(...που κατέλαβε τον ανιχνευτή και μιλάει μέσα απ'αυτόν)Έφτασαν, εδραιώθηκαν, σαρώνουν και προετοιμάζονται και-ίσως όχι τόσο πολύ μακρινές-μέρες που θα:
...πληρώνεις σε λίγο σαν χρυσό το νερό που θα πίνεις, με την απαγόρευση και συλλογής του βρόχινου νερού! Γιατί αυτό το πολύτιμο αγαθό για την ύπαρξη ζωής δεν είναι πια δώρο του θεού αλλά ιδιοκτησία των αυτόκλητων μάνατζέρ του πάνω στη γη, που μετατρέπονται σε μικρούς τοπικούς θεούς.
Θα πληρώνεις σε λίγο το ρεύμα σαν χρυσό (ήδη έχεις αρχίσει να το κάνεις, δες τι έγινε και στη Βουλγαρία, που μετά την ιδιωτικοποίηση του ρεύματος η τιμή αυξήθηκε 100% και η λαϊκή αγανάκτηση κέρδισε μια έκπτωση...8%!). Γιατί ο 21ος αιώνας οδηγεί την "πλέμπα", με μαθηματική ακρίβεια, πίσω στις λάμπες πετρελαίου και τα κεριά. Αλήθεια ξέρεις να φτιάχνεις ηλιακό φούρνο; Ευκαιρία να ανακαλύψεις ένα σωρό μεθόδους επιβίωσης που παραπέμπουν σε εποχές παρατεταμένου μπλακ άουτ ή μετα-αποκάλυψης για τους πολλούς.
Και μήπως οι λίγοι εκλεκτοί να καταλήξουν απόμακροι και προφυλαγμένοι απ'τα περιφερόμενα κουφάρια των δίποδων ζώων τους στις προσωπικές τους οάσεις, με την υψηλή τεχνολογία και προχωρημένη υπέρ τους τεχνογνωσία; Και τους φύλακές τους να ελέγχουν και να ξεζουμίζουν τους αποκτηνωμένους υποτελείς...
Κάτι ας πούμε σαν την ταινία ΖΑΡΝΤΟΖ του Τζον Μπούρμαν, το 1975.
Θα πληρώνεις, ίσως, σε λίγο τα ιδιωτικά νοσοκομεία με ενέχειρο το κορμί σου και την ελευθερία σου.
Έννοια σου και τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα-όχι πια μόνο της Ανατολής αλλά της Δύσης-είναι ήδη έτοιμα κι άκρως λειτουργικά (κι έπεται άγρια συνέχεια κι εξέλιξή τους, όπως πάει...). Αλλίμονο έτσι κι ασθενήσεις άσχημα, εσύ ή κάποιος δικός σου, μια και θα είστε όλοι άνεργοι ή "ελαστικά εργαζόμενοι", χωρίς ασφάλιση. Πιθανώς να μην έχετε ούτε ρεύμα, ούτε σπίτι σε λίγο, ούτε φυσιολογική τροφή αλλά αποδομητικά δηλητήρια του σώματος και αλυσιδωτά και του πνεύματος. Και ίσως τελικά να έχετε, ως έκρηξη διαύγειας, τη μη διάθεση να ζείτε άλλο στα κλιμάκια της κόλασης, που κάποτε περιπλανήθηκε και ο Δάντης του Γκαίτε. Αν σου'χουν απομείνει ενεργά στοιχεία που συνθέτουν την ανθρώπινη υπόσταση και δεν έχεις μεταλλαχτεί σε μια άψυχη-άβουλη ημιαυτόματη οντότητα!
Κι αν φωνάξεις "δεν είναι δίκαιο ρε!" τόσο ώστε να ακουστείς αρκετά, ίσως πεταχτείς σε ανήλιαγα μπουντρούμια που κάποτε πετάχτηκε, επειδή πεινούσε, κι ο Γιάννης Αγιάννης του Ουγκώ...
Παρακολουθείσαι σε ό,τι λες και αιωρείται το σήμα του στον αέρα ή διοχετεύεται σε γραμμές χιλιομέτρων από καλώδια, ή κινείται με ασύλληπτες ταχύτητες στο internet που μεταλάσσεται σε bigbrothernet, ενώ και η σκέψη σου σε λίγο δεν θα κρατάει μυστικά για κάποιους που δεν θέλουν να αναρωτιούνται άλλο! Και το πνεύμα του Όργουελ ίσως να λέει προβληματισμένο σ'εκείνο του Χάξλεϋ: "αν δεν γράφαμε όσα γράψαμε, λες να μη συνέβαιναν τόσο σύντομα τόσα πολλά μαζεμένα, σαν να τους παρακινήσαμε να μας επαληθεύσουν το συντομότερο δυνατό;"
Τι τιμή για όλους μας σχεδόν! Μοιάζουμε σαν ήρωες που έχουν ξεπηδήσει από το σελιλόιντ cult ταινιών ή τις σελίδες κλασικών ή υπέροχα σκοτεινών και δυσοίωνων γραφόμενων (κι έντονα αλληγορικών)...
Κι ας μη ξεχνάμε: ο Αγιάννης στους "Άθλιους"* του Ουγκώ έδωσε πολύ σκληρή μάχη ενάντια στο πεπρωμένο που ήθελε να του φορέσει(σε αυτόν και τόσους άλλους συνανθρώπους του) σαν φόρμα φυλακισμένου η νοοτροπία της τότε κοινωνίας και των φυλάκων της. Που στις εξωτερικές μόνο μορφές διαφέρει από τη σημερινή δικιά μας!
* Αθλιότητα δεν είναι μόνο η εξαθλίωση αλλά και ο συμβιβασμός με αυτήν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου