Ε. Α. ΡΑΟΥΤΕΡ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΗΚΟΩΝ

Στο σχολείο κατασκευάζονται άνθρωποι. Η διαδικασία της κατασκευής ανθρώπων λέγεται εκπαίδευση. Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ είναι σχολεία με την ευρύτερη έννοια. Όλα τα κέντρα που μεταδίδουν πληροφορίες είναι σχολεία.
Για την κατασκευή πραγμάτων χρησιμοποιούνται εργαλεία. Το εργαλείο, με το οποίο κατασκευάζονται άνθρωποι, είναι η πληροφορία.
...................................................................................................

Οι νόμοι φτιάχνονται από ανθρώπους, Κανείς δεν φτιάχνει έναν νόμο που να στρέφεται εναντίον του. Αν κάποιος είναι πλουσιότερος από τους άλλους δεν του περνάει από το μυαλό η σκέψη να πει "θα κλέψεις".
...................................................................................................

Όταν οι πρώτοι άνθρωποι πλούτισαν αρκετά ώστε να μπορέσουν να συγκροτήσουν μια συμμορία για την καταπίεση και την εκμετάλλευση των άλλων, γεννήθηκε αυτό που ονομάζουμε σήμερα κράτος.
...................................................................................................

Το Κράτος διευκολύνεται στη διακυβέρνηση αυτού του νέου είδους υπηκόων χάρη σε δύο εξελίξεις: η πρώτη είναι ότι ο μηχανισμός της ποδηγέτησης γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος και αδιαφανής για τους ποδηγετούμενους, η δεύτερη είναι η εξέλιξη των δημόσιων πηγών πληροφοριών στις τελευταίες δεκαετίες.
...................................................................................................

Με αυτόν τον πανταχού παρόντα μηχανισμό των πληροφοριών και την επιρροή των σχολείων στους απροστάτευτους εγκεφάλους των ανηλίκων μελών του πληθυσμού, μπορεί κανείς να εξαπατήσει ακόμα και έξυπνους ανθρώπους σε βαθμό που να πανηγυρίζουν για την ίδια τη θανατική καταδίκη τους.

(Από το οπισθόφυλλο)


Ε. Α. ΡΑΟΥΤΕΡ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΗΚΟΩΝ
(Πώς κατασκευάζεται μια γνώμη σε ένα κεφάλι)

Εκδόσεις Αιγόκερως, Αθήνα 1982
Μετάφραση από τα γερμανικά: Δημοσθένης Κούρτοβικ
Αριθμός σελίδων: 126


Το σημαντικότερο ίσως βιβλιαράκι εκλαϊκευμένης ανατρεπτικής πολιτικής σκέψης του 20ου αιώνα (στην πραγματικότητα βέβαια, κάθε πραγματικά πολιτική σκέψη είναι ανατρεπτική - η "πολιτική" σκέψη που στοχεύει στη συντήρηση του οποιουδήποτε καθεστώτος, είναι απλώς μια πολιτικολογούσα παρωδία). Τόσο εκλαϊκευμένης, ώστε ακόμα κι ο πιο αγράμματος, κι ο πιο βλάκας νοικοκυραίος, δεν θα μπορεί να προσποιηθεί ότι δεν το κατάλαβε και άρα να αποποιηθεί τις ατομικές πολιτικές ευθύνες του, μπροστά στις οποίες, θέλει δεν θέλει, θα βρίσκεται στο εξής. Γιατί αν και γράφτηκε με σκοπό να διαβαστεί από μαθητές, ωστόσο αυτά που λέει δεν αφορούν ούτε μόνο, ούτε κυρίως σ' αυτούς.

Γραμμένο το 1971, εκφράζει όσο λίγα το ανεπανάληπτο ελευθεριακό πολιτικό πνεύμα των σίξτυς και ειδικά του γαλλικού Μάη του 1968. Oι πολιτικές, οικονομικές, νομικές, γλωσσικές κ.λπ. έννοιες (=παγίδες) με τις οποίες γίνεται δυνατή η δικαιολόγηση και συνέχιση της κυριαρχίας, εδώ περνούν από ένα αληθινό συλλογιστικό crash test. Μέχρι να σκάσουν από την συλλογιστική πίεση και να αποδειχθεί έτσι ότι δεν ήσαν τίποτε άλλο από αέρας κοπανιστός.

Όπως τα περισσότερα πράγματα εκείνης της εποχής (ταινίες, δίσκοι, βιβλία κ.λπ.) έτσι κι αυτό το αλφαβητάριο κάθε αυτοκαθοριζόμενου ανθρώπου έχει γνωρίσει κατά καιρούς διάφορες επανεκδόσεις. Αλλά παρ' όλα αυτά στην Ελλάδα (και ειδικά την σημερινή χριστιανικά υπάκουη Ελλάδα των εκατομμυρίων υποαμειβομένων, υποαπασχολουμένων, ανέργων, αστέγων και αυτοχείρων) εξακολουθεί να μην είναι τόσο γνωστό όσο θα έπρεπε.

Από τα βιβλία που είναι αδύνατον να μην σε σημαδέψουν και να μην σε αλλάξουν (αλλά και να μην σε κοιτάξουν κοροϊδευτικά αν, έχοντάς τα διαβάσει, προτιμήσεις να εξακολουθήσεις να κρύβεσαι πίσω από το δαχτυλάκι σου). Mετά από την ανάγνωση αυτού του πραγματικού μαθήματος αγωγής του πολίτη (και όχι του υπήκοου) κανείς δεν θα μπορεί πλέον να παριστάνει το εξαπατημένο από τους πολιτικάντηδες θύμα και άλλα φαιδρά. Γιατί αυτό που αποδομείται σε αυτό το σύντομο βιβλίο δεν είναι η "κακή" εξουσία (κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε), αλλά πρώτα και κύρια οι υπήκοοί της.

Θ. Λ.


To διαβάσαμε στον ΥΠΝΟΒΑΤΗ