O "Poeta Vate", τότε, για την επέλαση του λεγόμενου (κι άκαμπτα ιδεολογικοποιημένου) "αντιφασισμού", τώρα, ως χρήσιμου Δούρειου Ίππου στα σχέδια της παγκοσμιοποιημένης Άρχουσας Τάξης Πραγμάτων...

• " Πρόσεξε μήπως ο εχθρός που αντιμάχεσαι είναι ήδη μέσα σου! Μια ανάλογη προφύλαξη δεν θα έπρεπε άραγε να μας ωθεί στην επίθεση όχι ενάντια σε ανθρώπους αλλά στο σύστημα που τους χειραγωγεί;...Δεν επιθυμούμε μια βία που ασκείται από την αντίθετη πλευρά, η οποία απαντά στο φόβο με φόβο και στην επίθεση με επίθεση...Οι καλύτερες ιδέες κινδυνεύουν να γίνουν πάντα οι χειρότερες...Ο ίδιος ο άνθρωπος που διολισθαίνει στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, μπορεί να φανερώσει μια γενναιόδωρη φύση, μια απροσδόκητη αίσθηση της αλληλεγγύης. Το ίδιο επαναστατικό πνεύμα που κηρύττε τη χειραφέτηση, μπορεί να εκπλήξει με μια απεχθή συμπεριφορά, έναν κακό οιωνό των καλών του προθέσεων..." Ραούλ Βανεγκέμ " Γράμμα στα παιδιά μου και στα παιδιά του κόσμου που έρχεται", εκδόσεις των ξένων
•   «Αναρωτιέμαι, αγαπητέ Alberto, αν αυτός ο θυμωμένος αντιφασισμός που βρίσκει σήμερα, με τελειωμένο τον φασισμό, διέξοδο εκτόνωσης στις πλατείες, δεν είναι κατά βάθος ένα όπλο αποπροσανατολισμού που χρησιμοποιεί η άρχουσα τάξη σε βάρος των φοιτητών και των εργαζομένων για να περιορίσει την αμφισβήτηση. Για να ωθήσουν τις μάζες να πολεμήσουν έναν ανύπαρκτο εχθρό, ενώ ο σύγχρονος καταναλωτισμός έρπει ύπουλα, διεισδύει και διαφθείρει την ήδη ετοιμοθάνατη κοινωνία». Επιστολή του Pier Paolo Pasolini στον Alberto Moravia....

•  "Το κράτος δεν είναι κάτι που μπορεί να καταστραφεί από μια επανάσταση, αλλά είναι μια συνθήκη, μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των ανθρώπινων όντων, ένας τρόπος ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το καταστρέφουμε με το να συνάπτουμε άλλες σχέσεις, με το να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά." Γκούσταβ Λαντάουερ, Γερμανός αναρχικός 
• "Η ιδεολογία είναι μια αρρώστια του μυαλού" ABBIE HOFFMAN (Μαθήματα "ανορθόδοξης επαναστατικότητας" (ή "επαναστατικής γιορτής") -παραπέμπουμε και στο  Πρόβλημα με τη γλώσσα των Αρχών...(όταν η αγανάκτηση και η οργή συναντάει το πηγαίο χιούμορ του "ποιητή της επανάστασης" Abbie Hoffman !) 

Δεν μπορούμε να μην προβληματιστούμε και να μη συμφωνήσουμε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πάνω απ'όλα με τον ίδιο μας τον εαυτό, με όσα είχε προβλέψει και διαγνώσει με εντυπωσιακή οξυδέρκεια ο μαρξιστής, ομοφυλόφιλος Ιταλός ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, όπως αναφέρονται στο κείμενο-γροθιά σε "αριστερά" κι όχι μόνο και γενικότερα άκαμπτης "αντιφασιστικής" στράτευσης στομάχια που ακολουθεί!

Ενοχλητικά, για εξουσιαστές και πληρωμένα τσιράκια τους κι "επαγγελματίες επαναστάτες", λόγια από το παρελθόν, προειδοποιητικές ριπές που ταράζουν με πάταγο τη δύσοσμη συνταγή της παγκοσμιοποιημένης σούπας του σήμερα. Και δικαιώνουν, θέλουμε να πιστεύουμε, κάποια δικά μας κείμενα:

Από τον Ένοικο: Μήπως ο αντιφασισμός στην πιο φανατισμένη και στρατευμένη μορφή του κατρακυλάει σ'ένα μερικές φορές λανθάνον είδος φασισμού;

 Gay ναι! Αλλά με ποιο τρόπο "proud"? 

Το κυνήγι ομοφοβικών μαγισσών των αντιερωτικών καιρών μας

( Όπου μέσα από μία σειρά δικτατορικού τύπου "νομοθετήσεων" διαφαίνεται μία ανησυχητική και ύποπτη πτώση σε μία απροκάλυπτη απόπειρα ισοπέδωσης των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών και δικαιωμάτων με αισχρό πρόσχημα το "σεβασμό στη διαφορετικότητα", κάτι που γίνεται ακόμα πιο σαφές με αλλόκοτο και εξωφρενικό πλέον τρόπο και σε αυτή την ανάρτηση: Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε! ")

Ακόμη: Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι.. (" H στράτευση, καθόλου σπάνια, επιθυμεί να καναλιζάρει την εξέγερση, να ευνουχίσει την ορμή της, να τη χειραγωγήσει και χρησιμοποιήσει για ίδιον συμφέρον." Συμφέρον το οποίο καταντά να ταυτίζεται τελικά με εκείνο της Άρχουσας Τάξης, να προσθέσω εγώ...)

Από εμένα: Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους 

Ενώ τη σημασία του έχει και το κείμενο που μας έστειλε ο "rohalas": Λέγοντάς τα με φίλους (μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή του με ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων φίλων του), καθώς και αυτό, για άλλους λόγους που κινούνται όμως μέσα στη γενικότερη παράκρουση των "επαγγελματιών προστατών" των ατομικών δικαιωμάτων και "αλληλέγγυων"  στους "αγώνες των λαών", αλλά σύμφωνα με τα κυρίαρχα (στην περίπτωση αυτή νατοϊκά) αφηγήματα: ΣΥΡΙΑ: το μεγάλο ξεβράκωμα!!!

Και φυσικά να μην ξεχάσω να εντάξω σε αυτή τη λίστα κειμένων και κάτι άλλο:  Τα ξερά τα δίπολα ("Kλείστε τα σύνορα! - Ανοίξτε τα σύνορα!  Όχι στα σύνορα! - Ναι στα σύνορα!". Τα ξερά δίπολα κυριαρχούν και στο θέμα αντιμετώπισης του προσφυγικού - μεταναστευτικού)

Κλείνω, αυτές τις σκέψεις ως εισαγωγή στο κείμενο παρακάτω, με ένα μικρό απόσπασμα από ένα παλιότερο κείμενό μας: " Και ακόμα κι αν για κάποια μικρή ή μεγάλη περίοδο της ζωής του βρεθεί να είναι μέλος μιας ένωσης, μιας οργάνωσης, ενός κόμματος, ακόλουθος μιας ιδεολογίας ή οπαδός μιας πίστης, το σημαντικότερο για τον άνθρωπο είναι να διαφυλάττει στο ακέραιο τη διαθεσιμότητα του εαυτού του και να διατηρεί κάθε στιγμή την επίγνωση της ριζικής και καθολικής αυτονομίας του. Γιατί καμία σχετική αντίληψη όπως τα "ιδανικά" και τα ηθικά κριτήρια (που άλλωστε παραλάσσουν από τόπο σε τόπο κι από λαό σε λαό, μέσα στις δίνες του ιστορικού χρόνου), κανένας όρκος, καμία "ιερή υποχρέωση", κανένα ιδεολογικό καθήκον, καμία προπαγανδιστική εργασία, καμία πίστη, καμία ομοφωνία της "πλειοψηφίας" ή της παρέας, δεν μπορούν να υποχρεώσουν σε υποταγή έναν άνθρωπο με θέληση και ανεξαρτησία αντίληψης."

Ιδού, λοιπόν,  το εκπληκτικό κείμενο του Παζολίνι, με σχολιασμό του Νίκου Κλείτσικα στη συνέχεια:

 

Νέος φασισμός... μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός!

σχολιάζει ο Νίκος Κλείτσικας

Στη φωτογραφία ο Pier Paolo Pasolini στο μνήμα του Antonio Gramsci

«Ένας νέος φασισμός δημιουργείται στη θέση του...
παλαιού κληρικό-φασισμού,

ένας τεχνητός φασισμός ο οποίος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί

μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός»

Pier Paolo Pasolini

«Ένας νέος φασισμός δημιουργείται στη θέση του παλαιού κληρικό-φασισμού, ένας τεχνητός φασισμός ο οποίος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός...Προφητεύω την εποχή όπου αυτή η νέα δύναμη θα χρησιμοποιήσει τα ελευθεριακά σας λόγια για να δημιουργήσει μια νέα θεσμική εξουσία, να δημιουργήσει μια νέα Ιερά Εξέταση, να δημιουργήσει μια νέα συμμόρφωση [κομφορμισμό] και κληρικοί της θα είναι κληρικοί της αριστεράς...Η σημαία των "ατομικών δικαιωμάτων" θα χρησιμοποιηθεί για την κατάργηση των "κοινωνικών δικαιωμάτων"...
Η "ηδονιστική ιδεολογία" είναι ένα "πλαίσιο ψεύτικης ανοχής και ψευδούς λαϊκισμού"...
Οι προοδευτικοί διανοούμενοι, μέσω των δικών σας επιτυχιών σας [των Ριζοσπαστών], το ακανόνιστο πάθος σας για την ελευθερία έχει κωδικοποιηθεί, έχει αποκτήσει την βεβαιότητα της συμμόρφωσης [κομφορμισμού]...
Σας παρουσιάζω τον χειρότερο κίνδυνο... ένα νέο καθεστώς... Αυτή η εξουσία ετοιμάζεται εκ των πραγμάτων να προσλάβει τους προοδευτικούς διανοούμενους ως τους δικούς της κληρικούς. Κι αυτοί έχουν ήδη δώσει μια αόρατη συγκατάθεση σε τέτοια αόρατη εξουσία εισπράτωντας μία αόρατη ταυτότητα μέλους...
Ένας νέος κατασκευασμένος φασισμός που ονομάζεται αντιφασισμός. Ενίσχυση των κοινωνικών σχέσεων που έγιναν αμετάβλητα "από ένα πλαίσιο ψεύτικης ανοχής και ψευδούς λαϊκισμού: δηλαδή ψευδούς συνειδητοποίησης ατομικών δικαιωμάτων"...»

Pier Paolo Pasolini, Συνέδριο Ριζοσπαστών, Νοέμβρης 1975

Βρισκόμαστε στην Ιταλία το Νοέμβρη του 1975 κι ο "Poeta Vate" (οραματιστής, προφητικός...), όπως χαρακτηρίζει η παγκόσμια λογοτεχνία τον Pier Paolo Pasolini, τον διανοούμενο κομμουνιστή που με τα "κουρσάρικα" γραπτά τους έθετε βόμβες στα θεμέλια του καπιταλισμού, προσκαλείται να μιλήσει στο Συνέδριο των "Ριζοσπαστών", του κόμματος που πρώτο στην Ιταλία -μάλλον και στην Ευρώπη- προχώρησε μπροστά με φουτουριστικές επαναστατικές δράσεις για τα "ατομικά δικαιώματα" και συνέπαιρνε, σαγήνευε τη νεολαία που αναζητούσε το καλύτερο αύριο. Δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο "επαναστατικό" από τη "νέα ριζοσπαστική ιδεολογία": "νομιμοποίηση ελαφρών ναρκωτικών", "νομιμοποίηση εκτρώσεων", σκληρές "αντιφασιστικές" συγκρούσεις στους δρόμους και τις πλατείες, "δικαιώματα ομοφυλοφίλων", ελεύθερη χρήση κάνναβης...

Ένα τόσο προχωρημένο και "προοδευτικό" κίνημα, το "Κόμμα Ριζοσπαστών" του Marco Pannella που κάπνιζε στην τηλεόραση χασίς και προκαλούσε τη σύλληψή του  και της "αριστερής" Emma Bonino που πάντα στην τηλεόραση εκθείαζε τον λεσβιακό έρωτα και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, θάμπωνε ακόμη και τη νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας.

Ιταλία, Νοέμβρης 1975... δεν μπορούσες να είσαι αντιφασίστας, προοδευτικός, αριστερός και να μην κάνεις δικούς σου τους αγώνες των "Ριζοσπαστών" για "ατομικά δικαιώματα".

 Σήμερα η Emma Bonino είναι βουλευτής με το κόμμα της ιταλικής "αριστεράς" κι επίσημη εκπρόσωπος του Σόρος (Ο Σόρος με χρηματοδοτεί κι είμαι περήφανη! - Soros mi finanzia e me vanto! 14/7/2017), αφού πρώτα διατέλεσε Επίτροπος της Ιταλίας στην Ε.Ε. με τη συμμετοχή της στη δεξιά του Μπερλουσκόνι κι ακόμη υπουργός Διεθνούς Εμπορίου με την "αριστερή" κυβέρνηση Πρόντι, υπουργός των Εξωτερικών στην αριστερή κυβέρνηση Λέττα 

 Ένα τόσο προχωρημένο και "προοδευτικό" κίνημα το 1975, το "Κόμμα Ριζοσπαστών", δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει συνέδριο χωρίς να καλέσει την κορυφή της ευρωπαϊκή διανόησης τον  "Poeta Vate" Pier Paolo Pasolini... όπως δύο ημέρες πριν το συνέδριο ο Pasolini δολοφονείται (2 Νοέμβρη 1975: Pier Paolo Pasolini... Τι είναι αυτό το πραξικόπημα; Εγώ γνωρίζω!).

Όμως, δύο χρόνια πριν από εκείνο το συνέδριο ο "Αιρετικός και Κουρσάρος"... τεράστιος κι απαράμμιλος Pier Paolo Pasolini είχε ήδη προεξοφλήσει ποια θα ήταν η διεστραμμένη προέλευση του σημερινού αφηγήματος της παγκοσμιοποίησης, ο αποκαλούμενος "αντιφασισμός": Δεν είμαι αντιφασίστας!).
Τη γραπτή του παρέμβαση διάβασε στο συνέδριο ο Marco Pannella, γιατί ο Pier Paolo Pasolini ήταν νεκρός πριν δύο ημέρες.

Ο τίτλος της παρέμβασης του Pasolini ήταν προκλητικός, αλλά απόλυτα προφητικός, όπως κι ολόκληρο το κείμενο, όπου δεν χαρίστηκε σε καμία "αριστερά ατομικών δικαιωμάτων":  «Lo scandalo radicale» ("Το ριζοσπαστικό σκάνδαλο")!
Ένα μνημειώδες κείμενο που προφητικά, ή σωστότερα ένα κείμενο με μαρξιστική ανάλυση από τον κομμουνιστή κι ομοφυλόφιλο Pasolini ("ο ομοφυλόφιλος δεν έχει ανάγκη 'ατομικών δικαιωμάτων' και κινήματος ομοφυλοφίλων, δεν επιθυμεί θεσμική κατοχύρωση από το κράτος για ότι κάνει στην κρεβατοκάμαρά του"),  επίκαιρο ΄'οσο ποτέ σήμερα!
Ένα συγκλονιστικό κείμενο που προφητεύει πριν 43 χρόνια ποια θα είναι η "αριστερά" του σήμερα, η «Ριζοσπαστική αριστερά»... “Radical chic” στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού...

 Ολόκληρο το πρωτότυπο κείμενο του Pasolini για όσους αντέχουν: ΕΔΩ
Κι επειδή μπορεί να εμφανιστεί κάποιος που θα θελήσει να διαψεύσει (τα γνωστά fake news του 4ου Ράιχ, με τα επίσης γνωστά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια), το βρίσκουμε και στην ιστοσελίδα των Ιταλών "Ριζοσπασπών", το όποιο εξαφάνισαν, αλλά ορισμένοι "περίεργοι" πρόλαβαν να διασώσουν: ΕΔΩ


το δανειστήκαμε από το press-gr
 Κλείνουμε με αυτά τα λόγια:
«Μισώ τους αδιάφορους τους απαθείς... Να ζεις σημαίνει να είσαι Αντάρτης...» Αντόνιο Γκράμσι (1891-1937)