ένα ρεπορτάζ του ανιχνευτή
H εκδήλωση έλαβε χώρα στο φημισμένο για τις παραγωγές τρόμου και άφθονου σασπένς θέατρο των Βρυξελλών, όπου παρευρέθηκε πλήθος Ευρωπαίων "ηθοποιών" και δημοσιογράφων.
Και το ΟΣΚΑΡ πρώτου αντρικού ρόλου πήγε δικαιωματικά στον παλαίμαχο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την καθηλωτική ερμηνεία στην ταινία "ο μαφιόζος της διπλανής πόρτας"(στη μεγάλη ευρωπαϊκή γειτονιά). Συνδύασε άψογα τη σκληράδα και το φονικό βαρύ ύφος με την κοφτερή σαν λεπίδι ειρωνεία προς όσους επιχείρησαν, με προσποιητή άνεση, να λικνιστούν με "αριστερόστροφες" χορευτικές κινήσεις και να σηκώσουν κεφάλι στην παγιωμένη πρωτοκαθεδρία του. Απολαμβάνοντας την επιβαλλόμενη ομερτά σε όλες τις άλλες "φαμίλιες της πόλης", τα υπερκέρδη της δικής του "φαμίλιας" από τον ασφυχτικό οικονομικό έλεγχο στη "μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια" και φυσικά την επιδοκιμασία από τα μεγάλα αφεντικά του χρήματος για τις πιστές του υπηρεσίες.
Και το ΟΣΚΑΡ δεύτερου αντρικού ρόλου πήγε στον ελληνικής καταγωγής ηθοποιό και σπουδαγμένο σε ακριβιθώρητο ίδρυμα της Αγγλίας, Γιάννη Βαρουφάκη. Κέρδισε τις εντυπώσεις με το λαμπερό ταλέντο του στην υποκριτική τέχνη και τις θεατρικές, χορευτικού θα'λεγε κανείς αέρα, κινήσεις του. Για να τις σκορπίσει άδοξα στο τέλος στους πέντε ανέμους, στην ταινία "χορεύοντας με τους λύκους", όπου υποδύεται τον αντισυμβατικό και γεμάτο oρμητική φρεσκάδα κι ανατρεπτικές ιδέες νέο πολιτικό. Που ωστόσο πολύ σύντομα λυγίζει σαν χορευτής με ξαφνικό λουμπάγκο στη σκληρή πίστα της πραγματικότητας των ανελέητων νταβατζήδων και ευρωμπράβων και σκοτεινών συμφερόντων για τα οποία αυτοί προσφέρουν τις αδρά αμοιβόμενες υπηρεσίες τους. Υποκύπτοντας με άκομψο τρόπο (και σπαραξικάρδιο για τους θαυμαστές/στριες που είχε προλάβει να αποκτήσει) στις πιέσεις, τα τελεσίγραφα και τις αδιαπραγμάτευτες απαιτήσεις των απειλητικών ανθρωπόμορφων ευρω-λύκων. Οι δε ατάκες του περί "υπέροχων κειμένων", (σεβαστών) "θεσμών", "συν-συγγραφέων" κτλ πλάκωσαν τους ανυποψίαστους θεατές σαν ταφόπλακα, συγκρίνοντάς τες με αρχικές εκ διαμέτρου αντίθετες ατάκες, όπως π.χ. περί "σάπιων θεσμών".
Και το ΟΣΚΑΡ πρώτου γυναικείου ρόλου πήγε στη Φρανσουά Ολάντ, για την ερμηνεία στην ταινία "η κόρη μου η σοσιαλίστρια", ως πλήρως αποτυχημένο τέκνο της (επίσης αποτυχημενης) παράδοσης Μιτεράν. Στο ρόλο ενός ανδρός που ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενος σοσιαλιστής για να καταλήξει μια φλύαρη όρνιθα με πολλά κακαρίσματα και κυρίως η υπάκουη σκυλίτσα στα παραγγέλματα του "μαφιόζου Σόιμπλε" και της συνεταίρου του Μέρκελ και του ύποπτου χρηματωπιστωτικού καρτέλ στο οποίο προσφέρουν όλοι τους τις αφοσιωμένες υπηρεσίες τους. Η δε ατάκα του περί "ξεδοντιάρηδων" (σύμφωνα με ουκ ολίγες αποκαλύψεις της πρώην συντρόφου του) αναφερόμενος στους φτωχότερους συμπατριώτες του, προκάλεσε σοκ!
Και το ΟΣΚΑΡ δεύτερου γυναικείου ρόλου πήγε στον πάντα κομψό, αν και με τραχιά σαν καραβόσκυλου χαρακτηριστικά, τρανσέξουαλ Κρις (γνωστού και ως Κριστίν) Λαγκάρντ. Για την ερμηνεία στην ταινία "boys don't cry", ως στιβαρού επικεφαλής ενός λαομίσητου οικονομικού οργανισμού, που αν και αντιμετώπισε κάποια στραβά και ατυχή γι'αυτόν γεγονότα στην Αργεντινή και το Εκουαδόρ, επανέκαμψε κι επανήλθε σα νεκραναστημένο ζόμπι. Για να κάνει αυτό που τόσο αποδομητικά ξέρει και δημιουργήθηκε να κάνει. Σε βάρος τώρα μιας χώρας που ωστόσο πήγαινε και γυρεύοντας, αν κρίνει κανείς από τις πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών και την υιοθέτηση ενός απόλυτα συγκεκριμένου στυλ ζωής (ή lifestyle) των χαρακτηρισμένων και ως "απείθαρχων" κατοίκων της. Η συγκλονιστική μάλιστα δακρύβρεχτη δήλωσή της "καλύτερα να μην λέω πολλά για αυτό το θέμα (της φοροδιαφυγής) γιατί όταν μίλησα στην Ελλάδα για το θέμα των πλουσίων που φοροδιαφεύγουν δέχθηκα απειλές για τη ζωή μου. Χρειάστηκε να αυξηθεί η προσωπική μου ασφάλεια", έδωσε μπόλικο σασπένς στην ταινία κι άφησε πολλά σκοτεινά υπονοούμενα να βασανίζουν το μυαλό των θεατών!
Τέλος το ΟΣΚΑΡ καλύτερης ταινίας πήγε στο κατασκοπευτικό, γεμάτο ζοφερές σκιές, θρίλερ "Ο Πόλεμος των Κόσμων". Ένας συνδυασμός αρρωστημένης φαντασίας και μηχανορραφίας μυστικών υπηρεσιών, που απεργάζονται για λογαριασμό σκοτεινών ελίτ την υλική και ψυχική υποδούλωση των Ευρωπαίων υπηκόων και αιματηρής φρενοβλαβούς βίας φανατισμένων θεοκρατικών, αλλόθρησκων εξτρεμιστών. Που χτυπούν ανθρώπινους στόχους μέσα στην καρδιά του πολιτισμού με το αποικιοκρατικό παρελθόν και το νεοαποικιοκρατικό παρόν, απειλώντας με μεγαλύτερα λουτρά αίματος. Και δίνοντας το βολικό πράσινο φως για όλο και πιο ασφυχτική στρατικοποιημένη αστυνόμευση των Ευρωπαίων φιλήσυχων υπηκόων, δολοφονώντας τελικά τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες...
Άιντε! Και του χρόνου με αμφίβολης ποιότητας υγεία!
Ο Έλληνας παρουσιαστής της βραδιάς, γνωστή τηλεπερσόνα, με κούρεμα αλά eurogroup
H εκδήλωση έλαβε χώρα στο φημισμένο για τις παραγωγές τρόμου και άφθονου σασπένς θέατρο των Βρυξελλών, όπου παρευρέθηκε πλήθος Ευρωπαίων "ηθοποιών" και δημοσιογράφων.
Και το ΟΣΚΑΡ πρώτου αντρικού ρόλου πήγε δικαιωματικά στον παλαίμαχο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την καθηλωτική ερμηνεία στην ταινία "ο μαφιόζος της διπλανής πόρτας"(στη μεγάλη ευρωπαϊκή γειτονιά). Συνδύασε άψογα τη σκληράδα και το φονικό βαρύ ύφος με την κοφτερή σαν λεπίδι ειρωνεία προς όσους επιχείρησαν, με προσποιητή άνεση, να λικνιστούν με "αριστερόστροφες" χορευτικές κινήσεις και να σηκώσουν κεφάλι στην παγιωμένη πρωτοκαθεδρία του. Απολαμβάνοντας την επιβαλλόμενη ομερτά σε όλες τις άλλες "φαμίλιες της πόλης", τα υπερκέρδη της δικής του "φαμίλιας" από τον ασφυχτικό οικονομικό έλεγχο στη "μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια" και φυσικά την επιδοκιμασία από τα μεγάλα αφεντικά του χρήματος για τις πιστές του υπηρεσίες.
Και το ΟΣΚΑΡ δεύτερου αντρικού ρόλου πήγε στον ελληνικής καταγωγής ηθοποιό και σπουδαγμένο σε ακριβιθώρητο ίδρυμα της Αγγλίας, Γιάννη Βαρουφάκη. Κέρδισε τις εντυπώσεις με το λαμπερό ταλέντο του στην υποκριτική τέχνη και τις θεατρικές, χορευτικού θα'λεγε κανείς αέρα, κινήσεις του. Για να τις σκορπίσει άδοξα στο τέλος στους πέντε ανέμους, στην ταινία "χορεύοντας με τους λύκους", όπου υποδύεται τον αντισυμβατικό και γεμάτο oρμητική φρεσκάδα κι ανατρεπτικές ιδέες νέο πολιτικό. Που ωστόσο πολύ σύντομα λυγίζει σαν χορευτής με ξαφνικό λουμπάγκο στη σκληρή πίστα της πραγματικότητας των ανελέητων νταβατζήδων και ευρωμπράβων και σκοτεινών συμφερόντων για τα οποία αυτοί προσφέρουν τις αδρά αμοιβόμενες υπηρεσίες τους. Υποκύπτοντας με άκομψο τρόπο (και σπαραξικάρδιο για τους θαυμαστές/στριες που είχε προλάβει να αποκτήσει) στις πιέσεις, τα τελεσίγραφα και τις αδιαπραγμάτευτες απαιτήσεις των απειλητικών ανθρωπόμορφων ευρω-λύκων. Οι δε ατάκες του περί "υπέροχων κειμένων", (σεβαστών) "θεσμών", "συν-συγγραφέων" κτλ πλάκωσαν τους ανυποψίαστους θεατές σαν ταφόπλακα, συγκρίνοντάς τες με αρχικές εκ διαμέτρου αντίθετες ατάκες, όπως π.χ. περί "σάπιων θεσμών".
Και το ΟΣΚΑΡ πρώτου γυναικείου ρόλου πήγε στη Φρανσουά Ολάντ, για την ερμηνεία στην ταινία "η κόρη μου η σοσιαλίστρια", ως πλήρως αποτυχημένο τέκνο της (επίσης αποτυχημενης) παράδοσης Μιτεράν. Στο ρόλο ενός ανδρός που ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενος σοσιαλιστής για να καταλήξει μια φλύαρη όρνιθα με πολλά κακαρίσματα και κυρίως η υπάκουη σκυλίτσα στα παραγγέλματα του "μαφιόζου Σόιμπλε" και της συνεταίρου του Μέρκελ και του ύποπτου χρηματωπιστωτικού καρτέλ στο οποίο προσφέρουν όλοι τους τις αφοσιωμένες υπηρεσίες τους. Η δε ατάκα του περί "ξεδοντιάρηδων" (σύμφωνα με ουκ ολίγες αποκαλύψεις της πρώην συντρόφου του) αναφερόμενος στους φτωχότερους συμπατριώτες του, προκάλεσε σοκ!
Και το ΟΣΚΑΡ δεύτερου γυναικείου ρόλου πήγε στον πάντα κομψό, αν και με τραχιά σαν καραβόσκυλου χαρακτηριστικά, τρανσέξουαλ Κρις (γνωστού και ως Κριστίν) Λαγκάρντ. Για την ερμηνεία στην ταινία "boys don't cry", ως στιβαρού επικεφαλής ενός λαομίσητου οικονομικού οργανισμού, που αν και αντιμετώπισε κάποια στραβά και ατυχή γι'αυτόν γεγονότα στην Αργεντινή και το Εκουαδόρ, επανέκαμψε κι επανήλθε σα νεκραναστημένο ζόμπι. Για να κάνει αυτό που τόσο αποδομητικά ξέρει και δημιουργήθηκε να κάνει. Σε βάρος τώρα μιας χώρας που ωστόσο πήγαινε και γυρεύοντας, αν κρίνει κανείς από τις πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών και την υιοθέτηση ενός απόλυτα συγκεκριμένου στυλ ζωής (ή lifestyle) των χαρακτηρισμένων και ως "απείθαρχων" κατοίκων της. Η συγκλονιστική μάλιστα δακρύβρεχτη δήλωσή της "καλύτερα να μην λέω πολλά για αυτό το θέμα (της φοροδιαφυγής) γιατί όταν μίλησα στην Ελλάδα για το θέμα των πλουσίων που φοροδιαφεύγουν δέχθηκα απειλές για τη ζωή μου. Χρειάστηκε να αυξηθεί η προσωπική μου ασφάλεια", έδωσε μπόλικο σασπένς στην ταινία κι άφησε πολλά σκοτεινά υπονοούμενα να βασανίζουν το μυαλό των θεατών!
Τέλος το ΟΣΚΑΡ καλύτερης ταινίας πήγε στο κατασκοπευτικό, γεμάτο ζοφερές σκιές, θρίλερ "Ο Πόλεμος των Κόσμων". Ένας συνδυασμός αρρωστημένης φαντασίας και μηχανορραφίας μυστικών υπηρεσιών, που απεργάζονται για λογαριασμό σκοτεινών ελίτ την υλική και ψυχική υποδούλωση των Ευρωπαίων υπηκόων και αιματηρής φρενοβλαβούς βίας φανατισμένων θεοκρατικών, αλλόθρησκων εξτρεμιστών. Που χτυπούν ανθρώπινους στόχους μέσα στην καρδιά του πολιτισμού με το αποικιοκρατικό παρελθόν και το νεοαποικιοκρατικό παρόν, απειλώντας με μεγαλύτερα λουτρά αίματος. Και δίνοντας το βολικό πράσινο φως για όλο και πιο ασφυχτική στρατικοποιημένη αστυνόμευση των Ευρωπαίων φιλήσυχων υπηκόων, δολοφονώντας τελικά τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες...
Άιντε! Και του χρόνου με αμφίβολης ποιότητας υγεία!
Ο Έλληνας παρουσιαστής της βραδιάς, γνωστή τηλεπερσόνα, με κούρεμα αλά eurogroup
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου