Ένα διασκεδαστικό βίντεο -για την ακρίβεια κλαυσίγελος- στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, έξω από το εφετείο στη δίκη της Χρυσής Αυγής: όταν οι "αντιφασίστες" ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο

 

Και δεν άντεξαν οι μεν "αριστεροί" τα χνώτα των δε "αριστερών". Της αριστεράς το -κατακερματισμένο- κάγκελο, δηλαδή.. Μα πού ήταν οι τσοπάνηδες να σφυρίξουν για να επαναφέρουν στην κομματική τάξη κι αυτοσυγκράτηση τα κομματικά αμνοερίφια και κομματόσκυλά τους; Που εξέθεταν με τέτοιο άκομψο τρόπο τον "πολιτικό πολιτισμό" των μαντριών τους, τη συγκεκριμένη μάλιστα "ιστορική ημέρα για τη δημοκρατία"  .. 

Κι εγώ συχνά αναρωτιέμαι: Μήπως ο αντιφασισμός στην πιο φανατισμένη και στρατευμένη μορφή του κατρακυλάει σ'ένα μερικές φορές λανθάνον είδος φασισμού;

Καθώς "...όλα μπορούν να λεχθούν", γιατί τίποτα δεν είναι ιερό και η ελευθερία είναι ασύμβατη με τη λογοκρισία και την "προστασία ιδεών"!

Και προχωρώ σε έναν αναγκαίο, για εμάς τουλάχιστον, και σαφή διαχωρισμό:  Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι..

Ο Ένοικος...