argusmedia.com, lana.gov.ly, dailysabah.com, aa.com, qcintel.com, btimesonline.com "

Posted by
Labels: ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)