Μόρα *

Θειάφι και ασφυξία καταλαμβάνουν ακόμα και τον ταραγμένο ύπνο μου, λεηλατώντας κι αυτόν εκτός από τον ταραγμένο ξύπνιο μου. Μαύρη σκιώδης οντότητα, αλλά απόλυτα πραγματική μέρα πια και νύχτα, που βαραίνει το στήθος μου και θέλει να με ακινητοποιεί ανήμπορο ακόμα κι όταν ξαποσταίνω. Μαύρη καταχνιά, ένα σκουληκιασμένο ον, μια εχθρική οντότητα συντιθέμενη από σωρεία αντιανθρώπινων παρασίτων.

Εταιρείες, εισπραχτικοί μηχανισμοί, τραπεζικοί όμιλοι και καρτέλ, direct managers, hedge funds, district funds, χρηματιστηριακοί κατήφοροι, διακανονισμοί και ρυθμίσεις, ζωή που υποβιβάζεται σε επιβίωση που υποβιβάζεται σε καταναλωτική παράκρουση, γραφειοκρατικοί θεσμοί και γραφειοκράτες χαρτογιακάδες, γραφεία εύρεσης εργασίας και δουλεμπορικές αγορές, πολιτικοί
παλιάτσοι και μπούληδες και λακέδες, ιδεολογικοί καθοδηγητές ως νυν και μέλλοντες δυνάστες εχθρικοί προς τις χαρές της ζωής, πανταχού παρόν συνδικάτο του οργανωμένου εγκλήματος, πανταχού παρόντες ποιμένες και πλεόνασμα αγέλων, πανταχού παρόντας καθημερινός μαζοχισμός και ακαταλόγιστα ανακλαστικά υποταγής, βαρώνοι και αρχόντοι και χαμηλοβλεπούσες καμαριέρες, τηλεοπτικοί μπαμπούλες, κρατική τρομοκρατία, στρατιωτική τρομοκρατία, φονταμενταλιστική τρομοκρατία, τεχνολογική τρομοκρατία, κολάσεις και παράδεισοι θρησκευτικών κατέργων για ημιθανή ποίμνια, ρουφιανισμός και καθημερινός έρποντας φασισμός ακόμη κι από τους "υπεράνω υποψίας", θανατολαγνεία πατριδεμπορική, ιδεολογική και πάσης άλλης φύσης και οφθαλμολαγνεία αντί για ενεργό συμμετοχή και δημιουργία, πνευματικές, κοινωνικές, πολιτικές και διαπροσωπικές κι ερωτικές απογοητεύσεις που εδράζονται σε ξεφτιλισμένες αυταπάτες και ψυχικά χαλάσματα, τοξικά πάθη στα οποία καταφεύγεις ως έσχατο καταφύγιο άντλησης ικανοποίησης...

Τρέφονται από εμένα, από εσένα, απ' όλους τους ξενιστές τους. Φιλοδοξούν να απομυζούν ως γνήσια βρυκολακιασμένα βδελύγματα τη ζώσα πνοή μας, την ζωογόνο ενέργεια, την αίσθηση νοήματος και ελευθερίας που μου δίνουν ακόμα δύναμη να μην μεταλλαχτώ. Σε κρεάτινο ρομπότ, σε άβουλη κι ανάξια αναφοράς μαριονέτα, σε αναλώσιμο στατιστικό στοιχείο μεταξύ μυριάδων ομοίων, σε υπάκουο σίχαμα, σε ζωντανό-νεκρό που νομίζει ότι ζει φυσιολογικά και συνεχίζει να παραπαίει νομίζοντας ότι πορεύεται. Προς τα πού; Και γιατί;

Κι αν νιώθω ότι χάνομαι, ότι πνίγομαι, ότι τελείωσαν όλα και είμαι μία ασθμαίνουσα ανάσα πριν αμετάκλητα θαφτώ ζωντανός...πού βρίσκω ακόμη το σθένος να τιναχτώ προς τα πάνω, ως ό,τι πιο σημαίνον στη ζωή μου; Να κοιτάξω ίσια μέσα στο σκοτεινό και απαίσιο βλέμμα της Μόρας και να ουρλιάξω, ενστικτωδώς πλέον:

Όχι μωρή καριόλα! Όχι παράσιτο βρωμερό! Είμαι πιο δυνατός από σένα , δεν με σκιάζεις πια (Φόβος...φόβος...φόβος...), δεν έχεις καμία εγγύτητα με την ύπαρξή μου/μας, θα ζήσω, μ'ακούς; θα εγερθώ, θα αναπνεύσω τα δικά μου κυβικά καθαρού αέρα και θα ζήσω, θα ζήσω όπως γουστάρω εγώ παλιολέρα, παλιολέρες...Με τους δικούς μου όρους. Κι ακόμα κι αν δεν τα καταφέρω, δεν θα' μαι εύκολος στόχος ούτε εύγευστος μεζές, εγώ θα' χω νικήσει!
Μέσα από το προσωπικό μου "κουκκούλι" αλλά όχι εσωστρεφής...

ανιχνευτής

* Mόρα = Η μόρα (ή βραχνάς) είναι κακόβουλη μορφή που κυκλοφορεί τη νύχτα και ταλαιπωρεί όσους κοιμούνται, καθώς τους επισκέπτεται στα όνειρά τους. Ως ον, ανήκει στον κύκλο των «διαβολικών δυνάμεων» που ενοχλούν τους ζωντανούς ή στρέφονται εναντίον τους.

από Βικιπαίδεια