Μια πρόποση!

Σε μια χώρα, σ'έναν κόσμο, σε μια πειραγμένη συλλογική συνείδηση, σε μια γλοιώδη ολόκληρη νοόσφαιρα...

...που βρίθει από αυτοκράτορες κι αυλικούς, βασιλιάδες και πρίγκιπες, εμπόρους και πραματευτάδες, σουλτάνους, βεζύρηδες, χαλίφηδες, συμβούλους, χαρτογιακάδες, θεομπαίχτες και αγιογδύτες, γενίτσαρους, παλιάτσους και ληστές, χαρατζίδες, δοσατζήδες, ιδιοκτήτες γνώσεων ακριβοθώρητων για τις "μάζες", επαναστάτες που ξεπέφτουν στον ολοκληρωτισμό και την εχθρικότητα "για να προστατεύσουν τις ιδέες της επανάστασης", σκυλιά του πολέμου, εκτελεστές συμβολαίων και λαών...

από τη μια...

...γιουσουφάκια, προσκυνημένους, χατζηαβάτηδες και καραγκιόζηδες, ευηπόληπτα ζόμπι, "κοινωφελή" κάτεργα που έχουν το θράσος να βαφτίζουν ως "εργασία", οπαδών και κουραδόμαγκων...

...από την άλλη...


Όσοι νιώθουν από τόσο παλιά (όσο και η αποπνιχτική σκιά της Ιστορίας που επιμένει να καλύπτει τον κόσμο) να αναγουλιάζουν τα μέσα τους μπρος στην αξιοθρήνητη θωριά των έξω...

...όσοι-και δεν είναι λίγοι φτύνουν την "κατασκευασμένη φυσική τάξη (αταξία) των πραγμάτων"...

ας τσουγκρίσουν μεταξύ τους τούτη τη νύχτα, κι όλες τις επόμενες, τα ξέχειλα από πάθος για τη ζωή και τις αιώνιες χαρές της ποτήρια τους! Κι ας πιουν στη χρεωκοπία και κατάρρευση με πάταγο όλων των προηγούμενων, μεν και δε! Στο όνομα της ανάπτυξης. Όχι των ξεχειλωμένων λογαριασμών, πορτοφολιών και κρυφών ατζέντων... από τη μια και ψευδαισθήσεων και μιζέριας από την άλλη. Αλλά της πραγματικής ανάπτυξης κι ευημερίας αυθεντικών ημερών κι όχι θλιβερών παρακρούσεων.

Για εμάς, τα παιδιά όλου του κόσμου και τα παιδιά που είναι να'ρθουν!
Ας βάλουμε όλοι ένα άφοβο χεράκι, όπως κι όσο καλύτερα και πιο υπεύθυνα μπορεί ο καθένας, για να πιούμε στο ξημέρωμα εποχών που μας τιμούν και δεν μας ντροπιάζουν!

Στην υγειά σας!

ανιχνευτής

"Οι αστυνομικοί δεν σεβάστηκαν ούτε το δικαστήριο"

EΛΛΑΣ (ή και ΕΛ.ΑΣ., το ίδιο είναι σχεδόν!) ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ ΥΠΟΚΡΙΤΩΝ!

 

Οι αστυνομικοί δεν σεβάστηκαν ούτε το δικαστήριο

Πηγή: Α. Ψ - "Εφημερίδα των Συντακτών"


Πρωτοφανή επεισόδια δημιούργησαν αστυνομικοί στο χθεσινό αυτόφωρο των 12 αντιφασιστών που συνελήφθησαν στον σωρό έπειτα από συμπλοκή με ακροδεξιούς κατά τη διάρκεια καλέσματος-ενημέρωσης για την αντιφασιστική εκδήλωση ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των μεταναστών («Εφ.Συν.», 30/12/2013).

Ο εισαγγελέας της έδρας μετέτρεψε το κατηγορητήριο της ασφάλειας που αφορούσε το κακούργημα της «απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης» στο πλημμέλημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Κατόπιν αυτού ο πρόεδρος τους δικαστηρίου όρισε τακτική δικάσιμο για τις 8/1/2014 και διέταξε να αφεθούν όλοι ελεύθεροι. Αμ δε! Αφήνοντας άφωνο το δικαστήριο με την πρωτοφανή υπέρβαση καθήκοντος, αλλά και με την απόλυτη έλλειψη σεβασμού προς τους δικαστές οι αστυνομικοί όρμησαν στην αίθουσα και συνέλαβαν τον έναν από τους 12 κατηγορούμενους και συγκεκριμένα αυτόν που είχε αλβανική καταγωγή. Του έβαλαν χειροπέδες και τον έσυραν στην κυριολεξία έξω από την αίθουσα. Ο πρόεδρος σε φοβερή αμηχανία σηκώθηκε δύο φορές να φύγει επαναλαμβάνοντας την απόφαση του δικαστηρίου να αφεθούν όλοι ελεύθεροι. Μάταιος κόπος!

Οι αστυνομικοί εν μέσω διαμαρτυριών απήγαγαν τον κατηγορούμενο και τον μετέφεραν,στη ΓΑΔΑ με την απειλή της απέλασης, εφόσον του έχει ασκηθεί δίωξη. Στην ασφάλεια, όπου και μέχρι αργά παρέμεναν οι συνήγοροι αλλά και η επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, Ελένη Πορτάλιου, έδωσαν στον «κρατούμενο» να υπογράψει στα αλβανικά χαρτί που να παραδέχεται ότι είναι επικίνδυνος για τη χώρα! Ο άνθρωπος αυτός ζει με την οικογένειά του στην Ελλάδα,έχει σπουδάσει εδώ και φυσικά διαθέτει όλα τα έγγραφα, ενώ με δυσκολία καταλάβαινε τι έγραφε το χαρτί στα αλβανικά. Ενώ στην αρχή ο προϊστάμενος της ασφάλειας δήλωσε ότι θα αφεθεί ελεύθερος, αργότερα τον μετέφεραν στα φρικτά κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη. Μέχρι να γίνουν οι όποιες προσπάθειες για την αποτροπή μιας εκδικητικής αυθαίρετης απέλασης ένας νέος άνθρωπος θα περάσει ένα μαρτύριο στα κρατητήρια για το χατίρι της ΕΛ.ΑΣ., που διέγνωσε σ’αυτόν τον αντιφασίστα απειλή για τα τάγματα εφόδου!

Μια δράση της ΕΛ.ΑΣ., που αγνοεί ακόμα και δικαστικές αποφάσεις προκειμένου να «αποδώσει» τη δική της δικαιοσύνη, είναι το ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει ο υπουργός κ. Δένδιας.


Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ μέσω ΓΡΕΚΙ

To Δώρο του Θανάτου: Για τη φρενίτιδα της χριστουγεννιάτικης κατανάλωσης

Του George Monbiot, δημοσιεύτηκε στη Guardian στις 11 Δεκέμβρη 2012
Μετάφραση: Clopy
(Η Αγγλική έκδοση εδώ)

To Δώρο του Θανάτου

Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που ακόμη και να θέλουν. Οπότε τους αγοράζεις ένα ηλιακά κινούμενο φυτό, μια βούρτσα για τον αφαλό ή ένα σετ μίνι-γκολφ για την τουαλέτα. Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ντροπιαστικά από την τρίτη και μετά. Ως τη δωδέκατη μέρα έχουν μετατραπεί σε σκουπίδια. Για 30 δευτερόλεπτα αμφιλεγόμενης διασκέδασης, ή ένα ηδονιστικό ερέθισμα που διαρκεί όσο και μια δόση νικοτίνης, εγκρίνουμε τη χρήση υλικών των οποίων οι επιπτώσεις θα είναι ορατές για γενιές μετά.

Κάνοντας έρευνα για την ταινία της Η Ιστορία των Πραγμάτων, η Annie Leonard ανακάλυψε πως από τα υλικά που ρέουν μέσω της οικονομίας του καταναλωτισμού, μόνο 1% παραμένει σε χρήση έξι μήνες μετά την πώληση [1]. Ακόμα και τα αγαθά που θα περιμέναμε να διαρκέσουν περισσότερο, σύντομα καταδικάζονται σε αχρηστία είτε επειδή είναι προσχεδιασμένα να χάνουν τη χρήση τους (χαλάνε γρήγορα), είτε επειδή θεωρείται πως την έχασαν (βγαίνουν εκτός μόδας).

Αλλά πολλά από τα προϊόντα που αγοράζουμε, ειδικά για τα Χριστούγεννα, δε μπορούν να χάσουν τη χρήση τους, γιατί δεν είχαν καμία χρησιμότητα ποτέ.

Έχουμε καταντήσει Αλίκες στη χώρα των δημοκρατικών θαυμάτων;

O καθένας σε αυτή τη "δημοκρατία" μπορεί να λέει ό,τι θέλει περί αυτής. Κι όσο πιο συχνά προφέρεται πλέον αυτή τη λέξη, με την έννοια που εμπεριέχει προσαρμοσμένη "με χάρη" στις σύγχρονες επιταγές της χώρας που τη γέννησε, τόσο πιο πολύ νιώθεις ότι έχεις να κάνεις με "εννοιολογικούς βιαστές". Και μάλιστα με ισχυρές δόσεις αλαζονείας!
Ας μη μιλήσουμε και για κοινωνικές γενοκτονίες...

Μαθαίνουμε λοιπόν από κάποιους απ'τους πολιτικούς μας άρχοντες, που θέλουν να θεωρούνται κι ως κάτι σαν...πνευματικοί ταγοί, ότι ενώ οι βουλευτάδες εκλέγονται από τον "κυρίαρχο λαό" δεν είναι ούτε πρέπον ούτε δυνατόν να κυκλοφορούν στο δρόμο με τα ίδια μέσα που κυκλοφορεί κι "ο λαουτζίκος" (μετά τις εκλογές παύει να θεωρείται ως "λαός") που τους ψήφισε!

ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ - ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ!

Για να μην έχουμε αυτά που δεν πρέπει να μας αξίζουν..

Aν και η ανάρτηση του ανιχνευτή "ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! με τα δικά μας κάλαντα κι ευχές..." με καλύπτει απόλυτα, παρ'όλα αυτά θέλω να πω και κάτι ακόμα.

Είθε η νέα χρονιά και φυσικά κι όλες οι επόμενες που είναι για να έρθουν, να μας βρουν περισσότερο ανθρώπους. Κι όχι περισσότερο βουτηγμένους στον "απο-ανθρωπισμό".

Ανθρώπους! Με αυτοεπίγνωση κι αυτοεκτίμηση. Ανθρώπους! Που προχωρούν μ'ευθυτενή κορμοστασιά κι όχι εθελούσια κύφωση. Ανθρώπους! Με καθαρή ματιά κι όχι θολό βλέμμα. Ανθρώπους! Με λίγα μα μεστά λόγια κι όχι παραμιλητά. Ανθρώπους! Που ο έρωτας για τη ζωή δεν καταπίνεται από τον έρωτα για την εξουσία. Ανθρώπους! Που γι'αυτούς το κίνητρο της αλήθειας είναι πολύ ισχυρότερο από το κίνητρο της απάτης. Ανθρώπους! Που πατούν γερά στο παρόν για να εξασφαλίσουν το μέλλον.

Διαφορετικά θα έχουμε πάντα τους εραστές, τους συντρόφους, τους φίλους, τους πολιτικούς, τους ιερείς, τους επιστήμονες, τους "καλλιτέχνες", τους διασκεδαστές, τους εργοδότες, τις εταιρείες, τα ΜΜΕ, τις δημοκρατίες και τις τυραννίες, τις απογοητεύσεις και τα μαστίγια πάνω στις ράχες μας, που μας αξίζουν!

O Ένοικος...

Στις πιο μεγάλες νύχτες να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος/η...

Στις πιο μεγάλες νύχτες, στις πιο σκοτεινές φυλακές...Το φως δεν έρχεται από την παραίτηση και τη φυγή...Αλλά από την παρουσία και τη διεκδίκηση!

Και οι πιο μεγάλες μοναξιές μπορεί να κυοφορούν την πιο γλυκιά θαλπωρή και την πιο πολύτιμη ανακάλυψη: αυτή του ίδιου του εαυτού. Που αν δεν τον γνωρίσεις κι αγαπήσεις, τότε δεν είσαι σε θέση ν'αγαπήσεις πραγματικά κανέναν άλλο!

Και ο μεγαλύτερος ηρωισμός δεν είναι ο πόνος που μπορείς να προκαλέσεις. Αλλά ο πόνος που μπορείς ν'αντέξεις!

Και το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι το χέρι που απλώνεις στον άλλο, η γνώση του ότι δεν δίνεις περιμένοντας να πάρεις πίσω αλλά γιατί αυτό είναι από τις μεγαλύτερες χαρές της ανθρώπινης φύσης!

Το μεγαλύτερο θάρρος είναι το χαμόγελό σου ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα!

Και η μεγαλύτερη γενναιότητα είναι να διατηρείς την ευφυία σου και την ακεραιότητά σου μέσα σε ένα πλήθος ηλιθίων και μικρόψυχων που σε περιβάλλουν!

Κι όπως είχα διαβάσει κάπου "ο καλύτερος τρόπος για να βγεις από μια έρημο είναι να τη διασχίσεις!"...

               Φύγαμε λοιπόν...Μην κοιτάς άλλο πίσω...Είμαστε πολλοί κι ας μην έχουμε όλοι βρεθεί. Ακόμα.

Αυτό το ταξίδι δεν μας φοβίζει. Μας υψώνει!

ανιχνευτής

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: (Αρκετά με τα ευχολόγια για παραιτημένους!) "Άλλος δρόμος από το λαό στο ΔΡΟΜΟ δεν υπάρχει…"

Χμ! Ένα άρθρο που θα μπορούσε να ιδωθεί ως απολογισμός των ως αυτή τη στιγμή, κι απ΄την αρχή του πρώτου μνημονίου της "ανάπτυξης", όλων των σχεδιασμών που έγιναν και που ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ προωθούνται. Τη στιγμή που οι Έλληνες ψηφοφόροι θεωρούν τις "δημοκρατικές" εκλογές ως μόνη "διέξοδο" από το πολυπλόκαμο κι αριστοτεχνικά στημένο αδιέξοδο. Με τα "πατριωτικά" και "αριστερά" αντιμνημονιακά κόμματα κι αποκόμματα να βαυκαλίζονται ακόμη όσον αφορά τη "σωτήρια" διαχείριση της κατάστασης μετεκλογικά από αυτούς, ενώ ούτε μια στιγμή ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠ'ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΒΟΥΛΗ (που απλώς επικυρώνει τις αντισυνταγματικές "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" και εξόφθαλμα λαοκτόνου σχεδιασμού) ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ (όσοι απ'αυτούς έχουν κοινοβουλευτική παρουσία) ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ, στέλνοντας στο διάβολο επιδοτήσεις και βουλευτικά προνόμια (δεν μας τα'χουν πρήξει και με τον "κακό καπιταλισμό" άλλωστε, πουφτωχοποιεί και καταστρέφει το λαό; ΑΣ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΙ ΛΟΓΑΔΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΝ!). Και προτρέποντας κι εμπνέοντας τον κόσμο (λέμε τώρα..!) να αγωνιστεί στους δρόμους για την αποτίναξη του οφθαλμοφανέστατα εχθρικού εγχώριου και πολυεθνικού ζυγού. Εκτός αν ως "αντίσταση" νοούνται οι "μομφές" και οι "μπηχτές" και οι "βρυγχηθμοί" με "επαναστατική φρασεολογία". Σε μια κοινωνία της πιο νοσηρής εθελούσιας υποταγής και παθητικότητας (άρα και..συνενοχής;), που καταληστεύεται με ανυπόστατες οικονομικές δικαιολογίες και προσχήματα, που ματώνει ακατάσχετα και άνθρωποι όλων των ηλικιών υποφέρουν από τις κακουχίες και την πείνα κι από την κατάθλιψη της γνώσης πως ελέω ψυχοπαθητικής φορολογίας κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κι αυτοκτονούν ως μόνη...διέξοδο από την επίγεια νεοελληνική κόλαση! Σε μια "δημοκρατία" της οικογενειοκρατικής ολιγαρχίας (1963 Καραμανλής πρωθυπουργός-Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, 1964 οι ίδιοι με αντίθετη σειρά, 1979 τα ίδια ονόματα με την πρώτη σειρά, 1981 το αντίθετο και πάλι, 2006 για άλλη μια φορά τα ίδια "τζάκια" με τη σειρά του...1963!!), των κρατικοδίαιτων μεγαλοεπιχειρηματιών, των αλυσιδωτών δημόσιων σκανδάλων και των μιζών να πέφτουν σαν το χαλάζι και της τεράστιας υπεξαίρεσης δημόσιου χρήματος νομιμοποιημένης από ένα πελατειακό πολιτικό σύστημα. Που ευτελίζει κάθε αναφορά στην αρχαιοελληνική έννοια περί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! Αυτή η "δημοκρατική" νοοτροπία μας περιμένει και τη νέα χρονιά; Πόσο εύκολα ξεριζώνεται αυτό το καρκίνωμα από το μυαλό και τις σάρκες του νεοέλληνα ψηφοφόρου και των "πληρεξούσιών του" που καθρεφτίζουν, δυστυχώς, ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της κοινωνίας, η οποία κάθε φορά τους νομιμοποιεί με την ψήφο της; Και μετά καμιά άλλη πρόσβαση στην από κοινού διαχείριση των "κοινών", καμία αυτοδιαχείριση κι αυτοθέσμιση, δηλαδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ούτε καν ένα δημοψήφισμα για πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν την εσωτερική ζωή του τόπου και επηρεάζουν ριζικά την καθημερινότητα των κατοίκων του...
 Η διαπίστωση με την οποία κλείνει το εξαιρετικό παρακάτω άρθρο ας ιδωθεί κι ως ευχή για πολλούς-κατάρα για κάποιους άλλους ενόψει της πολύ δύσκολης νέας χρονιάς που μπαίνει!
Όλα τα άλλα δεν είναι παρά..."οδοντόκρεμες" για "δημοκρατικά" σαπισμένες οδοντοστοιχίες...

ανιχνευτής

Επίσης: ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Τα ανδρείκελα των μοχθηρών κερδοσκόπων και τα «αριστερά» δεκανίκια τους…"

Άλλος δρόμος από το λαό στο ΔΡΟΜΟ δεν υπάρχει…

Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση το θέατρο της «σθεναρής» διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα!!!
Η αρχιδωσίλογη κακουργία (Βενιζέλος) λεονταρίζει δηλώνοντας ότι προτιμάει να πέσει η κυβέρνηση παρά να …συμφωνήσει με την τρόικα, δηλαδή παρά να ψηφίσουν τα συμφωνηθέντα!!!
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο νέος Μητσοτάκης (έχει διδαχτεί τέλεια από τον πατέρα του). Δήλωσε και αυτός ότι «αν είναι να πέσει η κυβέρνηση, ας πέσει μαχόμενη»!!!

Οι προπαγανδιστικές μήτρες του καθεστωτικού δωσιλογισμού (ΜΜΕ) …αμύνονται και αυτές «σθεναρά». Η «τρόικα το παράκανε μας λένε» και θέτουν …απαραβίαστες «κόκκινες γραμμές»: Πάντα πριν από κάθε νέα συμφορά χαράσσονται «κόκκινες γραμμές», για να παραβιαστούν…

Αφιερωμένο σε όλους τους "εξωγήινους εφήβους"!

Μας έστειλε ένα mail ένας πιτσιρικάς 17 χρονών, μαθητής λυκείου, που δεν κρύβουμε ότι μας συγκίνησε. Ανέφερε ότι από το στυλ των γραφημάτων μας μαντεύει πως είμαστε "μεγαλούτσικοι", αλλά γουστάρει που εκπέμπουμε μια "εφηβική φρεσκάδα".
 Να του απαντήσουμε ότι είμαστε "αιώνια έφηβοι" και γουστάρουμε να'μαστε πάντα έτσι και να μην "ωριμάσουμε" ποτέ κι ότι αν και δεν θα'λεγα πως είμαστε και τόσο "μεγαλούτσικοι", εντούτοις πιστεύουμε πως ο καθένας είναι τόσο μικρός ή τόσο μεγάλος όσο νιώθει μέσα του...
 Επίσης μας έγραψε ότι θεωρεί ως "ένα από τα μεγαλύτερα βάρη για ένα σημερινό έφηβο το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα που πνίγει μαθητές και γονείς". Και πώς "είναι φοβερό να νιώθεις σα να'χεις πέσει από άλλο πλανήτη σ'έναν κόσμο χωρίς γοητεία".
 Εμείς να τον συμβουλεύσουμε, ως γνήσια "κακή επιρροή" που είμαστε, να μην προδώσει ποτέ αυτόν τον "πλανήτη" από τον οποίο νιώθει πως προέρχεται! Και πως υπάρχουν πολλοί άλλοι "εξωγήινοι" σαν αυτόν που ασφυχτιούν μέσα σε αυτό τον αντιερωτικό και "χωρίς γοητεία" κόσμο. Κι ακριβώς γι'αυτό ο κόσμος ετούτος εξακολουθεί και έχει λόγους άξιους για να ζει κανείς και να μη σταματά να γυρεύει αυτό που εμπνέει την καρδιά του. Να μη σταματήσει ποτέ να γυρεύει τις δονήσεις που τον υψώνουν πάνω απ'όλη τη μιζέρια και τη βλακεία του κόσμου. Δονήσεις γεμάτες γοητεία όπως εσύ νεαρέ μας φίλε.
Και να αναδημοσιεύσουμε μια παλιότερη ανάρτησή μας, αφιερώνοντάς την σε όλους τους "εξωγήινους" εφήβους που μπούχτισαν από το κουτόχορτο και τα δηλητήρια των "γήινων φωστήρων"...

Η αγωνία του να είσαι έφηβος

του ανιχνευτή
Aφιερωμένο σε όλους τους εφήβους.

Που ασφυχτιούν μέσα στα σχολικά ιδρύματα, εισπράττοντας μια γνώση που δεν είναι βιωματική, δεν περνά μέσα στον εαυτό και μέσα από τον εαυτό.

Μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου

 

Το είδαμε στο  Κράτος δικαίου,σχήμα οξύμωρον

Διαβάστε κι από εμάς:" Kράτα τη γραμμή ανοιχτή! κι εκείνος που σωπαίνει θα χαθεί"

"ΕΚΤΣΟΓΛΑΝΙΣΜΟΣ"

{ Παρατήρηση δικιά μας: προσέξτε στην παρακάτω φωτογραφία, από τα "ένδοξα ελληνικά '60ς", το ύφος του μουστακαλή μπασκίνα που συνοδεύει (η "βόλτα της δημόσιας διαπόμπευσης" ως μέσο σωφρονισμού των "ατίθασων νεολαίων") τους φρεσκοκουρεμένους "τεντυ-μπόιδες", των οποίων η διαφοροποίηση προκαλούσε "βάναυσα" τον ελληνοχριστιανικό εμετικό καθωσπρεπισμό : μήκος μαλλιού, μουσικές κι αισθητικές γενικότερα προτιμήσεις, διαμόρφωση πολιτικής συνείδησης έξω από τα πατροπαράδοτα statuς ή απλώς "βαβούρα" για να τη σπάνε στους νοικοκυραίους της εποχής...}


Ο Βενιζέλος μην μπορώντας να χωνέψει πως καταδικάζεται στο να είναι μονίμως αυτός που θέλει να είναι “χαλίφης στην θέση του χαλίφη) και ότι η τύχη του καθορίζεται αποκλειστικά από τις ορέξεις του Σαμαρά, κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για “εκτσογλανισμό της κοινωνίας”.

“Τσογλάνι” συνήθως αποκαλούσαν με απαξιωτικό τρόπο άτομα νεαρότερα σε ηλικία, λόγω κακής διαγωγής. Η εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα που κινούσε τα νήματα έχει τελειώσει, αλλά πως να το αποεχθεί ένα εξουσιομανές άτομο όπως ο κ. Τούρκογλου.

Το ΠΑΣΟΚ ήταν ένας από τους δύο κύριους πυλώνες του εκμαυλισμού και της διαδρομής προς την παρακμή. Ένα σύνολο από πολλά “Εγώ”, με πολλούς παρατρεχάμενους και πρόθυμους, μεθυσμένοι από το μονοπώλειο της εξουσίας και μαθημένοι σε χάχανα ηλίθιων χειροκροτητών. Εθισμένοι σε χειροφιλήματα, βίλες, υποβρύχια, φαγοπότια πάνω σε τραπέζεια στρωμένα από το δημόσιο χρήμα, εξοικειωμένοι με το να φέρνουν στα μέτρα τους κάθε “λίστα Λαγκάρντ”.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! με τα δικά μας κάλαντα κι ευχές...

To "καλή χρονιά" είναι άλλη μία ευχή ενταγμένη σ'ένα γενικότερο ευχολόγιο που στερείται κάθε ουσίας, αν δεν συνοδεύεται από σκέψεις και ιδέες που μετουσιώνονται κι εφαρμόζονται σε ανάλογες πράξεις. Διαφορετικά αιωρούνται μεταξύ ανυπαρξίας και ευσεβών πόθων που τρεμοσβήνουν στο σκοτάδι της "βαριάς πραγματικότητας", η οποία καλύπτει και παγ-ι-ώνει τον υπαρκτό κόσμο...
 Με αυτό το σκεπτικό να ευχηθούμε κι εμείς όλοι από εδώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους! Έστω και λίγες μέρες πριν το καθιερωμένο timing...

Είθε να βάλουμε όλοι ένα χεράκι (ξεκινώντας ο καθένας από τον εαυτό του) για να αρχίσουμε να ξεφορτωνόμαστε από πάνω κι από μέσα μας όλες εκείνες τις εμμονές, τις προκαταλήψεις, τις φοβίες και ψυχοδιανοητικές "εμπλοκές" που πάνω τους έχτιζε ανέκαθεν η εξουσία. Να γυρέψουμε με πίστη στις δυνατότητές μας κι αγνότητα μέσα μας την ΟΥ-ΤΟΠΙΑ (Η ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΕΙΝ'ΕΔΩ! ) και να την καταστήσουμε ΤΟΠΟ!
Eίμαστε ανθρώπινα όντα!
Έναν τόπο όπου το ατομικό συμφέρον δεν διαφοροποιείται πλήρως από το συλλογικό, όπου δεν χρειάζονται δικαστές για να εφαρμόζουν τους νόμους των ισχυροτέρων μέσα σε μια κανιβαλιστική ανθρώπινη ζούγκλα, όπου η πιο πολύτιμη περιουσία για τους ανθρώπους θα είναι η έλλειψη της πλεονεξίας...

Και για να συμπληρώσω την τελευταία ανάρτηση του Ένοικου Ξέρουμε πως η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά αγαπάμε τα ρόδα! και την τελευταία παράγραφό της (" Και ξέρουμε καλά πως αυτά τα κυβικά εκατοστά ελεύθερου αέρα, όσα κι αν είναι, είναι η μεγαλύτερη περιουσία μας και το πιο ιερό δικαίωμά μας. Δεν μας αναλογούν απλώς.."), να προσθέσω κι εγώ το εξής:
Τέλος, δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουμε αλλά ξέρουμε πως αξίζει, όσο τίποτε άλλο στον κόσμο ετούτο (Στίχοι βγαλμένοι όχι από γεννήματα της φαντασίας...), τον κόπο να το μάθουμε...

Κλείνουμε με τα δικά μας "κάλαντα" ενόψει της νέας χρονιάς που σε λίγες μέρες θα μας πάρει απ'το χέρι και θα μας περπατήσει στους δικούς της δύσβατους δρόμους.

Τα πρώτα είναι ένα τραγούδι διαμαρτυρίας που έγινε ο άτυπος ύμνος του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων στις Η.Π.Α. κι έχει δεχτεί πάρα πολλές (και καλές) διασκευές. Ένα  τραγούδι "που διαδόθηκε πολύ γρήγορα στους Αφροαμερικάνους στον Βορρά και στο Νότο, κι έγινε ο ύμνος του αγώνα τους για πολιτικά δικαιώματα. Οι ιδέες της παθητικής αντίστασης (σχόλιο: κάτι που εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους αν ιδωθεί ως μοναδική και σωτήρια οδός αντίστασης), του κουράγιου να υψώσουν ανάστημα απέναντι σε κάθε αδικία της εξουσίας, και της συμμετοχής στον αγώνα τους αντικατοπτρίζονται σ'αυτό το απλό αλλά και τόσο δυνατό ύμνο.
Τον Αύγουστο του 1963 η Τζοάν Μπαέζ ξεσήκωσε ένα κοινό 300.000 και το έκανε να τραγουδάει μαζί της "We shall overcome" στο Lincoln Memorial κατά την πορεία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσινγκτον."


Τα επόμενα "κάλαντα", ως συμπληρωματικά των πρώτων, είναι ένα αλησμόνητo τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη σε στίχους Βάρναλη, ερμηνευμένο πολύ όμορφα από τον mauroprovato.



Ας τραγουδήσουμε τα δικά μας τραγούδια, (Οι δικές μας "μουσικές" στις ολόδικιές μας φρέσκιες "μελωδίες"!), ας τους πάρουμε τ'αυτιά σ'έναν κόσμο ανελευθερίας ("ετοιμόρροπο κτίσμα"), αβάσταχτης υποκρισίας και εθελοντικής δουλείας...
 Οι εποχές μιας νέας πρωτόγνωρης αρχής..!


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ!

ανιχνευτής 

Ξέρουμε πως η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά αγαπάμε τα ρόδα!

Ξέρουμε ότι δεν είναι τόσο απλό. Ή μάλλον είναι τόσο απλό που γίνεται περίπλοκο στην προσπάθεια να το κατανοήσεις σε βάθος και να ξεφύγεις από τα -ψυχικά πρωτίστως- δεσμά της επιρροής του.

Να κατανοήσεις ότι ο φόβος της θνητότητας δεν επιτρέπεται να σε κάνει να φέρεσαι σα να'σαι αθάνατος. Ότι στο απρόβλεπτο, συχνά επικίνδυνο και γεμάτο παγίδες και προκλήσεις ταξίδι της ζωής, αυτό που χρειάζεται για να πιαστεί ο καθένας δεν είναι εξωτερικά σύμβολα. Που αντιπροσωπεύονται από εθνικά, θρησκευτικά κι όχι μόνο ιερατεία, δόγματα, αυθαίρετες επιστημονικές θεωρίες ως θέσφατες αλήθειες, γκουρού και ψυχαναλυτές. Ότι αυτό που χρειάζεται ο καθένας, στο ταξίδι της ζωής του και την αναπόφευκτη πορεία προς την υλική του φθορά, είναι εσωτερικευμένο και ατομικό. Η διαφύλαξη της ακεραιότητας, της ατομικότητας, της φαντασίας του, της ροπής στη νοητική εξέλιξη και αντιληπτική διεύρυνση.

Ξέρουμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Δεν έχουν όλοι τον ίδιο βαθμό ευφυίας, τις ίδιες δεξιότητες, τα ίδια ταλέντα, τις ίδιες ανησυχίες. Πάντα θα υπάρχουν μερικοί από εμάς "που κοιτούν προς τα άστρα", που έλεγε κι ο Όσκαρ Γουάιλντ ξεκινώντας από τη διαπίστωση "πως όλοι μας ζούμε στο βούρκο". Όπως κι ότι είναι περιοριστικό κι απονεκρωτικό να επιμένεις να βλέπεις διαφορετικά πράγματα με τον ίδιο "φλατ" τρόπο. Και να ερμηνεύεις πολύπλοκα συστήματα -όπως ο άνθρωπος και ο μηχανισμός της συνείδησής του και της ψυχικής του ισορροπίας- με μονολιθικότητα και στενοκεφαλιά. Όμως όλοι έχουν το δικαίωμα να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για να κάνουν τις διαφορετικές τους επιλογές και να εξελιχτούν διανοητικά, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο κι άλλος ίσως καθόλου.

ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ: 3ο τεύχος

Κάνετε "κλικ" πάνω στο τίτλο
ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ - ΤΕΥΧΟΣ 1ο
ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ - ΤΕΥΧΟΣ 2ο
ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ -ΤΕΥΧΟΣ 3ο

 

Editorial 3ου φύλλου /περιοδική έκδοση της συνέλευσης Αμαρουσίου

Που πάει ο παλιός ο χρόνος;
Λίγες μέρες μείνανε για να ανοίξει το χρονοντούλαπο και να κλείσει μέσα στη λήθη, έναν ακόμα χρόνο που βαραίνει τις πλάτες μας. Η γιορτινή ατμόσφαιρα θα ελαφρύνει για λίγο τη διάθεσή και ίσως κάποιοι βρούνε ξεχασμένη, λίγη ελπίδα για να βάλουν στα γιορτινά τους ποτήρια, να τα τσουγκρίσουν και να ξαναβουτήξουν στα ίδια και τα ίδια.

Κάθε χρόνος που περνά, κάνει πιο ξεκάθαρο το τι επιφυλάσσει για τον καθένα η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι χιλιάδες αυτοκτονίες απελπισμένων, οι τραγικοί θάνατοι ανθρώπων που προσπαθούν με κάθε μέσο να ζεσταθούν και πνίγονται δίπλα στα μαγκάλια, οι δολοφονημένοι ανήμποροι ηλικιωμένοι για μια χούφτα χρυσαφικά, γίνονται εικόνες καθημερινές που περνάνε στα ψιλά γράμματα των εντεταλμένων μέσων μαζικής αποβλάκωσης.

Για εμάς η θολούρα της μέθης και η βουτιά στη λήθη, έχει προ πολλού εγκαταλειφθεί, ως μέσο κατασπατάλησης της ίδιας μας της ζωής.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: Ο Τοτός και το διπλό μήνυμα - με αφορμή την απόλυση μιας καθηγήτριας από το Κολέγιο Αθηνών

Το άρθρο που ακολουθεί μας το'στειλε μια αναγνώστρια του μπλογκ, με την επισήμανση ότι το συγκεκριμένο θέμα έτυχε, με εξαίρεση το διαδίκτυο, ελάχιστη ως καθόλου σχεδόν προβολή από τα ΜΜΕ (ή ΜΜΧ, όπου "Χ"=Χειραγώγηση, όπως τα αποκαλούμε επιεικώς εμείς).

 Να προσθέσω εγώ ότι το "εκπαιδευτικό" σύστημα της χώρας δεν είναι παρά μια επώδυνα ψυχοφθόρα δοκιμασία (και οικονομικά ασύμφορη) για μαθητές και γονείς, εξοντωτικά ανταγωνιστική και επιβραβευτική για ένα παρωχημένο και σαδομαζοχιστικό παπαγαλισμό. Με έντονη αποστροφή στη βιωματική κατάκτηση της γνώσης, στην ελευθερία στοχασμού κι έκφρασης και αμφισβήτησης των κατεστημένων συλλήψεων και παραστάσεων. Μετά όμως από το περιστατικό με την καθηγήτρια από το Κολλέγιο Αθηνών (Απολύθηκε η καθηγήτρια που έπιασε το γιο Σαμαρά- και ανιψιό του προέδρου του σχολείου-να αντιγράφει) και τον αντιγραφάκια "VIP μαθητή", δημιουργείται ένα πολύ καλό προηγούμενο, ένα "ηθικό πάτημα",  για κάθε μαθητή σε δημόσιο και ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα: η απροκάλυπτη αντιγραφή σε κάθε είδους γραπτών εξετάσεων (που δεν τελειώνουν ποτέ στη ζωή του νεοέλληνα απέναντι σε διάφορους "εξεταστές" και "ειδικούς"), που θα συνοδεύονται και με την αφοπλιστική ατάκα "δηλαδή γιατί αυτός κι όχι εγώ;" Άλλωστε "δημοκρατία" δεν έχουμε; με "ίσα δικαιώματα για όλους", άρα και...ατιμωρησία! Μια δημοκρατία που μου αρέσει πλέον να αποκαλώ "δημοκρατία των θερμαινόμενων πισίνων". Μετά τις δηλώσεις Στουρνάρα για την αντιμετώπιση της φονικής αιθαλομίχλης (όπως λέμε φονική φτώχεια), όπου δεν είπε κουβέντα για ρίξιμο της τιμής του πετρελαίου και περί πραγματικών αιτιών και άρα υπευθύνων(δηλ. του εαυτού του και των αφεντικών του), που οδηγούν τους ανθρώπους να καίνε ότι βρούνε για να μην έχουν την τύχη που'χε το "κοριτσάκι με τα σπίρτα"...

ανιχνευτής

Ο Τοτός και το διπλό μήνυμα: με αφορμή την απόλυση μιας καθηγήτριας από το Κολέγιο Αθηνών

Τις 3 πρώτες στροφές του ποιήματος «Ο Γιόκας» του Βάρναλη θυμίζει η υπόθεση της καθηγήτριας που απολύθηκε από το Κολέγιο Αθηνών επειδή, όπως υποστηρίζει η ίδια αλλά και η ομοσπονδία των καθηγητών στα ιδιωτικά σχολεία (ΟΙΕΛΕ), έπιασε το γιο του Σαμαρά να αντιγράφει. Ένας Ηρακλής Πουαρό θα έβρισκε αμέσως την απάντηση στο ερώτημα «αντέγραψε ή όχι το παιδί;», ακόμα και δίχως ο ίδιος να επισκεφθεί τον τόπο του εγκλήματος. Εμείς οι κοινοί θνητοί απλώς βλέπουμε κάποια παράξενα πράγματα που καθιστούν την καταγγελία της καθηγήτριας πιο πειστική από την εκδοχή της διοίκησης του Κολεγίου. Π.χ., πώς γίνεται μια εκπαιδευτικός να αξιολογείται θετικά επί 21 χρόνια και η αξιολόγηση να γίνεται ξαφνικά αρνητική μετά την υπόθεση της αντιγραφής; Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι ο μαθητής είναι γιος του πρωθυπουργού και ανιψιός του προέδρου του ΔΣ του Κολεγίου; Πόσο αμερόληπτα είναι τα διορισμένα μέλη του υπηρεσιακού συμβουλίου του υπουργείου Παιδείας που αποδέχτηκαν την καρατόμησή της ισχυριζόμενα ότι δεν διαθέτουν «αρκετά στοιχεία»; Γιατί δεν δόθηκε αναβολή στην εξέταση της υπόθεσης στο υπουργείο μέχρι τη Δευτέρα ώστε να παραστεί ο Γ. Κατρούγκαλος, νομικός εκπρόσωπος της καθηγήτριας; Γιατί το υπηρεσιακό συμβούλιο δεν δέχτηκε να είναι παρόντα μέλη της ΟΙΕΛΕ στη διαδικασία;

Νestle: μιά εταιρεία πού βγήκε από τούς χειρότερους εφιάλτες τής ανθρωπότητας

Ο πρόεδρος τής Nestle Peter Brabeck εκδηλώνει τήν ψυχοπαθειά του σέ κάθε ευκαιρία

Σέ ένα ντοκουμέντο από τό πρόσφατο παρελθόν τό 2005 από μιά κατάπτυστη όπως φανερώνει καί ό τίτλος εκπομπής τού "we feed the world" ό πρόεδρος τής Nestle δηλώνει ότι "τό νερό δέν είναι ανθρώπινο δικαίωμα καί πρέπει νά ιδιωτικοποιηθεί" καί συνεχίζει:

"Εχει περάσει πολύ καιρός πού πιστεύαμε ότι h φύση είναι καλή αλλά στήν πραγματικότητα είναι άσπλαχνη καί κακή, έχει έρθει ο καιρός πού ό άνθρωπος πρέπει νά καταλάβει όλες τίς περιοχές της καί νά τίς εκμεταλευτεί γιά οποιοδήποτε κέρδος"

"Αφού τά τρόφιμα είναι εμπορεύσιμα καί ιδιωτικά γιατί νά μήν είναι καί τό νερό?"..

Ολη η συνέντευξη όπου ξεχειλίζει ό φασισμός καί τό διεστραμμένο μυαλό του στό: youtube...watch?v=4O5Phamwsgg.

Στόν Καναδά τόν περιγράφουν σάν αντικοινωνικό άτομο πού έχει ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης τά γεγονότα όμως δείχνουν δείχνουν ένα αδίστακτο φανατικό τού ολοκληρωτισμού πού θησαυρίζει καί από τίς πωλήσεις εμφιαλωμένου νερού, πώς; Εδώ αρχίζουν οί εφιάλτες..

Μια τεράστια κοινωνική μάστιγα: Sex Slaves

Sex Slaves

Δουλεία.

Ένα απ'τα θαύματα του δυτικού "πολιτισμού". Ακόμα πιο θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο "καταργήθηκε", εφόσον εμποτίστηκε στην καθημερινότητά μας. Η σύγχρονη δουλεία μεταφράζεται πλέον ως η εξημέρωση του ανθρώπου σε ένα σύστημα που εγκληματεί νόμιμα επάνω του. Μια τέτοια μορφή σκλαβιάς είναι δυσδιάκριτη αφού ασκείται κατά κύριο λόγο στον νου, αφοπλίζοντας την συνείδησή του.

Υπάρχουν όμως και σύγχρονες μορφές δουλείας που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις κοινές και "ξεπερασμένες" όπως θα θέλαμε να νομίζουμε. Το sex trafficking είναι η εμπορία ανθρώπων, κατά κύριο λόγω γυναικών, που πωλούνται υπό καθεστώς αιχμαλωσίας σε μαστροπούς. Σκοπός δεν είναι άλλος απ'την σεξουαλική εκτόνωση των πελατών σε σκλάβες, οι οποίες υπόκεινται καθημερινά σε αλλεπάλληλους βιασμούς.

Στο ντοκυμαντέρ "Sex Slaves" της σειράς Frontline, θα παρακολουθήσετε τον κόσμο του trafficking εκ των έσω, ακολουθώντας τον Viorel. Ο Viorel αναζητά την έγκυο σύζυγό του, η οποία απήχθη από σωματέμπορους στην Τουρκία και πουλήθηκε για 1000 δολάρια. Θα διεισδύσει στον υπόκοσμο, με κρυφές κάμερες και μικρόφωνα όπου θα καταγράψει ότι πληροφορία ίσως τον οδηγήσει στην αιχμάλωτη πλέον Katia, πριν χαθεί δια παντός στον λαβύρινθο της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Πατηστε εδω

Tα παραπάνω βρήκαμε στη Βιντεοθήκη-Αυτομόρφωση
Εγώ, ως ελάχιστη συνδρομή στα παραπάνω που έχουν να κάνουν με την εμπορευματοποίηση των πάντων στον "πολιτισμένο" κόσμο(οχετό) που ζούμε παγιδευμένοι, να σας θυμήσω αυτό το άρθρο: "Στο πλευρό των μαγισσών ενάντια στους σύγχρονους ιεροεξεταστές", με την καταπληκτική αφίσα σχετικά με την υπόθεση των οροθετικών ιερόδουλων. Που το ελληνικό κράτος, γεμάτο ευαισθησίες και κατανόηση των κοινωνικών μαστίγων, είχε διαπομπεύσει δημόσια. Και να κλείσω με τους παρακάτω στίχους μου:
...γυναίκα (...αναρωτήθηκες ποτέ;)...

Το αγκυροβόλημα σ'ένα πρωτόγνωρα νέο λιμάνι

Με Μινωίτες και Φοίνικες θαλασσόλυκους έπλεα στης Μεσογείου τη λαομάνα λεκάνη. Για να περάσουμε τις Στήλες του Ηρακλέως, μεθυσμένοι από το κάλεσμα του Αγνώστου.

Συντροφιά με Αιγύπτιους ιερείς, τον Λάο Τσε και τον Εμπεδοκλή κι άλλοτε με πυθαγόρειους, τον Πλωτίνο και τον Τζελαλεντίν Ρουμί, ξετυλίγαμε με λόγια και σκέψεις-νήματα του Αινίγματος το μεγάλο κουβάρι.

Με των Μάγιας τους σοφούς γέροντες σκοπεύαμε τα αρχαία μυστικά των αστερισμών με άγρυπνη, αλάνθαστη σχεδόν ματιά. 

Από των Βίκινγκς τα ατρόμητα καράβια αντίκριζα με άγρια ικανοποίηση μια νέα θρυλική στεριά.

Με τους αδάμαστους Ντακότα στ'ανοιχτά λιβάδια του Μανιτού καλπάζαμε τη μέρα ανάμεσα στους βίσωνες. Και μαζεμένοι γύρω απ'της νύχτας τη φωτιά τραγουδούσαμε τις ιστορίες μας και με του σαμάνου τα οράματα πέφταμε σ'έκσταση. Και πέσαμε όρθιοι μέχρι ενός κι απ'τις γεμάτες μίσος σφαίρες των βαρβάρων απ'την Ανατολή.

Με τους Ινουίτ στο μεγάλο Βορρά όργωνα με έλκυθρα τον πάγο και της σελήνης τις παράξενες διηγήσεις ακούγαμε τα βράδια με δέος.

Και με των "θεών" τα ιπτάμενα πλοία είχαμε ρίξει άγκυρες από πολύ παλιά σ'ένα φιλόξενο πλανήτη σε κάποια απόμερη γωνιά του γαλαξία..

Πόσες ακόμα γυροβολιές, πόσοι κύκλοι, πόσα πισωγυρίσματα μας προσμένουν; Πόσα πειρατικά και κουρσεμένα πληρώματα του άχρονου Χρόνου; 
Πόσα επικηρυγμένα πακέτα θαυμαστών αληθειών είναι για να μας προσφερθούν ακόμα; Πόσες αφηγήσεις σοφίας κι ανήκουστων ιστοριών είναι να ειπωθούν σα ψίθυροι ανέμων για όσους ξέρουν να γρικούν..


 Ώσπου να στεγνώσουν τα ποτάμια αίματος της Ιστορίας, της σαλεμένης βίας να καταλαγιάσει ο αχός, να καταρρεύσουν τα αραχνιασμένα σχοινιά των μαριονετίστων, να γκρεμιστούν στις πιο ανήλιαγες αβύσσους της λήθης όλες οι παραχαράξεις του γνήσιου κι όλα τα ψυχοεργαλεία, οι σημαίες, τα οικόσημα, τα σύμβολα με τα κοπάδια από πίσω..

κι ο Άνθρωπος να συμφιλιωθεί με το προδομένο θαύμα της φύσης του!

Ο Ένοικος...

Το Κινέζικο Lunar Rover αναφέρει «Οι Αμερικάνοι δεν ήταν ποτέ εδώ»

Το Κινέζικο Lunar Rover δεν Βρήκε Αποδείξεις Αμερικανικής Προσεληνώσεως: Αναφορές από το Κινεζικό κρατικό πρακτορείο Xinhua επιβεβαιώνουν ότι η αποστολή της Κίνας στο φεγγάρι δεν βρήκε καμία απόδειξη ότι οι Αμερικανοί ήταν ποτέ εκεί.
Φωτογραφίες της σεληνιακής επιφάνειας που παρθήκαν ενώ το Jade Rabbit ήταν σε τροχιά και περαιτέρω έρευνες στο έδαφος έχουν τώρα αναλυθεί και δείχνουν τις περιοχές όπου πιστεύεται ότι είχαν γίνει οι προσγειώσεις των Αμερικανών αποκαλύπτουν μια επιφάνεια ανέγγιχτη από τον άνθρωπο, και κανένα σημάδι οποιασδήποτε δραστηριότητας γκολφ απολύτως.

«Δεν ήταν ποτέ εδώ», είπε αμήχανος ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών  Wang Yi, «’Ολες αυτές οι συνωμοσίες θεωρίας ότι οι Αμερικανοί το έστησαν για να φανούν καλοί αποδεικνύεται αλήθεια. Ποτέ δεν θα το μαθαίναμε εάν δεν υπήρχε ο δοξασμένος Σεληνιακός ανιχνευτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για να ξαναγράψει την ιστορία και να ξεκαθαρίσει τα πράγματα.»

Τα πράγματα ήταν ακόμη πιο απογοητευτικά για τους επιστήμονες που δημιούργησαν τον ανιχνευτή. Είχαν εξοπλίσει το Jade Rabbit με ειδικά κοπτικά εργαλεία ώστε να σκίσει κάθε Αμερικανική σημαία που θα εύρισκε και να την αντικαταστήσει με την Κινέζικη.  Ειδικά πόδια επίσης είχαν τοποθετηθεί  στον ανιχνευτή ώστε να κλωτσήσει στο πλάι οτιδήποτε κατάλοιπα Αμερικανικού διαστημοπλοίου και να το κλωτσήσει και να το ξανά-κλωτσήσει με τον πιο περιφρονητικό δυνατό τρόπο.

«Σκεφθήκαμε, καλά, τι θα κάνουν; θα ξαναστείλουν αποστολή για να ξαναβάλουν την σημαία;» Πρόσθεσε ο Mr Yi. «Η πολιτική μας ήταν απλή: Το μόνο που θα χρειαζόταν να κάνουν θα ήταν να τους δανείσουμε χρήματα για να το κάνουν. Και θα τους λέγαμε όχι. Χαχαχα! Γουρούνια, σκυλιά! Είναι κρίμα που δεν θα μας δοθεί ξανά η ευκαιρία να τους ΤΑΠΕΙΝΩΣΟΥΜΕ ξανά.»

Το Κινεζικό σεληνιακό πρόγραμμα θα επιταχυνθεί, επιβεβαίωσε ο Mr Yi. «Κτίζουμε ένα διαστημικό κέντρο στην έρημο Gobi, με μια αίθουσα ελέγχου αποστολών, εκπαίδευση αστροναυτών και μια τεράστια σκηνή που θα μοιάζει στην σελήνη, από όπου η ψεύτικη προσσελήνωση θα μεταδοθεί στον κόσμο το 2016», δήλωσε, αγνοώντας  τελείως το γεγονός ότι μπορεί να έχει δώσει πάρα πολλά στοιχεία και μάλλον θα πρέπει να εκτελεσθεί το πρωί.

Ο εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου Jay Carney αρνήθηκε να σχολιάσει, αλλά ακούστηκε να μουρμουρίζει «αυτοί οι μπάσταρδοι θα αντιγράψουν τα πάντα».


Το διαβάσαμε στο terra papers
Δείτε και το παρακάτω ντοκιμαντέρ (στα αγγλικά) και διαβάστε κι αυτό το ενδιαφέρον άρθρο:

Δεν πήγαμε ποτέ στο Φεγγάρι

" ώστε ήρθαν τα χριστούγεννα κι εσύ τι έχεις κάνει;" (γιορτινή επιστολή)

Ένα παλιότερο άρθρο από εμάς που αναδημοσιεύουμε, με κάποιες λίγες προσθαφαιρέσεις, καθώς μας εκφράζει το ίδιο ή και περισσότερο ακόμη, σε σχέση με τα προπέρσινα χριστούγεννα (που είχε πρωτοδημοσιευτεί) και την "περιρρέουσα ατμόσφαιρά τους"...


Συνδέστε το και με αυτό το άρθρο: Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!
Καθώς και με αυτή την ιστορία:
Χριστούγεννα στα χαρακώματα κάποιου παγκόσμιου πολέμου
Κι ας μη λησμονούμε κι αυτό, σα διαρκή συναγερμό:
 Το τέλος της αθωότητας..

" ώστε ήρθαν τα χριστούγεννα κι εσύ τι έχεις κάνει;" (γιορτινή επιστολή)

του ανιχνευτή

"...so this is christmas and what have you done? "

...που λέει και το γνωστό τραγούδι του μακαρίτη Τζον Λέννον.

" ώστε ήρθαν τα χριστούγεννα κι εσύ τι έχεις κάνει;"

...επέτρεψέ μου να σου θυμίσω εγώ τι έχεις κάνει ως τώρα και (εξαιτίας και της δικής σου ανοχής, συνενοχής και αδιαφορίας) σε τι είδους χωρόχρονο ζεις και κινείσαι, σαν να περπατάς με κλειστά μάτια και γι'αυτό οι άλλοι γύρω σου γίνονται τόσο εκπληκτικά αόρατοι! Αλλά θυμίζεις και το γνωστό βατραχάκι του πειράματος που ενώ το σιγοβράζουν στο καυτό νερό, εκείνο προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως αυτή η αίσθηση τσουρουφλίσματος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ και όταν πια έχει γίνει φλαμπέ, κάτι σαν τις μεσαιωνικές πυρές της θρησκείας της αγάπης, είναι πολύ αργά για ν'αντιδράσει και να πηδήξει έξω απ'την κατσαρόλα...

Ο Άγιος Βασίλης, ο υπάλληλος

Ο Eduardo Galeano σε μια από τις ιστορικές του αφηγήσεις αναφέρει για το σύγχρονο μύθο του Άγου Βασίλη:

«Τα Χριστούγεννα του ’30, ο Άι Βασίλης προσελήφθη από την Coca-Cola. Μέχρι τότε δεν φορούσε στολή, και γενικά προτιμούσε τα μπλε ή κόκκινα ρούχα. Ο σχεδιαστής της Coca-Cola τον έντυσε με τα χρώματα της εταιρίας, κόκκινο με λευκές ρίγες, και του έδωσε τα χαρακτηριστικά που σήμερα όλοι γνωρίζουμε. Ο φίλος των παιδιών έχει λευκή γενειάδα, γελάει συνέχεια, ταξιδεύει με το έλκηθρο και είναι τόσο ευτραφής που δεν ξέρουμε πως καταφέρνει να χωθεί στις καμινάδες του κόσμου φορτωμένος με δώρα και μια κόκα κόλα σε κάθε χέρι.
Ούτε ξέρουμε τι σχέση έχει με τον Χριστό»

Αλλά ξέρουμε σίγουρα πια είναι η σχέση του με τον καπιταλισμό, να συμπληρώσουμε εμείς…

(Και επίσης ξέρουμε πως αυτο το καπιταλιστικό κάθαρμα εμάς δεν μας έχει τιμήσει ποτέ!)


Το διαβάσαμε στον παροξυσμό

Διαβάστε και κάτι δικό μας "εορταστικό":

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

 

ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Συνδέστε το παρακάτω άρθρο και με αυτό: Κοινωφελής, ενοικιαζόμενη εργασία: Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ ως σύγχρονα δουλεμπορικά (με τη ΓΣΕΕ ένα απ'αυτά)

ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Ο ΟΑΣΑ καλεί μακροχρόνια ανέργους να ξυπνάνε 5 μήνες κάθε μέρα απλήρωτοι και να κόβουνε πρόστιμα σε άλλους ομοιοπαθείς τους, αν αρνηθούνε θα διαγραφούνε από τα μητρώα του ΟΑΕΔ.

Την Παρασκευή 13/12 ο ΟΑΕΔ δημοσίευσε οδηγό εφαρμογής για τα καινούρια «κοινωφελή» προγράμματα, όπου χιλιάδες άνεργοι ανά την Ελλάδα θα απασχολούνται σε υπηρεσίες του δημοσίου με μελλοντικό αντάλλαγμα 19,6 ευρώ ημερομίσθιο για 5 μήνες εργασίας (490 ευρώ «τον μήνα» αν δεν αρρωστήσουνε/λείψουνε καμία μέρα, 17,1 ημερομίσθο και 427 ευρώ αντίστοιχα για τους κάτω των 25). Σε αυτόν (http://www.oasa.gr/pdf/el/oasa/oaed/OdigosEfarmogisKoinofelous.pdf) αναφέρεται πρώτη φορά πώς «Εάν ωφελούμενοι δεν ανταποκριθούν στις ανωτέρω προσκλήσεις εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας, τα αρμόδια ΚΠΑ2 προχωρούν, με σχετική αναφορά στους χρόνους μη εμφάνισης ή επιστροφής έγγραφης πρόσκλησης ως αζήτητης, ή μη αποδοχής της υπόδειξης, στη διαγραφή τους από τον Οριστικό Πίνακα Κατάταξης και στη διαγραφή του από τη μητρώο εγγεγραμμένων ανέργων του Οργανισμού υπόδειξη του επιλαχόντα». Ουσιαστικά χιλιάδες άνεργοι μαθαίνουν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ότι αν για οποιοδήποτε λόγο αρνηθούν τη θέση κοινωφελούς εργασίας, για την οποία είχαν κάνει αίτηση πριν μήνες χωρίς να γνωρίζουν, πέρα από την ειδικότητα που δήλωσαν, τα ακριβή χαρακτηριστικά της εργασίας τους, τότε αυτόματα «τιμωρούνται» χάνοντας την κάρτα ανεργίας και τα όποια επιδόματα ανεργίας δικαιούνται.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ

Ένα λίγο παλιό (μια και το "σημαδιακό" 2012 πέρασε και δεν καταστράφηκε αυτός ο άνισος και γεμάτος εξόφθαλμες αντιφάσεις κόσμος, οπότε αναμένουμε...) και σίγουρα πολύ έξυπνο άρθρο.

 

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ

Λένε πως έρχεται το Τέλος του Κόσμου. Ο κόσμος μας θα καταστραφεί, πάει, τέλειωσε, και προς το παρόν ζούμε στην εποχή λίγο πριν από τη Συντέλεια.

Πόσο τον αγαπώ αυτόν τον υπέροχο κόσμο μας και πόσο με στεναχωρεί η επερχόμενη πιθανή καταστροφή του! Τι φρίκη!

Είναι φριχτό που θα καταστραφούν όλα αυτά τα υπέροχα δισεκατομμύρια αυτοκίνητα και οι οδηγοί τους! Οι πανέμορφες ελληνικές πολυκατοικίες μας θα γκρεμιστούν και θα γίνουν στάχτη και δεν θα μείνει παρά η νοσταλγική ανάμνησή τους, στα μυαλά των αξιοθαύμαστων κακών ανθρώπων που θα επιζήσουν (γιατί όλοι οι φριχτοί καλοί άνθρωποι θα πεθάνουν). Τι κρίμα που θα εξαφανιστούν όλες αυτές οι καταπληκτικές μάρκες απορρυπαντικών! Και, θα μπορέσουμε άραγε να σώσουμε μερικούς πολύτιμους τόνους αρχείων και εγγράφων από την εξαίσια γραφειοκρατία μας;;

Και, αν επιβιώσω με κάποιον τρόπο, σίγουρα θα μου λείψει η τέχνη μας: τα υπέροχα σκυλάδικα, τα πολύτιμα αγάλματα των πολιτικών, τα ringtones των κινητών τηλεφώνων, τα ταλέντα του X-Factor, οι μυριάδες καλόγουστες πινακίδες των συνοικιακών καταστημάτων, η εμπνευσμένη σκηνοθεσία των τηλεοπτικών διαφημίσεων, οι συγκινητικές μελωδίες των σούπερ-μάρκετ, οι αριστουργηματικές θεατρικές επιθεωρήσεις, η κηπουρική των νησίδων στην άσφαλτο, οι ζογκλέρ στα φανάρια. Και δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς ΦΠΑ, χωρίς τα μικρά απολαυστικά γεύματα των αεροπορικών εταιριών, χωρίς αθλητικά παπούτσια, χωρίς τη Nestle, χωρίς ψαροταβέρνες και χάμπουργκερ, χωρίς ινστιτούτα αδυνατίσματος, χωρίς λεωφορεία, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συναγερμούς αυτοκινήτων, χωρίς καρτοκινητά, χωρίς καλλυντικά, χωρίς Facebook! Χωρίς αυτά ο πολιτισμός μας θα χαθεί ανεπιστρεπτί.

Πόσο βαθιά με θλίβει που θα χάσουμε για πάντα όλες εκείνες τις αξιαγάπητες γλυκές τράπεζες!

Περί Θεμελιωδών Εννοιών Πολιτείας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (REPUBLICUM)
ΔΙΚΑΙΟΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (LIBERTY, FREEDOM)
ΚΡΑΤΟΣ (STATE –αγγλ, STAAT –γερμ, STATUS –λατιν)

1.      Δημοκρατία =κράτος του δήμου. Το κράτος. Τι σημαίνει; Στα λεξικά ερμηνεύεται ως ισχύς, δύναμη, κυριαρχία. Ας δούμε μερικές φρασούλες κι ας αφήσουμε τη γλώσσα να μιλήσει από μόνη της. « οι αμυνόμενοι κράτησαν τις θέσεις τους», «κράτα λίγο ρε συ να δω που έβαλα ……..», «κράτησε με γιατί ζαλίζομαι». Βλέπουμε ότι έχει το στοιχείο της δύναμης και της ισχύος, χωρίς όμως να ταυτίζεται μ’ αυτές. Δεν μπορείς να κρατήσεις κάποιον ή οι αμυνόμενοι την θέση τους αν δεν έχεις τις ιδιότητες δυνατός, ισχυρός. «κρατέω-κρατώ» εννοιολογικά ταιριάζει με το «αποτρέπω την μεταβολή τινός, διατηρώ το ίσταμαι, το status της κατάστασης». Ο δήμος. Ουδαμώς σημαίνει λαός!!! Δήμος είναι διαμέρισμα υπαίθρου-εδάφους-γεωγραφικού χώρου σχετιζόμενο με ανθρώπους και την διαμονή τους επ’ αυτού.

Κατ’ επέκτασιν σημαίνει τους ανθρώπους αυτού και μόνο του χώρου, δηλαδή το χωριό! Συνεπώς «δημοκρατία» σημαίνει την διατήρηση του χωριού ως έχει, είτε εδαφικά είτε πληθυσμιακά, το «βαστάτε να κρατήσουμε το χωριό μας», που οδηγεί αυτομάτως στο συμπέρασμα ότι ως μορφή διοίκησης αφορά μικρές ομάδες, μικρούς πληθυσμούς ανθρώπων, όπου έκαστος γνωρίζει προσωπικά έκαστον! Γι αυτό και η δημοκρατία ποτέ δεν γίνεται να είναι αντιπροσωπευτική, παρά μονάχα άμεση.

Η Μοντέρνα Τέχνη ως όπλο της CIA

Που να το φανταζόντουσαν οι Jackson Pollock, Willem de Kooning, Mark Rothko και οι υπόλοιποι εκφραστές του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού πως, παρά τη θέλησή τους, ενεργούσαν ως μυστικοί πράκτορες της CIA στον Ψυχρό Πόλεμο. Η λεγόμενη Σχολή της Νέας Υόρκης, ίσως το πρώτο καλλιτεχνικό ρεύμα με αφετήρια την Αμερική, φαινομενικά αποτελούσε το πολιτισμικό αντίδοτο στο συντηρητισμό της μεταπολεμικής αμερικανικής κοινωνίας και το δόγμα του μακαρθισμού, αλλά, όπως αποκαλύφθηκε πολύ αργότερα, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ καλλιεργούσαν και προωθούσαν το ρεύμα αυτό για περισσότερα από 20 χρόνια.

Η σχέση αυτή μοιάζει τουλάχιστον παράξενη, αφού τις δεκαετίες του '50 και '60 η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικάνων απεχθάνονταν τη Μοντέρνα Τέχνη, με τον πρόεδρο Truman να δηλώνει χαρακτηριστικά (σε ελεύθερη μετάφραση): «Αν αυτό είναι τέχνη, εγώ είμαι Κινέζος.» Επίσης, στους κόλπους των avant-garde συγγραφέων, μουσικών, ζωγράφων και διανοούμενων οι περισσότεροι ήταν πρώην κομουνιστές, αναρχικοί, αλκοολικοί και γενικότερα περιθωριακοί για την αμερικανική κοινή γνώμη της εποχής McCarthy.

Από που κι ως που λοιπόν η CIA τους υποστήριζε; Ο λόγος είναι απλός:

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Τα ανδρείκελα των μοχθηρών κερδοσκόπων και τα «αριστερά» δεκανίκια τους…"

  Αποσπάσματα (δηλ. το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου) από το άρθρο Τα ανδρείκελα των μοχθηρών κερδοσκόπων και τα «αριστερά» δεκανίκια τους…που διαβάσαμε στο ΡΕΣΑΛΤΟ και νιώθουμε την ανάγκη να συνυπογράψουμε κι εμείς:
 " Αυτή η κυβέρνηση θα καταγραφεί στην ιστορία σαν το πιο μελανό, αλλά και μοχθηρό, στίγμα του δωσιλογισμού: Του φασισμού των άπληστων κερδοσκόπων…
Τα ανδρείκελα αυτά του 4ου Ράιχ δεν καταλήστευσαν μόνο τον ελληνικό λαό, δεν τον έριξαν μόνο στα έσχατα όρια της καταστροφής και εξαθλίωσης, αλλά ΤΩΡΑ πάνε να του πάρουν και το σπίτι, να τον πετάξουν κυριολεκτικά στο δρόμο, χωρίς τροφή και χωρίς σπίτι, χωρίς ΤΙΠΟΤΑ: Αγριότητα και κτηνωδία ιστορικά ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ…
 ΧΘΕΣ με την ψήφιση του δολοφονικού νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς έσφιξαν ακόμα περισσότερο τη θηλιά της κρεμάλας στο λαιμό τους…
  Η πτώση αυτής της κυβερνητικής κακουργίας θα είχε συντελεστεί προ πολλού αν υπήρχε Αντιπολίτευση και ιδιαίτερα Αριστερή Αντιπολίτευση.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ…
Αυτή η «αριστερά» που υπάρχει συμμετέχει στο κατοχικό τσίρκο της Βουλής και αναμένει να πέσει μέσα σ’ αυτό το κατοχικό πλαίσιο ΜΟΝΗ της η κυβέρνηση, για να αναλάβει η ίδια τη «διαχείριση» αυτού του πλαισίου: Της ΚΑΤΟΧΗΣ!!!
ΑΚΟΜΑ και τώρα που τα κυβερνητικά ανδρείκελα ψήφισαν την αρπαγή και των σπιτιών και ετοιμάζονται να πετάξουν τον ελληνικό λαό στο δρόμο, αυτή η «αριστερά» δεν κατεβαίνει στο ΔΡΟΜΟ, δεν οργανώνει τη λαϊκή οργή στο δρόμο.
Περιμένει να εκτελεστούν ΟΛΑ τα «συμβόλαια θανάτου» εναντίον του ελληνικού λαού, να καταστραφεί και να αποκτηνωθεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ η ελληνική κοινωνία, να καταρρεύσουν κοινοβουλευτικά τα κυβερνητικά ανδρείκελα και να έρθει μετά εκλογικά η «αριστερά» για να εκτονώσει την κατάσταση και να διαχειριστεί την καμένη γη της ελληνικής ΑΠΟΙΚΙΑΣ: Της αποικίας των κερδοσκόπων…
Αυτό το παιχνίδι παίζεται…
Η «αριστερά» δεν θέλει να γκρεμίσει την καταρρέουσα και πωρωμένα κακουργηματική κυβέρνηση στο ΔΡΟΜΟ. Γι αυτό δεν είναι και ΑΡΙΣΤΕΡΑ…
Η «αριστερά» αναμένει την κοινοβουλευτική πτώση της κυβέρνησης για να την διαδεχτεί ΟΜΑΛΑ, για να διαδεχτεί και να διαχειριστεί το κατοχικό καθεστώς δίχως λαϊκούς κλυδωνισμούς, με το λαό στη ΓΩΝΙΑ, με το λαό ΕΝΤΟΣ των εκλογικών καναλιών χειραγώγησης…
ΟΥΔΟΛΩΣ νοιάζεται για την ψυχρή εκτέλεση του ελληνικού λαού για την ΦΡΙΚΗ της αποτέφρωσής του. "

Μάλιστα, λοιπόν!

To συμπέρασμα με το οποίο κλείνει το πολύ εύστοχο άρθρο σαφώς και είναι λογικό: "Με μια τέτοια κτηνώδη κυβέρνηση και οι πέτρες ξεσηκώνονται, αν βεβαίως υπάρχει και λειτουργεί μια Αριστερά και όχι «αριστερά», εξάρτημα του κυβερνητικού οικοδομήματος…"
Όμως, προσωπικά πιστεύουμε ότι...

Διαρροή τοξικών στο λιμάνι του Πειραιά - Συγκέντρωση/παρέμβαση αντιπληροφόρησης & αλληλεγγύης: Δευτέρα 23/12 στις 12.00 στον ΗΣΑΠ Πειραιά

Διαρροή τοξικών στο λιμάνι του Πειραιά - Συγκέντρωση/παρέμβαση αντιπληροφόρησης & αλληλεγγύης: Δευτέρα 23/12 στις 12.00 στον ΗΣΑΠ Πειραιά

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΤΟΞΙΚΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ενημέρωση - κάλεσμα προς όλες τις οριζόντιες, αυτοοργανωμένες συλλογικότητες αγώνα.

Την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στο λιμάνι του Πειραιά, υπήρξε διαρροή τοξικών ουσιών από κοντέινερ που περιείχαν μεγάλες ποσότητες ρυπογόνου χώματος, στο πλοίο «Ραβένα». Το φορτίο αυτό είχε φτάσει στον Πειραιά τις προηγούμενες μέρες από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με το πλοίο «Πάρης», έχοντας τελικό προορισμό την Κίνα. Πρόκειται για την διαδρομή που ακολουθείται για την απομάκρυνση των τοξικών αποβλήτων που παράγονται από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στη Χαλκιδική.

Μίλαν Κούντερα: Η Αθανασία

“Το πρόβλημα δεν είναι ο θάνατος: είναι η αθανασία. Η «μικρή» και η «μεγάλη». Τη μικρή την κερδίζουμε όλοι, λίγο-πολύ, στη μνήμη αυτών που μας αγάπησαν. Τη μεγάλη την αξιώνονται εκείνοι που διαβαίνουν το όριο της φήμης, αλλά και κάποιοι γύρω τους…”

"Ο άνθρωπος είναι ένα σχέδιο για το οποίο θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο πράγμα. Καμιά Ανιές, κανένας Πωλ, δεν σχεδιάστηκαν στον υπολογιστή, αλλά ακριβώς ένα πρότυπο: το ανθρώπινο ον, σε πλήθος αντιτύπων που είναι απλά παράγωγα του αρχικού προτύπου και δεν έχουν καμία ατομική ουσία. Όχι περισσότερο από αυτήν που έχει ένα αυτοκίνητο που βγαίνει από τα εργοστάσια της Ρενώ.

Την ουσία του αυτοκινήτου πρέπει να την αναζητήσει κανείς πέρα από αυτό το αυτοκίνητο, στα αρχεία του κατασκευαστή. Μόνο ένας αριθμός σειράς ξεχωρίζει το ένα αυτοκίνητο από το άλλο. Σ' ένα ανθρώπινο αντίγραφο, ο αριθμός είναι το πρόσωπο, αυτό το τυχαίο και μοναδικό σύνολο χαρακτηριστικών.

Ούτε ο χαρακτήρας, ούτε η ψυχή, ούτε αυτό που ονομάζουν "εγώ" δεν αποκαλύπτονται στο σύνολο αυτό. Το πρόσωπο δεν κάνει τίποτ' άλλο παρά να αριθμεί ένα αντίτυπο."

Λίγο παρακάτω προβάλλει το ερώτημα:

"Μετά το θάνατο, ποιον τρόπο ύπαρξης είχε προγραμματίσει ο υπολογιστής;"

Κι εκεί αρχίζει να ξετυλίγεται το μυθικό τοπίο του Κούντερα περί αθανασίας. Πώς κατακτά ο καθένας την αθανασία. Είναι ένα τοπίο σύγχρονο, ο υπολογιστής που ήδη αναφέρθηκε, συμπληρώνεται από όλα τα άλλα στοιχεία της σύγχρονης ζωής.

Ανάμεσα σε πατριώτες και πατριδοκάπηλους, κομματάρχες και κομματοπελτέδες, μπίζνεσμεν και υπαλλήλους, πασχίζουμε να αναλαμβάνουμε πάντα την "πάσα ευθύνη" των επιλογών μας...

"Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή; Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές - θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες - ν’ απομείνεις μόνος και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου... Ποια ‘ναι η πιο αντρίκια χαρά; Ν’ αναλαβαίνεις την πάσα ευθύνη..." NIKOΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Τι γενναίες κουβέντες! Λόγια ενός πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ! Πρώτα απ'όλα από τους δαίμονες του ίδιου του του εαυτού! Και μετά από τους λογιών λογιών δαίμονες που εξαπολύει η ίδια η στρεβλά κι επικίνδυνα εκπαιδευμένη "κοινωνία" στην προσπάθειά της να καθηλώσει, να κουρσέψει την ψυχή του και να αποστεώσει πνευματικά το άτομο! Με εκπαιδευτές τους κοινωνικούς χειραγωγούς και "ιδιοκτήτες των ανθρώπινων κοπαδιών"...

Κουβέντες που ξεφεύγουν απ'το αντιληπτικό πλαίσιο ουκ ολίγων ή καταδικάζονται στην πυρά της "ορθότητας" από όσους νιώθουν έντονα ότι απειλούνται σοβαρά τα "οικοδομήματα", τα "οικόπεδα" και τα συμφέροντά τους.
Ας κάνουμε κάποιες προβλέψεις και προσεγγίσεις επί τούτου:

Aκούγοντας τα παραπάνω λόγια ο...

...ο ευηπόληπτος, φιλήσυχος, ηθικολόγος και νομιμόφρων πολίτης θα έφριττε. Γιατί θα ηχούσαν σαν ενοχλητικά οξύς συναγερμός προειδοποίησης πως αποδέχεται ως οδοδείκτη μια "ηθική" που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα της φύσης και της ανθρώπινης φύσης. Που μετατρέπει ολόκληρο τον κόσμο σε ταμειακή μηχανή, που βρίθει από βαρβαρικές, διαστρεβλωμένες κι αρρωστημένες έννοιες και αξίες. Που καταπνίγει, στοχοποιεί και διαφθείρει την ανάδειξη της  ζωογόνου ενέργειας στην ψυχή. Και καταβαραθρώνει ολόκληρο τον κόσμο και τη χαρά της ζωής και του έντονα ερωτικού στοιχείου της και την απόλαυση των όσων η ίδια η φύση προσφέρει απλόχερα στα παιδιά της.

> Ο τραπεζίτης θα θορυβηθεί έντονα (κι ας λένε ότι "το χρήμα δεν έχει πατρίδα") γιατί αν είχαν όλοι τέτοια "αιρετικά μυαλά", τότε ποιος θα πήγαινε να σακατευτεί και να ξεκοιλιαστεί στα πεδία των πολέμων υπέρ ανύπαρκτων θεών και διάτρητων ιδανικών για τις αγέλες, απ'τη μια, και υπέρ τεράστιων χρηματοοικονομικών ωφελειών μέσα απ'τα συντρίμια των μαχών απ'την άλλη, για τους "ποιμένες"; Αλλά και ποιος θα δεχόταν ως φυσιολογική την παρασιτική του υπόσταση στην κοινωνία;
(FED ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ)

> Ο πολιτικάντης θα ζοριζόταν ασφυχτικά γιατί θα στερούνταν στο "ληστρικό του πόκερ" με τις τύχες των "πελατών του", το ατού του σημαδεμένου άσου της "πατρίδας". Που μαζεύεται και τεντώνεται σαν εννοιολογικό λάστιχο, ανάλογα με τα μετατοπιζόμενα συμφέροντα και τις ευέλικτες ατζέντες των ισχυρών (τοπικών του και διεθνών) εντολοδοτών. Οι οποίοι κατασκεύασαν το βεβαρυμένο συγκινησιακά μύθο περί "έθνους-κράτους" ( Δυο λόγια περί εθνικισμού και διεθνισμού) για να εξαπατούν, να χειραγωγούν και να ληστεύουν και κατακερματίζουν ανετότερα τους λαούς. Περισσότερα γι'αυτό στη συνέχεια...

> Ο υψηλόβαθμος καραβανάς θα γινόταν ασφαλώς έξω φρενών γιατί με αυτά τα "αντιεθνικά μυαλά" θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρίσκει αναλώσιμα (σαν αυτόν άλλωστε) σφαχτάρια για να υπακούνε χτυπώντας προσοχή στις εντολές του, όπως κι αυτός πράττει ανάλογα με τις διαταγές των από πάνω του. Ανθρώπινα σφαχτάρια που να θυσιάζονται, θέλοντας και μη (γινόμενοι και ήρωες παρασημοφορημένοι μετά θάνατον), χωρίς να μάθουν ποτέ πώς και πού έπιασε τόπο το κλάδεμα της ζωής τους...
Διάβασε κι αυτή τη μικρή ιστορία: Χριστούγεννα στα χαρακώματα κάποιου παγκόσμιου πολέμου

> Ο πολεμολάγνος εθνικιστής (αριστερός ή δεξιός) θα ψελίσει τίποτα τσιτάτο περί "εθνικής προδοσίας", γαλουχημένος από έναν περιγέλαστο προπαγανδιστικό εθνοκεντρικό σωβινισμό.
Ξεχνώντας ή κυρίως αγνοώντας μέσα στην αμάθειά του (ή ημιμάθεια) ότι η έννοια του πολέμου για "εθνικούς" λόγους ήταν ολωσδιόλου άγνωστη (βλέπε και Θουκυδίδη) στους "βιολογικούς του προγόνους"(!!!) αρχαίους Έλληνες. Κι ότι η πολεμική σύγκρουση ήταν αντιληπτή ως αποτέλεμα ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ - ΤΑΞΙΚΩΝ αιτιών, ακόμα κι ανάμεσα σε διαφορετικούς λαούς. Όπου το κάθε άτομο οφείλει πρωτίστως να γυρέψει μέσα στον πόλεμο την αληθινή του κοινωνική θέση και ή να επωφεληθεί μαζί με τους ομοίους του απ'τον πόλεμο ή να αποφύγει με κάθε τρόπο τις ολέθριες συνέπειές του.

Την προσφιλή μας Δημοκρατία θανούσα χθές, κηδεύομεν σήμερον, και κάθε μέρα..

ένα εξαιρετικό άρθρο που απλώς επισημαίνει τι θα πει δημοκρατία και τι σημαίνει αισχρή παραχάραξή της! Εδώ στη χώρα της διαφάνειας και του ήλιου μόνο στον ουρανό της. Όπου όποιος ακόμη θέλει να ζει με γνώμονα την ορθή λογική, δεν μπορεί παρά να νιώθει βαθιά κι ανεπανόρθωτα προσβεβλημένος...

ανιχνευτής

Την προσφιλή μας Δημοκρατία θανούσα χθές, κηδεύομεν σήμερον, και κάθε μέρα..

Δημοκρατία σημαίνει να μπορεί ο πολίτης μέσω των αντιπροσώπων του στην Βουλή, να ελέγχει και να διερευνά τις υπερβάσεις και τις σκανδαλώδεις πράξεις ή παραλείψεις των πολιτικών.
Όταν αυτό εμποδίζεται ή συγκαλύπτεται για κομματικούς λόγους, ή λόγους συμφέροντος της εκάστοτε εξουσίας, τότε δημοκρατία δεν υπάρχει!

Επίσης δημοκρατία σημαίνει να τιμωρούνται οι πράξεις και οι παραλείψεις υποχρεωτικών πράξεων, και όχι οι προθέσεις, ή οι ιδέες.
Αν συμβαίνει το αντίθετο, τότε δημοκρατία δεν υπάρχει!

Χθες μέσα στην Βουλή των Ελλήνων(;), σε δύο αλλεπάλληλες ψηφοφορίες, η Δημοκρατία εξέπνευσε..
..δολοφονημένη από αυτούς που έχουν ορκιστεί να την προστατεύουν!

Από τους εγκληματίες συνείδησης, που για δικό τους προσωπικό όφελος προστασίας και διατήρησης ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αρνούνται στον λαό την διερεύνηση οικονομικο-πολιτικών σκανδάλων που στοιχίζουν στο κράτος εκατομμύρια και ίσως και δισεκατομμύρια ευρώ!

Από τους υπηρέτες του συστήματος (εντός και εκτός εξουσίας), που νομίζουν ότι με διώξεις, απαγορεύσεις και τιμωρίες προθέσεων και ιδεών, όσο και αν τώρα φαίνονται λογικές και επιβεβλημένες..
..ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο σε μελλοντικές διώξεις και ποινές εναντίον τους, και εναντίον οποιουδήποτε δεν είναι αρεστός στο ''σύστημα''!

Πέθανε λοιπόν η Δημοκρατία στον τόπο μας.
Σκοτώθηκε.
Δολοφονήθηκε..

Κι έμειναν το κράτος κι ο λαός ΕΡΜΑΙΑ των πραγματικά φασιστικών αντιλήψεων της συγκυβέρνησης, και των πραγματικά ναζιστικών πρακτικών της..

Τέτοια όμως εγκλήματα δεν πρέπει και δεν μένουν για πολύ ατιμώρητα!
Οι ποινές, όταν έρθουν, θα είναι δίκαια εξοντωτικές και παραδειγματικές..


Το διαβάσαμε στο Ουδέν Σχόλιον

Το «βαθύ λαρύγγι» του δωσιλογισμού…

Πάνω σε αυτό το ζήτημα και τις προεκτάσεις του στην κοινωνική ζωή του τόπου, σας προτείνουμε κι αυτό το άρθρο: Αμέτοχοι...ξεκινήστε την Επανάστασή σας από εδώ. Όλα τα άλλα μετά, θα ακολουθήσουν...

Το «βαθύ λαρύγγι» του δωσιλογισμού…

Δύο κόσμοι:
Από τη μια ο ελληνικός λαός που λεηλατείται, σφαγιάζεται, θάβεται ζωντανός…
Από την άλλη ο κόσμος του κεφαλαίου, ο κτηνώδης αυτός κόσμος της κερδοσκοπικής αναισχυντίας και απληστίας, που συσσωρεύει τα κέρδη της λεηλασίας του ελληνικού λαού και μετατρέπει το σφαγιασμό του και το αίμα του σε σβώλους χρυσού…
Και ο «υπόκοσμος» αυτού του κόσμου της Πανούκλας:
Η κάστα των παρασίτων και γενιτσάρων της καπιταλιστικής θηριωδίας που τρέφεται και αυτή από τη σφαγή των λεηλατημένων θυμάτων... Παράσιτα της πολιτικής «αλητείας» («πολιτικός υπόκοσμος»), της δημοσιογραφικής «πορνείας», των λακέδων και των ρουφιάνων, όλων των ειδών και ποικιλιών…

Αυτή είναι η μακάβρια εικόνα του προτεκτοράτου-Ελλάς.

Μια από τις πλέον αποκρουστικές του πτυχές είναι η Βιομηχανία της «ενημέρωσης» («νταβάδες») και οι γενίτσαροί της, τα τηλεοπτικά τους παράσιτα: Αυτά έχουν αναλάβει το έργο της κατήχησης, της τρομοκρατίας και του λιθοβολισμού του κόσμου των θυμάτων…

Γι αυτό, την ώρα που ο ελληνικός λαός λεηλατείται χωρίς ιστορικό προηγούμενο και σφαδάζει από τα δολοφονικά κτυπήματα των μαφιόζων του χρήματος, τα κανάλια και τα ελεεινά παράσιτά τους απολαμβάνουν ιδιαίτερων και σκανδαλωδών προνομίων:

Ο φόβος της χαράς και η λαγνεία της λύπης

( μερικές ερωτήσεις που ζητάνε απαντήσεις και κάποιες σκέψεις)

Πόσες φορές ένιωσες χαρά, ένιωσες την ομορφιά να σε πλημμυρίζει

... και ντράπηκες για αυτό;

Πόσες φορές θέλησες να εκφράσεις κάτι όμορφο και αντί να πεις αυτό που σκέφτεσαι δεν το είπες καθόλου ή διάλεξες πιο απαξιωτικές λέξεις από τις αρχικές;

Πόσες φορές θαύμασες έναν άνθρωπο μα δε του το είπες;

Πόσο συχνά εκφράζεις τα θετικά σου συναισθήματα και σκέψεις σε κάποιον;

Με  πόση ευκολία μπορούμε να κριτικάρουμε και να να βρίσκουμε τα αρνητικά κάποιου και να εστιάζουμε σε αυτά; Μιλώντας του  με ειρωνικό διπλωματικό τρόπο και λέγοντας πως αστειευόμαστε...

Ποιος μας έχει εμφυτεύσει την ιδέα πως οι συζητήσεις μας είναι σοβαρές όταν μιλάμε για αρνητικές καταστάσεις , ενώ όταν είναι ευχάριστες χαρακτηρίζονται "ελαφριές"; 

Ποια απειλή βλέπουμε να ξεφυτρώνει μπροστά μας αποδεχόμενοι ότι κάποιος είναι καλύτερος σε κάτι από εμάς;

Ποιοι ευνοούν τη μιζέρια και υποδαυλίζουν το αίσθημα-σύμπλεγμα κατωτερότητας;

Ποιοι είναι εκείνοι που μας έχουν εμφυσήσει τη λύπη , μας έχουν κλέψει τη χαρά και μας θέλουν να έχουμε και υποταγμένη ενοχή όταν τη βιώνουμε;

Και τέλος, τί μας έχει οδηγήσει να νιώθουμε πιο βολικά (!) μέχρι και λαγνεία για τη λύπη;

Μα φυσικά ο εξαίρετος πολιτισμός μας!

Ο οποίος εμβαπτιζόμενος στην "αγία" κολυμπήθρα των εξουσιαστών μας , μας θέλει καθωσπρέπει, σοβαροφανείς και κακομοίρηδες. Μας θέλει σκεπτικούς και καχύποπτους προς τους άλλους ανθρώπους.(Να μη ξεχνάμε και τη θρησκεία που από τη μία μιλάει για ταπεινότητα κι αγάπη  και από την άλλη αποτελεί την απόλυτη στρέβλωση της ανθρώπινης έκφρασης, με ηθικούς κανόνες και εντολές). Που έχει μετακυλήσει στην κοινωνία τις επίπλαστες επιβολές του κι εκείνη τις ακολουθεί πιστά.

Μία κοινωνία που πιστεύει στον ατομικισμό και πως η πρόοδος θα έρθει μέσω του ανταγωνισμού!

Και όλα αυτά χάρη της εξουσίας και της επικρατούσας ιεραρχίας.

Γιατί πως αλλιώς θα διατηρηθούν οι σχέσεις ιδιοκτησίας (σε ανθρώπους και ακίνητα!) ώστε να διατηρηθεί ο καπιταλισμός;

Μόνο με κατακερματισμένες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και κάνοντάς τους να είναι σκυθρωποί και μίζεροι, δηλαδή βαθιά υποταγμένοι , μπορούν οι εξουσιαστές να συνεχίσουν να ασχημονούν.

"Άσχημοι" άνθρωποι αναπαράγουν και δημιουργούν ασχήμια.

"Όμορφοι" άνθρωποι αναπαράγουν και δημιουργούν ομορφιά.

  
Γιατί...

 Αν τη δεις την ομορφιά και την αναγνωρίσεις, την ξεχωρίσεις θα συνδεθείς οριστικά μαζί της.
Και πάντα θα την αναζητάς.
Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου...
Και τότε ό,τι άσχημο υπάρχει θα καταργηθεί.
Θα το έχεις καταργήσει εσύ!

νάμα