ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

New York Times και WASHINGTON POST υπέρ της ελληνικής οικονομικής ανάσας και απομείωσης του χρέους και κατά της γερμανικής στάσης!

Συνδέστε τις παρακάτω δημοσιεύσεις στις δυο κορυφαίες αμερικανικές εφημερίδες με την πολύ φρέσκια παρέμβαση Ομπάμα: Ομπάμα: Οχι άλλη λιτότητα, αλλά ανάπτυξη, μεγάλη υποστήριξη στην Ελλάδα
Ξαφνική κρίση ευαισθησίας και εκπομπή κυμάτων αγάπης; Πάντως μεγάλη, ως πρώτη "ανάγνωση", υποστήριξη από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ίσως "σκληρό γεωπολιτικό και οικονομικό πόκερ" από τους ενδιαφερόμενους, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας...

α) Άρθρο κόλαφος από ΗΠΑ: "Γερμανία θυμήσου το 1953 όταν και η Ελλάδα σου έσβησε τα χρέη"!

Image
Η σύγκρουση ΗΠΑ-Γερμανίας για τον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης της Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα, αποτυπώνεται με ένταση σε δημοσίευμα της WASHINGTON POST, με τίτλο Για την ελληνική κρίση η Γερμανία να μάθει από το δικό της οικονομικό παρελθόν”.

Ο συντάκτης του άρθρου Harold Meyerson, συγκρίνει την νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με αυτή του Αντενάουερ στην Γερμανία υποστηρίζοντας ότι και οι δύο κλήθηκαν να διαχειριστούν την κακοδιαχειριση των χωρών τους.


Ο δημοσιογράφος υπενθυμίζει αυτό που χρόνια τώρα όλος…ο πλανήτης λεει σε Μέρκελ και Σόϊμπλε: η Γερμανία είναι υποχρεωμένη να θυμάται πάντα ότι η ανάπτυξη και η ευημερία της οφείλονται στην μεγαλόψυχη απόφαση των αντιπάλων της στον Β΄Παγκόσμιο ,να διαγράψουν το 50% των χρεών της! Τελεία και παύλα λοιπόν με την εμμονή της δημοσιονομικής “ορθοδοξίας” η οποία έχει τινάξει στον αέρα όλη την Ευρώπη.

Το άρθρο γίνεται ακόμη σκληρότερο στην συνέχεια αναφέροντας ότι η εμμονή της Γερμανίας οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή:

“ Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 25%, ενώ η ανεργία των νέων ξεπέρασε το 50%. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 26% και η κατανάλωση κατά 40%. Το χρέος ανήλθε στο 175% του ΑΕΠ, ενώ τα κεφάλαια από τα δάνεια που παραχώρησαν η Γερμανία και τα άλλα κράτη στην Ελλάδα δόθηκαν είτε για την κάλυψη των επιτοκίων είτε για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων. Μόλις το 11% εξ αυτών δόθηκε πραγματικά στην ελληνική κυβέρνηση”.

Κλείνοντας το άρθρο ο συντάκτης υπενθυμίζει την συμφωνία του Λονδίνου το 1953 όπου 20 κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, που είχαν δανείσει χρήματα στη Γερμανία της εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και μετά το 1945, συμφώνησαν να μειώσουν το χρέος της Γερμανίας κατά το ήμισυ. Επιπλέον συμφώνησαν ότι η αποπληρωμή του δεν θα προέρχεται από τις κυβερνητικές δαπάνες αλλά αποκλειστικά από τις εξαγωγές.

Θα ακούσουν άραγε οι Γερμανοί;

Η φωτογραφία είναι από εκείνη την συμφωνία του Λονδίνου το 1953, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να υπογράφει την "διευκόλυνση" των Γερμανών.

Το διαβάσαμε ΕΔΩ

β) Π.Κρούγκμαν:"Οι Γερμανοί να κάνουν το σωστό για την Ελλάδα και να εγκαταλείψουν μύθους και ηθικολογία"


«Πολλοί πιστεύουν πως τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, χρησιμοποιήθηκαν για να επιδοτήσουν τις δαπάνες. Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πήγαν για να πληρωθούν τόκοι και κεφάλαιο του χρέους» αναφέρει σε νέο άρθρο του για την Ελλάδα, στη New York Times, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν.

Υπογραμμίζει επίσης «την ανάγκη η Ευρώπη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων» και «να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την οικονομική κατάσταση και στην περίπτωση της Ελλάδας».

Ο αρθρογράφος, μεταξύ άλλων, προβάλλει τη θέση ότι «οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία», επισημαίνοντας ότι «με την παρούσα κατάσταση, το μόνο που καταφέρνει η Ελλάδα μέσω του διεθνούς δανεισμού είναι να συντηρεί την αποπληρωμή των τόκων και του αρχικού κεφαλαίου».

Επίσης, προτείνει «ως την πλέον συνετή λύση την απομείωση του ελληνικού χρέους και τη θέσπιση μικρότερων και ρεαλιστικών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό της, λύση που θα βοηθήσει και τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να εκπληρώσει την υπόσχεσή της περί πάταξης της λιτότητας -σε αντίθεση βέβαια με την κρατούσα συλλογιστική/ ηθικολογία της Ευρώπης περί απαίτησης των δανειστών να τηρήσει η Ελλάδα κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της».

Τα διαβάσαμε ΕΔΩ
Ο Κρούγκμαν είπε και τα εξής(οι υπογραμμίσεις με χρώμα από εμάς): "είναι αλήθεια πως η Ελλάδα την περίοδο 2004-2009 με κεντροδεξιά κυβέρνηση δανείστηκε τεράστια ποσά σε εθελοντική βάση. Αλλά και η Γερμανία με τη σειρά της δάνειζε οικειοθελώς την Ελλάδα. Θα περίμενε κάποιος και οι δύο πλευρές να αποδεχθούν το λάθος και να πληρώσουν το τίμημα. Και ενώ ιδιώτες δανειστές έχουν διασωθεί σε μεγάλο βαθμό (παρά το «κούρεμα» του 2012), η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει...
...Τώρα, η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της. Γιατί, λοιπόν, να μην αποδεχθούν την πραγματικότητα και να μειώσουν τις πληρωμές έτσι ώστε να μη συνεχιστεί η ατέλειωτη δυστυχία; Είναι στόχος να καταστεί η Ελλάδα ένα παράδειγμα για τους άλλους δανειολήπτες; Αν ναι, τότε τι υποτίθεται πως είναι η ένωση των κυρίαρχων δημοκρατικών κρατών; Εάν είχαμε να κάνουμε με τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, τότε η χώρα θα μπορούσε να κηρύξει πτώχευση. Θα σταματούσε να λαμβάνει νέα δάνεια και να πληρώνει τις υφιστάμενες οφειλές, ενώ οι ταμειακές ροές θα βελτιώνονταν πραγματικά...

... το πρόβλημα για την Ελλάδα, ωστόσο, είναι η ευθραυστότητα των τραπεζών της, καθώς, όπως όλες οι τράπεζες της Ευρωζώνης, εξαρτώνται από την ΕΚΤ. Αν κοπούν οι πιστώσεις, τότε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα λιώσει μέσα σε ένα τεράστιο bank run. Όσο η Ελλάδα μένει εντός ευρώ, χρειάζεται την καλή θέληση της ΕΚΤ, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τις διαθέσεις της Γερμανίας και των άλλων πιστωτριών κρατών. Είναι, άραγε, έτοιμη η Γερμανία να πει σε έναν εταίρο «ή πληρώνεις ή καταστρέφω το τραπεζικό σου σύστημα;
Ας σκεφτούμε τι θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση, που έχει λάβει νωπή εντολή, πει πως δεν πληρώνει. Τότε, αναγκαστικά θα φύγει από το ευρώ και αυτό θα έχει καταστροφικές πολιτικές και οικονομικές συνέπειες για όλη την Ευρώπη. Αντικειμενικά, η επίλυση αυτής της κατάστασης δεν είναι δύσκολη. Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην ανταγωνιστικότητα, με τη δραματική μείωση του κόστους και των μισθών, άρα η λιτότητα είναι αυτή που κρατάει τα πράγματα.
Ας αφήσουν την Ελλάδα να «τρέξει» μικρότερα θετικά πλεονάσματα που θα ανακουφίσουν τους Έλληνες από τον πόνο. Ας αφήσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση να πετύχει κάτι προς εκτόνωση των αντιδημοκρατικών δυνάμεων που περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες. Στο μεταξύ, το κόστος για τους φορολογουμένους των άλλων κρατών θα είναι ελάχιστο, από τη στιγμή που ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρωθεί το σύνολο του χρέους. Οι Γερμανοί ειδικότερα πρέπει να κάνουν το σωστό και να εγκαταλείψουν τους μύθους και την ηθικολογία"
 Τα πήραμε από ΕΔΩ

Και επίσης να αφήσουν τις άνεϋ ουσίας απειλές , όπως αποδεικνύεται τελικά, και τα γαβγίσματα, να προσθέσουμε εμείς. Αλλά η λαϊκή σοφία μπορεί να μας φανεί πολύ χρήσιμη εδώ: "Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη". Μόνο που αν ποτέ πραγματοποιηθεί η "Grexit", που έλεγαν πριν τις εκλογές, τότε οι συνέπειες θα είναι τεράστιες και καταστροφικές για το..."θεριό"! Αντέχει; Πού να χρησιμοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση και το εργαλείο του λογιστικού ελέγχου του χρέους!(διάβασε σχετικά και με αυτό κι εδώ: Και καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, οι λύκοι ουρλιάζουν για να μη σταματήσουν ούτε για αστείο τα πρόβατα να βελάζουν...) Τότε θα δείτε κάτι αφρούς που θα βγάζει η πρώην πράκτορας της Στάζι Μέρκελ και ο με φιλοναζιστικό παρελθόν Σόιμπλε και κυρίως όλοι οι αετονύχηδες σιωνιστές της χρηματοπιστωτικής μαφίας που καταστρέφει λαούς και καταληστεύει χώρες!

 Προσθήκη από τον Ένοικο: Και πού να χρησιμοποιηθεί και το εργαλείο της διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων και να μη μείνει στη σφαίρα των προεκλογικών υποσχέσεων, για την καταστροφή της οικονομίας και των υποδομών του τόπου από τους ναζί. Αν δεν κάνω λάθος, όλοι οι άλλοι τις έλαβαν εκτός από την Ελλάδα, χάρη και στην ατολμία και παροιμιώδη ενδοτισμό των πολιτικών ταγών της, από το1946 μέχρι σήμερα. Σε συνδυασνό και με τη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου που οι Γερμανοί υποχρέωσαν επί Κατοχής την "κυβέρνηση"-υποχείριό τους να τους χορηγήσει. Μιλάμε για τεράστια ποσά που, αν υπολογίσεις και τόκους τόσων ετών, το σημερινό χρέος φαντάζει μικρό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου