...υφαίνοντας την ου-τοπία μας: "Όργανο" της κεντρικής ονειρικής γεννήτριας παραγωγής ιδεών της αμετανόητα μη κομματικής,
και με δικούς της όρους πραγματικής, "συμμορίας"
αιθεροβάμονων,ουτοπιστών και πιστών κάθε ιερά μοναδικής ανθρώπινης στιγμής.
Χωρίς αφεντάδες και δούλους, αυτόκλητους σωτήρες, μεσσίες και ποιμένες,
εθνοσωτήριους ψαλμούς, σπόνσορες, δόγματα και ιδεολογικές αλυσίδες...
Σελίδες
▼
Κυριακή 15 Μαΐου 2022
Aν είσαι "φευγάτος-η", να ξέρεις...Δεν είσαι μόνος-η σου!
Time to decide and time to forget, Time to find my mind And time to take my time
Ένα τραγούδι από μια αξιόλογη "alternative rock" ελληνική μπάντα. Το όνομά τους προέρχεται από ένα σκόπιμο ορθογραφικό λάθος του ονόματος του Ουκρανού γιατρού Alexander A. Bogomolets (1881-1946), ο οποίος έκανε έρευνα για την παράταση της ζωής, παράγοντας επίσης έναν ορό ("ελιξήριο νεότητας") με το ίδιο όνομα.
" Σου φαίνεται πως σβήνουμε, σ' ακούω να μουρμουρίζεις...Μάθε να γρικάς τους ψιθύρους που κουβαλάνε απρόβλεπτοι αγέρηδες και να θωρείς τις εικόνες πίσω από την επιφάνεια των εικόνων. Η αδυναμία κυοφορεί τη Δύναμη και οι άνθρωποι γίνονται αυτό που όλοι γύρω τους τούς έλεγαν πως δεν είναι, με το να κάνουν όλα όσα νόμιζαν πρωτίστως οι ίδιοι πως αδυνατούσαν... Σου φαίνεται πως σβήνουμε...Προδομένοι κι αποκηρυγμένοι κι από χτεσινούς δήθεν συνοδοιπόρους, στον απόηχο διασποράς φημών πως οι καιροί παραζόρισαν, πως τα κεφάλια που σηκώνονται θα κόβονται, ποικιλοτρόπως. Όπως λέμε δηλαδή "πρώτη φορά θα μας...ξανα-συμβεί!" Στην πραγματικότητα δεν αλλάζουν οι καιροί, little brother. Aλλάζει μόνο η αντίληψή μας σε σχέση με αυτούς. Πώς βλέπουμε κι εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας τώρα σε σχέση με το τότε..."It's all right, little brother!
Αφιερωμένο. Από εμάς. Στην ευαίσθητη χορδή μιας αέναης στιγμής ..."που λυγίζει αλλά δεν σπάει, βρίσκει τη δύναμη να σηκωθεί από κάτω ακόμα κι αν στάζει αίμα, θλίψη και πικρία και τελικά...αισιοδοξεί. Για τη χαραμάδα, τη ρωγμή μέσα στο σκοτάδι, που θα της επιτρέψει να ξεχυθεί στο χώρο που θα φωτίσει με τη δική της αυτόφωτη λάμψη. Πού ξέρεις; Ακόμα και στον πιο άβολο, κακοτράχαλο και παράξενο δρόμο δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεις και καλή παρέα." Παραμιλητό μέσα σ'ένα "κενό" του συνηθισμένου χρόνου...
Aφιερωμένο από εμάς. Σε όσους νιώθουν "φευγάτοι" μέσα στο MATRIX. Κι αταίριαστοι. Με κάθε λογής οχλαγωγία, με κάθε είδους "ξηλωμένα αφηγήματα" και εμφυτευμένες δημοφιλείς πεποιθήσεις που δεν έχουν το θάρρος και την ευφυΐα να αναθεωρήσουν και "να επιτεθούν" στην κίβδηλη "ταυτότητα" που υιοθέτησαν...
Αφιερωμένο, από εμάς. Σε όσους νιώθουν "να λυγίζουν", αλλά τελικά δεν σπάνε, δεν αφήνουν την απογοήτευση να τους θολώσει το μυαλό, δεν παραδίδονται ψυχή τε και σώματι στον Φόβο, αυτόν τον μέγα κλέφτη της αιώνιας χαράς της ζωής, δεν σέρνονται στο χώμα έχοντας επιτρέψει στον, ευάλωτο στους εξωτερικούς "ρύπους" και υποδουλωτικές ριπές, εαυτό τους να καταστεί νεκρός εν ζωή (ποια..."ζωή";).
Σε όσους και όσες γίνονται και παραμένουν συνειδητά "ξεροκέφαλοι" και"πεισματάρηδες". Kαι δεν κάνουν τη χάρη να υποταχθούν στις ορέξεις και δημοφιλείς πεποιθήσεις της "too much TV παρεούλας" ή της κομματικής ομήγυρης και της ιδεολογικής ετικέτας, ακόμη και της ίδιας της οικογένειας που "θέλει το καλό τους", όπως άλλωστε το.."θέλουν" και οι τυραννίσκοι "ηγέτες" και δικτατορίσκοι "ειδικοί" και οι ορατοί ή αόρατοι αφεντάδες της πολύπτυχης κοινωνικής αυτής Φυλακής. Σε όσους και όσες συνειδητά ανεβάζουν τις δονήσεις τους, ακόμα και μέσα στην εκκωφαντικά νεκρική σιωπή ή αποκαρδιωτική οχλαγωγία συντριβής της θαυμαστής ανθρώπινης φύσης και των αστείρευτων δυνατοτήτων της, γυρεύοντας το κελάρυσμα του ποταμού της ορμής της ΖΩΗΣ. Καθώς και τους συνοδοιπόρους στην πιο γενναιόψυχη, υπερβατική ατραπό...! ("Homo Aνεμπόδιστος "). Σε όσους και όσες "αναγεννιούνται από τις στάχτες" σαν τον μυθικό Φοίνικα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου