Μην ξέχασε σπίτι την προεδρική ομπρέλα;
Μην και δεν περίσσευε καμία ομπρέλα να του δώσουν; και δεν πέρναγε και κανένας πλανόδιος μικροπωλητής από εκεί κοντά να πουλάει ομπρέλες...
Μην είναι τελικά καμιά κίνηση εντυπωσιασμού;
Κάτι σαν να εννοείται ότι ο νέος president (αυτός της δημοκρατίας των σπονσόρων και των "θεσμών" και των χρεοκοπημένων τραπεζικών αναγκών) δεν μασάει από κακές καιρικές συνθήκες; Σαν κομάντο; Ότι είναι παντός καιρού; Και για τις μπόρες και για τις λιακάδες(πούντες;). Και για τα καλά (για ποιους; για τους τοκογλύφους κι επενδυτές ή για τους κωπηλάτες των γαλέρων τους;) και για τα (κακ)άσχημα! Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, που είτε με ήλιο είτε με βροχή κατσικώνονταν στην προεδρική τους φωλιά και το μόνο που ήξεραν ήταν να βάζουν υπογραφές σε ό,τι κι αν τους έδιναν, νόμιμο ή παράτυπο, πάπυρο ή χαρτί υγείας.
Άλλωστε αυτός το δήλωσε στην ορκωμοσία του: "Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη μάστιγα της φτώχειας και της ανεργίας των νέων".
Ξέρεις εσύ ψηφοφόρε. Μιλάει για αυτή τη μάστιγα που όσα χρόνια ήταν στο τιμόνι του καραβιού οι πολιτικές στρούγκες απ'όπου προέρχεται, με τους καπεταναίους τους και τα διευθυντήρια που τους χάραζαν τη ρότα, εκείνος δεν βγήκε ποτέ να κάνει μια ανάλογη δήλωση και να καταγγείλει την κατάσταση της μάστιγας και τους χειρισμούς των μαστιγοφόρων και των επιστατών τους.
Αλλά τώρα για να "εξαγνιστεί" από την προηγούμενη σιγή ασυρμάτου επέλεξε, ή και τον ορμήνεψαν συμβουλάτορες με πρωτοποριακές ιδέες, να γίνει παπί από τη βροχή.
Ποιος νοιάζεται για τα χάλια της καλοσιδερωμένης κοστουμιάς, όταν οι άλλες κεφαλές του λαού λουφάζουν κάτω από την προστασία των ομπρέλων τους. Επέλεξε να γίνει παπί μια και μάλλον ήξερε καλά ως τώρα να κάνει την πάπια, μέχρι που τον ανέσυραν από τα μνημονιακά κιτάπια οι δηλωμένοι αντιμνημονιακοί ηγήτορες για να τους στηρίξει στις δύσκολες προσπάθειες ενάντια στα μνημόνια. Και γεμάτος συγκίνηση ο κ.Πάκης (ας μας συμπαθά για το υποκοριστικό αν τον πειράζει) κατέθεσε το καθιερωμένο στεφάνι στο μνημείο μπροστά στη Βουλή. Άλλη μια συμβολική πράξη σε μια πραγματικότητα όπου τα σύμβολα καλά κρατούν αλλά η ουσία έχει χρεοκοπήσει από καιρό. Και λιμοκτονεί στους δρόμους, λιποθυμά στα σχολεία, φουντάρει στις γραμμές των τρένων κι από ταράτσες και ξεφτιλίζεται σε στρατόπεδα και τρύπες εργασιακής δουλείας.
Τη βραδιά εκείνη της ορκωμοσίας οι ουρανοί είχαν ανοίξει. Πάλι καλά που δεν έτυχε να πέσει κάνας κεραυνός πάνω στο νέο προστάτη της δημοκρατίας, ώστε ο επιδιωκόμενος συμβολισμός να λάβει μεγαλειώδες νόημα: να αποτεφρωθεί ο ίδιος όπως εδώ και τόσο καιρό αποτεφρώνονται με άλλους τρόπους χιλιάδες κι εκατομμύρια συνάνθρωποί του!
Αυτοί που ο "Rain Man" οφείλει, σύμφωνα και με τους "ιερούς όρκους" που έδωσε, να τους υπερασπίζεται και να τους υπηρετεί. Όπως είχε ορκιστεί να πράττει (θρησκευτικά ή πολιτικά είναι τελικά αδιάφορο, ο λόγος τιμής μετράει...αν έχεις τιμή κι όχι αυτή της εξαγοράς) το νυν και όλο το προηγούμενο "πολιτικό προσωπικό" του "κυρίαρχου λαού"...
Για να δούμε λοιπόν πόσο θα τιμήσουν τους όρκους τους όλοι όσοι, one way or the other, ορκίστηκαν μέσα στο διάστημα των τελευταίων μηνών και δεσμεύτηκαν για όσα υποσχέθηκαν...
(Eμείς δεν είμαστε υπέρ κανενός είδους όρκου, γιατί δεν πιστεύουμε ότι αυτό εξασφαλίζει σώνει και καλά την εντιμότητα και την ειλικρίνεια του άλλου και τη συνέπεια με τα λεγόμενά του. Αντίθετα, μ΄έναν ψυχαναγκαστικό κι εκβιαστικό τρόπο, απαιτεί τα προηγούμενα με το στανιό ή με το φόβο του οποιουδήποτε θεού ή το φόβο μιας μεταφυσικού τύπου τιμωρίας για τον ίδιο που ορκίζεται, αλλά και για αυτόν στο όνομα του οποίου ορκίστηκε... Κι αυτά είναι πράγματα που δεν αρμόζουν σε ελεύθερους ανθρώπους. Και άρα υπεύθυνους για τα λεγόμενα και τις πράξεις τους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου