Ίσως γιατί ο σχοινοβάτης γνωρίζει πολύ καλά ότι η πιο σίγουρη, η πιο οικεία, η πιο έντιμη, η πιο στέρεη ασφάλεια είναι η ανασφάλεια. Που για όσους (τους συντριπτικά περισσότερους δηλαδή) δεν εννοούν να το ψηλαφίσουν αυτό και να συμφιλιωθούν με τη δυναμική και τις αλήθειες του, χτίζονται πολλών ειδών μικρές και μεγάλες φυλακές..."ασφαλείας". Πόσο φοβερή μπορεί να είναι μια τέτοια διαπίστωση; Πόσο κοντά σε φέρνει στην τρέλα, στο θάνατο, στην άνιση επίδειξη σθένους απέναντι σε όλες τις δικλείδες ασφαλείας και τις φοβίες και τις (αυτ)απάτες και τη μαυρίλα και τις απειλητικές σκιές του κόσμου; Στην ίδια την απελευθέρωση από τον ίδιο τον ξεπουλημένο και σερνάμενο στο χώμα της βολής ή της σκλαβιάς ή της βολής της σκλαβιάς εαυτό...
Πόσο τρομαχτική μπορεί να είναι μια μοναξιά που η διαρκής περιφρόνησή της χύνεται σαν δηλητήριο που φαρμακώνει και την ίδια; Ειδικά αυτή που δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί καθόλου πια να ψάχνει, να ανακαλύπτει τα χνάρια των ομοίων της;
Αλλά και πόσο γενναία και θαρρετή αστράφτει, όταν την "αρρώστια της" δεν την κρατάει κρυφή από τα "υγιή μάτια". Και πόσο μεταμορφωτική, ακόμη και για την ίδια και φυσικά για όσους εισπράττουν τις δονήσεις της και τα ωστικά κύματα των ιδεών της που τις μεταφραζει σε πράξεις και συχνά σε...αίμα!
ανιχνευτής
“O Ρέντσο Νοβατόρε δολοφονήθηκε. Έπεσε μαχόμενος, γιατί εκείνος φιλοσοφούσε και μαχόταν συγχρόνως. Ήταν εδώ και καιρό καταδιωκόμενος. Βρισκόταν σε μια κατάσταση διαρκούς εξέγερσης. Στο θάνατο απάντησε με θάνατο. Πέθανε όπως ακριβώς έζησε, σαν αναρχικός που το στοχασμό του -βαθύς και αριστοκρατικός στοχασμός- τον συμπλήρωνε με την επαναστατική δράση…”
Από μία επιστολή στην εφημερίδα Espresso "
Το πλήρες άρθρο "Στη μνήμη του Renzo Novatore…" ΕΔΩ
ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΩΝ
Ο Renzo Novatore παρουσιάζει μερικά γνωμικά του
ΘΕΟΣ: Το πλάσιμο μιας άρρωστης φαντασίας. Κάτοικος ξεμωραμένου και αδύναμου μυαλού. Σύντροφος και παρηγορητής ταγγών πνευμάτων γεννημένων στη δουλεία. Ένα χάπι για δυσκοίλια μυαλά. Μαρξισμός για την εξασθενημένη καρδιά.
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: Μια αφηρημένη λέξη με αρνητική χροιά, μεγάλη σε δύναμη, κοντή σε αλήθεια. Μια αισχρή μάσκα ζωγραφισμένη πάνω στο μοχθηρό πρόσωπο πονηρού αγροίκου προκειμένου να κυριαρχεί το τσούρμο των υπερευαίσθητων βλαμμένων και ηλίθιων.
ΧΩΡΑ: Ποινική δουλεία για τους ημι-ευφυείς, ένα βουστάσιο ηλιθιότητας. Μια Κίρκη που μετατρέπει τους θαυμαστές οπαδούς της σε σκύλους και γουρούνια.Πόρνη για το αφεντικό, νταβάς στον ξένο. Παιδοφάγος, συκοφάντης των γονέων και χλευαστής των ηρώων.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Η άρνηση του έρωτα, της ζωής και της ελευθερίας.
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Πειθαρχία, πειθαρχία· υποταγή, υποταγή· σκλαβιά και άγνοια, κυοφορούσα την εξουσία. Ένα μπουρζουάδικο σώμα γκροτέσκας πάχυνσης από ένα ακαλαίσθητο χριστιανικό πλάσμα. Μια πανσπερμία φετιχισμού, σεχταρισμού και δειλίας.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ, ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ: Εκκλησίες για τους αδύναμους. Ενεχυροδανειστήρια για τους τσιγκούνηδες και ανίσχυρους. Πολλοί γίνονται μέλη για να ζουν παρασιτικά στις πλάτες των καθυστερημένων κατόχων κάρτας μέλους συναδέλφων τους. Μερικοί γίνονται μέλη για να γίνουν κατάσκοποι. Άλλοι, οι πιο ειλικρινείς, γίνονται μέλη για να καταλήξουν στη φυλακή απ’ όπου μπορούν να παρατηρούν την ποταπή ευψυχία όλων των υπολοίπων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Ο μακάβριος βωμός που χρησιμοποιείται από ικανούς κωμικούς κάθε είδους για να επιδείξουν το ιερατικό τους ταλέντο του να απαγγέλουν στις μάζες. Οι δικαιούχοι δεν καταβάλλουν τίποτα λιγότερο από 100% ταπείνωση.
ΦΙΛΙΑ: Τυχεροί είναι εκείνοι που έχουν πιει απ’ το δισκοπότηρο της δίχως να έχουν πληγώσει ή δηλητηριάστει τις ψυχές τους. Αν υπάρχει κανείς τέτοιος, τους προτρέπω να μου στείλουν τη φωτογραφία τους. Είμαι σίγουρος ότι θα αντικρίσω την όψη ενός ηλίθιου.
ΑΓΑΠΗ: Εξαπάτηση της σάρκας και καταστροφή του πνεύματος. Ασθένεια της ψυχής, ατροφία του εγκεφάλου, εξασθένιση της καρδιάς, διαφθορά των αισθήσεων, ποιητικά ψέματα απ’ τα οποία κανείς γίνεται τύφλα στο μεθύσι δύο ή τρεις φορές τη μέρα ώστε να καταναλώσει αυτήν την πολύτιμη αλλά ηλίθια ζωή πιο σύντομα. Και όμως εγώ θα προτιμούσα να πεθάνω από αγάπη.Είναι ο μόνος απατεώνας, μετά τον Ιούδα, που μπορεί να σκοτώσει μ’ ένα φιλί.
ΑΝΤΡΑΣ: Μια βρομερή πάστα δουλείας, τυραννίας, φετιχισμού, φόβου, ματαιοδοξίας -και άγνοιας. Η μεγαλύτερη ύβρις που μπορεί κανείς να διαπράξει απέναντι σ’ ένα γαιδούρι είναι να το αποκαλέσει άντρα.
ΓΥΝΑΙΚΑ: Το πιο βάναυσο απ’ τα υποδουλωμένα θηρία. Το μεγαλύτερο θύμα που σέρνεται πάνω στη γη. Και, μετά τον άντρα, η πιο υπεύθυνη για τα προβλήματά της. Θα ήμουν περίεργος να μάθω τι περνάει απ’ το μυαλό της καθώς τη φιλάω.
Μετάφραση: Αιχμή
To διαβάσαμε στο ΔΉΘΕΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου