Τα δεδομένα (τα επίσημα...γιατί αν λάβουμε υπόψη και τα "ανεπίσημα"...) σχετικά με τα αλλεπάλληλα θύματα της "ΞΑΦΝΙΚΙΤΙΔΑΣ" (νέοι επί το πλείστον και μέχρι τώρα υγιείς άνθρωποι) σε όλον τον κόσμο και ειδικά από τις χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού, των "turbo καρκίνων", την επέλαση των αυτοάνοσων...δυστυχώς επιβεβαιώνουν τις τρομερές ανησυχίες για το τώρα και το αύριο...
{ Και οι χρήσιμες παραπομπές, κατά την άποψή μας, που συνδέονται με το περιεχόμενο του κειμένου που ακολουθεί: "Κυτταρική και Γονιδιακή Θεραπεία"(«Θα ήσασταν πρόθυμοι να λάβετε μια γονιδιακή ή μια κυτταρική θεραπεία με ένεση στο σώμα σας; Πιθανώς, θα είχαμε ποσοστό άρνησης 95%») -- Γενετική Mηχανική (" Το mRNA Pfizer/BioNTech ενσωματώνεται στο ανθρώπινο DNA σε μόλις έξι ώρες, σύμφωνα με Σουηδική μελέτη.") --- "Τρομακτική εξέλιξη - αποκάλυψη: Τώρα παραδέχονται πως η πρωτεΐνη – ακίδα των εμβολίων mRNA μένει για πολύ στο ανθρώπινο σώμα" }
Ήταν τα καρκινογόνα και μολυσμένα με DNA «εμβόλια» ένας γονιδιακός δούρειος ίππος;"... ακόμη και χωρίς τη μόλυνση του DNA τα λεγόμενα «εμβόλια», πληρούσαν εξ αρχής τους νομικούς ορισμούς για να κατηγοριοποιηθούν ως Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί (GMO). Ως εκ τούτου, απαιτούσαν άδειες GMO. Φαίνεται ότι αυτές οι άδειες απουσιάζουν.... Αυτή η ιστορία που εκτυλίσσεται σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει. Τίθενται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το εάν αυτά τα προϊόντα, τα οποία έχουν εγχυθεί σε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εγκρίθηκαν παράνομα....Στην καλύτερη περίπτωση οι ρυθμιστικοί φορείς απέτυχαν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Στη χειρότερη ήταν συνένοχοι σε ένα έγκλημα με συνέπειες τόσο για τον παγκόσμιο πληθυσμό όσο και τις επόμενες γενιές. "
Άρθρο της Dr. Julie Sladden και του νομικού Julian Gillespie, που δημοσιεύτηκε στις 16/8/2023 από το Brownstone Institute.
Η επίσημα επαληθευμένη, πλέον, μόλυνση των mRNA «εμβολίων» με DNA, ενδοτοξίνες, και με τον καρκινογόνο προαγωγέα SV40 σηματοδοτεί από μόνη της ένα σοβαρό ζήτημα ποιοτικού ελέγχου που χρήζει επείγουσας προσοχής από τους ελεγκτικούς οργανισμούς. Σε συνδυασμό με τα δεδομένα για τις ανεπιθύμητες παρενέργειες και τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, αυτές οι ενέσεις θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί πριν από δύο χρόνια. Στην πραγματικότητα, δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν εγκριθεί.
Η ανησυχητική ανακάλυψη από τον επιστήμονα Kevin McKernan , της μόλυνσης από DNA σε φιαλίδια των εμβολίων Pfizer και Moderna Covid έχει προκαλέσει σοβαρή ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα. Εν τω μεταξύ, το αναφερόμενο εύρημα έχει προσελκύσει την κριτική από όσους σπεύδουν να «δαιμονοποιήσουν» όποιον αμφισβητεί την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την ιερότητα των «εμβολίων». Οι επικριτές του McKernan–και υπήρξαν πολλοί– έχουν επικρίνει τα πάντα, από την απουσία δημοσίευσης από ομότιμους κριτές (peer reviewed) έως τις εικασίες σχετικά με τη βιωσιμότητα των ανώνυμα σταλμένων φιαλιδίων.
Λοιπόν, για να μην παρεξηγούμαι. Η κριτική και η ανοιχτή συζήτηση στην επιστημονική έρευνα είναι καλά πράγματα. Μετά από τρία χρόνια λογοκρισίας και καταστολής του διαλόγου στην επιστήμη και την ιατρική ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ελευθερία του λόγου είναι πρωταρχικής σημασίας για την αλήθεια.
Ας ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο. Το σύστημα αξιολόγησης από ομοτίμους (peer review) είναι ουσιαστικά αχρηστευμένο. Οι ίδιοι παίκτες με επενδεδυμένα συμφέροντα στη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν περιέργως την ίδια επιρροή στη βιομηχανία έρευνας και ιατρικών δημοσιεύσεων. Όπως σωστά επισημαίνει ο McKernan , «η αγορά θα επικυρώσει αυτό το εύρημα πολύ πριν καν η παραδοσιακή αξιολόγηση από ομοτίμους αρχίσει να κινείται. Η ανεξάρτητη επαλήθευση σε συνθήκες αληθινού εργαστηρίου υπερτερεί πάντοτε των 3 ανώνυμων αναγνώστών.» Αυτό, λοιπόν, ήταν το κίνητρο πίσω από τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων στο διαδίκτυο με μια έκκληση για δράση προς τους επιστήμονες του κλάδου, για να επαληθεύσουν τα ευρήματα ανεξάρτητα.
Η επιβεβαίωση των ανησυχιών
Και εκείνοι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση που τους έγινε. Τα αποτελέσματα του McKernan – για το προϊόν Pfizer (BNT162b2) – έχουν πλέον επαληθευτεί ανεξάρτητα από μια σειρά διεθνώς αναγνωρισμένων εργαστηρίων, που επιβεβαιώνουν τόσο την παρουσία όσο και τα επίπεδα μόλυνσης από DNA σε διαφορετικά φιαλίδια και παρτίδες του σκευάσματος.
Έτσι, όταν τίθεται η ερώτηση «Είναι το εύρημα επαληθεύσιμο;» η απάντηση (τουλάχιστον για το προϊόν Pfizer BNT162b2) είναι «Ναι». Η μόλυνση είναι πραγματική. Αυτά τα αποτελέσματα μας οδηγούν τώρα να κάνουμε κάποιες άλλες ερωτήσεις που αιωρούνται ανησυχητικά στον αέρα.
Ερωτήσεις όπως, «Πόσο σοβαρή είναι η μόλυνση», «Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές γι' αυτό» και - η ερώτηση στα χείλη όλων - «Τι σημαίνει αυτό για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έκαναν αυτές τις ενέσεις;»
Αυτά τα ερωτήματα αξίζουν απαντήσεις.
Λοιπόν, πόσο σοβαρή είναι η μόλυνση; Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη εδώ. Πρώτον, ποια είναι τα επίπεδα της μόλυνσης και δεύτερον ποια είναι τα συστατικά της μόλυνσης. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα της επίπεδα μόλυνσης από DNA στο προϊόν Pfizer BNT162b2 ήταν περίπου 18-70 φορές πάνω από τα όρια που είχαν θέσει οι ρυθμιστικές αρχές. Αυτά τα επίπεδα μόλυνσης έχουν επίσης επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητους φορείς.
Για να θέσουμε αυτούς τους αριθμούς σε κάποια προοπτική, ο McKernan εξηγεί, συγκρίνοντας με τα τεστ PCR για Covid:
«Πιθανότατα σας έβαλαν ένα από αυτά τα ρινικά επιχρίσματα για να κάνετε τεστ Covid PCR. Θα σας αποκαλούσαν θετικό σε ένα CT (κατώφλι κύκλων) κάτω των 40. Λαμβάνουμε ακόμα και τεστ με CT κάτω των 20, που φέρουν ίχνη μόλυνσης από το εμβόλιο. Αυτό ισοδυναμεί με ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη μόλυνση από εκείνη που θα σας έβγαζε θετικό στον ιό. Τώρα, ο ιός που εγχέουν (μέσω των ενέσεων) είναι έξω από τη βλεννογόνο μεμβράνη στη μύτη σας. Μιλάμε για έναν μολυσματικό παράγοντα που εγχέεται, παρακάμπτοντας τις άμυνες του βλεννογόνου σας σε 1 εκατομμύριο φορές υψηλότερες συγκεντρώσεις…Υπάρχει μια τεράστια διαφορά όσον αφορά την ποσότητα του υλικού που βρίσκουμε εκεί.»
Η διαδικασία παραγωγής, όπως συζητήθηκε σε πρόσφατο άρθρο του BMJ , δείχνει το πώς μπορεί να έχει συμβεί η μόλυνση από DNA. Οι κλινικές δοκιμές διεξήχθησαν χρησιμοποιώντας τη «Διαδικασία 1» η οποία περιλάμβανε την in vitro μεταγραφή από συνθετικό DNA – ουσιαστικά μια «καθαρή» διαδικασία. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία δεν είναι βιώσιμη για την μαζική παραγωγή, έτσι οι κατασκευαστές μεταπήδησαν στη «Διαδικασία 2» για να επιταχύνουν τα πράγματα. Η διαδικασία 2 περιλαμβάνει τη χρήση βακτηρίων E. coli (κολοβακτηρίδια) για την αντιγραφή των πλασμιδίων.
Η απομάκρυνση των πλασμιδίων από το E. coli μπορεί να είναι μια δυσχερής διαδικασία και να οδηγήσει σε υπολειμματικά πλασμίδια μέσα στα εμβόλια. Αλλά υπάρχει και μια ακόμα ανησυχία. Όταν διαπιστωθεί μόλυνση με πλασμίδιο, υπάρχει η πιθανότητα να υπάρχει και βακτηριακή ενδοτοξίνη. Αυτή η ενδοτοξίνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες εάν εγχυθεί στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας και του σηπτικού σοκ. Ο Αυστραλός καθηγητής Geoff Pain παραμένει ομιλητικότατος, παρέχοντας εκτενείς λεπτομέρειες για αυτές τις ενδοτοξίνες.
Η ανάλυση της αλληλουχίας των πλασμιδίων από τα φιαλίδια της Pfizer οδήγησε σε μια άλλη «τυχαία» ανακάλυψη. Βρέθηκε κάτι που δεν υπήρχε στον χάρτη αλληλουχίας που αποκάλυψε η Pfizer στον EMA. Αυτό το κάτι ονομάζεται «προαγωγέας SV40». Ο προαγωγέας SV40 είναι μια αλληλουχία που ενεργοποιεί την εκδήλωση των γονιδίων, σαν διακόπτης. Είναι επίσης ένα ισχυρό σήμα εντοπισμού κυτταρικών πυρήνων, που σημαίνει ότι φτιάχνει μια ευθεία γραμμή για τον πυρήνα. Ολόκληρη η γενετική αλληλουχία SV40 έγινε διαβόητη στη δεκαετία του 1960, καθώς βρέθηκε ότι είχε μολύνει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας Salk, προκαλώντας μια επακόλουθη αύξηση των καρκίνων. Θα επιστρέψουμε στην ανησυχητική σημασία της αλληλουχίας του προαγωγέα SV40 σε λίγο.
Μεταγενέστερα πειράματα υποδηλώνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της μόλυνσης από DNA είναι κατακερματισμένη, κάτι που δεν είναι καθόλου καλοήθες. Ο McKernan δηλώνει, «μεγάλο μέρος του DNA είναι στην πραγματικότητα γραμμικό, επειδή όντως περνούν από μια φάση όπου προσπαθούν να το τεμαχίσουν, και (το γραμμικό DNA) έχει μεγαλύτερη τάση για ενσωμάτωση από το κυκλικό πλασμιδικό DNA». Φαίνεται ότι μια σημαντική ποσότητα του DNA είναι σε αυτή τη μορφή και παρουσιάζει μεγαλύτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο ως προς τον κίνδυνο ενσωμάτωσης στο γονιδίωμα, από ό,τι το κυκλικό DNA.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα –λες και θα μπορούσαν τα πράγματα να γίνουν χειρότερα– φαίνεται ότι μεγάλο μέρος του DNA είναι συσκευασμένο μέσα σε λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP) . «Εάν το DNA είναι πράγματι στα LNP, έχουμε διαφορετικούς κινδύνους, καθώς [...] αυτό θα διαμολύνει τα κύτταρα των θηλαστικών και θα μετατραπεί σε γενετική αλλοίωση. Τώρα, το αν ενσωματώνεται στο γονιδίωμα είναι δευτερεύον, το γεγονός ότι λαμβάνετε ξένο DNA στο κύτταρο αποτελεί από μόνο του κίνδυνο, επειδή θα μπορούσε να εκφραστεί εν μέρει ή θα μπορούσε να μπερδευτεί με άλλους μηχανισμούς μεταγραφής, μετάφρασης που βρίσκονται εκεί μέσα», εξηγεί ο McKernan.
Σύνοψη
Ας ανακεφαλαιώσουμε. Έχουμε DNA, το οποίο είναι συσκευασμένο ως επί το πλείστον σε λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP) σχεδιασμένο να ταξιδεύει σε όλο το σώμα και να εισέρχεται στα κύτταρα, εισάγοντας το γενετικό του φορτίο σαν δούρειος ίππος. Κάποιο από αυτό το DNA μπορεί να περιέχει την αλληλουχία προαγωγέα SV40 - αυτή που είναι γνωστό ότι δημιουργεί μια γραμμή στον πυρήνα και ενεργοποιεί την εκδήλωση του γονιδίου. Ο McKernan διατυπώνει μια προφανή ανησυχία: «Εάν ο προαγωγέας SV40 ενσωματωθεί στο γονιδίωμα, θα ενεργοποιήσει την έκφραση των γονιδίων σε όποιο σημείο προσγειωθεί. Εάν αυτό το σημείο συμβαίνει να είναι ένα ογκογονίδιο (ένα γονίδιο που προκαλεί καρκίνο), έχετε πρόβλημα».
Αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από την έγχυση συνθετικού DNA στον άνθρωπο.
Η επιστημονική βιβλιογραφία αναγνωρίζει τη δυνατότητα του ξένου/συνθετικού DNA να είναι από μόνο του ογκογόνο (καρκινογόνο), μολυσματικό και θρομβωτικό. Επιπλέον, η γονιδιωματική ενσωμάτωση ενός ιϊκού προαγωγέα, όπως ο SV40, μπορεί να συντείνει στον καρκίνο και είναι γνωστό ότι προκαλεί λευχαιμία σε δοκιμές γονιδιακής θεραπείας.
Η προκλητική αδιαφορία των ελεγκτικών οργανισμών
Μπορείτε να καταλάβετε το γιατί οι επιστήμονες ανησυχούν. Αυτές οι ανησυχίες παρουσιάστηκαν στον FDA στις 16 Ιουνίου 2023. Τι έκαναν με αυτές τις πληροφορίες, θα ρωτήσετε… Μάλλον τις έχουν αρχειοθετήσει σε ένα κουτί κάπου σε μια βαθιά σκοτεινή αποθήκη, μεταξύ των λέξεων «προφανής» και «συνωμοσιολογία», όπως εικάζω.
Άρθρο της Dr. Julie Sladden και του νομικού Julian Gillespie, που δημοσιεύτηκε στις 16/8/2023 από το Brownstone Institute.
Η ανησυχητική ανακάλυψη από τον επιστήμονα Kevin McKernan , της μόλυνσης από DNA σε φιαλίδια των εμβολίων Pfizer και Moderna Covid έχει προκαλέσει σοβαρή ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα. Εν τω μεταξύ, το αναφερόμενο εύρημα έχει προσελκύσει την κριτική από όσους σπεύδουν να «δαιμονοποιήσουν» όποιον αμφισβητεί την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την ιερότητα των «εμβολίων». Οι επικριτές του McKernan–και υπήρξαν πολλοί– έχουν επικρίνει τα πάντα, από την απουσία δημοσίευσης από ομότιμους κριτές (peer reviewed) έως τις εικασίες σχετικά με τη βιωσιμότητα των ανώνυμα σταλμένων φιαλιδίων.
Λοιπόν, για να μην παρεξηγούμαι. Η κριτική και η ανοιχτή συζήτηση στην επιστημονική έρευνα είναι καλά πράγματα. Μετά από τρία χρόνια λογοκρισίας και καταστολής του διαλόγου στην επιστήμη και την ιατρική ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ελευθερία του λόγου είναι πρωταρχικής σημασίας για την αλήθεια.
Ας ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο. Το σύστημα αξιολόγησης από ομοτίμους (peer review) είναι ουσιαστικά αχρηστευμένο. Οι ίδιοι παίκτες με επενδεδυμένα συμφέροντα στη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν περιέργως την ίδια επιρροή στη βιομηχανία έρευνας και ιατρικών δημοσιεύσεων. Όπως σωστά επισημαίνει ο McKernan , «η αγορά θα επικυρώσει αυτό το εύρημα πολύ πριν καν η παραδοσιακή αξιολόγηση από ομοτίμους αρχίσει να κινείται. Η ανεξάρτητη επαλήθευση σε συνθήκες αληθινού εργαστηρίου υπερτερεί πάντοτε των 3 ανώνυμων αναγνώστών.» Αυτό, λοιπόν, ήταν το κίνητρο πίσω από τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων στο διαδίκτυο με μια έκκληση για δράση προς τους επιστήμονες του κλάδου, για να επαληθεύσουν τα ευρήματα ανεξάρτητα.
Και εκείνοι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση που τους έγινε. Τα αποτελέσματα του McKernan – για το προϊόν Pfizer (BNT162b2) – έχουν πλέον επαληθευτεί ανεξάρτητα από μια σειρά διεθνώς αναγνωρισμένων εργαστηρίων, που επιβεβαιώνουν τόσο την παρουσία όσο και τα επίπεδα μόλυνσης από DNA σε διαφορετικά φιαλίδια και παρτίδες του σκευάσματος.
Έτσι, όταν τίθεται η ερώτηση «Είναι το εύρημα επαληθεύσιμο;» η απάντηση (τουλάχιστον για το προϊόν Pfizer BNT162b2) είναι «Ναι». Η μόλυνση είναι πραγματική. Αυτά τα αποτελέσματα μας οδηγούν τώρα να κάνουμε κάποιες άλλες ερωτήσεις που αιωρούνται ανησυχητικά στον αέρα.
Ερωτήσεις όπως, «Πόσο σοβαρή είναι η μόλυνση», «Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές γι' αυτό» και - η ερώτηση στα χείλη όλων - «Τι σημαίνει αυτό για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έκαναν αυτές τις ενέσεις;»
Αυτά τα ερωτήματα αξίζουν απαντήσεις.
Λοιπόν, πόσο σοβαρή είναι η μόλυνση; Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη εδώ. Πρώτον, ποια είναι τα επίπεδα της μόλυνσης και δεύτερον ποια είναι τα συστατικά της μόλυνσης. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα της επίπεδα μόλυνσης από DNA στο προϊόν Pfizer BNT162b2 ήταν περίπου 18-70 φορές πάνω από τα όρια που είχαν θέσει οι ρυθμιστικές αρχές. Αυτά τα επίπεδα μόλυνσης έχουν επίσης επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητους φορείς.
Για να θέσουμε αυτούς τους αριθμούς σε κάποια προοπτική, ο McKernan εξηγεί, συγκρίνοντας με τα τεστ PCR για Covid:
Η απομάκρυνση των πλασμιδίων από το E. coli μπορεί να είναι μια δυσχερής διαδικασία και να οδηγήσει σε υπολειμματικά πλασμίδια μέσα στα εμβόλια. Αλλά υπάρχει και μια ακόμα ανησυχία. Όταν διαπιστωθεί μόλυνση με πλασμίδιο, υπάρχει η πιθανότητα να υπάρχει και βακτηριακή ενδοτοξίνη. Αυτή η ενδοτοξίνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες εάν εγχυθεί στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας και του σηπτικού σοκ. Ο Αυστραλός καθηγητής Geoff Pain παραμένει ομιλητικότατος, παρέχοντας εκτενείς λεπτομέρειες για αυτές τις ενδοτοξίνες.
Η ανάλυση της αλληλουχίας των πλασμιδίων από τα φιαλίδια της Pfizer οδήγησε σε μια άλλη «τυχαία» ανακάλυψη. Βρέθηκε κάτι που δεν υπήρχε στον χάρτη αλληλουχίας που αποκάλυψε η Pfizer στον EMA. Αυτό το κάτι ονομάζεται «προαγωγέας SV40». Ο προαγωγέας SV40 είναι μια αλληλουχία που ενεργοποιεί την εκδήλωση των γονιδίων, σαν διακόπτης. Είναι επίσης ένα ισχυρό σήμα εντοπισμού κυτταρικών πυρήνων, που σημαίνει ότι φτιάχνει μια ευθεία γραμμή για τον πυρήνα. Ολόκληρη η γενετική αλληλουχία SV40 έγινε διαβόητη στη δεκαετία του 1960, καθώς βρέθηκε ότι είχε μολύνει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας Salk, προκαλώντας μια επακόλουθη αύξηση των καρκίνων. Θα επιστρέψουμε στην ανησυχητική σημασία της αλληλουχίας του προαγωγέα SV40 σε λίγο.
Μεταγενέστερα πειράματα υποδηλώνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της μόλυνσης από DNA είναι κατακερματισμένη, κάτι που δεν είναι καθόλου καλοήθες. Ο McKernan δηλώνει, «μεγάλο μέρος του DNA είναι στην πραγματικότητα γραμμικό, επειδή όντως περνούν από μια φάση όπου προσπαθούν να το τεμαχίσουν, και (το γραμμικό DNA) έχει μεγαλύτερη τάση για ενσωμάτωση από το κυκλικό πλασμιδικό DNA». Φαίνεται ότι μια σημαντική ποσότητα του DNA είναι σε αυτή τη μορφή και παρουσιάζει μεγαλύτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο ως προς τον κίνδυνο ενσωμάτωσης στο γονιδίωμα, από ό,τι το κυκλικό DNA.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα –λες και θα μπορούσαν τα πράγματα να γίνουν χειρότερα– φαίνεται ότι μεγάλο μέρος του DNA είναι συσκευασμένο μέσα σε λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP) . «Εάν το DNA είναι πράγματι στα LNP, έχουμε διαφορετικούς κινδύνους, καθώς [...] αυτό θα διαμολύνει τα κύτταρα των θηλαστικών και θα μετατραπεί σε γενετική αλλοίωση. Τώρα, το αν ενσωματώνεται στο γονιδίωμα είναι δευτερεύον, το γεγονός ότι λαμβάνετε ξένο DNA στο κύτταρο αποτελεί από μόνο του κίνδυνο, επειδή θα μπορούσε να εκφραστεί εν μέρει ή θα μπορούσε να μπερδευτεί με άλλους μηχανισμούς μεταγραφής, μετάφρασης που βρίσκονται εκεί μέσα», εξηγεί ο McKernan.
Σύνοψη
Αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από την έγχυση συνθετικού DNA στον άνθρωπο.
Η επιστημονική βιβλιογραφία αναγνωρίζει τη δυνατότητα του ξένου/συνθετικού DNA να είναι από μόνο του ογκογόνο (καρκινογόνο), μολυσματικό και θρομβωτικό. Επιπλέον, η γονιδιωματική ενσωμάτωση ενός ιϊκού προαγωγέα, όπως ο SV40, μπορεί να συντείνει στον καρκίνο και είναι γνωστό ότι προκαλεί λευχαιμία σε δοκιμές γονιδιακής θεραπείας.
Η προκλητική αδιαφορία των ελεγκτικών οργανισμών
Μπορείτε να καταλάβετε το γιατί οι επιστήμονες ανησυχούν. Αυτές οι ανησυχίες παρουσιάστηκαν στον FDA στις 16 Ιουνίου 2023. Τι έκαναν με αυτές τις πληροφορίες, θα ρωτήσετε… Μάλλον τις έχουν αρχειοθετήσει σε ένα κουτί κάπου σε μια βαθιά σκοτεινή αποθήκη, μεταξύ των λέξεων «προφανής» και «συνωμοσιολογία», όπως εικάζω.
Όταν λάβουμε υπόψη όλα τα παραπάνω, είναι ξεκάθαρο το γιατί υπάρχουν αυστηροί νομικοί κανόνες στον τομέα της γενετικής επιστήμης, ειδικά όπου εμπλέκονται άνθρωποι. Κανόνες που έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν (πραγματικά) τους ανθρώπους από τις πιθανές -γνωστές και άγνωστες- συνέπειες του να παίζουν κάποιοι με τη γενετική ακεραιότητα της ανθρώπινης ζωής. Κάτι που μας οδηγεί στην επόμενη ερώτηση:
«Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές για αυτό;» Απ' όσα μπορούμε να ξέρουμε, τίποτα.
Η επαληθευμένη μόλυνση προαναγγέλλει από μόνη της ένα σοβαρό ζήτημα ποιοτικού ελέγχου που χρήζει άμεσης προσοχής από το συνάφι οργανισμών όπως οι FDA, TGA και EMA. Σε συνδυασμό με τα σημαντικά δεδομένα ανεπιθύμητων παρενεργειών και τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, αυτές οι ενέσεις θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί πριν από δύο χρόνια. Στην πραγματικότητα, θα λέγαμε ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν εγκριθεί.
Αυτή η ιστορία που εκτυλίσσεται σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει. Τίθενται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το εάν αυτά τα προϊόντα, τα οποία έχουν εγχυθεί σε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εγκρίθηκαν παράνομα.
Η ανησυχητική αποκάλυψη προέκυψε σε μια πρόσφατη δημοσίευση ορόσημο από έναν από τους συγγραφείς. Φαίνεται ότι ακόμη και χωρίς τη μόλυνση του DNA τα λεγόμενα «εμβόλια», πληρούσαν εξ αρχής τους νομικούς ορισμούς για να κατηγοριοποιηθούν ως Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί (GMO). Ως εκ τούτου, απαιτούσαν άδειες GMO. Φαίνεται ότι αυτές οι άδειες απουσιάζουν.
Ζητήθηκε από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Αυστραλίας να εξετάσει αυτό το ζήτημα σε προκαταρκτικές διαδικασίες που καταχωρήθηκαν πρόσφατα, βάσει του νόμου για τη γονιδιακή τεχνολογία, κατά της Pfizer και της Moderna. Η TGA της Αυστραλίας και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ενημερώθηκαν διεξοδικά για τη μόλυνση με GMO και συνθετικό DNA από τους αρμόδιους δικηγόρους, αλλά κανένας φορέας δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει ούτε να σχολιάσει.
Σε μια δήλωσή της προς τον Τύπο, η δικηγόρος Katie Ashby-Koppens λέει: «Αναλάβαμε αυτήν την υπόθεση επειδή καμία από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές δεν έκανε τίποτα γι' αυτό. Η Διοίκηση Θεραπευτικών Προϊόντων και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ειδοποιήθηκαν το 2022 ότι αυτά τα προϊόντα περιέχουν GMO, και ότι δεν έχουν ενεργήσει. Έχει αφεθεί στους πολίτες να κάνουν αυτό που δεν θα κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση».
«Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές για αυτό;» Απ' όσα μπορούμε να ξέρουμε, τίποτα.
Η επαληθευμένη μόλυνση προαναγγέλλει από μόνη της ένα σοβαρό ζήτημα ποιοτικού ελέγχου που χρήζει άμεσης προσοχής από το συνάφι οργανισμών όπως οι FDA, TGA και EMA. Σε συνδυασμό με τα σημαντικά δεδομένα ανεπιθύμητων παρενεργειών και τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, αυτές οι ενέσεις θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί πριν από δύο χρόνια. Στην πραγματικότητα, θα λέγαμε ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν εγκριθεί.
Αυτή η ιστορία που εκτυλίσσεται σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει. Τίθενται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το εάν αυτά τα προϊόντα, τα οποία έχουν εγχυθεί σε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εγκρίθηκαν παράνομα.
Η ανησυχητική αποκάλυψη προέκυψε σε μια πρόσφατη δημοσίευση ορόσημο από έναν από τους συγγραφείς. Φαίνεται ότι ακόμη και χωρίς τη μόλυνση του DNA τα λεγόμενα «εμβόλια», πληρούσαν εξ αρχής τους νομικούς ορισμούς για να κατηγοριοποιηθούν ως Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί (GMO). Ως εκ τούτου, απαιτούσαν άδειες GMO. Φαίνεται ότι αυτές οι άδειες απουσιάζουν.
Ζητήθηκε από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Αυστραλίας να εξετάσει αυτό το ζήτημα σε προκαταρκτικές διαδικασίες που καταχωρήθηκαν πρόσφατα, βάσει του νόμου για τη γονιδιακή τεχνολογία, κατά της Pfizer και της Moderna. Η TGA της Αυστραλίας και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ενημερώθηκαν διεξοδικά για τη μόλυνση με GMO και συνθετικό DNA από τους αρμόδιους δικηγόρους, αλλά κανένας φορέας δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει ούτε να σχολιάσει.
Σε μια δήλωσή της προς τον Τύπο, η δικηγόρος Katie Ashby-Koppens λέει: «Αναλάβαμε αυτήν την υπόθεση επειδή καμία από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές δεν έκανε τίποτα γι' αυτό. Η Διοίκηση Θεραπευτικών Προϊόντων και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ειδοποιήθηκαν το 2022 ότι αυτά τα προϊόντα περιέχουν GMO, και ότι δεν έχουν ενεργήσει. Έχει αφεθεί στους πολίτες να κάνουν αυτό που δεν θα κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση».
Αν όλα αυτά επιβεβαιωθούν, στην καλύτερη περίπτωση οι ρυθμιστικοί φορείς απέτυχαν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Στη χειρότερη ήταν συνένοχοι σε ένα έγκλημα με συνέπειες τόσο για τον παγκόσμιο πληθυσμό όσο και τις επόμενες γενιές.
Για να απαντήσω στην τελευταία ερώτηση, την ερώτηση που βρίσκεται στα χείλη όλων: «Τι σημαίνει αυτό για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έκαναν την ένεση;» Μπορεί σύντομα να αρχίσουμε να απαντάμε σε αυτήν την ερώτηση με μεγαλύτερη ακρίβεια, με την ανάπτυξη κιτ qPCR για τη διαφοροποίηση μεταξύ του Long Covid και του Long Vax (σ.σ. ''vax'': εμβόλιο) και για να προσδιορίσουμε εάν υπάρχουν αλληλουχίες από τα εμβόλια σε δείγματα ανθρώπινου ιστού.
Συγγραφείς
Η Δρ Julie Sladden είναι γιατρός και ανεξάρτητη συγγραφέας, με πάθος για την διαφάνεια στην υγειονομική περίθαλψη. Τα άρθρα της έχουν δημοσιευτεί τόσο στο The Spectator Australia όσο και στο The Daily Declaration.
Ο Julian Gillespie είναι δικηγόρος στην Αυστραλία, γνωστός για την έρευνά του σχετικά με την Covid-19. Το έργο του περιλαμβάνει την επιδίωξη να κηρυχθεί νομικά άκυρα η προσωρινή έγκριση των εμβολίων Covid-19 , λόγω αδυναμίας συμμόρφωσής τους με τα ρυθμιστικά πρότυπα. Ο Julian είναι επίσης διευθυντής του Children's Health Defense, Αυστραλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου