(το παρακάτω μας το έστειλε αναγνώστρια)
Ποιος βγάζει κυβέρνηση; Σίγουρα όχι οι ψηφοφόροι.
Η Singular Logic, σήμερα ανήκει στον όμιλο Alpha Bank. Πιο παλιά, ανήκε στον όμιλο Μarfin και ακόμη παλιότερα, στον ομιλο Eurobank. Με λίγα λόγια, ειναι μία εταιρεία των τραπεζιτών, οι οποίοι έχουν τον ΑΠΟΛΥΤΟ έλεγχο, στην διεξαγωγή και την τελική διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος! Όταν μιλάμε όμως για τραπεζίτες, έχουμε να κάνουμε και με ένα ακόμα πολύ πιο σοβαρό δεδομένο.
Από το 2013, (μετά την πρώτη φάση ανακεφαλαιοποίησης), το Ελληνικό κράτος, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), έγινε ο βασικός μέτοχος όλων των μεγάλων τραπεζών, με ποσοστά που κυμαίνονται από 85% (ETE, ALPHA, Πειραιώς) έως και 98,5% για την Eurobank (το ποσοστό αυτό μειώθηκε στην συνέχεια λόγω της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου –ΑΜΚ– που πραγματοποίησαν οι τράπεζες). Η ΕΚΤ ειναι ο βασικός μετοχος, της εταιρείας που διεξάγει τις εκλογές της χώρας!
Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε τι γίνεται εδώ πέρα και πόσο σημαντικό είναι αυτό το δεδομένο!
Μία εκλογική διαδικασία, τα αποτελέσματα της οποίας βγάζουν όλους αυτούς τους υποτακτικούς διαχειριστές/μαριονέτες των συμφερόντων των δανειστών, ελέγχεται ΑΠΟΛΥΤΑ από τους δανειστές (απο το 1981 έως και σήμερα, με απευθείας αναθεση από το ΥΠ.ΕΣ..) και χωρίς να υπάρχει κάπου επιτροπή επαλήθευσης των αποτελεσμάτων, που δίνει η συγκεκριμένη εταιρία. Ζείτε και συντηρείτε μια εικονική πραγματικότητα.
Η ψήφος σας, πάει στο καλάθι των αχρήστων. Συγκεκριμένα, εσείς θα ψηφίσετε το κόμμα της αρεσκείας σας και η Singular Logic, θα το μετατρέψει σε ψήφο υπέρ όποιου έχει επιλεγεί από τους τραπεζίτες να επιλεγεί… επειδή δεν αφήνει τίποτε στην τύχη! Σιγά μην περίμενε από την πλεμπα να καθορίσουν τα συμφέροντά τους. Έχετε όμως δημοκρατία και σας επιτρέπεται να πάτε στην κάλπη… μέχρι εκεί, μην γκρινιάζετε… βελάξτε.
Από το 2013, (μετά την πρώτη φάση ανακεφαλαιοποίησης), το Ελληνικό κράτος, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), έγινε ο βασικός μέτοχος όλων των μεγάλων τραπεζών, με ποσοστά που κυμαίνονται από 85% (ETE, ALPHA, Πειραιώς) έως και 98,5% για την Eurobank (το ποσοστό αυτό μειώθηκε στην συνέχεια λόγω της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου –ΑΜΚ– που πραγματοποίησαν οι τράπεζες). Η ΕΚΤ ειναι ο βασικός μετοχος, της εταιρείας που διεξάγει τις εκλογές της χώρας!
Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε τι γίνεται εδώ πέρα και πόσο σημαντικό είναι αυτό το δεδομένο!
Μία εκλογική διαδικασία, τα αποτελέσματα της οποίας βγάζουν όλους αυτούς τους υποτακτικούς διαχειριστές/μαριονέτες των συμφερόντων των δανειστών, ελέγχεται ΑΠΟΛΥΤΑ από τους δανειστές (απο το 1981 έως και σήμερα, με απευθείας αναθεση από το ΥΠ.ΕΣ..) και χωρίς να υπάρχει κάπου επιτροπή επαλήθευσης των αποτελεσμάτων, που δίνει η συγκεκριμένη εταιρία. Ζείτε και συντηρείτε μια εικονική πραγματικότητα.
Η ψήφος σας, πάει στο καλάθι των αχρήστων. Συγκεκριμένα, εσείς θα ψηφίσετε το κόμμα της αρεσκείας σας και η Singular Logic, θα το μετατρέψει σε ψήφο υπέρ όποιου έχει επιλεγεί από τους τραπεζίτες να επιλεγεί… επειδή δεν αφήνει τίποτε στην τύχη! Σιγά μην περίμενε από την πλεμπα να καθορίσουν τα συμφέροντά τους. Έχετε όμως δημοκρατία και σας επιτρέπεται να πάτε στην κάλπη… μέχρι εκεί, μην γκρινιάζετε… βελάξτε.
Κενολογείτε και βελάζετε και εσείς με τις αναφορές σας σε επιτροπές και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Singular. Μήπως χρειάζονται και ειδικοί για να ελέγξουν το λογισμικό της Singular; Γίνεστε μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκλογική νοθεία, διαδικασία ελέγχου.
http://oimaskespeftoun.blogspot.com/2023/05/blog-post_65.html
Πρώτον: το άρθρο αυτό αναδημοσιεύθηκε χωρίς κανένα σχόλιο από εμάς, έτσι όπως το έστειλε αναγνώστρια του μπλογκ , για ένα ζήτημα το οποίο άφησε "έκπληκτους" και τους ίδιους τους "θριαμβευτές" του "εκλογικού σώου". Αν τα μηχανάκια της Singular είναι αδιάβλητα, όπως και κάθε λογισμικό στον ψηφιακό θαυμαστό κόσμο , και έδωσαν "γαλάζια" όλη την Ελλάδα, αυτό δεν είμαστε σε θέση να το πούμε εμείς.. Αυτό δεν μας απασχολεί για να είμαστε και ειλικρινείς, όπως δεν μας απασχολεί το όλο αυτό «πανηγύρι». Ευτυχώς υπάρχουν οι "ειδικοί", σε κάθε τομέα όπως της ακηδεμόνευτης από καρτέλ ιατρικής, των επιστημών γενικά στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, της υπέρ του ανθρώπου τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης και αυτοματοποίησης σε ό,τι κινείται και αναπνέει, της αδέκαστης πολιτικής ανάλυσης, της επαγγελματικής επανάστασης κτλ κτλ
ΔιαγραφήAυτοί ας αναλύσουν τη μεγάλη αντίφαση των εντυπωσιακών ποσοστών και...των υβριστικών αποδοκιμασιών με το γνωστό σύνθημα ανά το πανελλήνιο, τη χαμηλή 'εως απογοητευτική προσέλευση κόσμου στις γαλάζιες προεκλογικές συγκεντρώσεις, τη σωρεία άρθρων και ρεπορτάζ στον υπόλοιπο πλανήτη για το "καραμπινάτο" σκάνδαλο των υποκλοπών, τα σκάνδαλα χρηματισμού στελεχών, τις μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα για συγκάλυψη ευθυνών στα Τέμπη, τη διαχείριση της "πανδημίας" κτλ κτλ. Άλλωστε η Singular δεν είναι..."Dominion"! Την οποία, ή πιο σωστά αυτούς πίσω από τα μηχανάκια της, οι δικαστικές αρχές (εισαγγελέας Nτούραμ γα παράδειγμα) υποψιάζονται και ερευνούν για σχεδόν μη αμφισβητήσιμη πια νοθεία στις εκλογές του'20 στις ΗΠΑ, με εμπλοκή μυστiκών υπηρεσιών βλ.CIA.
Δεύτερον: Κι εμείς είμαστε μέρος του προβλήματος μήπως γιατί δεν πήγαμε να ψηφίσουμε; Ποιον ή τι; Ποια "εναλλακτική λύση", "αμόλυντη" από τον έλεγχο οικονομικών παραγόντων που υπόκεινται σε λαγούμια μυστικών υπηρεσιών και στο σχεδιασμό Ατζέντων που θεωρούν την "πλέμπα" αναλώσιμα ψηφία και τους "καημούς" της ανέκδοτα; Να βρούμε, μέσα στη μεγάλη διαχρονική χαβούζα, κάποιον/ους που "θα αλλάξουν το σύστημα από μέσα"; Δηλαδή μέσα από το κανάλι της "κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας" που νομιμοποιεί την καταδυνάστευση από τους κυρίαρχους τομείς των ολίγων και την αυταπάτη/απόλυτη θεσμικά φίμωση των πολλών...
Μια παραπομπή κι από εμάς; : https://antidras.blogspot.com/2023/03/show-must-go-on.html
Kαι μια "αιρετική ρήση" από το παρελθόν, από έναν σοφό άνθρωπο και σπουδαίο λόγιο, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη:
Διαγραφή«Α! Αι εκλογαί, αυτή είναι η μόνη επί εβδομήκοντα έτη ασχολία μας, αφότου ηλευθερώθημεν, αφότου δηλαδὴ μετηλλάξαμεν τυράννους, τους οποίους δια των εκλογών φανταζόμεθα, ότι αντικαθιστώμεν τάχα συχνότερον, όπως μη αποδειχθή ψευδές το δημώδες λόγιον – «Άλλαξε ο Μανολιός κι έβαλε τα ρούχ’ αλλοιώς».
Ρε...μήπως οι κοτζαμπάσηδες και εγχώριοι φεουδάρχες στη δούλεψη της "Υψηλής Πύλης" και με την ευλογία της θρησκευτικής εξουσίας δεν έφυγαν ποτέ από αυτόν τον τόπο; Και τα κόμματα και οι γύρω από αυτά και μέσα σε αυτά απλά αποτέλεσαν την αναβάθμισή τους; Μήπως;
Το σχόλιο δεν απευθυνόταν σε εσάς αλλά στην ίδια την συγγραφέα του. Διαβάστε το άρθρο της παραπομπής γιατί ίσως δεν καταλάβατε καλά το νόημα. Η αναγνώστρια αυτή κενολογεί και όπως ειρωνικά λέει για τους άλλους, βελάζει και η ίδια και γίνεται (επίσης η ίδια όχι εσείς) μέρος του προβλήματος, διότι χρησιμοποιεί τα ίδια στείρα και στην ουσία παραπλανητικά επιχειρήματα (όπως και εσείς έμμεσα που αναρωτηθήκατε για τα μηχανάκια της Singular, μη κατανοώντας ότι δεν έχει καθοριστική σημασία αν αυτά αλλοιώνουν το αποτέλεσμα, που κατά τα φαινόμενα το αλλοιώνουν), επιχειρήματα που αποτρέπουν τους αναγνώστες να καταλάβουν ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα και ποια είναι η λύση του, διαιωνίζοντας την κατάσταση.
ΔιαγραφήΕσείς υιοθετείτε την στάση της αποχής. Παρότι αδιαφορείτε για τις εκλογές, επικροτείτε πέραν της αποχής και την νοθεία; Κρίνοντας από την δημοσίευση του άρθρου αυτού, όχι. Αν λοιπόν κρίνετε ότι το άρθρο της παραπομπής (αφού το διαβάσετε πρώτα προσεκτικά) αναλύει πιο έγκυρα το ζήτημα από ότι το άρθρο που δημοσιεύσατε, παρακαλείσθε να το αναδημοσιεύσετε, και αν θεωρείτε ότι είναι περιττό ή λανθασμένο παρακαλώ να εξηγήσετε το γιατί.
Έτσι όπως το έθεσες δεν ήσουν καθόλου σαφής, γιατί θαρρώ πως ο οποιοσδήποτε το διάβαζε θα σχημάτιζε την εντύπωση ότι απευθύνεσαι σε εμάς! Ωστόσο μας έδωσες την ευκαιρία να εκφράσουμε και κάποιες σκέψεις συμπληρωματικές, με τον δικό μας ίσως "ιδιόρρυθμο τρόπο", σε όσα έχουμε κατά καιρούς κι ανάλογα τις εκλογικές συγκυρίες επισημάνει και σε ευχαριστούμε γι΄αυτό! Όσο για την αναγνώστρια μάλλον κι εσύ κατάλαβες λάθος διότι δεν είναι αυτή η συγγραφέας του άρθρου, απλά το βρήκε και θεώρησε χρήσιμο να μας το στείλει. Υπάρχει και η πηγή στο τέλος.
ΔιαγραφήΔεν θα αναδημοσιεύσουμε το άρθρο που μας έστειλες και ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να σου απολογηθούμε για την επιλογή αυτή, αλλά αν θες δυο-τρεις σύντομες κουβέντες πώς σου φαίνονται αυτές; Πλατιασμός και "κενόλογες" προτάσεις, όπως το να ξαμολυθούν οι πολίτες στον δήμο τους και να αρχίσουν να ζητάνε τα "τεφτέρια" για ενδελεχή έλεγχο. Να φτιάξουν και επιτροπές ελέγχου ψηφοδελτίων σε κάθε περιοχή, αλλά μήπως στον βάλτο που ζούμε χρειάζονται και επιτροπές που θα ελέχουν τις επιτροπές; Μα αν τίθεται τέτοια αναγκαιότητα λόγω υποψιών ατασθαλιών (που δεν είναι καινούρια φυσικά αυτή η υποψία, είναι "παλιά κολόνια" αυτή!), από μόνο του αυτό το γεγονός υποβαθμίζει και ευτελίζει την λειτουργία της "γιορτής της δημοκρατίας". Και στην ουσία την απονομιμοποιεί!
Η αποχή είναι επίσης μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη, που δεν συνεπάγεται απλά την απαξίωση διάτρητων θεσμών μόνο και άρα την απονομιμοποίησή τους εφόσον δεν λειτουργούν υπέρ του πολίτη. Του υπήκοου πιο σωστά της κρατικής αυθαιρεσίας, του φιμωμένου υποζύγιου που δεν έχει καμία πρόσβαση στις διαδικασίες διακυβέρνησης εκτός από μια ψήφο μέσω τόνων προπαγάνδας κάθε κάποια χρόνια και χωρίς το εργαλείο δημοψηφισμάτων, όχι σαν την κατάληξη αυτού του 2015-"ΟΧΙ-ΝΑΙ" στον αναβαθμισμένο εννοιολογικό χάρτη της χώρας ή της ανακλητότητας των επίορκων και επικίνδυνων αποδεδειγμένα δημόσιων αρχόντων ή...πιο σωστά βοσκών! ("Μπεεε...πρρττ!") Το αν γίνεται τελικά και νοθεία ή όχι δεν αλλάζει την ουσία της ήδη προβληματικής κατάστασης, απλά την ευτελίζει ακόμα περισσότερο...Η αποχή λοιπόν είναι και στάση ζωής ως προς τις συνειδητές επιλογές του καθενός σε κάθε πτυχή της ζωής του, είναι εφαλτήριο διεργασιών αυτοοργάνωσης αό τα κάτω, είναι διάθεση για ενσυνείδητη δράση και όχι ομόηχο βέλασμα (σε ενοχλεί αυτή η λέξη;) μέσα σε ιδεολογικά-κομματικά μαντριά και κάθε λογής σέκτες που ποδοπατούν την ανεξαρτησία της αντίληψης.
Απορώ μόνο πώς έθεσες καν το ερώτημα του αν "επικροτούμε πέραν της αποχής και την νοθεία;" Από πού έβγαλες αυτό το συμπέρασμα; πάλι καλά που αναδημοσιεύσαμε το παρόν άρθρο και σου λύθηκε η απορία, αλλά και πάλι είχαμε ανεβάσει ως τώρα κάτι που έμοιαζε να επικροτεί κάθε μορφή ή ιδέα περί νοθείας;
Ο όρος "τουρλουμπούκι" σου λέει κάτι;
Xμ! Τώρα που το ξανασκέφτομαι...ίσως ο όρος "αλαλούμ" ταιριάζει περισσότερο στην όλη φάση αυτής της γενικής..."αφασίας". Όσο για τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω (περιεκτικά) περί νοήματος της "αποχής" (από το απέχω, δηλαδή δεν συμμετέχω σε κάποια συγκεκριμένη κατάσταση, δράση ή δραστηριότητα), έχει να κάνει με τη δική μας οπτική γωνία.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Μην γίνεσαι εύθικτος, η ερώτηση ήταν προφανώς ρητορική. Ευχαριστώ για τη επεξήγηση. Το αίτημα της επεξήγησης δεν ήταν κλήση σε απολογία. Η απάντηση όμως μου δίνει την ευκαιρία να ανταπαντήσω. Κάποια ίσως διαφαινόμενη τάση ειρωνείας δεν είναι ειρωνεία αλλά εκφραστικό σχήμα για να αποδοθεί καλύτερα σε κάποια σημεία το νόημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό μόνο του αυτό το γεγονός της νοθείας, ναι, όντως: «υποβαθμίζει και ευτελίζει την λειτουργία της "γιορτής της δημοκρατίας". Και στην ουσία την απονομιμοποιεί». Αλλά η αντίδραση σε αυτήν την απονομιμοποίηση πρέπει να είναι η καταπολέμηση της νοθείας και όχι η αδιαφορία στην πράξη για αυτήν, σε συνδυασμό με την αποχή με δικαιολογία την κατάσταση απονομιμοποίησης που να επισημάνω και εγώ, κατ΄εξοχήν η νοθεία επιφέρει.
Το να γίνει γνωστός ο μηχανισμός της νοθείας και ο -έστω θεωρητικός- τρόπος αποκάλυψης αυτού του εγκλήματος, μπορεί να είναι αντικείμενο ενδιαφέροντος κάθε ανθρώπου που κατανοεί την απονομιμοποίηση που η νοθεία επιφέρει και η οποία επηρεάζει τόσο καθοριστικά την ζωή του είτε αυτός κάνει αποχή είτε όχι. Το αν το κείμενο μιάς τέτοιας πληροφορίας και καταγγελίας έχει «πλατιασμούς» ή άλλα παρόμοια ελαττώματα δεν έχει καμία σημασία στο προκείμενο. Ο δε τρόπος που μπορεί να τεκμηριωθεί αυτό το έγκλημα είναι προφανώς ενδεικτικός. Οι «επιτροπές» δεν θα είναι υποθέτω σε κάθε δήμο, άλλωστε ο στόχος όπως περιγράφεται είναι μία κεντρική βάση δεδομένων δημοσίως διαθέσιμη στο διαδίκτυο, που δεν προϋποθέτει κάποια βαρύγδουπη τεχνολογία. Η μεθόδευση της τεκμηρίωσης μπορεί να είναι προϊόν συνεργασίας και «αυτοοργάνωσης από τα κάτω» όπως είπες για να περιγράψεις το όραμά σου. Μπορεί να μην έχουνε την μορφή επιτροπών αλλά οποιαδήποτε άλλη μορφή και μεθόδευση είναι κατάλληλες για να τεκμηριωθεί το έγκλημα. Μήπως αυτή η αυτοοργάνωση αυτοοργανώνει ότι πιστεύεις ότι αυτοοργανώνει, αλλά αδυνατεί να αυτοοργανώσει το συγκεκριμένο;
Πλέκεις το εγκώμιο της αποχής: «Η αποχή είναι επίσης μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη… … »Η αποχή λοιπόν είναι και στάση ζωής ως προς τις συνειδητές επιλογές του καθενός σε κάθε πτυχή της ζωής του». Χρησιμοποιείς σχεδόν αυτοαναφορικές προτάσεις που έχουν στοιχεία θρησκευτικότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι νομίζεις ότι δεν έχει σημασία η αποκάλυψη και τεκμηρίωση ενός τέτοιου εγκλήματος; Το διεφθαρμένο και θωρακισμένο σύστημα επιλέγει να προστατευτεί όσο καλύτερα μπορεί και ένας βασικότατος τρόπος είναι η νοθεία. Η νοθεία είναι αναγκαία προϋπόθεση της εξάλειψης την διαφθοράς αλλά βεβαίως όχι επαρκής. Αν δεν ήταν βασικός τρόπος δεν θα τον επεδίωκε το σύστημα. Αδιαφορείς για αυτήν την κερκόπορτα του συστήματος επειδή αυτό είναι διεφθαρμένο;
Η θωρακισμένη δικτατορία όλο και περισσότερο θωρακίζεται και όλο και περισσότερο καταστρέφει ότι μπορεί να καταστραφεί με τρόπο οργουελικό και μη αναστρέψιμο σαν πυρκαγιά που κατακαίει τα πάντα στο πέρασμά της. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου και εσύ επικαλείσαι αφ΄ενός τον «πλατιασμό» αφ’ ετέρου την αυτοσυνειδητή αυτοοργάνωση η οποία αδιαφορεί για την εξάλειψη της νοθείας που κατ’ εσέ, όπως συνάγεται, την επιδιώκουν τα ιδιόρρυθμα μη «συνειδητοποιημένα» πρόβατα;
Μήπως υποθέτεις ότι το σύστημα είναι στατικό και η εξάλειψη της νοθείας θα έχει περίπου διακοσμητικό χαρακτήρα; Που το βασίζεις; Στο ότι το σύστημα είναι διαβρωμένο όπως αναλυτικά και σωστά το περιγράφεις; Αυτή η αδυναμία αλλαγής του συστήματος εκ μέρους των πολιτών οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό (συμφωνώ σε αυτό με το πνεύμα σου) στην έλλειψη ανεξάρτητης σκέψης. Η απλή εξύμνηση της ανεξάρτητης σκέψης δεν κάνει κάποιον φορέα της απαραιτήτως. Το σύστημα όπως και το πολίτευμα είναι έτσι επειδή κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτα γι αυτό, δεν κάνει ούτε καν κάτι για την νοθεία – πέραν των άλλων που θα όφειλε να κάνει. Με εξαίρεση βεβαίως τις πράξεις «συνειδητής αυτοοργάνωσης» οι οποίες προετοιμάζουν το νέο αγνό σύστημα ή το νέο αγνό μη σύστημα, όπως το βλέπει ο καθένας στον απροσδιόριστο χρόνο που το οραματίζεται.
Μήπως αρκείσαι να συνυπάρχεις απαρατήρητος στις άκρες του συστήματος μαζί με τους ομοϊδεάτες; Μήπως περιμένεις το σύστημα να καταπέσει από τις αντιφάσεις του ή από την πολιτική ανυπακοή για να αρχίσει να ανθίζει στα λιβάδια της συνείδησης η αυτοοργάνωση που θα αναπλάσει εμπράκτως κατά τόπους τον κόσμο; Θα περιμένεις πολύ ακόμα. Μήπως να το επέσπευδες λίγο σε αυτήν την περίπτωση; Και όσον αφορά τον ιστότοπό σου το έχεις επισπεύσει, και γι’ αυτό δεν μπορώ παρά να σε συγχαρώ.
Περί αυτοοργάνωσης σκέψου μόνος την απάντηση στο ερώτημα που θέτεις.
ΔιαγραφήΓια να "εξυμνήσεις την ανεξάρτητη σκέψη" μήπως σημαίνει ότι αν δεν είσαι φορέας της κάνεις ήδη τις όποιες προσπάθειες (και στη θεωρία και στην πράξη) ώστε να την αποκτήσεις; Δεν σε απασχολεί έντονα κάτι αν δε σε εξιτάρει, αν δεν αφουγκράζεσαι τη δυναμική της αξίας του...σωστά;
Αγωνιστόμετρα δεν μας αρέσουν γιατί αποτελούν την κερκόπορτα της εισχώρησης του ολοκληρωτισμού και της τσιμεντοποίησης, καταλαβαίνεις πιστεύω τι εννοώ....Ο καθένας, ανάλογα και με το βαθμό αντίληψής του, την Ενέργεια που διαθέτει, το σθένος και τις τακτικές (συχνά "κλεφτοπόλεμου" ή χρήσης και υιοθέτησης του απρόβλεπτου) κάνει αυτό που πρωτίστως ΘΕΛΕΙ να κάνει (και όχι αυτό που του υποβάλλουν ή επιβάλλουν) και βρίσκει τους τρόπους να το κάνει. Στρατηγική η σημασία της ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ! (Θυμάσαι το σύνθημα περί Φαντασίας στην εξουσία; αν και η εξουσία τις περισσότερες φορές εχθρεύεται θανάσιμα την απρόβλεπτη και δημιουργική πνοή της φαντασίας...)
Αγνά συστήματα δεν υπάρχουν, αγνές προθέσεις ναι, αλλά συχνά και αυτές όπως έχει ειπωθεί οδηγούν συχνά στην (επίγεια) κόλαση!
Ένα κλειστό σύστημα, όπως είναι ο κόσμος μας και το καθεστώς που τον καταδυναστεύει δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει στον ευγενέστερο, όπως το βλέπουμε, στόχο: Την απόκτηση της διαύγειας ενός ελεύθερου στοχασμού. Κι αυτό είναι ότι φοβούνται περισσότερο οι "φύλακες". Αυτό που διαφέρει από ένα τέτοιο σύστημα είναι (πολιτικές) συνθήκες έμπρακτης ταύτισης ατομικού και συλλογικού συμφέροντος χωρίς όμως το ένα να δαιμονοποιεί το άλλο, καταλαβαίνεις και πάλι, σωστά;Κάτι που μας οδηγεί σε Ανοιχτά Πεδία, με ελεύθερα σκεπτόμενα όντα χωρίς να αποτελούν συνονθυλεύματα από αόριστες εντυπώσεις, αυτοματισμούς, τραύματα και φοβίες κι αγκυλώσεις...
Όπως έχει γράψει και ο φίλος μου ο Ένοικος, "ου-τοπία" δεν είναι ένας τόπος που δεν υπάρχει, αλλά που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ!
Δυστυχώς δεν μπορώ να σου δώσω "χρονοδιάγραμμα αλλαγών", γιατί τότε θα ήμουν αστρολόγος σε τηλεφωνική γραμμή ή ακόμα και ...έμμισθος δημοσκόπος...Ούτε διαθέτουμε κάποιο μαγικό κοινωνικό ραβδί. Τέτοια έχουν οι..,."μάγιστροι σε στοές και τα "τινάγματά τους" διεκπεραιώνουν π.χ.οι "ειδικοί" της Big Rharma σε συνέργεια με τους πολιτικούς της μάνατζερ, που ως διά μαγείας (=τεράστια προπαγάνδα με παραλυτικές δόσεις τρομολαγνείας vs ανεξάρτητης σκέψης και φορέων της) κλειδαμπάρωσαν την ανθρωπότητα για ένα μέσης έως μικρής επικινδυνότητας "ιό", όπως αποδεικνύεται πλέον με τα δικά τους πρωτίστως δημοσιεύματα επιστημονικά και λεγόμενα (δες τελευταίες δηλώσεις του λάτρη του αποπληθυσμού Μπιλ Γκέητς και όχι μόνον) και "μπόλιασαν" με τοξικά ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ (εκεί να δεις πια δημοσιεύσεις και παραδοχές για τα..."απόνερα"!) τη μισή και πλέον ανθρωπότητα!
Μια πρώτη λοιπόν "επαναστατική πράξη" (να μνημονεύσουμε και τον Όργουελ) είναι η εκφορά της αλήθειας σε καιρούς μεγάλης απάτης...
Ας ξεκινήσουμε πρώτα λοιπόν από αυτό, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι μέσα στους λαβύρινθους και τις "πειραγμένες ροές" της ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ, στα πλαίσια ενός κολοσσιαίου πολέμου για τον έλεγχο και τη χειραγώγησή της...
Ανώνυμος 22/5-1:24 π.μ.
Διαγραφή«Για να "εξυμνήσεις την ανεξάρτητη σκέψη" μήπως σημαίνει ότι αν δεν είσαι φορέας της κάνεις ήδη τις όποιες προσπάθειες (και στη θεωρία και στην πράξη) ώστε να την αποκτήσεις; Δεν σε απασχολεί έντονα κάτι αν δε σε εξιτάρει, αν δεν αφουγκράζεσαι τη δυναμική της αξίας του...σωστά;»
Πολύ σωστά.
«Αγωνιστόμετρα δεν μας αρέσουν γιατί αποτελούν την κερκόπορτα της εισχώρησης του ολοκληρωτισμού και της τσιμεντοποίησης, καταλαβαίνεις πιστεύω τι εννοώ....»
Καταλαβαίνω αλλά επίτρεψέ μου να πω ότι συγχέεις τις έννοιες. Τα αγωνιστόμετρα είναι προκατασκευασμένα αυθαίρετα δογματικά πολιτικά στερεότυπα που απαιτείται να γίνουν αποδεκτά είτε διά της βίας είτε έμμεσα διά της δόλιας υποβολής. Αντιθέτως η διερεύνηση και η συζήτηση περί των τρόπων και της φιλοσοφίας της δράσης, και η εκφορά των αντίστοιχων απόψεων δεν αποτελεί αγωνιστόμετρο, ακόμα και αν είναι κατακριτικό, τηρουμένων βεβαίως και άλλων κριτηρίων που αφορούν το επίπεδο της συζήτησης.
«Αγνά συστήματα δεν υπάρχουν, αγνές προθέσεις ναι, αλλά συχνά και αυτές όπως έχει ειπωθεί οδηγούν συχνά στην (επίγεια) κόλαση!» Πολύ σωστά.
Η ουτοπία μπορεί να είναι και ένα τόπος που δεν υπάρχει ακόμα διότι αντιστρατεύεται τους έμφυτους νόμους της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της κοινωνικής δυναμικής. Μπορεί όμως ανάλογα με την ποιότητά της να ανήκει στην κατηγορία αυτών που θα υπάρξουν στο μέλλον. Ο «καλλωπισμός» της ουτοπίας γενικώς και αορίστως, παραπέμπει σε βολική αυταπάτη που τρέφει και παρηγορεί ψυχολογικά αυτόν του την φέρει.
«Ένα κλειστό σύστημα, όπως είναι ο κόσμος μας και το καθεστώς που τον καταδυναστεύει δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει στον ευγενέστερο, όπως το βλέπουμε, στόχο: Την απόκτηση της διαύγειας ενός ελεύθερου στοχασμού.»
Εδώ υπάρχει μία παραπλανητική ασάφεια: Τα συστήματα δεν διαιρούνται σε κλειστά και ανοιχτά αλλά σε λιγώτερο ή περισσότερο κλειστά ή ανοιχτά. Όσο πιο κλειστό είναι ένα πεδίο τόσο λιγώτερο ευνοεί την ελεύθερη σκέψη. Τα ανοιχτά πεδία επίσης φαλκιδεύουν την ελεύθερη σκέψη σε μικρότερο όμως βαθμό, εκτός κι αν είναι ουτοπικά (με την πρώτη πιο πάνω έννοια).
Ο στόχος ενός ιδεώδους πολιτικού συστήματος πρέπει να περιλαμβάνει τον ελεύθερο στοχασμό ως ιδεώδες. Ένα ιδεώδες προς το οποίο αναμένεται να τείνουν οι ατομικές και συλλογικές προσπάθειες, το οποίο όσο το προσεγγίζουν τόσο αυτό θα απομακρύνεται και από το οποίο δεν έχουν όλοι ίση απόσταση.
Ένα πολιτικό σύστημα όμως έχει ως κατάληξη και όχι ως αφετηρία, την καλλιέργεια αυτού του ιδεώδους. Ξεκινάει εκ των πραγμάτων από πιο βασικά πρακτικά ζητήματα προσπαθώντας να προσεγγίσει στην πορεία και τα υπόλοιπα, κάνοντας όμως παράλληλες προσπάθειες για όλα, τα βασικά-πρακτικά και τα λιγώτερο βασικά-πρακτικά αλλά επίσης ουσιώδη.
Ανώνυμος 22/5-1:24 π.μ. -συνέχεια
ΔιαγραφήΤο σύστημα, ιδίως στο τωρινό επίπεδο διαφθοράς, μπορεί να αλλάξει εκ των έσω; Νομίζω πως ναι. Το εκ των έσω σημαίνει ουσιαστικά χωρίς βίαιη ανατροπή. Και αν θεωρήσουμε ότι οι αυτοοργανωμένοι δεν είναι σε θέση να κάνουν βίαιη ανατροπή (μόνο φράξιες του ευρύτερου συστήματος ή όμοια συστήματα υπέρτερα μπορούν να ανατρέψουν βιαίως το σύστημα), ή δεν περιλαμβάνεται στην ιδιολογία τους, τότε η άλλη εναλλακτική είναι η πολιτική ανυπακοή που είναι πρακτικώς ανέφικτη, δές και την υποχρεωτικότητα στους εμβολιασμούς όπου έγινε φανερό ότι το κράτος έχει μεγάλη εργαλειοθήκη διάσπασης της ενότητας των «από κάτω». Επομένως τι μένει; Η εκ των έσω αλλαγή η οποία όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται κατά πολύ δυσκολώτερη.
Οπότε: «Ένα κλειστό σύστημα, όπως είναι ο κόσμος μας και το καθεστώς που τον καταδυναστεύει δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει στον ευγενέστερο, όπως το βλέπουμε, στόχο: Την απόκτηση της διαύγειας ενός ελεύθερου στοχασμού.», --- αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή αυτό το σύστημα είναι πολύ κλειστό δεν θα αλλάξει παρά μόνο αν πρώτα γίνει πολύ ανοιχτό. Το πρώτο βήμα είναι να γίνει λιγο λιγώτερο κλειστό και αυτό είναι πάντοτε εφικτό που σημαίνει ότι η κατανομή του χαρακτηριστικού του ελεύθερου στοχασμού στους ανθρώπους σταδιακά θα επεκτείνεται. Μία μικρή κρίσιμη μάζα μεταξύ αυτών μπορούν για παράδειγμα να εξαλείψουν την νοθεία, και τα πρακτικά αποτελέσματα αυτής της αλλαγής στην συνέχεια μπορούν να μοχλεύσουν την επέκταση του ελεύθερου στοχασμού συν τω χρόνω.
Η «έμπρακτη ταύτιση ατομικού και συλλογικού συμφέροντος χωρίς όμως το ένα να δαιμονοποιεί το άλλο» είναι μία ποιότητα που είναι πολύ επιθυμητή σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα.
Η φράση: «Με εξαίρεση βεβαίως τις πράξεις «συνειδητής αυτοοργάνωσης» οι οποίες προετοιμάζουν το νέο αγνό σύστημα ή το νέο αγνό μη σύστημα, όπως το βλέπει ο καθένας στον απροσδιόριστο χρόνο που το οραματίζεται», --- δεν αποσκοπούσε βεβαίως στο να μου δώσεις χρονοδιάγραμμα, δεν είμαι τόσο αφελής, αλλά ήταν ένας υπαινιγμός για την αοριστία της φιλολογίας περί αυτοοργάνωσης, όχι τόσο στην αποτίμηση των σχετικών διακηρύξεων, αλλά στην ψυχολογική εκδήλωση αυτής της νοοτροπίας, που όπως σου είχα πεί και για την αποχή, έχει μία υφέρπουσα θρησκευτικότητα και θέτει αυτόν που έχει αυτήν την ιδεολογία στον αυτόματο πιλότο της τυφλής προσδοκίας που τον εμποδίζει να δεί την πραγματικότητα. Υμνεί με ειλικρίνεια τον ελεύθερο στοχασμό και την κοινωνική και πολιτική ελευθερία αλλά στην πραγματικότητα τείνει να μην τα προάγει, χωρίς αυτό να τον πτοεί, διότι υπάρχει πάντοτε το μέλλον, διότι αντιλαμβάνεται αυτήν την διαδικασία με οιονεί θρησκευτική νοοτροπία.
Επειδή όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια", "υπεραναλύω" και "υπεραναλύομαι" συχνά συνεπάγεται και αδυναμία ή έλλειψη βιωματικής προσέγγισης. Περί αυτοοργάνωσης, λοιπόν, ήΑ ΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ των υποθέσεων, οικονομικού-κοινωνικού-μορφωτικού (διαφέρει η ΜΟΡΦΩΣΗ από την εκπαίδευση, βρες τη σχετική ανάρτηση του Ένοικου) ενδιαφέροντος, σε παραπέμπω, όρεξη να' χεις, και στη σχετική ετικέτα του μπλογκ: https://antidras.blogspot.com/search/label/Εγχειρήματα%20αυτοοργάνωσης%20κι%20αλληλεγγύης. Εκεί θα βρεις ουκ ολίγα παραδείγματα απ' όλο τον πλανήτη, μικρά και μεγάλα -περισσότερο ή λιγότερο επιτυχή, όπου τους ενεργά συμμετέχοντες μόνο "φιλολογική διάθεση" δεν τους χαρακτήριζε...Οριζόντιες δομές με κοινωνικό ξεκάθαρα πρόταγμα και με οδοδείκτη συχνά την άμεση δημοκρατία, έστω το λίγο που εφαρμόστηκε στην αρχαιότητα (τα έχουμε γράψει αυτά, ψάξε και στην ετικέτα "περί εκλογών", χρόνο ελπίζουμε πως θέλεις να διαθέσεις...).
ΔιαγραφήΠάλι αρχίσαμε για τα περί "αποχής"; Βρε μανία...Δεν σε κάλυψα ούτε στο ελάχιστο; Ποια θρησκευτικότητα υφέρπουσα; Σε λίγο θα αρχίσω να νιώθω σαν τον "καταραμένο όφι"...Αυτό που "ανακάλυψες" σε εμένα έχει να κάνει και με τον προθάλαμο του δογματισμού, κάτι που απεχθανόμαστε με όλους τους πόρους! Η λέξη ή ο όρος που ψάχνεις είναι ίσως: ιδέα! Που προτείνεται και ως πράξη και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί "ευαγγέλιο" που μας διακατέχει! Αλάθητος είναι μόνο ο εκδικητικός σαδιστής Γιαχβέ της Βίβλου και ο επίγειος αντιπρόσωπος στον σαδισμό και την υπουλία, ο πάπας της βατικανό corporation
Πάμε λοιπόν πάλι και για τα περί συστήματος κι εδώ το κλείνουμε εμείς: στο "κλειστό σύστημα" η ροή & ανάπτυξη της ελεύθερης σκέψης και η αφύπνιση των ανθρώπων (σε παρακαλόύμε μην "υπεραναλύσεις" κι εδώ,ό,τι σημαίνει ο όρος κι όπως τον εισπράττει υποκειμενικά ο καθένας στην πορεία της προσωπικής του εξέλιξης ως ελεύθερου και με αστείρευτες δυνατότητες όντος...)θάβονται κάτω από τόνους χειραγώγησης, προπαγάνδας και μονοπωλίου των γνώσεων, εννοιών και νοημάτων. Των δομικών δηλαδή υλικών που αφορούν άμεσα την υλική και πνευματική υπόσταση και οργάνωση των μελών ενός συνόλου, είτε αυτό λέγεται χώρα, είτε πλανήτης ολόκληρος ("παγκόσμιο χωριό" δεν τον έχουν αποκαλέσει οι "προεστοί" και προωθητές τη παγκοσμιοποίησης;)
Κι επειδή ίσως να είμαι και περισσότερο αφελής απ' όσο πίστευα ότι είμαι, σε αρκετά σημεία από αυτά που γράφεις δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοείς,...Ωχ ωχ! μη νομίζεις ότι μας πέρασε από το μυαλό ο γνωστός όρος "δημιουργική ασάφεια", προς θεού ή Διαβόλου! Μια και αναφέρεις κιόλας τη "θρησκευτκή νοοτροπία", λες και επιδοθήκαμε στο ευγενές (θρησκευτικό και πολιτικό) άθλημα του προσηλυτισμού υπέρ "ελεύθερου στοχασμού" και..."αποχής". Αλλά (να εξομολογηθώ και την..."αμαρτία" μου) αν το κάναμε ασυναίσθητα...τότε μαγκιά μας!
Και κάτι τελευταίο και το κλείνω οριστικά, για να μην αρχίσουμε να επαναλαμβανόμαστε απελπιστικά. Ποτέ δεν ύμνησα ούτε εγώ ούτε όποιος άλλος εμπλέκεται σε αυτή την διαδικτυακή "θρησκευτική (ουπς!ύπαγε οπίσω μου σατανά!) προσπάθεια" τίποτα και κανέναν.Τις ιδέες και απόψεις μας εκθέτουμε και αν αυτό προάγει το...Χαος και την αρμονία που αυτό επιφέρει (χωρίς άλλη "ανάλυση" και, με οδηγό την εκστατική διαίσθηση και το πνεύμα, " ο νοών νοείτω...), τη Φλόγα μέσα στην παγ-ι-ωμένη "τάξη" (τους) και μες στα στάσιμα ύδατα...τότε ακόμα μεγαλύτερη μαγκιά μας!
Υ.Γ. μην πεις πάλι σε παρακαλώ ότι γίνομαι "εύθικτος"...αν και δεν είναι πάντα αρνητικό αυτό όταν υπάρχουν λόγοι...γενικά μιλάω!
Στο πρώτο σχόλιο μιλούσε με στυλάκι που ο καθενας συμπεραίνει ότι αναφερόταν στους διαχειριστές του μπλογκ. Μετά την απάντηση που πήρε τα γύρισε και τα έβαλε με εμένα που έστειλα το άρθρο.Λες και είδε απο κατω την υπογραφή μου. Τόση προσοχή έδωσε. Κατόπιν απαιτεί αν και θεωρώ πως ήδη ειχε λάβει απαντηση να δημοσιευτεί το αρθρο με το λινκ που έστειλε με ενα τρόπο που δεν σηκωνει αντιρρήσεις. Κι ενώ του εξηγησατε την αποψή σας για το "πρόβλημα" επιμενει σαν να κολλησε η βελονα και γρατζουνα το δίσκο στο πικάπ. Έλεος! Ούτε πολιτικος να ήτανε! Το προβλημα είναι οτι κυβερνήσεις δεν βγαζουν οι ψηφοφοροι αλλα οι καταμετρητές με αλγοριθμο που μπορεί να λυσει και να δεσει έτσι όπως θελουν αυτοί που χρησιμοποιούν τους αχυράνθρωπους για τα ματια των κοπαδιων. Δεν ξερω αν συμφωνει ή αν θεωρεί ότι η ιδανικη λυση είναι ελεγκτικοί μηχανισμοι πολιτων που θα τους επιτρεψουν οι διοργανωτες του τρισαθλιου παιχνιδιου να λειτουργησει η όποια προσπαθεια διαφάνειας. Πλάκα κάνουμε, θα απεμπολησουν έτσι εύκολα τα τεραστια συμφεροντα και ωφέλη τους υπερ ενός κοινού καλού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ένα σπιτι ειναι ετοιμορροπο βγαίνεις απο μεσα και χτιζεις καινουριο, με τα δικα σου χεράκια και οχι με συνεργεια εργολάβων, παίρνοντας στο κυνηγι και αυτούς που σου πουλανε και πάλι νταβατζιλίκι και θελουν να μετατρεψουν για χιλιοστή φορά το οικημα σε μπορδελο και τους ενοικους στις πουτανες τους. Αλλά αυτό απαιτει καρδια και μυαλό!
Ανώνυμος 22/5-1:24 π.μ.
ΔιαγραφήΜε αδικείτε και αμφισβητείτε την ειλικρίνειά μου. Αν σας έθιξα προσωπικά ζητάω συγγνώμη αν και είναι σαφές ότι η κριτική μου αφορούσε τον συγγραφέα, συνεπώς τελικώς όχι εσάς. Άλλωστε από την φράση: «Κενολογείτε και βελάζετε και εσείς με τις αναφορές σας σε επιτροπές και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Singular», μπορεί να συμπεράνει κάποιος ότι αναφέρομαι σε αυτόν που κάνει αυτές τις αναφορές, δηλαδή σε αυτόν που το συνέγραψε.
Έδωσα τόση προσοχή ώστε απλώς να μην προσέξω την πηγή. Άλλωστε στην εισαγωγή της δημοσίευσης η φράση «το παρακάτω μας το έστειλε αναγνώστρια», αφήνει την εντύπωση ότι το άρθρο είναι της αναγνώστριας. Το άρθρο όμως το διάβασα προσεκτικά όπως φαίνεται από την ανάλυση που έκανα.
Λέτε ότι μετά την απάντηση που πήρα τα γύρισα και τα έβαλα με εσάς! Ακόμα και να ήταν σωστή η θέση σας ότι αρχικά καταφέρθηκα εναντίον του ιστολογίου, για ποιόν λόγο να τα γυρίσω; Υποχώρησα μήπως σε κάτι από τις αρχικές μου θέσεις που αν δεν τα γύριζα δεν θα μπορούσα να τις υποστηρίξω;
Λέτε ότι κατόπιν απαιτώ να δημοσιευτεί το άρθρο με το λινκ που έστειλα με ένα τρόπο που δεν σηκώνει αντιρρήσεις. Οι φράσεις «παρακαλείσθε να το αναδημοσιεύσετε, και αν θεωρείτε ότι είναι περιττό ή λανθασμένο παρακαλώ να εξηγήσετε το γιατί.» και «Το αίτημα της επεξήγησης δεν ήταν κλήση σε απολογία.», παραπέμπουν σε απαίτηση και μάλιστα αυταρχική ή είναι έμμεση πρόσκληση σε επί της ουσίας περεταίρω συζήτηση;
Η περεταίρω συζήτηση νομίζετε ότι ήταν περιττή και καταχρηστική εκ μέρους μου συμπεριφερόμενος σαν να κόλλησε η βελόνα και σαν να είμαι πολιτικός; Με προσβάλλετε.
Η απορία σας: «Δεν ξερω αν συμφωνει ή αν θεωρεί ότι η ιδανικη λυση είναι ελεγκτικοί μηχανισμοι πολιτων που θα τους επιτρεψουν οι διοργανωτες του τρισαθλιου παιχνιδιου να λειτουργησει η όποια προσπαθεια διαφάνειας. Πλάκα κάνουμε, θα απεμπολησουν έτσι εύκολα τα τεραστια συμφεροντα και ωφέλη τους υπερ ενός κοινού καλού;», χωρίς να το συνειδητοποιείτε περιέχει μία παραδοχή: Ότι με την κατάργηση της νοθείας θα απεμπολήσουν τα τεράστια συμφέροντα και οφέλη τους υπέρ ενός κοινού καλού. Συνεπώς δέχεστε ότι η κατάργηση της νοθείας είναι ένα ισχυρό μέσον καταπολέμησης των τεράστιων συμφερόντων. Συμφωνώ μαζί σας.
Λέτε ότι: «Οταν ένα σπιτι ειναι ετοιμορροπο βγαίνεις απο μεσα και χτιζεις καινουριο». Το παράδειγμα μοιάζει να ταιριάζει στην περίπτωση, ενώ στην πραγματικότητα δεν ταιριάζει καθόλου. Το σπίτι δεν είναι ετοιμόρροπο αντιθέτως είναι πολύ ισχυρό, μία πολύ ισχυρή φυλακή. Επί πλέον και κυριώτερο, δεν μπορείς να βγείς από μέσα εκτός κι αν αλλάξεις χώρα. Και για να χρίσεις καινούργιο πρέπει πρώτα να γκρεμιστεί το παλιό.
Επί πλέον λέτε: «με τα δικα σου χεράκια και οχι με συνεργεια εργολάβων, παίρνοντας στο κυνηγι και αυτούς που σου πουλανε και πάλι νταβατζιλίκι και θελουν να μετατρεψουν για χιλιοστή φορά το οικημα σε μπορδελο και τους ενοικους στις πουτανες τους.»
Και ποιος είναι ο τρόπος για να πάρεις στο κυνήγι τα συνεργεία των εργολάβων δηλαδή να τους κάνεις να απεμπολήσουν τα συμφέροντά τους; Σας παραπέμπω στην προγούμενη παραδοχή σας: ότι η κατάργηση της νοθείας είναι ένα ισχυρό μέσον καταπολέμησης των τεράστιων συμφερόντων.
Αυτά είναι τα δικά σας λόγια. Βέβαια και εγώ (όπως έχω αναφέρει στα προηγούμενα σχόλια) και μάλλον και εσείς, πιστεύουμε ότι αυτή η απεμπόληση των τεράστων συμφερόντων τους δεν θα είναι πλήρης ούτε οριστική. Αλλά αποτελεί οπωσδήποτε ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Για περισσότερα επί του θέματος σας παραπέμπω στα παραπάνω νεώτερα σχόλια.
Πονηρούλικο! Μπας και δουλεύεις σαν διπλωμάτης σε καμια δυτικη πρεσβεία; Ελα, αστειεύομαι μη στραβώνεις. Γιατί η χαζή έχω την εντυπωση ότι πετάς μισόλογα ή με τον τρόπο σου δημιουργεις παρεξηγησεις μεσα απο τα λεγόμενα σου και μετά το παιζεις θιγμένος ή διαλακτικός. Αλλά και θετεις πραγματα ξανά και ξανά για τα οποια σου δωθηκαν απαντησεις περιεκτικές και αυτο για μενα ειναι αρετή, ή πως να το πω. Ερεθίσματα που οδηγουν στην απαντηση. Ψαξτο αυτο που σου λεω. Αλλά πρεπει να ξερεις και να ακους τι σου λεει κάποιος, που σημαίνει να ξεκολλας, να μιλας με τα αυτια, να μπαινει μια ταξη στο μυαλουδάκι. Και όχι να μπαινεις σε μια στειρα φάση που πρεπει η δικη σου αποψη να βγει από πάνω.Ετσι όμως μπορεί να βγαζεις και λανθασμενα συμπεράσματα που δεν προάγουν την ουσία μιας συζήτησης. Εγώ αυτή την εντυπωση εχω και δεν σε προσβαλλω, οταν υπαρχει διαφωνια δεν σημαινει διαθεση για προσβολή. Κολλαει εδώ το όποιος έχει όμως τη μυγα μυγιάζεται;
ΔιαγραφήΑλλά επειδή έχω και την εντύπωση ότι κάνεις πως δεν τα πιανεις αλλά ποιος ξέρει, μπορεί και να μην τα πιάνεις τελικα, να σου εξηγησω.
Δεν ειναι η νοθεια το προβλημα αλλα μέρος του προβληματος ενός προβληματικου πολιτικου συστηματος με τις εκλογες που όπως σωστα λενε οι αναρχικοι αν αλλαζαν σε κατι ουσιαστικο τον κοσμο θα ηταν παρανομες! Το γιατι σκεψου το μονος σου.
Οταν λεω για ετοιμορροπο σπιτι μιλαω για αυτο το καθεστως, το κιβδηλο πολιτευμα που βλακωδως αποκαλειται δημοκρατια και μας εχει πλακωσει όλους με την τυραννια και τον δεσποτισμό των χειριστών του. Η αυτοργάνωση ή αυτοκυβερνηση ειναι μια διεξοδος. Οπως επεσημανε και ο Καστοριαδης, χωρις να ειμαι φαν του σε καποια τον παραδεχομαι. Όπως οταν λεει πως η πολιτικη είναι μια διαυγης διαδικασια που αφορα τη δημοκρατία ως το καθεστώς μιας ρητής αυτοθέσμισης κοινωνικων θεσμων που εχουν να κάνουν με τη συλλογική δραστηριοτητα. Και όχι με ενα ωμο καπέλωμα από πάνω. Κι αν ξαμολυσουν οι εργολαβοι και μεσάζοντες τα μαντροσκυλά τους κατα πάνω μας ας γίνει γαμώ το αιδοίο μου της Γαλλιας κ ακόμα περισσοτερο εδώ που φτάσαμε. Και υποψιν τίποτε δεν τελειωσε στη Γαλλια κι ας μη λένε κι εδώ τίποτε τα βρωμοκαναλα της δημοκρατίας των πακετων με τα εκατομμυρια για να κάνουν προπαγάνδα, όταν μεγαλο μέρος της κοινωνίας δεν εχει καλά καλά να φαει. Να τι εννοω να τους παρουμε στο κυνηγι, ενταξει γινομαι αθυροστομη μερικες φορες αλλα τα εχω παρει πολυ άσχημα με τη μοιρολατρία των πολλών και με το πόσο αμειλικτοι εχουν γινει οι προστατες της δημοκρατιας στα ονειρα των πολλων.
Μια συμβουλή, πεστη και φιλική. Πες αυτά που εχεις να πεις, γιατί έχεις σιγουρα να πεις, αλλα προσεξε να μην κουράζεις!
Aυτά είναι, μπράβο κοπελιά! Με την αθυροστομη ατάκα σου για τη Γαλλία τα είπες όλα!!!! κι όποιος καταλαβαίνει. Δεν χρειάζεται άλλη επεξήγηση ή ανάλυση.
ΔιαγραφήΛοιπόν, ο κύριος του αρχικού σχολίου μιλάει όπως διαφαίνεται για την ανάγκη εξυγίανσης της διαδικασίας των εκλογών, μέσα σε αστικές δημοκρατίες, ώστε να υπάρξει μια πιο δίκαιη διεργασία που μπορεί να ωφελήσει την κοινωνία που επιλέγει αυτόν ή εκείνον. Όμως εδώ υπεισέρχονται κάποια γεγονότα που διαμορφώνουν τη δικλείδα ασφαλείας ενός βαθιά υποκριτικού και μισάνθρωπου-όπως έχει αποδείξει πέραν κάθε αμφιβολίας η νεότερη και όχι μόνο Ιστορία- συστήματος. Τα κυριότερα είναι ότι η εκλογική διαδικασία είναι δημιούργημα αυτών των παραγόντων που την καπηλεύονται για ίδιον όφελος και χρησιμοποιούν κατά κόρον και τη νοθεία με διάφορους ψηφιακούς και μη τρόπους -να είναι εγγεγραμμένοι για παράδειγμα στους καταλόγους ακόμα και αποθανόντες- και σε περίπτωση που δεν θα τους επιτρέπονταν τότε δεν θα είχαν κανέναν ενδοιασμό να οδηγήσουν μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας στο σφαγείο. Η παγκόσμια δικτατορία, αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε και η επαίσχυντη υγειονομική χούντα που ζήσαμε -και καταπάτησε κάθε έννοια δικαιωμάτων και αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος- έχει δηλώσει διά αντιπροσώπων στο WEF ότι πλέον δεν χρειάζεται καν την πλειοψηφία των ανθρώπων, ούτε καν σαν εργατικό δυναμικό, διότι διαθέτει τη σκόπιμα θεοποιημένη τεχνητή νοημοσύνη και τις εξωπραγματικές δυνατότητες και εφαρμογές της σε κάθε πεδίο. Μάλιστα για να "παίξουν" και με τη δημιουργημένη από τους ίδιους ανασφάλεια των μαζών , δεν παραλείπουν να δηλώνουν ότι "υπάρχει ο φόβος για την ίδια την επιβίωση του είδους αν στραβώσει κάτι". Όσο κι αν κάτι τέτοιο φαντάζει πιθανό, πιστεύει κανείς ότι θα άφηναν ποτέ τον υπερπολύτιμο εαυτό τους να βρεθεί και αυτός στη θέση των ηρώων που τα βάζει με τον terminator στην ομώνυμη ταινία; Για τέτοια άτομα μιλάμε, που ποτέ δεν θα άφηναν την εξουσία τους να καταρρεύσει μέσω θεσμικών οδών που ελέγχουν οι ίδιοι. Αυτοί έχουν το καρπούζι αυτοί και το μαχαίρι, αυτοί μονοπωλούν τις εξηγήσεις, αυτοί χλευάζουν και φιμώνουν και καταδιώκουν και άμα ζοριστούν τιμωρούν παραδειγματικά κάθε παραφωνία, κάθε αντίθετη εκ διαμέτρου άποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λεγόμενη πανδημία δεν τους βγήκε και ήδη επιστρατεύουν ειδικούς στον τομέα της ψυχολογίας για να ερμηνεύσουν πώς είναι δυνατόν να μην εμβολιάστηκε η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας, πώς βρέθηκαν τόσα πολλά σκληρά καρύδια της συνείδησης και τόλμησαν να ξεφύγουν από τις αναπόδεικτες στην ουσία αφηγήσεις τους. Κι εδώ μπαίνει το ζήτημα της ανεξάρτητης αντίληψης, της κρίσιμης μάζας που αναφέρει και ο κύριος του αρχικού σχόλιου.
Αλλά εδώ θα συμφωνήσω με τον Μαρξ που έλεγε ότι ο "λαός" είναι μια δεξαμενή που περιέχει όλες τις δυνατότητες, για το καλύτερο ή το χειρότερο. Η εργασία του Γκουστάβ Λε Μπον, που επηρέασε και τον υπερτιμημένο και μισογύνη Φρόιντ, απέδειξε με στιβαρά επιχειρήματα ότι οι μάζες κατευθύνονται με ερεθισμό του συναισθήματος και όχι με τη χρήση της λογικής και η εύκολη χειραγώγησή τους από τους "μάστορες" της κοινωνικής μηχανικής μπορεί να τις οδηγήσει στις πιο παράλογες αποδοχές και στις πιο φριχτές ή τρομαχτικές πράξεις, κι ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγεται και η υπνωτισμένη επιβράβευση των τρομαχτικών πεπραγμένων των ποδηγετών του. Οι μάζες που δεν λειτουργούν με τη φλόγα της γνώσης και την αναζήτηση αληθειών που ξεβολεύουν από δημοφιλείς εμφυτευμένες πεποιθήσεις, όπως ο μονόδρομος των εκλογών για την διακυβέρνηση από συγκεκριμένα κέντρα, που χρησιμοποιούν ΕΚΒΙΑΣΙΜΟΥΣ πολιτικούς δημαγωγούς-μαριονέτες. Οι αγελαίες μάζες, αυτός είναι ένας εύστοχα δυσάρεστος ορισμός, έχουν απολέσει την ικανότητα της κριτικής σκέψης που προκύπτει από την Παρατήρηση, Προσοχή και Κρίση, ανώτερες νοητικές λειτουργίες που η "περιρρέουσα ατόσφαιρα" της "δημοκρατίας" δεν ενισχύει αλλά παραλύει και εξαλείφει.
συνέχεια παρακάτω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα μια τυραννία με προβιά δημοκρατίας μοιάζει σχεδόν απίθανο να ανατραπεί μέσω εκλογικών διαδικασιών, απόλυτα ελεγχόμενων και με προσυμφωνημένο μέσα σε λαγούμια αντιδημοκρατικά των "ηγετών" της αυριανής ημέρας -βλέπετε Λέσχη Μπίλντερμπεργκ για παραδειγμα όπου δεν διατηρούνται καν πρακτικά των μυστικών ετήσιων συναντήσεων επιλεγμένων μελών πολιτικών, επιστημονικών και οικονομικών κύκλων που διαμορφώνουν παγκόσμιες εξελίξεις ερήμην των ψηφοφόρων..
Ξαναγυρνάμε στην "κρίσιμη μάζα" που η "αφύπνισή της" την οδηγεί σε αναπόφευκτη ρήξη με αυτό το καθεστώς που παράγει συγκεκριμένα συστήματα. Τα οποία κάποτε περιείχαν -και ακόμα περιέχουν αν και σε μικρότερο πια βαθμό- κάποιες "βαλβίδες ασφαλείας", ώστε η όλο και μεγαλύτερη πίεση επί των μαζών να μη σκάσει σαν βόμβα στα χέρια των επικυρίαρχών τους. "Βαλβίδες εκτόνωσης", όπως κάποια δικαιώματα και ελευθερίες στην κίνηση και έκφραση των ανθρώπων, στη δημιουργία τοπικών θυλάκων με κάποια αυτονομία στη διαχείριση των κοινών, συνθήκες γενικά που ανησυχητικά όλο και λιγοστεύουν, κάτι που δείχνει ότι ίσως μας κατευθύνουν σε πρωτοφανείς ιστορικά καταστάσεις. Όπως άλλωστε υπήρξε και το ΓΕΓΟΝΟΣ που ζήσαμε για 2-3 χρόνια όλοι και όπου τα περί εκλογών και πολιτικών λύσεων, μέσα από αυτές τις νέες πολύ πιεστικές κι ακόμα πιο πρωτοφανείς προκλήσεις, θα φαντάζουν ίσως γραφικά. Ναι.. Μήπως για να καταλήξουμε, όπως τόσο πολύ καίγονται να συμβεί και δεν το έκρυψαν άλλωστε, σε μια επιδιωκόμενη παγκόσμια ολοκληρωτική κυβέρνηση ως "λύση" μετά από μια υπερ-κρίση ή σειρά νέων κρίσεων; Αν η κρίσιμη μάζα λειτουργεί με στόχευση αντίθετη με τις προαναφερθείσες ατζέντες ή σχεδιασμούς και τα μέλη της διαθέτουν απαιτούμενο απόθεμα ΘΕΛΗΣΗΣ, έχουν ηγετικές ικανότητες και ουσιώδη παιδεία, συχνότατα αποκτούμενη μετά από προσωπικές κυρίως προσπάθειες, υπάρχουν και προσδοκίες να επιδείξει μια δυνατότητα ισχυρής και ανατρεπτικής αντίδρασης. Σαφώς συγκρουσιακού επηρεασμού των ειλημμένων και βαθιά αντιδημοκρατικών αποφάσεων. Το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορεί να διεγείρει σαν συναγερμός ξυπνήματος από βαθύ λήθαργο ένα γεωμετρικά αυξανόμενο ποσοστό των εν υπνώσει πληθυσμών. Να είμαστε αισιόδοξοι;
τελειώνοντας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως ο καθένας πόσα άραγε θα μπορούσε να καταφέρει ατομικά αλλά και ως παράδειγμα συλλογικής μίμησης; Με το να ακολουθήσει την αλάνθαστη φωνή της συνείδησης -που διαθέτει- και να διαμορφώσει τη ζωή του έτσι ώστε να απομακρυνθεί όσο μπορεί από όλη αυτή την πλάνη και τα πλοκάμια της σε κάθε υλική και ψυχολογική-διανοητική πτυχή της επίπλαστης "πραγματικότητας". Κι αυτό εννοεί ακριβώς ο ανιχνευτής όταν αναφέρει τη φλόγα να απλώνεται στο παγ-ι-ωμένο τοπίο, όσο μεγάλο κι αν μοιάζει αρχικά..Να βρει και τους συνοδοιπόρους που θα απαλύνουν τη δύσκολη πορεία και θα ενισχύσουν την προσπάθεια που αντιστρατεύεται στην πράξη και με το προσωπικό παράδειγμα -ενάντια σε όλες τις κυρίαρχες "αξίες"- αυτή την άρρωστη κανονικότητα που προσπαθούν να επιβάλλουν ως αναπόφευκτη. Ίσως αυτός είναι κι ένας τρόπος ερμηνείας της έννοιας του "πολεμιστή" μέσα σε αντίξοες και εχθρικές συνθήκες. Όταν δεν έχει τίποτε πια να χάσει, καθώςτου τα πα΄ρνουν όλα, και πιο βασανιστικά και σαδιστικά την έννοια της αξιοπρέπειας που η κατανόησή της προϋποθέτει βέβαια και νοημοσύνη.."Στα αστέρια μέσα από δύσβατες διαδρομές', που έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ, ενώ, όπως έγραφε και ο Σοπενχάουερ, οι εξημερωμένοι αλληλοαπατώνται.
Λέτε το "πέταγμα" πολλών μικρών "πεταλούδων", μέσα από φρακταλικές διαδικασίες με μη προβλέψιμες χαοτικές διεργασίες -ανατρεπτικές σε μικρό βαθμό αλλά με αυξητική τάση και σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα- να ταρακουνήσει το οικοδόμημα; Να αρχίσει να τρίζει παράξενα φτάνοντας η δόνηση εις τα εξ ων συνετέθη; Σε πολλές περιοχές του κόσμου -εξαίρεση πάντως η Ελλάδα- υπήρξαν τα προηγούμενα μόλις χρόνια πολύ ψυχωμένες, άκρως συγκρουσιακές και μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στην πανδημική και εμβολιαστική παράνοια που δεν επέτρεψαν στην Ατζέντα να ευοδωθεί σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις. Και με ισχυρό δείγμα γραφής σήμερα το γαλλικό λαό, η στόχευση πια διευρύνεται καθώς και οι τεχνητές οικονομικές, επισιτιστικές κρίσεις και οι αδιάλλακτες στάσεις της κυρίαρχης πολιτικής δείχνουν τα γαμψά τους νύχια σε μια ανθρωπότητα που κοχλάζει. Οι πολιτικοί, που άλλωστε προέκυψαν μέσα από εκλογές, απέδειξαν με οιμοιόμορφη σχεδόν πολιτική υιοθέτηση "μέτρων", μα ΟΛΟΙ πια(υγειονομική χούντα σε Καναδά-αυστραλία-Γερμανία-γαλλία-βέλγιο-αυστρία-ιταλία και ο κατάλογος δεν έχει τέλος) και συνεχίζουν να αποδεικνύουν ολοφάνερα ποιων τα συμφέροντα πραγματικά υπηρετούν, ψυχή τε και σώματι..Και οι εκλογές, δυστυχώς για εμάς ευτυχώς για αυτούς, αποτελούν ένα υπερχρήσιμο εργαλείο νομιμοποίησης της στυγνής κυριαρχίας του ιδιοκτήτη επί των υλικών και άυλων περιουσιακών στοιχείων της ανθρωποφάρμας..Ακούγεται πολύ σκληρό αλλά είναι έτσι δομημένο για να υπηρετείται το κράτος (στην προμηθεϊκή διάσταση όπου πορεύεται χέρι χέρι με τη βία) και ποτέ οι πολίτες!
Ανώνυμος 22/5-1:24 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ «υπερανάλυση» που γίνεται κουραστική, εναντίον του συμπυκνωμένου βιωματικού λόγου που έχει απαντήσει περιεκτικά και έχει επιλύσει οριστικά το θέμα, αρκεί ο ακροατής να έρθει στο επίπεδο του λόγου αυτού… Μένω σκεπτικός.
Η «υπερανάλυση»-βερμπαλισμός μπορεί να είναι και ένας χαρακτηρισμός για να προσπερνάται το περιεχόμενό της σαν να μην ειπώθηκε ποτέ. Γίνεται τότε ένας εύκολος τρόπος απαξίωσης στην συνείδηση αυτού που το χαρακτηρίζει έτσι, κάτι σαν το ad hominem σε επίπεδο ιδεών.
Πιστεύω ότι μία ειλικρινής συζήτηση επί οποιουδήποτε θέματος πρέπει να είναι συντονισμένη, το οποίο σημαίνει να εξετάζουν από κοινού το ίδιο ακριβώς σημείο σε κάθε στροφή της συζήτησης και όχι να υπάρχουν παράλληλοι μονόλογοι, σαν παραστάσεις σε κάποιον καλλιτεχνικό διαγωνισμό που ο κάθε ένας αγωνίζεται να κερδίσει τις εντυπώσεις και το κοινό.
Οι άνθρωποι είμαστε συναισθηματικά όντα και το συναίσθημα αν και προσφέρει πληροφορίες που αλλιώς δεν θα είχαμε, αλλά και έμπνευση, εύκολα μπορεί να επιφέρει και σύγχυση. Αυτό αφορά όλους τους ανθρώπους, βεβαίως και εμένα.
Θα κάνω μία τελική τοποθέτηση:
Αυτό από το οποίο ξεκίνησε η συζήτηση ήταν η νοθεία. Προεκτάθηκε το θέμα από εσάς τους δύο συνομιλητές μου στην αποχή από τις εκλογές και εν πολλοίς στην αποχή από τους θεσμούς, αλλά και στην αυτοοργάνωση. Είχατε το ενδιαφέρον να τα θίξετε αυτά, και είναι πράγματι ενδιαφέροντα θέματα συζήτησης.
Το πρακτικό πρόβλημα που οδηγεί τον δημόσιο λόγο στον προβληματισμό περί νοθείας, είναι το πρόβλημα των λαών που καταδυναστεύονται κατά τρόπο που εξελίσσεται σε γενοκτονία. Καταδυναστεύονται εν προκειμένω από την νοθεία και από το είδος του πολιτεύματος, που δευτερογενώς προξενεί εκτός όλων των πολλών άλλων, διαδοχικά δεινά στους ανθρώπους ως προς τις ψυχικές τους λειτουργίες και την αντιληπτική τους ικανότητα.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν είναι καν δημοκρατία πόσο μάλλον η παρωδία της εγχώριας εκδοχής της.
Η αναρχία μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος πολιτεύματος. Θα έκλινα περισσότερο σε μία μη παρεμβατική δημοκρατία με κρατική υπόσταση, για να το πω επιγραμματικά.
Ανέφερα πριν ότι η χώρα μας είναι μία ισχυρή φυλακή και ο μόνος τρόπος για να δημιουργηθεί κάτι άλλο είναι να γκρεμιστεί αυτή η φυλακή ή να αλωθεί και να μεταμορφωθεί σε κάτι θετικό. Χωρίς αυτές τις αλλαγές τα αναρχικά οράματα είναι ουτοπικά. Με ποιάν όμως έννοια; Όχι ότι δεν μπορούν να υπάρχουν πολυποίκιλες αναρχικές κοινότητες. Αυτές οι νησίδες δεν λειτουργούν ως πολίτευμα ούτε και διαφεύγουν της κρατικής δεσποτείας. Είναι ένα ημίμετρο και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Η τυχόν εξαίρεση απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα. Η αποχή από τους θεσμούς έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο της πολιτικής ανυπακοής, η οποία σχολιάστηκε ως αδιέξοδη – προς το παρόν, ή στο πλαίσιο της προσωπικής ή κοινοτικής απόσυρσης, τόσο όσο επιτρέπεται από τον εξαναγκασμό του νόμου.
Το κυρίως πρόβλημα είναι το πολίτευμα και τα εξαρτώμενα από αυτό ζητήματα. Αυτό είναι επιτακτικό ζήτημα και η απόσυρση από την προσπάθεια επίλυσής του είναι χωρίς νόημα. Η αίσθηση ότι αυτό το πρόβλημα θα επιλυθεί έμμεσα με την φιλολογία, την φιλοσοφία και την βιωματικότητα πχ της αναρχίας συνιστά το θρησκευτικό στοιχείο, το στοιχείο της πίστης. Αυτή η φιλοσοφία δεν ισχυρίζομαι ότι δεν είναι παιδευτική ή ψυχικά μορφωτική. Αυτές οι πιθανές αρετές της είναι μεταξύ πολλών άλλων εφόδια στην ζωή και στην ακεραιότητα ενός ανθρώπου. Αλλά δεν είναι το μέσον εκείνο που θα επιλύσει το πρόβλημα.
Ανώνυμος 22/5-1:24 π.μ. -συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πολιτικό πρόβλημα είναι άμεσο, πάντοτε ήταν, και απαιτεί τρόπους και εργαλεία που το στοχεύουν απ’ ευθείας. Η αποχή από τις εκλογές δεν απονομιμοποιεί το σύστημα. Εκτός κι αν είναι καθολική στο πλαίσιο πολιτικής ανυπακοής, περίπτωση που δεν συντρέχει. Το σύστημα δεν αλλάζει παρά μόνο προσωπείο, όχι επειδή ο θεσμός των εκλογών έστω και στον κοινοβουλευτισμό είναι αναποτελεσματικός, αλλά λόγω όλων των άλλων παραγόντων που εμπλέκονται. Αν η αλλαγή της εκλογικής συμπεριφοράς γινόταν επικίνδυνη, συμπεριλαμβανομένης της απαλλαγής από την νοθεία, οδηγώντας σε προσπάθεια αλλαγής του κοινοβουλευτισμού ή σε άλλες ριζικές μεταρρυθμίσεις, όπως και επιτακτικά απαιτούνται, μπορεί οι εκλογές να απαγορευόντουσαν, αλλά αυτό θα ήταν μία μέγιστη ήττα του συστήματος διότι θα αφύπνιζε πάρα πολλούς ανθρώπους (και πάλι όχι όλους).
Το πρόβλημα είναι ευρύτερο. Ξεκινάει από την αρνητική κατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα. Αυτή εν μέρει είναι εγγενής και εν μέρει επίκτητη, καλλιεργημένη σκοπίμως από το ίδιο το σύστημα.
Αν η πολιτική ανυπακοή ήταν αποτελεσματική και επερχόταν μία κατάρρευση της εξουσίας προς μεγάλη χαρά των απανταχού αναρχικών, και αν αυτοί ενέπνεαν τον κόσμο που αποφάσιζε να υιοθετήσει την αναρχία, η χώρα θα μετατρεπόταν σε ιδανική; Εγώ προσωπικά αμφιβάλλω απολύτως. Η ανθρώπινες κοινωνίες ως σύνολο ανθρώπων είναι πολύ πιο σύνθετες από τα απλουστευτικά συμπεράσματα. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τον γεωγραφικό περίγυρο, και τον χαμαιλεοντισμό του καθεστώτος, το σύστημα γίνεται πολύ πιο ασταθείς.
Η ίδια αβεβαιότητα ενυπάρχει και όσον αφορά τα δημοκρατικά ιδεώδη και το λέω αυτό όχι από ολιγαρχική διάθεση. Αν ο μέσος όρος των ανθρώπινων μαζών είναι πολιτικά ή και με άλλα κριτήρια ανεπαρκής, η άθροισή τους αυξάνει την ανεπάρκεια. Αν ήταν επαρκείς, οι απανταχού δυνάστες θα έχαναν σύντομα την δύναμή τους.
Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να μην προσπαθεί μία περιορισμένη εκ των πραγμάτων κρίσιμη μάζα να επιφέρει αλλαγές που θα αποτρέψουν την επερχόμενη αργά ή γρήγορα γενοκτονία. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της παθητικότητας.
Θα συμφωνήσω με τον πνεύμα του προηγούμενου σχολιαστή ότι τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών είναι πολύ ακραία, και αυτό δεν αποτελεί μία μικρή πιθανότητα αλλά είναι σχεδόν βεβαιότητα. Από αυτήν την άποψη οι αναρχικές και αυτάρκεις κοινότητες είναι μία κατά τόπους μικρής εμβέλειας λύση.
Mας παρεξήγησες, αν νομίζεις ότι στόχος μας είναι η διασπορά των κελευσμάτων της αναρχίας ως πολιτειακή "πανάκεια"! Άλλωστε και αυτός ο χώρος διακατέχεται από ουκ ολίγες παθογένειες, διχασμούς και διαφωνίες που μερικές φορές προσομοιάζουν στον επικό κατακερματισμό της "αριστεράς". Στα παραπάνω σχόλιά σου γίνεσαι σαφώς πιο κατανοητός στις προθέσεις και οπτικές σου και συνυπογράφω στο ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι πολύ πιο πολύπλοκες (άγουσες και φέρουσες από τους καπηλευτές των πραγματικών αναγκών τους που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ποιες και πώς, καταλαβαίνεις...) από υπεραπλουστευμένες προσεγγίσεις. Όπως άλλωστε και το ίδιο το ανθρώπινο ον ως πολύπλοκο σύστημα και όχι ως προβλέψιμη αυτοματοποιημένη οντότητα...ασχέτως αν οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί ("στρατευμένη" ανάλογα με το κυρίαρχο κάθε φορά πνεύμα και διακύβευμα τέχνη και παιδεία, ΜΜΕ, όπου Ε=εξαπάτηση)...Το βασικό μότο της Αναρχίας (που ωστόσο δεν διαφεύγει από το να είναι...άλλος ένας -ισμός...με ορατη την κατρακύλα σε δογματισμό!) για οριζόντιες δομές με κοινωνικό πρόταγμα δεν παύει ωστόσο να αποτελεί μια ελπιδοφόρα πρόταση.Η εφαρμογή της,έστω σε περιορισμένο τοπικό επίπεδο, είναι συνάρτηση πολλών παραμέτρων για να έχει ορατά αποτελέσματα. Όπως η "ανεξαρτησία της αντίληψης", η αποφυγή της ομοιόμορφης οπτικής των πραγμάτων στο όνομα της (η "ιδεολογική αρρώστια") "προστασίας των ιδεών" και άρα ο μη ξεπεσμός στην εσωστρέφεια, που αποτελεί το βούτυρο στο ψωμί των χειραγωγών των κοινωνιών... Και χειραγώγηση σημαίνει και απάρνηση της ίδιας της ορμής της ζωής στο όνομα του "καθήκοντος", δηλ. της προπαγανδιστικής "εργασίας". Και ναι, σαφώς η δημοκρατία, έτσι όπως μας τη "φοράνε καπέλο", με ή χωρίς νοθεία (τους λόγους στους εξέθεσα, βιαστικά κάπως, στην αρχική μου απάντηση στο πρώτο σχόλιό σου) απέχει παρασάγγας από την αρχαιοελληνική προσέγγιση της άμεσης δημοκρατίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί κρίσιμης μάζας...τι να πω παραπάνω; με κάλυψε ήδη ο Ένοικος με τον προβληματισμό του...
Το μπλογκ αυτό αποτελεί ένα ελεύθερο βήμα, όπως θέλουμε να το βλέπουμε και οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να μας στείλειες μνα ανεβάσουμε ένα συγκεντρωτικό κείμενό σου περί όλων αυτών των ζητημάτων άμεσου ενδιαφέροντος...
Ευχαριστώ για το βήμα όπως και τους συμμετέχοντες στην συζήτηση.
Διαγραφή