Στις πιο μεγάλες νύχτες, στις πιο σκοτεινές φυλακές...Το φως δεν έρχεται από την παραίτηση και τη φυγή...Αλλά από την παρουσία και τη διεκδίκηση!
Και οι πιο μεγάλες μοναξιές μπορεί να κυοφορούν την πιο γλυκιά θαλπωρή και την πιο πολύτιμη ανακάλυψη: αυτή του ίδιου του εαυτού. Που αν δεν τον γνωρίσεις κι αγαπήσεις, τότε δεν είσαι σε θέση ν'αγαπήσεις πραγματικά κανέναν άλλο!
Και ο μεγαλύτερος ηρωισμός δεν είναι ο πόνος που μπορείς να προκαλέσεις. Αλλά ο πόνος που μπορείς ν'αντέξεις!
Και το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι το χέρι που απλώνεις στον άλλο, η γνώση του ότι δεν δίνεις περιμένοντας να πάρεις πίσω αλλά γιατί αυτό είναι από τις μεγαλύτερες χαρές της ανθρώπινης φύσης!
Το μεγαλύτερο θάρρος είναι το χαμόγελό σου ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα!
Και η μεγαλύτερη γενναιότητα είναι να διατηρείς την ευφυία σου και την ακεραιότητά σου μέσα σε ένα πλήθος ηλιθίων και μικρόψυχων που σε περιβάλλουν!
Κι όπως είχα διαβάσει κάπου "ο καλύτερος τρόπος για να βγεις από μια έρημο είναι να τη διασχίσεις!"...
Φύγαμε λοιπόν...Μην κοιτάς άλλο πίσω...Είμαστε πολλοί κι ας μην έχουμε όλοι βρεθεί. Ακόμα.
Αυτό το ταξίδι δεν μας φοβίζει. Μας υψώνει!
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου