Eνάντια στην "επιπεδούπολη"...: Iστορίες του δρόμου...

Oι δρόμοι έχουν σοφία, βρίθουν συχνά από συμβολισμό και επικυρηγμένα (από τους κλειδοκράτορες των κελιών-πόλεων) μηνύματα τοποθετημένα μπροστά στα μάτια όλων! Έχουν, μερικές φορές, αυτό το διαπεραστικό βλέμμα του ασυμβίβαστου εκκεντρικού καλλιτέχνη, που εισχωρεί βαθιά μέσα σου και σε τραντάζει ή απλά σε ξυπνάει, έστω και για λίγο ως αρχή, από το λήθαργο. Όταν δεν προχωράς ως συνήθως σκυφτός και βιαστικός (για να προλάβεις τι; τους ρυθμούς της δουλειάς που είναι δουλεία; της ζωής που υποβιβάστηκε σε αγχωτική επιβίωση; της περιπέτειας που χάθηκε μέσα σε ουρές αναμονής και καθημερινές μονότονες διαδρομές; τι;)... Kαι αποφασίζεις να σταθείς λιγάκι και να τους κοιτάξεις κι εσύ. Μπορεί να θυμηθείς κάτι που ήξερες πάντα αλλά σε βόλευε (εσένα ή κάποιους άλλους που λυμαίνονται το κεφάλι και χειραγωγούν τα συναισθήματά σου) να το καταχωνιάσεις στα αζήτητα του μυαλού και στο πίσω μέρος της καρδιάς, μπορεί και να σου διηγηθούν ιστορίες που δεν θέλει σχεδόν κανείς να ακούσει γιατί δεν μπορεί να βαστάξει το βάρος της ουσίας τους. Όμως είναι εκεί, είτε λέγονται γκράφφιτι είτε απλά συνθήματα με ή χωρίς ρίμα, και περιμένουν να αναπτύξουν μία έστω σύντομη αλλά ουσιώδη διαλεκτική σχέση μαζί σου.

ανιχνευτής

" Industrial Revolution" (Βιομηχανική επανάσταση)

Παρίσι, στη Μονμάρτη

"ράγισε (σπάσε) την καρδιά σου για να βρεις τη ράχη σου" (εννοεί προφανώς να ισιώσει η κυρτωμένη κορμοστασιά)

Παρίσι, Les Marrais

" A little Indian brave who before he was ten

Played war games in the woods with his Indian friends,
And he built a dream that when he grew up,
He would be a fearless warrior Indian Chief "
Παρίσι