Να τον χαιρόμαστε!

Αυτός είναι ο πολιτισμός για τον οποίο είμαστε υπερήφανοι ως ανθρωπότητα του 21ου αιώνα. Αυτά είναι τα πρότυπα μας, οι λατρεμένες αξίες μας, οι συνήθειες και τα μοντέλα ζωής που μας προσδιορίζουν ως έλλογα ή σκεπτόμενα όντα (ιδιότητα που μας διδάσκουν πως μας  δίνει ανωτερότητα σε σχέση με τα ζώα), αυτοί είναι οι κοινωνικοί και πολιτισμικοί θεμέλιοι λίθοι του πολύτιμου κόσμου μας:

Οι αξιαγάπητες τράπεζές μας με τα δάνεια που μας χορηγούν για να τρέχουμε τα όνειρά μας και να ταϊζουμε τα επιτόκιά τους και τα αέναα συσσωρευμένα κέρδη τους. Οι υπερδραστήριες εισπραχτικές και πολυεθνικές εταιρείες μας. Το φυσικό, λογιστικό και ψηφιακό χρήμα, το χρέος από το πουθενά παγκόσμιο, δημόσιο και ιδιωτικό.
 Το πλαστικό χρήμα της νέας "αχρήματης" θαυμαστής κοινωνίας, οι έξυπνες κάρτες, οι βιομετρικές ταυτότητες για τους ρομποτικούς πολίτες του μέλλοντος που προσγειώνεται σαν αλεξιπτωτιστής-κομάντο στο παρόν, τα εμφυτευμένα στο σώμα τσιπάκια που θα είναι must για την ασφάλεια των συναλλαγών και γενικά για την εύθραυστη ασφάλειά μας σε έναν ανασφαλή κόσμο και όπου ήδη οι υπήκοοι πολλών δημοκρατικών κρατών προσφέρονται εθελοντικά για να τσιπαριστούνε.
 Τα καρτέλ του χρήματος, των ναρκωτικών, των φαρμάκων, της ενέργειας, των ΜΜΕ, του γάλακτος, των εκδόσεων, της τέχνης.
Τα αξιαγάπητα smart phones μας, οι κινητές προεκτάσεις του εαυτού μας, ο βομβαρδισμός από παντού των ηλεκτρομαγνητικών
ακτινοβολιών μας που αν δεν είμαστε καλά κι υπάκουα παιδιά μας απειλούν με εξωπραγματικές τιμωρίες και τα ασύρματα δίκτυά μας που μας φέρνουν πιο κοντά και κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Τα υπερπολύτιμα, σαν τον (μολυσμένο) αέρα μας, social media μας σε ψηφιακές οθόνες, τα "like" που μας δίνουν κοινωνικό παράστημα και λόγους να ζούμε, οι ψυχίατροί μας που επινοούν άμα χρειαστεί ασθένειες για να δουλεύουνε και οι προστάτιδές μας ιατροφαρμακευτικές εταιρείες, φροντίζοντας να είναι "ορθώς αναπτυσσόμενα" ακόμα και τα βρέφη μας και τα αναγκαία αντικαταθλιπτικά μας που μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς να διαλυθούμε εκ θεμελίων.
 Οι ευφυέστατοι-πρότυπο προς μίμηση χάκερ μας που διαρρηγνύουν ακόμα και τον εγκέφαλό μας, τα υπερεξελιγμένα βιντεοπαιχνίδια μας με τα οποία δραπετεύουμε από την λιγουλάκι απογοητευτική μας πραγματικότητα.
Τα εκπληκτικά παιχνίδια της τεχνολογίας μας με τις καιρικές συνθήκες, προς όφελός μας εννοείται και οι αεροψεκασμοί μας με στρόντιο, βάριο, αλουμίνιο και άλλες θρεπτικές ουσίες για τον μεταλλαγμένο οργανισμό μας, ώστε να μην έχει πρόβλημα προσαρμογής στον "brand new world" μας. Τα μεταλλαγμένα ή γενετικώς τροποποιημένα υπέροχα τρόφιμά μας και οι εξαίσιες διατροφικές συνήθειες που αποκτάμε και που μας μεταμορφώνουν σε κάτι άλλο μάλλον πιο ανθεκτικό σε σχέση με τον πρωτόγονο καλλιεργητή και αυτόνομο παραγωγό τροφής του παρελθόντος.
 Οι αγαπημένοι μας αξιότιμοι ήρωες των survivor, Big Brother, Power of Love, Game of Love, των ευφάνταστων τηλε-διαγωνισμών ταλέντων, των συναρπαστικών μας σήριαλ.
 Οι πολιτικοί μας που τόσο χαριτωμένα φιλονικούν σε οθόνες και τόσο αθώα μας υπόσχονται πράγματα που αμελούν να πραγματοποιήσουν, συχνά κάνοντας το αντίθετο, κάτι σαν μικρά επιπόλαια κωλόπαιδα, που ωστόσο τα ανέχεσαι επειδή τα κάνεις γούστο. Αχ, πόση κατανόηση και πλεόνασμα συγχώρεσης υπάρχει στον γεμάτο αθωότητα, αυθορμητισμό και καλοπιστία γλυκούλη κόσμο μας!
 Οι έξυπνες συσκευές μας, οι έξυπνες βόμβες μας, οι έξυπνες ατάκες των εξαιρετικών διαφημίσεών μας, οι έξυπνες ευκαιρίες εξόδου από την κακορίζικη ανεργία μας, οι έξυπνες ματιές νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ στα λεωφορεία και τα τρένα που φορτωμένα χαρούμενους εργαζόμενους σε πάνε στην (και σε γυρνάνε από την) υπέροχη, δημιουργική δουλίτσα σου.
Οι λατρευτές μας θρησκείες, που όλες διαθέτουν cool θεούς και χάρμα οφθαλμών και ώτων ιερατεία, για να πιστέψεις, να προσκυνήσεις, να αφιερώσεις τη ζωή σου σε αυτούς και αυτά, να σκοτώσεις και να πεθάνεις γι'αυτά...

Μούρλια! Σκέτη τρέλα σου λέω! Πολύ νόημα, μια ακολουθία από παφλάζοντα νοήματα! Ένα νεκρό, διαπλανητικό ποτάμι, γεμάτο μολυσμένα νοήματα!

Να τον χαίρεστε λοιπόν τον πολιτισμούλη σας!

Εμείς πάντως καθόλου! Και δεν θα μας λείψει καθόλου αν αυτός μια αποφράδα πρωία καταλήξει εκεί που ανήκει: στα αζήτητα του σύμπαντος, της Ιστορίας, της ύπαρξης, των ιστοριών που λένε οι εξωγήινες μαμάδες στα εξωγήινα παιδάκια τους για έναν πλανήτη δυσλειτουργικών και ημιηλίθιων ή παντελώς ηλίθιων όντων, ώστε αυτά να σκιάζονται και να πίνουν όλο το δυναμωτικό γαλαξιακό χυμό τους για να μεγαλώσουν σωστά και να πεθάνουν στα βαθιά γεράματα των 500-600 ετών. Όπως δεν θα λείψουμε κι εμείς, αν εξαφανιστούμε μαζί του, σε καμία πραγματικά και αληθινά νοήμονα μορφή ζωής στο γαλαξία μας ή έξω από αυτόν.

Κλείνοντας, αφιερώνουμε κι ένα "τραγούδι "αιρετικό", όπως αιρετικές ήταν για τον κόσμο μας (και τα κυρίαρχα εκάστοτε πρότυπά του στο μακρινό και κοντινό παρελθόν) μορφές σαν τον Πρωταγόρα, τον Ηράκλειτο, τον Διογένη τον Κυνικό, τον Τζορντάνο Μπρούνο, τον Γαλιλαίο, τον Νίκολα Τέσλα, τον Βίλχελμ Ράιχ, τον Δρ. Ryke Geerd Hammer. Αφιερωμένο στην πολιτισμική μας παράκρουση: