Προσοχή στον Joker παιδιά μου!

Μιλώντας για τη "μοναξιά μέσα σε όλη τη βαβούρα και τις κραυγές του κόσμου" έγραφα τα εξής:
H μοναξιά μας τριγυρνάει μέσα στο μπετόν που συνθέτει τη δομική εικόνα και τη νοητική υπόσταση της μεγαλούπολης, σύμβολο των σύγχρονων καιρών του παγκόσμιου ελέγχου των μαζών.  Προσπαθεί να μην ακολουθεί συνηθισμένες διαδρομές, συνήθειες και αυτοματισμούς μιας καθημερινότητας που θυμίζει το νεκροζώντανο, συμφωνημένο κυκλικό, εσώκλειστο περίπατο των φυλακισμένων μέσα στις τούρκικες φυλακές του "Εξπρές του Μεσονυχτίου". Γιατί η μοναξιά μας, το πιο αυθεντικό και χειροπιαστό από τα έτσι κι αλλιώς λιγοστά υπάρχοντά μας, νιώθει φυλακισμένη από τότε που άρχισε να προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό της μέσα στις συνθήκες εγκλεισμού του. Στα ιδρύματα του "πολιτισμένου κόσμου".
-Την ποιότητα αυτού του πολιτισμού την έχει ήδη αιχμαλωτίσει και ξεγυμνώσει μέσα σε δύο αναρτήσεις , 1 και 2, ο ανιχνευτής -

Η αμερικανική ταινία "Joker", η οποία προκάλεσε αίσθηση και θόρυβο παγκοσμίως, είναι μια ταινία που απευθύνεται κυρίως στη μοναξιά. Το νευρικό ανεξέλεγκτο γέλιο αποτελεί στην ουσία το κλάμα πίσω από τη μάσκα αυτού του ανατριχιαστικά νευρωσικού γέλωτα του Γιόακιν Φοίνιξ, ίσως του πιο ταλαντούχου αυτή τη στιγμή ηθοποιού στις ΗΠΑ, σε μια μεγαλειώδη ερμηνεία. Σύμφωνα με την αφήγηση της ταινίας πρόκειται για ένα υστερικό γέλιο που αποτελεί προϊόν ψυχικής διαταραχής. Στη ζοφερή πραγματικότητα όμως είναι το γέλιο της μοναξιάς. Της γεμάτης πληγές και με συνοδεία πόνου μοναξιάς. Της μοναξιάς που συντρίβεται κάτω από το φορτίο της καθημερινής ασχήμιας και της εθελοτυφλίας με τη συνοδεία της συναίνεσης μπροστά στις αδυσώπητες εικόνες αυτής της ασχήμιας. Της μοναξιάς που γίνεται σάκος πυγμαχίας των αρρωστημένων διαθέσεων της αστικής κοινωνικής βαρβαρότητας. Των όλο και πιο προκλητικών κοινωνικών ανισοτήτων, του ολοένα πιο απεχθή υποκριτικού ρόλου της κατεστημένης πολιτικής σκηνής και των επίδοξων "σταυροφόρων" της, που αλιεύουν ψήφους κηρύττοντας
τη λύτρωση από τα κοινωνικά δεινά. Τη στιγμή που τα προνόμια και η άνεση του δικού τους βίου καθιστούν άγνωστες σε αυτούς έννοιες τους όρους "φτώχεια" και πρωτοφανή υλική και πνευματική "εξαθλίωση". Με αποτέλεσμα τη συσσώρευση οργής και ενίοτε την ανεξέλεγκτη βία λόγω των ακριβώς προηγούμενων συνθηκών. Ο χαρακτήρας της ταινίας "Τόμας Γουέιν", ο κροίσος πατέρας του ξενέρωτου μα πάμπλουτου κι αργότερα σούπερ ήρωα Μπάτμαν, ο οποίος επιθυμεί τη θέση του δημάρχου στην "ξεχαρβαλωμένη" Γκόθαμ Σίτυ, αναγνωρίζει τα αποτελέσματα αλλά αποφεύγει επιμελώς να αναφερθεί στις βαθύτερες κοινωνικές αιτίες στις οποίες αυτά εδράζονται. Και ανατροφοδοτούν ακατάπαυστα την οργή των μη προνομιούχων πληθυσμών και την σπασμωδική τους κάποιες φορές βία.

 Η ταινία "Joker" είναι μια σπουδαία, σκοτεινή και βαθιά, όπως την είδα εγώ, απαισιόδοξη καταγγελία όλων των παραπάνω. Ίσως το συγκαλυμμένα αισιόδοξο και συνωμοτικό μήνυμά της είναι ότι αυτή η πιο νοσηρή όλων κοινωνική κατάσταση, που προκύπτει από
την καταστροφική οργάνωση και ποδηγέτηση από τα πάνω της κοινωνίας, μπορεί να ανατραπεί ή έστω να κλονιστεί σοβαρά από ένα γενικευμένο ξέσπασμα σπασμωδικής -στα αρχικά έστω στάδια- βίας των από κάτω. Και το σύμβολο των εξεγερμένων, κι εδώ συνίσταται η ευφυής ειρωνική διάθεση των συντελεστών της ταινίας, μπορεί να γίνει ένας ψυχικά ασταθής και κυρίως κατατρεγμένος άνθρωπος: όπως ο κλόουν "Joker", που συγκεκριμένες αντίξοες συνθήκες της παιδικής ηλικίας αλλά και η ωμή σωματική και ψυχολογική βία που εισπράττει και ως ενήλικας, τον οδηγούν σταθερά προς την παράνοια, στις στοχευμένες - κομβικής σημασίας στοιχείο για τον σάλο που προκάλεσε η ταινία και για την ακαταλληλότητα που της δόθηκε-  και όχι τυφλές δολοφονίες και τελικά στην υιοθέτηση του αρχετυπικού ρόλου του "κακού", το οποίο έχει φροντίσει σε παλιότερες κινηματογραφικές παραγωγές να εξαλείψει ο φλούφλης με τη στολή νυχτερίδας. Φροντίζοντας έτσι η "τάξη να αποκατασταθεί" και οι ευυπόληπτοι πολίτες, τα τίμια αφεντικά και οι φιλότιμες Αρχές της αστικής παράκρουσης να νιώσουν ανακούφιση. 

Δεν είναι τυχαίο που ο "Joker", σε αυτό το κινηματογραφικό χρονικό του "γολγοθά" του μέχρι να μετατραπεί στον γνωστό κακό κι αντίπαλο αργότερα του Μπάτμαν, γίνεται ήρωας και σύμβολο αντίστασης για την "πλέμπα" της πόλης του, μετά την τριπλή δολοφονία των κοστουμαρισμένων παλιοχαρακτήρων της Wall Street, που σημειωτέον πρώτοι αυτοί άσκησαν βία σε βάρος του. Όπως συμβαίνει και στην εκτός οθόνης πραγματικότητα, με τα αρπαχτικά του χρηματοπιστωτικού παρασιτικού συστήματος να αφαιμάζουν χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό τους λαούς εφορμώντας σαν τα γεράκια πάνω τους.

Ήδη οι "σπόροι" της ταινίας  βρίσκουν γόνιμα ανά τον κόσμο εδάφη :

" Τους εμπνέει ο ήρωα της ταινίας - Τη στιγμή που εξεγέρσεις λαμβάνουν χώρα στη Χιλή, την Ισπανία, το Χονγκ Κονγκ, το Λίβανο ή τη Βολιβία, διαδηλωτές μεταμφιεσμένοι σε Joker εμφανίζονται σε αρκετές φωτογραφίες. Χώρες όπως οι παραπάνω βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο των μεγάλων γεγονότων. Οι διαδηλωτές με αυτόν τον τρόπο υποδηλώνουν την καταπίεση που νιώθουν από τις κοινωνίες στις οποίες ζουν, κατά της λιτότητας και της διαφθοράς."

Κι αντίθετα από τον επιρρεπή στην "επαναστατική θυσία" κινηματογραφικό V for Vendetta, ο κινηματογραφικός Joker δεν επιδίωξε ποτέ να παραστήσει τον ηρωικό αφυπνιστή των μαζών και στρατευμένο σε σωτηριολογικές ιδέες superhero τιμωρό. Όσα έπραξε αποτελούσαν γεννήματα μιας διαταραγμένης ψυχικά και βαθιά καταπιεσμένης προσωπικότητας που τελικά ξεπέρασε τα όρια των αναστολών και αντέδρασε με τρόπο μη προβλέψιμα ανεξέλεγκτο. Αποτελώντας, χωρίς και ο ίδιος να το περιμένει, παράδειγμα για κάθε άτομο που ένιωθε ή νιώθει να συνθλίβεται από τις δυνάμεις της αντίδρασης. Παλεύοντας σε άνισες μάχες και εκφυλιζόμενο σταδιακά μέσα σε μια κοινωνία που κάθε άλλο παρά προαγάγει την ευημερία και ολοκλήρωση της προσωπικότητας των μελών της και χτίζεται πάνω στο μόνιμο ψέμα, στον εμπαιγμό, στην εκμετάλλευση και εγκατάλειψη των πιο ευάλωτων ομάδων, στην αρρώστια που παρουσιάζεται ως φυσιολογικότητα.

Στην πάντα πρωτοπόρα Ελλάδα σε μέτρα ασφάλειας του εγκεφαλικού ιστού των υπηκόων της και προστασίας της περιουσίας τους υλικής και πνευματικής, η ταινία απαγορεύτηκε για άτομα από 18 και κάτω. Ενώ υπήρξαν και περιστατικά με ελέγχους της αστυνομίας σε κινηματογραφικές αίθουσες, όπου παιζόταν η ταινία Τζόκερ. Από την άλλη, δίνεται το δικαίωμα της ψήφου σε νέους από 17 ετών, άρα κι αναγνωρίζεται η ωριμότητά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι για το τι είναι καλό γι' αυτούς και τι όχι. 

Άραγε πόσο γέλιο θα έριχνε ο "Joker"; Βλέποντας και ακούγοντας όλες αυτές τις εκδηλώσεις της "κανονικότητας" στη μεγάλη "ελληνική Γκόθαμ Σίτυ". Όσο για τις απαγορεύσεις τέτοιου τύπου, είναι γνωστό πως καθιστούν το αντικείμενο της απαγόρευσης ιδιαίτερα ελκυστικό και δεν θα' ναι λίγα τα 15χρονα και 16χρονα και 17χρονα που ή θα την κατεβάσουν από κάποιο πειρατικό site με συνοπτικές διαδικασίες ή θα περιμένουν  να κυκλοφορήσει στα video club για να την νοικιάσουν ωραία και καλά. Έτσι και αλλιώς έχουν εθιστεί σε πληθώρα ακατάλληλων και γλοιωδέστατων  σκουπιδο-θεαμάτων σε ώρες τηλεθέασης για όλη την οικογένεια.

Ο Ένοικος...

Ο Έλληνας υπουργός προστασίας του πολίτη κυνηγάει, παρακινούμενος από το καθήκον, τον διαφθορέα των νέων Joker και ύποπτο για παρακίνηση σε "διέγερση" και "απείθεια" κατά των Αρχών και Κεφαλών της χώρας-προτεκτοράτο χρέους και αποθήκης ανθρώπων ντόπιων και εισαγόμενων.