Ωχ! έρχονται πάλι οι ημέρες της "αγάπης"!

 Γιορτινές μέρες που πλησιάζουν απειλητικά.

Για να θυμίσουν στους άρχοντες και τους χορτάτους ότι πρέπει να επιδείξουν ένα φιλάνθρωπο προσωπείο -στοιχειωδώς, στοιχειωδέστατα-  και να αραδιάσουν ένα χιλιοειπωμένο κάθε τέτοιες ημέρες ευχολόγιο, για να τηρούνται έστω κάποια, στοιχειωδέστατα επίσης, προσχήματα απέναντι στις στρατιές της αλληλοσπαρασσόμενης κι αυταπατώμενης φτωχολογιάς και της εξαθλίωσης.
Για να χλευάσουν, να φτύσουν κατάμουτρα -αν και το πρόσωπο είναι μονίμως σκυφτό- τον πένητα. Με συμμάχους ακαταμάχητους όλα τα αστραφτερά στολίδια και τα λαμπιόνια και τ'ακριβοθώρητα δώρα σε εντυπωσιακές βιτρίνες και τα "γιορτινά χωριά" σε πλατείες, τα γεμάτα τσουχτερές προκλήσεις για την τσέπη και τα θέλω των μικρών παιδιών, που δεν καταλαβαίνουν γιατί οι γονείς τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στο υπερκαταναλωτικό παζάρι των ημερών, οι οποίοι και τους σφίγγουν το χέρι για να απομακρυνθούν από τα σημεία της εκβιαστικής χαράς.

 Τι κι αν ο φοβερός σαδιστής Γιαχβέ, από το γεμάτο δίψα για αίμα και γενοκτονία βιβλικό τέρας με πωρωμένα όργανά του τον "εκλεκτό λαό" του, στη συνέχεια "γλύκανε" και αποφάσισε να στείλει το cοpy του εαυτού του για να σώσει τον κόσμο από το μίσος και τον αρρωστημένο φθόνο που ο ίδιος επέδειξε κι έσπειρε; Τι κι αν ο baby Jesus γεννήθηκε σχεδόν γυμνός και ταπεινός μέσα σε μια σπηλίτσα, με αστέρια να δείχνουν το δρόμο σε μάγους; Και φονιάδες να σφάζουν με εντολές του Ηρώδη τα αθώα μωρά που επέτρεψε ο ουράνιος πατέρας να θανατωθούν για να σωθεί ο γιόκας του και "να σώσει" με τη σειρά του τον γεμάτο αμαρτία και αμετροέπεια κόσμο; Όπως μας λέει, ανάμεσα σε άλλα, το χριστιανικό story, γεμάτο δανεικά και αγύριστα στοιχεία από προϋπάρχουσες παρόμοιες αφηγήσεις: αιγυπτιακές, μιθραϊκές, διονυσιακές και δεν συμμαζεύεται..

Να σωθεί αυτός ο κόσμος, να εξαγνιστεί και να αναβαπτισθεί στο όνομα του ελεήμονα "μεγάλου" αλλά όχι μεγαλοχέρη σε αυτή τη ζωή! όχι! στην επόμενη βεβαίως και μετά την επίδειξη επίγειας παθητικότητας και υποταγής. Να σωθεί από την αμαρτία της έρευνας και μη τυφλής πίστης, της αμφιβολίας για κάθε θέσφατο δόγμα και επίσημη ερμηνεία από τους από πάνω, από την βλασφημία της ισότητας των φύλων και της απόλαυσης κάθε πραγματικά ανεπανάληπτα μοναδικής στιγμής και πρόκλησης της ζωής, από το γέλιο ως αντίδοτο στην πενθολαγνεία και την γλοιώδη σοβαροφάνεια και πομπώδη μεγαλοσύνη. Να σωθεί οπωσδήποτε από την πορεία προς ανεξαρτησία του στοχασμού, από το θανάσιμο αμάρτημα της ανάπτυξης ελεύθερης σκέψης και περιφρόνησης κάθε είδους βασιλέων,  ουράνιων ή επίγειων ελέω ουράνιων και του επικαλούμενου από τους ίδιους δικαιώματος εξουσίας πάνω στα.."ποίμνια".
Αυτού του δικαιώματος που κόστισε πάμπολλα εκατομμύρια θυμάτων και εφιαλτικών ποταμών αίματος, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη:
 Από την Ευρώπη και τους παγανιστικούς λαούς της, τις "μάγισσες" και τους "αιρετικούς" ή απλώς διαφωνούντες και τολμώντες έστω και να παρεκλίνουν από το μισάνθρωπο δόγμα της "όποιος δεν είναι μαζί της είναι εναντίον της"-αγάπης. Φτάνοντας σαρωτικά μέχρι την ήπειρο των μαύρων "υπανθρώπων" κι ως το Βορρά και Νότο της Αμερικής των "απολίτιστων αγρίων".

 Αυτής της ύπουλης πανούκλας και του πρωτοφανούς αποδοχής χιλιομπαλωμένου και διάτρητου σε στοιχειώδη έρευνα, με συνοδεία ακόμα πιο στοιχειώδους λογικής, ψέματος -το ίδιο ισχύει και για την αδελφική στην ουσία θρησκεία του Ισλάμ-. Αυτού του θεόπνευστου "success story" που τώρα διαμαρτύρεται για την -όντως- βαρβαρότητα και τον κτηνώδη φανατισμό των αλλόθρησκων τρομοκρατών -παρόμοιο με το δικό της ιστορικά διαχρονικό σκοταδισμό και φονικότατο φανατισμό- που στοχοποιούν τυφλά και ματώνουν..ποιους; ποιους όμως;

Όχι τους άμεσα υπεύθυνους και τις οικογένειές τους: πολιτικάντηδες, τραπεζίτες και επιχειρηματίες που θησαυρίζουν με τις ευκαιρίες που ανοίγονται πάνω στην καταλήστευση και τα ερείπια, απάνθρωπους γραφειοκράτες, στρατηγούς και επιτελεία που δίνουν διαταγές για βομβαρδισμούς αμάχων, ιδιοκτήτες μέσων μαζικής ύπνωσης. Αλλά φονεύουν και ασχημονούν, με την ωμότητα των φονιάδων που υπηρετούν το θέλημα του θεού μέσω της "θεόπνευστης" ερμηνείας ιμάμηδων και μουλάδων, στοχεύοντας τον πάντοτε πιο εύκολο και βολικό στόχο: τον άμαχο πληθυσμό και τους "τελευταίους τροχούς της άμαξας", τους διαχρονικά αναλώσιμους. Προς μεγάλη χαρά των αφεντικών της υλικής σκλαβιάς και του μεταφυσικού παραμυθιάσματος, που τους προσφέρεται μια "θεϊκή ευκαιρία" -ούτε...συνεννοημένοι να'τανε με τους αιμοσταγείς τρομοκράτες!- να σφίξουν και άλλο τα λουριά του ελέγχου μέσω του ακατανίκητου υπνωτικού που λέγεται ΦΟΒΟΣ. Ανθρώπων, θεών, υποθετικών δαιμόνων και κάθε λογής επίγειων ή ουράνιων συνεπειών.

Η "γέννηση" του κατασκευασμένου θεού φέρνει ελπίδα σωτηρίας του χειραγωγήσιμου και μονίμως αλυσοδεμένου ανθρώπου; Ναι. Μόνο σε ταινία σαν αυτές που παίζονται παραδοσιακά στις οθόνες κάθε τέτοιες μέρες. Τις μέρες αυτές που περιμένουν με αγωνία οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα μαγαζάκια με είδη δώρων, τα λουλουδάδικα, τα παιχνιδάδικα, τα ξενυχτάδικα και οι κάβες ποτών μήπως και ρεφάρουν κάπως τη χασούρα των εποχών. Της ανθρώπινης απληστίας, καταστροφικής βουλιμίας για κέρδη, αλληλοεξαπάτησης και αυταπάτης.

Αυτός ο κόσμος δεν σώθηκε ποτέ. Aπό όλους αυτούς που θέλουν να τον "σώσουν". Από τη στιγμή που όλοι οι μεσσίες και οι σωτήρες βρίσκονταν, άλλοι πιο φανερά κι άλλοι πολύ συγκαλυμμένα και χυδαία, στη δούλεψη των εκμεταλλευτών και των ιερατείων τους. Οι οποίοι όλοι τους χρειάζονται τη θεϊκή νομιμοποίηση για τη διαιώνιση της υλικής και διανοητικής φύσης εξουσίας τους, της προκαλούμενης από αυτούς κοινωνικής αταξίας και αποκτήνωσης και βεβαίως της εθελοδουλίας, υποταγής και έλλειψης ψυχής που τη συνοδεύει. Όταν ο άνθρωπος συμβιβάζεται νοσηρά και παθητικά με την αθλιότητα των επίγειων συνθηκών αναμένοντας την ανταμοιβή των ουράνιων. Και πού και πού ή ενίοτε ας γκρινιάζει ή ας ξεσηκώνεται, αλλά πάντα ελέγξιμος στην ορμή και στην τιθάσευση της ενέργειάς του και πάντα καπελωμένος. Από θεούς, διαβόλους και ανθρώπινους εκπροσώπους με συχνότατα έντονα σωτηριολογικού περιεχομένου λόγο και υφάκι.

Για εμάς και αυτές οι ημέρες, με την επερχόμενη αλλαγή του χρόνου, μόνο ένα πράγμα μπορούν να φέρουν, τόσο εδώ όσο και αλλού, παντού: Ακόμη περισσότερο ψέμα κι εκμετάλλευση.
 Όσο ο άνθρωπος περπατάει σκυφτός, καθίσταται υπάκουος ή "θεοφοβούμενος", γίνεται φανατισμένος και μισητός εχθρός διαφορετικών ή και αντίπαλων αντιλήψεων και κοσμο-θεωριών. Ακόμη κι εξαρτημένος από οποιαδήποτε σέκτα με θρησκευτικής φύσης νοοτροπία, απαιτήσεις κι εμμονές, κι ας διαρρηγνύει τα ιμάτια και καταστατικά της ότι έχει προοδευτικές ή συντροφικές προς  τη βάση της πυραμίδας διαθέσεις και απελευθερωτικές βλέψεις..
 

Ο Ένοικος...


Κι επειδή μας αρέσει να γινόμαστε κουραστικοί:
Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:

" Αλλά για πείτε μου... Ο Άγιος Βασίλης θα φέρει δώρα σε όλα τα παιδιά;
Οπως καθε χρόνο (κάνοντας το νοητό απολογισμό του) και βάση των νέων οικονομικών συνθηκών , κάποια παιδιά θα πάρουν λιγότερα δώρα και κάποια καθόλου , με τα τελευταία να αυξάνονται γεωμετρικά παγκοσμίως.

Και αν αυτές είναι οι μέρες της αγάπης και κάποιοι σπεύσουν να μαζέψουν χρήματα και ρούχα και φαγητό, δε μπορώ να μην αναρωτηθώ:
Οι υπόλοιπες μέρες του χρόνου είναι του μίσους;
Κάθε χρόνο διοργανώνονται μαραθώνιοι , τηλεμαραθώνιοι, ραδιοφωνομαραθώνιοι κτλ,ζητώντας για άλλη μια φορά ( και εκμεταλλευόμενοι την ευαισθησία πολλών ανθρώπων) να δώσει ο καθένας απο το υστέρημα του «για να κάνουν Χριστούγεννα κι αυτοί». Αυτή η αφελής νοοτροπία και ταυτόχρονα ευτελής φιλανθρωπία , δεν αποτελεί αξιοπρεπή αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών των ανθρώπων, υποκαθιστά ίσως βραχυχρόνια τις ανάγκες τους, χωρίς όμως να τους στηρίζει πραγματικά και μακροχόνια.

Η λογική αυτη βασίζεται και στη ηδονή του ελεήμονα , δίνοντάς του το κύρος και την ιδέα οτι (ακόμα) βρίσκεται σε αυτή την πλεονεκτική θέση και μπορεί να ελεεί.
Η αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια , η υποστήριξη και αυτοοργάνωση , είναι οτι ακριβώς χρειαζόμαστε, σε μία εποχή που βαλλόμαστε όλοι και κάποιοι περισσότερο. 

Κι επειδή τα Χριστούγεννα έρχονται και παρέρχονται , αυτό που θα διατηρηθεί διαχρονικά είναι το πνεύμα.Όχι των Χριστουγέννων.."

της νάμα

  Ο Άγιος Βασίλης, ο υπάλληλος:

 «Τα Χριστούγεννα του ’30, ο Άι Βασίλης προσελήφθη από την Coca-Cola. Μέχρι τότε δεν φορούσε στολή, και γενικά προτιμούσε τα μπλε ή κόκκινα ρούχα. Ο σχεδιαστής της Coca-Cola τον έντυσε με τα χρώματα της εταιρίας, κόκκινο με λευκές ρίγες, και του έδωσε τα χαρακτηριστικά που σήμερα όλοι γνωρίζουμε. Ο φίλος των παιδιών έχει λευκή γενειάδα, γελάει συνέχεια, ταξιδεύει με το έλκηθρο και είναι τόσο ευτραφής που δεν ξέρουμε πως καταφέρνει να χωθεί στις καμινάδες του κόσμου φορτωμένος με δώρα και μια κόκα κόλα σε κάθε χέρι.Ούτε ξέρουμε τι σχέση έχει με τον Χριστό» Eduardo Galeano
Αλλά ξέρουμε σίγουρα ποια είναι η σχέση του με τον καπιταλισμό, να συμπληρώσουμε εμείς…

"Ο χριστιανισμός ισχυρίστηκε, και ισχυρίζεται ακόμη, πως μοναδικό του κίνητρο ήταν η Σωτηρία. Σύμφωνοι. Αλλά τίνος; Μα της συσσώρευσης του Πλούτου και της Εξουσίας" - ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, "Αντιγνώση"