Σελίδες

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Η αυταπάτη της επιστήμης ! (μια γροθιά στο πρόσωπο των "θεών" της επιστήμης..!) - ΑΝΑΝΕΩΣΗ

Συνδέστε ό,τι ακολουθεί και με αυτά:

Η αυταπάτη της επιστήμης


ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022: Διαπιστώσαμε δυστυχώς ότι το video της ανάρτησης δεν υπάρχει πια στην πλατφόρμα απ' όπου το δανειστήκαμε και αντί αυτού ανεβάζουμε ένα video από την "αποκλεισμένη ομιλία του βιολόγου Ρούπερτ Σέλντρεϊκ TEDx Whitechapel 2013." :


(ακολουθεί το πρώτο video στο οποίο "πάτησε" αυτή η ανάρτηση)



Περιγραφή του βίντεο 
(μια γροθιά στο πρόσωπο των "θεών" της επιστήμης..!)

Η ομιλία αυτή του διάσημου βιολόγου Ρούπερτ Σέλντρεϊκ έγινε το 2019 στο Ινστιτούτο Γραμμάτων και Τεχνών Bridport στην Αγγλία.
Η ομιλία παρουσιάζει υλικό από το βιβλίο του Σέλντρεϊκ «Η Αυταπάτη της Επιστήμης», βραβευμένο ως «Βιβλίο της Χρονιάς» το 2013 από το Επιστημονικό και Ιατρικό Δίκτυο της Μεγάλης Βρετανίας.
Στο βιβλίο αυτό ο Σέλντρεϊκ δείχνει τους τρόπους με τους οποίους η επιστήμη περιορίζεται από εικασίες που, με την πάροδο του χρόνου, έχουν μετατραπεί σε δόγματα. Τέτοια δόγματα δεν περιορίζουν μόνο τις προοπτικές της ανθρωπότητας, μα τις διακινδυνεύουν.
Το βιβλίο αναλύει τα ακόλουθα δέκα δόγματα:

1. Η φύση είναι μηχανική
2. Η ύλη είναι ασυνείδητη
3. Οι νόμοι της φύσης είναι σταθεροί
4. Η συνολική ποσότητα ύλης και ενέργειας είναι πάντα η ίδια
5. Η φύση είναι άσκοπη
6. Όλη η κληρονομικότητα είναι υλική.
7. Οι μνήμες είναι υλικά ίχνη (κομμάτια ύλης μέσα στον εγκέφαλο)
8. Ο νους περιορίζεται στον εγκέφαλο
9. Τα παραψυχικά φαινόμενα δεν υφίστανται
10. Μόνο η μηχανιστική ιατρική είναι έγκυρη.

Σύμφωνα με αυτές τις αρχές, όλη η πραγματικότητα είναι υλική / σωματική· ο κόσμος είναι μια μηχανή, που συντίθεται από άψυχη ύλη· η φύση είναι άσκοπη· η συνείδηση δεν είναι παρά η φυσική δραστηριότητα του εγκεφάλου· η ελεύθερη βούληση είναι μια ψευδαίσθηση· ο Θεός υπάρχει μόνο ως ιδέα στα ανθρώπινα μυαλά, φυλακισμένη μέσα στο κρανίο μας.
Αλλά θα έπρεπε η επιστήμη να είναι ιδεολογικό σύστημα ή μέθοδος διερεύνησης; Ο Σέλντρεϊκ δείχνει ότι η υλιστική ιδεολογία είναι ετοιμοθάνατη· υπό την κυριαρχία της, όλο και πιο δαπανηρή έρευνα φέρνει όλο και λιγότερα αποτελέσματα, ενώ οι κοινωνίες σε όλο τον κόσμο πληρώνουν το τίμημα.
Στο σκεπτικιστικό πνεύμα της αληθινής επιστήμης, ο Σέλντρεϊκ μετατρέπει τα δέκα θεμελιώδη δόγματα του υλισμού σε συναρπαστικά ερωτήματα, και δείχνει πώς αυτά ανοίγουν εντυπωσιακές νέες δυνατότητες για επιστημονικές ανακαλύψεις.

Κριτικές

«Τριάντα χρόνια μετά τα πρώτα του αιρετικά βιβλία, το νέο βιβλίο του Σέλντρεϊκ, Η Αυταπάτη της Επιστήμης, είναι ένα επίτευγμα ορόσημο. Κανένα επιστημονικό σύγγραμμα δεν με έχει εμπνεύσει τόσο.»
- Ντίπακ Τσόπρα [διάσημος στις ΗΠΑ διανοητής και γιατρός, ινδικής καταγωγής], στην εφημερίδα San Francisco Chronicle

«Ο Σέλντρεϊκ τραβά δέκα από τα ισχυρότερα δόγματα από το υπόγειο και τα σέρνει στο φως της μέρας - κάνοντας στην επιστήμη, την ανθρωπότητα και τον κόσμο μια μεγάλη, πραγματική χάρη.»
- εφημερίδα The Independent

«Για όσους από εμάς είναι καχύποπτοι προς τους ισχυρισμούς του υλισμού, είναι εκπληκτικό, κι επίσης ενθαρρυντικό, να ακούμε έναν επιστήμονα να συμφωνεί ότι είναι μια στενοκέφαλη ιδεολογία, να απορρίπτει την πίστη στον ντετερμινισμό ως "αυταπάτη" και να καλεί τους "αρχιερείς της επιστήμης" να εγκαταλείψουν την "ψευδαίσθηση της παντογνωσίας τους". »
- Ρόμπερτ Μακλουάν

-----

Διαβάστε πιο κάτω μεταφρασμένο το πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο του Σέλντρεϊκ.

Η Νέα Επιστημονική Επανάσταση - του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ

Το 2012 συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια από την έκδοση του βιβλίου «Η δομή των Επιστημονικών Επαναστάσεων» του Τόμας Κουν, ενός βιβλίου που είχε τεράστια επίδραση -αποτελούσε από μόνο του επανάσταση- και το οποίο πούλησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως. Σχεδόν κάθε φορά που ακούτε τη λέξη (επιστημονικό) «παράδειγμα», το βιβλίο του Κουν κρύβεται από πίσω.
Ο Κουν διευκρίνισε ότι η επιστήμη δεν είναι απλώς αφοσιωμένη στην ορθολογιστική αναζήτηση της αλήθειας, μα υπόκειται στα ανθρώπινα κουσούρια, τις φιλοδοξίες, τα συναισθήματα, και τις πιέσεις εντός του επιστημονικού κύκλου.

Το «παράδειγμα» είναι μια θεώρηση της πραγματικότητας, ένα μοντέλο του τρόπου με τον οποίον μπορεί να γίνει η έρευνα, και μια αμοιβαία συναίνεση εντός μιας ομάδας επαγγελματιών.
Σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή οι «ανωμαλίες» που δεν ταιριάζουν στο παράδειγμα απορρίπτονται και παραγνωρίζονται, και η «φυσιολογική επιστήμη» συνεχίζει μέσα στο προσυμφωνημένο πλαίσιο.

Μα σε εποχές επιστημονικής επανάστασης «μία κοσμοθέαση αντικαθίσταται από μία άλλη»· το πλαίσιο διευρύνεται για να συμπεριλάβει «ανωμαλίες» που ήταν μέχρι τότε ανερμήνευτες.

Μερικές γνωστές περιπτώσεις των κυριότερων αλλαγών παραδείγματος είναι η Κοπερνίκεια επανάσταση στην αστρονομία, η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης, και οι επαναστάσεις της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής στη φυσική του εικοστού αιώνα.

Είναι πιθανό να συμβούν κι άλλες αλλαγές παραδείγματος; Αν πρόκειται να εξελιχθεί η επιστήμη, είναι αναπόφευκτες. Και καθώς οι παλιές βεβαιότητες καταρρέουν παντού γύρω μας στο οικονομικό, χρηματιστηριακό και πολιτικό κόσμο, στην επιστήμη το προ πολλού θεμελιωμένο υλιστικό παράδειγμα βρίσκεται σε κρίση.

Στη φυσική έχει συμβεί μια μεγάλη αλλαγή παραδείγματος από το παρατηρούμενο προς το εικονικό. Από την αρχή του αιώνα μας η ύλη και η ενέργεια, όπως τις γνωρίζουμε, υποβιβάστηκαν στο 4 τοις εκατό του σύμπαντος. Το υπόλοιπο αποτελείται από υποθετική σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Η φύση του 96 τοις εκατό της φυσικής πραγματικότητας είναι στην κυριολεξία ασαφής.

Στο μεταξύ, ο ορατός φυσικός κόσμος επιπλέει σε έναν αχανή ωκεανό ενέργειας που λέγεται πεδίο ενέργειας μηδενικού σημείου, ή πεδίο κβαντικού κενού, από το οποίο εικονικά σωματίδια αναδύονται και εξαφανίζονται, διαμεσολαβώντας σε όλες τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις. Τα μάτια σας διαβάζουν αυτές τις γραμμές μέσω εικονικών φωτονίων καθώς οι αμφιβληστροειδείς σας
απορροφούν το φως και καθώς νευρικές ωθήσεις ανέρχονται στο οπτικό νεύρο και σχήματα ηλεκτρικής δραστηριότητας εμφανίζονται στον εγκέφαλό σας, όλα αυτά διαμεσολαβούμενα από αντίστοιχα σχήματα δραστηριότητας μέσα στο πεδίο κενού που βρίσκεται μέσα σας και γύρω σας.

Ακόμα και η μάζα ενός εμφανώς φυσικού αντικειμένου, όπως είναι μια πέτρα, προέρχεται από εικονικά σωματίδια σε υποθετικά πεδία. Στο Καθιερωμένο Πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής όλη η μάζα τελικά ερμηνεύεται με όρους του αόρατου πεδίου του Χιγκς, το οποίο έχει μια σταθερή δύναμη παντού. Το μποζόνιο του Χιγκς υποτίθεται ότι δημιουργεί ένα νέφος εικονικών σωματιδίων στο πεδίο Χιγκς που το περιβάλλει, κι αυτά τα εικονικά σωματίδια αλληλεπιδρούν με άλλα κβαντικά σωματίδια, προσδίδοντάς τους μάζα.

Η σύγχρονη θεωρητική φυσική κυριαρχείται από τις υπερχορδές και από τη θεωρία Μ, με 10 και 11 διαστάσεις αντιστοίχως. Αυτές οι θεωρίες δεν έχουν εξεταστεί πειραματικά και δεν υπάρχει επί του παρόντος πειραματικό μοντέλο που θα μπορούσε να τις εξετάσει. Εντωμεταξύ πολλοί κοσμολόγοι έχουν υιοθετήσει τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, που ισχυρίζεται ότι υπάρχουν τρισεκατομμύρια σύμπαντα παράλληλα με το δικό μας. Αυτές είναι ενδιαφέρουσες υποθέσεις, μα δεν ανήκουν στην υλιστική φυσική του παλιού παραδείγματος. Η πραγματικότητα έχει διαλυθεί μέσα στη φυσική του εικονικού.

Στη Μελέτη της Συνείδησης ο υλισμός αμφισβητείται από μια νέα εκδοχή ανιμισμού ή «παμψυχισμού», σύμφωνα με την οποία όλα τα αυτο-οργανωνόμενα υλικά συστήματα, όπως τα ηλεκτρόνια, έχουν μια νοητική επιπρόσθετα σε μια υλική πλευρά. Στο πρόσφατο βιβλίο του, το «Νους και Κόσμος: Γιατί η Υλιστική Νεοδαρβινική Σύλληψη της Φύσης είναι Σχεδόν Σίγουρα Εσφαλμένη») ο αθεϊστής φιλόσοφος Thomas Nagel επιχειρηματολογεί υπέρ μιας απαραίτητης στροφής προς τον παμψυχισμό για μια οποιαδήποτε βιώσιμη φιλοσοφία της φύσης, που δεν θα χρειαστεί να επικαλεστεί την ύπαρξη του Θεού.

Εν τω μεταξύ, στη βιολογία, παρ’ όλη την σθεναρή πεποίθηση στο τέλος του εικοστού αιώνα ότι τα γονίδια και η μοριακή βιολογία θα εξηγούσαν σύντομα την φύση της ζωής, κανένας ακόμα δεν γνωρίζει πώς αναπτύσσονται τα φυτά και τα ζώα από γονιμοποιημένα ωάρια. Και, μετά την ανακοίνωση, από τον Μπιλ Κλίντον και τον Τόνυ Μπλαιρ τον Ιούνιο του 2010, του τεχνολογικού θριάμβου της ολοκλήρωσης της Αποκωδικοποίησης του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, υπήρξαν μεγάλες εκπλήξεις. Υφίστανται πολύ λιγότερα ανθρώπινα γονίδια από τα προσδοκώμενα – μόνο 23.000 αντί των 100.000. Ο αχινός έχει περίπου 26000 και το φυτό του ρυζιού 38000. Προσπάθειες να προβλεφτούν χαρακτηριστικά όπως π.χ. το ύψος, έδειξαν ότι τα γονίδια ευθύνονται για μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό που είναι περίπου 5% για τις διαφοροποιήσεις αυτού του χαρακτηριστικού από άτομο σε άτομο, αντί του αναμενόμενου ποσοστού του 80%. Η απεριόριστη αυτοπεποίθηση αντικαταστάθηκε με το πρόβλημα της «χαμένης κληρονομικότητας». Οι επενδυτές στη γενετική και τη βιοτεχνολογία έχασαν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Μια πρόσφατη έκθεση από τη Σχολή Επιχειρηματικότητας του Χάρβαρντ σχετική με τη βιομηχανία βιοτεχνολογίας, αποκάλυψε ότι «μόνο ένα ελαχιστότατο ποσοστό εταιρειών έβγαλε κέρδος» και έδειξε πόσο τα πολλά υποσχόμενα σχέδια απέτυχαν ξανά και ξανά.

Η υλιστική επιστήμη έμοιαζε απλή και ξεκάθαρη. Αλλά η παλαιού τύπου υλιστική πραγματικότητα έχει πλέον διαλυθεί μέσα στην εικονική φυσική πολλών διαστάσεων – ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός φιλοσόφων και νευρο-επιστημόνων κατευθύνονται προς τον παμψυχισμό· και οι βιολόγοι χρειάζεται τώρα να αναλογίζονται «συστήματα» και «αναδυόμενα χαρακτηριστικά» που δεν μπορούν να αναχθούν στο μοριακό επίπεδο.

Η διορατικότητα του Κουν και οι επακόλουθες εξελίξεις στις επιστημονικές σπουδές δεν έχουν απλά ιστορική σχέση μεταξύ τους, όπως βλέπουμε τις γνωσιακές επαναστάσεις στο παρελθόν. Ευελπιστούμε ότι μπορούμε να μάθουμε από αυτές σήμερα. Βρισκόμαστε στη μέση μιας νέας επανάστασης.


Εμείς δανειστήκαμε όλα τα παραπάνω από ΕΔΩ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου