ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ "ΑΓΡΙΑΣ ΔΥΣΗΣ" : Μια ινδιάνικη φάρσα..

- "Hoka hey..κερατάδες!", έτσι ανιχνευτή; -

" Ήταν ο άνεμος που τους έδωσε ζωή. Είναι ο άνεμος που βγαίνει από το στόμα και μας δίνει ζωή. Όταν πάψει να φυσάει πεθαίνουμε. Στο δέρμα και στις άκρες των δαχτύλων μας βλέπουμε τα ίχνη του ανέμου. Μας δείχνουν που φυσούσε ο άνεμος όταν πλάστηκαν οι πρόγονοί μας..."

ΜΙΑ ΙΝΔΙΑΝΙΚΗ ΦΑΡΣΑ

Οι συγκρούσεις  ανάμεσα στους Ινδιάνους και τα "χλωμά πρόσωπα" δεν ήταν πάντα αιματηρές. Κάποτε οι στρατιώτες του Οχυρού Κάντμπερν, στο Τέξας, είδαν να καταφθάνει μια μικρή ομάδα από Κομάντσι. Ο ένας τους είχε ένα άλογο με αξιοθρήνητη εμφάνιση, πράγμα περίεργο, γιατί οι Κομάντσι ήταν οι καλύτεροι καβαλάρηδες στη Δύση και φρόντιζαν για τα άλογά τους περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τότε, ένας αξιωματικός για πλάκα προκάλεσε τον Κομάντσι να τον συναγωνιστεί στο τρέξιμο με εκείνο το άλογο.

 Ο αξιωματικός ζήτησε να του φέρουν το δικό του άλογο, ένα καταπληκτικό ζώο ράτσας. Οι δυο αντίπαλοι πήραν θέση και ξεκίνησαν. Την επόμενη στιγμή κιόλας ο αξιωματικός έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Το ινδιάνικο άλογο έφυγε σαν βέλος! Ήταν ένα "Quarter Horse" , ένα από τα άλογα που οι Ινδιάνοι εκπαίδευαν ειδικά για το κυνήγι του βίσωνα. Γι' αυτή τη δουλειά απαιτούνταν ιδιαίτερα μεγάλη ταχύτητα για μια μικρή απόσταση, περίπου ένα τέταρτο του μιλίου. Έτσι, για μια μικρή κούρσα, ούτε ένα καθαρόαιμο, όπως το άλογο του  αξιωματικού  του αμερικανικού στρατού, δεν θα μπορούσε να συναγωνιστεί ένα quarter horse. O Kομάντσι τελείωσε την κούρσα ιππεύοντας ανάποδα και κάνοντας ενθαρρυντικές χειρονομίες στον έκπληκτο αντίπαλό του...


Tο παραπάνω κείμενο και οι εικόνες είναι παρμένα, όπως έχει ξανασυμβεί, από την αγαπημένη μου σειρά κόμικ -τη διάβαζα με μανία σαν πιτσιρικάς, την ξαναξεφυλλίζω με την ίδια χαρά και τώρα- με τίτλο "Η Κατάκτηση της Δύσης", η οποία πραγματικά δίδασκε Ιστορία. Μια πολύ καλή ιστοσελίδα σχετική με αυτή την ανεπανάληπτη σειρά κόμικ είναι η http://kataktisidisis.blogspot.gr/
 Στα οποία αυτά κόμικς έχει στηριχτεί σε σημαντικό βαθμό και αυτή η αφηγηματική προσπάθεια:  Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της αμερικανικής Ιστορίας: σύντομο χρονικό μιας γενοκτονίας!
Και δεν μπορώ να μην θυμηθώ εμένα, τον ανιχνευτή κι έναν ακόμη φίλο μας με ινδιάνικο αίμα -η μητέρα του ήταν Περουβιανή ινδιάνικης καταγωγής- που, πιτσιρικάδες στην αυλή του δημοτικού σχολείου μας, υιοθετούσαμε πάντα το ρόλο των Ινδιάνων στις "μάχες" που παίζαμε στην αυλή του σχολείου με τους μονίμως πολυπληθέστερους μικρούς "καουμπόιδες". Και αν και καταλήγαμε πάντα δαρμένοι, εμείς νιώθαμε νικητές! Και ο μικρός ανιχνευτής συνήθιζε να φωνάζει "Hoka Hey..κερατάδες!", αντιγράφοντας την πολεμική κραυγή του ήρωά του "Τρελού Αλόγου", αρχηγού των Λακότα Σιου που συνέτριψαν τον στρατηγό Κάστερ στην περίφημη μάχη του  Little Big Horn. Και τα σοκαρισμένα βουτυρόπαιδα του σχολείου έτρεχαν να το πούνε στους δασκάλους, που έσπευδαν να τιμωρήσουν αμέσως τον "βρωμόστομο". Ο οποίος όμως, αν και σιωπηλός και όρθιος και υποχρεωτικά ακίνητος για κάμποση ώρα στη γωνία της τάξης, διατηρούσε ένα σαρδόνιο χαμόγελο που έκανε έξαλλο τον "παιδαγωγό"..

Ο Ένοικος...

 

Three young Comanche braves on horseback. Photo: 1892. - National Anthropological Archives, Smithsonian Institution. Glass Negatives of Indians (Collected by the Bureau of American Ethnology) 1850s-1930s 

Το "μυστικό μήνυμα" του γερο-Ινδιάνου στους αστροναύτες

Bραχογραφία Ινδιάνων στην πολιτεία της Γιούτα, με χρονολόγηση γύρω στα 2.500 χρόνια από τις μέρες μας