Η παγίδα των "νόμων"...

"όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νους μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει..."

"...για όλα αυτά που κανένας δικαστής και δεσμοφύλακας, κανένας σαδιστής εκδικητικός θεός, καμία απειλή και έκρηξη ανοησίας που εμπεριέχει κάθε κακότητα, κανένα πλυντήριο εγκεφάλων, καμία ψυχιατρική πτέρυγα, κανένας κοινωνικός περίγυρος, ούτε καν οι ίδιοι οι ανθρώποι που σε φέρανε στον κόσμο...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΟΥΝ!
Ακόμη κι αν σε σβήσουν απ'τους χάρτες τους...

Ξέρω πως ξέρεις τι θέλω να σου πω."

 ανιχνευτής  

"Για να ζεις έξω από το νόμο πρέπει να είσαι τίμιος" ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ

"Υποστηρίζεται ότι οι νόμοι είναι για την προστασία των ανθρώπων. Είναι όμως ατυχές το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των ζωών που κατατροπώνονται ετησίως, ως αποτέλεσμα των νόμων: νόμων ξεπερασμένων, νόμων που βρίσκουν το δρόμο τους στα βιβλία (του νόμου ή νομοθέτη) ως αποτέλεσμα άγνοιας, υστερία ή παραγωγή πολιτικού σανού, νόμων ενάντιων στη ζωή, νόμων προκατειλημμένων, νόμων που προσποιούνται ότι η πραγματικότητα είναι σταθερή και η φύση είναι προσδιορίσιμη, νόμων που αρνούνται το δικαίωμα στους ανθρώπους να αρνηθούν την...προστασία. Μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να κρατήσει μια ντουζίνα από βαρετούς κοινωνιολόγους μακριά από "σκανταλιές" για μήνες"
ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ, "Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν" 

" Ο Ηράκλειτος, έλεγε ότι "οι νόμοι πρέπει να προστατεύονται από τον λαό, όπως τα τείχη της πόλης του". Ωστόσο (όπως συμβαίνει ειδικά με τις διατυπώσεις του Ηράκλειτου) αυτή του η ρήση δεν μπορεί να είναι τόσο απλή όσο δείχνει, ή όσο θέλουν να νομίζουμε οι πολιτικάντηδες που κατά καιρούς την επικαλούνται. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο Ηράκλειτος θα περιφρονούσε μέχρι φτυσίματος αυτούς τους υποκριτάκους της ηθικολογικής αρλουμπολογίας, όπως άλλωστε έκανε και στην εποχή του
......
Η λέξη “νόμος” προέρχεται από τη λέξη “νομή”, εν προκειμένω την ισότιμη νομή εξουσίας και δύναμης σε μια κοινωνία. “Νόμοι” που δεν νέμουν ισομερώς την δύναμη και την εξουσία, δηλαδή δεν καταργούν την ιεραρχία, δεν είναι νόμοι, αλλά απλώς δίκαιο του ισχυρότερου σε μια “κοινωνία” / ζούγκλα.*
......
Αν αυτοί μεταξύ των οποίων πρόκειται να διανεμηθεί η δύναμη και η εξουσία δεν μοιράζονται καταρχήν τη δυνατότητα και την ευθύνη δημιουργίας των νόμων τους (με απλά λόγια: δεν δημιουργούν οι ίδιοι από κοινού τους νόμους τους, αλλά κάποιοι άλλοι), τότε οι "νόμοι" αυτοί δεν είναι νόμοι, αλλά απλώς διαταγές κάποιων προς κάποιους άλλους. Κατά την αυθεντική αρχαιοελληνική άποψη ο νόμος πρέπει να είναι συλλογική δημιουργία -και ευθύνη- μεταξύ όλων των κοινωνικώς ενδιαφερομένων, αλλιώς, εάν "δίνεται" από κάποιους αποφασίζοντες προς κάποιους εκτελεστές (αυτή είναι η έννοια της ετερονομίας), δεν είναι "νομή" αλλά διαιώνιση της ιεραρχίας και της κυριαρχίας. Γι' αυτό στους έλληνες της κλασικής περιόδου οι νόμοι ήσαν αποτέλεσμα λαϊκών συνελεύσεων και αποφάσεων που λαμβάνονταν απευθείας, δηλαδή χωρίς την παρεμβολή μεσαζόντων, “αντιπροσώπων”, “κυβέρνησης” κλπ.. Αυτή είναι η έννοια της αυτονομίας. "
 ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ γνωστός και ως Θοδωρής Λαμπρόπουλος) - ΠΕΡΙ "ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ"

 * σχόλιο δικό μας: βλέπε, για παράδειγμα, τις "αστικές δημοκρατίες"...

Kαι φυσικά: Johnny Cash στο «San Quentin» (καμιά φυλακή δεν μπορεί να κρατήσει στ’ αλήθεια φυλακισμένο το πνεύμα μας)

  «γκρεμίστε κάθε φυλακή»