«Μην αφήνεις τον εαυτό σου να γίνεται θύμα της εποχής του. Δεν είναι η εποχή μας που θα μας διαλύσει, όπως δεν είναι ούτε η κοινωνία»

«Μην αφήνεις τον εαυτό σου να γίνεται θύμα της εποχής του. Δεν είναι η εποχή μας που θα μας διαλύσει, όπως δεν είναι ούτε η κοινωνία. Έτσι και κατηγορήσεις την κοινωνία, καταντάς να καταφεύγεις στην κοινωνία για να βρεις τη λύση. Σήμερα υπάρχει η τάση να συγχωρούνται οι ηθικές ευθύνες από τα άτομα και να θεωρούνται θύματα των κοινωνικών συνθηκών. Αν χάψεις τέτοιο παραμύθι και το αγοράσεις, το πληρώνεις με την ψυχή σου. Δεν είναι οι άντρες που περιορίζουν τις
γυναίκες. Δεν είναι οι κανονικοί που περιορίζουν τις αδερφές. Δεν είναι οι λευκοί που περιορίζουν τους μαύρους. Αυτό που περιορίζει τους ανθρώπους είναι η έλλειψη χαρακτήρα. Αυτό που περιορίζει τους ανθρώπους είναι πως δεν έχουν το θάρρος του κερατά. Δεν έχουν τη φαντασία να πρωταγωνιστήσουν στην ίδια τους την ταινία κι ακόμα λιγότερο να την σκηνοθετήσουν»
Τομ Ρόμπινς - «Τρυποκάρυδος» (εκδ. Αίολος).

(πηγή παραπάνω κειμένου)

Συνέχεια αναρτήσεων εδώ περί Τομ Ρόμπινς:

 Ο "εξωφρενικά ιδιαίτερος" κόσμος του Τομ Ρόμπινς ( "Αμνησία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να θέλεις απελπισμένα να το ανακαλύψεις. Ευφορία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να μη σε νοιάζει. Έκσταση είναι να ξέρεις πολύ καλά ποιος είσαι, αλλά και πάλι να μη σε νοιάζει")
 " Αταξία και σταθερότητα" (  Η αταξία είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό της σταθερότητας. Ο πολιτισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει τη σταθερότητα. Την έχει μπερδέψει με την ακαμψία. Οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί ηγέτες μας μονολογούν συνέχεια για σταθερότητα. Είναι η πιο αγαπημένη λέξη τους μετά την "εξουσία" )
Tom Robbins: Γιατί πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την ψυχή; ( Τελικά, ίσως θα πρέπει απλώς να φανταστούμε ένα ανέκδοτο, ένα μεγάλο ανέκδοτο που κάποιος το επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, με μια προφορά πολύ δυσνόητη και παράξενη για να το καταλάβουμε ποτέ τελείως. Η ζωή είναι αυτό το ανέκδοτο, φίλοι μου. Η ψυχή είναι η κατακλείδα, η αστεία φράση στο τέλος του )