Η μικρή Ελπίδα

 

Η μικρή ελπίδα, όσο εύθραυστη κι αν φαίνεται κάποιες φορές, είναι αυτή που δίνει νόημα στη ζωή, δίχως αυτή δεν υπάρχει ζωή. Δηλαδή αυτό που υπάρχει, που υφίσταται, είναι ένα κακέκτυπο ζωής, ένα κέλυφος που το μαργαριτάρι εντός του απουσιάζει.

Η μικρή ελπίδα είναι ένα σποράκι που μετέφερε κάποιο διαβατάρικο πουλί, πράκτορας ίσως της ΦΥΣΗΣ και το άφησε -ίσως και σκόπιμα- να πέσει κάτω στο χώμα, αδιαφορώντας για την ξεραΐλα που απλωνόταν κάτω από το ελεύθερο πέταγμα. Καθώς το σποράκι έχει την υπομονή, τη σοφία και τον τρόπο να βρει τον χώρο και την κατάλληλη στιγμή για να εισχωρήσει κάτω από την επιφάνεια και να ριζώσει. Να φυτρώσει, να ξεπεταχτεί, να ανθίσει, να ευωδιάσει, να καρπίσει, να πολλαπλασιαστεί. Να αλλάξει την ίδια την όψη της επιφάνειας.

Η μικρή ελπίδα είναι γονείς που στέκονται δίπλα στα παιδιά τους κι εκπαιδεύουν εαυτούς κι εκείνα να μασάνε αργά, ψύχραιμα και ήρεμα, όχι βιαστικά την τροφή τους. Είναι η έγνοια των φίλων να ωφελήσουν ο ένας τον άλλον με την απλόχερη μεταξύ τους πνευματική και υλική προσφορά σε εχθρικούς και σκοτεινούς καιρούς. Είναι το φως, έστω κι αμυδρό στην αρχή, στο πρόσωπο του γείτονα, του αγνώστου που τυχαία πιάσατε την κουβέντα για τα "τρέχοντα" και ανακαλύπτει ότι δεν στέρεψαν οι ανθρώποι που μπορεί ν' αποκαλέσει "όμοιους". Οι ομοιοπαθείς δεν εισπράττουν παθήματα κι εμπειρίες με την ίδια νοητική επεξεργασία, τα φίλτρα της αντίληψής τους δεν σημαίνει ότι λειτουργούν το ίδιο αποτελεσματικά για όλους, όσο κι αν είναι ομοιοπαθείς. Οι όμοιοι συνεννοούνται πολλές φορές, κι αν όχι σχεδόν όλες, με τη μία.

Η μικρή ελπίδα τρέφεται, αναπτύσσεται, χαμογελάει και ορθώνει ανάστημα, μεγαλώνοντας κι επικρατώντας σαν υγιής για τον οργανισμό "ιός", με ξενιστές όλους αυτούς που γίνονται  φιλόξενα για εκείνον δοχεία.

Η ανισορροπία, η μηχανορραφία των κακόβουλων παρασίτων μιας αρμονικής ζωής, η εχθρικότητα προς την ίδια τη ζωή, δεν θα νικήσει. Η αλαζονεία και το θράσος που αυτή αδιάλειπτα παράγει δεν έχει την ισχύ να τα βάλει με μυριάδες μικρές ελπίδες που αφουγκράζονται η μία την άλλη κι αποκτούν συνείδηση της δύναμης που τις ενώνει. Της μυστικής εκείνης μέσα στον άνθρωπο δύναμης που μπορεί να διαψεύσει θορυβωδώς τις αλαζονικές εκτιμήσεις περί "προβλεψιμότητας"..

Ο Ένοικος...