Σελίδες

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

Στιγμές ευτυχίας!




Να μια αντιπροσωπευτική φωτογραφία από πρόσφατη ολιγοήμερη δυστυχώς εξόρμησή μου κάπου  όπου βρήκα το συνδυασμό που μου αρέσει: θάλασσα και βουνό στο ίδιο τοπίο να δημιουργούν μια ενότητα ιδανική για σωματική χαλάρωση και πηγή εκπόρευσης φυσιολογικών ρυθμών στη λειτουργία του μυαλού. Φωτογραφία που το σκοτεινό φόντο της αποκτάει μια ποιότητα εκστατικού διαλογισμού από το φεγγαρολουσμένο μονοπάτι στη θάλασσα, με το φεγγάρι να θυμίζει ενεργοποιημένη ανθρώπινη επίφυση ή "τρίτο μάτι" (αμ δεν είστε μόνο εσείς ανιχνευτή κι Ένοικε που την ψάχνετε!)

Και ύπαρξη σπηλίτσας που διέθετε και παράθυρο με θαλασσινή θέα φευγάτη σαν τις σκέψεις μου, όπου χωνόμουνα και την έπεφτα
με το σλίπιν μπαγκ για ύπνο όποτε βαριόμουνα να ανέβω στο δάσος στη στημένη εκεί σκηνή μου. Ελάχιστα πράγματα μαζί μου, τα απολύτως αναγκαία. Παρεάκι λίγων και καλών ατόμων που εγώ και ο κολλητός μου γνωρίσαμε εκεί και δέσαμε γρήγορα. Μουσική από τον παφλασμό του νερού με το κυματάκι να ξεθυμαίνει στην παραλία και από τα ζούδια της φύσης, που έκαναν αχρείαστο οποιοδήποτε τεχνητό μέσο αναπαραγωγής οποιασδήποτε μουσικής μαζί μας. Φωτιά που ανάβαμε το βραδάκι, με ξύλα που μαζεύαμε στο δάσος και με χίλια δυο πράγματα να κουβεντιάζουμε γύρω από αυτή, ακόμη και τα πιο παράξενα του κόσμου. Σχάρα για να εκμεταλλευόμαστε τη θράκα και να ψήνουμε κάνα ψάρι που έπιανε ο ερασιτέχνης ψαράς της παρέας, λαχανικά που αγοράζαμε από ένα μαγαζάκι σχετικά κοντά (μια κοπελιά στην παρέα έφτιαξε τα ωραιότερα μανιτάρια στη σχάρα που έφαγα ποτέ!) και κάνα λουκάνικο που μας έφερνε από το χωριό ο καλοφαγάς της παρέας. Θαλασσινό αλάτι να έχει γίνει ένα με το κορμί μας και μίνι ντουζάκι με μπουκάλια νερού επί το πλείστον. Ντουζιέρες σε αυτή την όμορφη και μη αξιοποιημένη ευτυχώς παραλία δεν υπήρχαν κι εγώ βαριόμουνα να πηγαίνω στην πιο κοντινή ταβέρνα και να δανείζομαι τη μάνικα ή σε κοντινό μαγαζί με ντουζιέρα διαθέσιμη για τους πελάτες του.
 Τέλος, υποσχέσεις με τα παιδιά για συνέχιση επαφών μετά το φευγιό μας από την καλοκαιρινή μας όαση, που ελπίζω να τηρηθούν.
Δεν βλέπω την ώρα να την ξανακάνω!

Και καλό είναι να μην ξεχνάμε παίδες:


Rohalas

(μας το'στειλε ο φίλος μας "rohalas")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου