Σελίδες

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Μέσα σ'έναν εξελισσόμενο, παρατεινόμενο χειμώνα, πες τη ΡΗΞΗ με ένα ουρλιαχτό! Για αρχή...



" Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;
Οταν άρχισε να υποχωρεί κάπως το επικοινωνιακό μπαράζ που επιχείρησε να παρουσιάσει την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη μεταξύ κυβέρνησης και Eurogroup (και την «λίστα μεταρρυθμίσεων» που τη συμπληρώνει) ως περίπου νίκη, το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της είναι ότι «αγόρασε χρόνο»."
H συνέχεια αυτού του εύστοχα αναλυτικού άρθρου του thepressproject, που καυτηριάζει ψευδαισθήσεις (εσκεμμένες και μη) και επιπόλαια, παχιά λόγια, ΕΔΩ

Οι "εταίροι" λοιπόν απαίτησαν από την κυβέρνηση (αυτήν που προεκλογικά εκτόξευε αντιμνημονιακούς μύδρους και μετεκλογικά προχώρησε σε προγραμματικές εξαγγελίες κατά της αιμοσταγούς λιτότητας και της σαδιστικής διάλυσης του κοινωνικού ιστού), να αφήσει στην άκρη τα μισόλογα περί "δημιουργικής ασάφειας" (πόσο αυτός ο "όρος" απέχει από τη..."μη δημιουργική δημιουργία;"). Και να παρουσιάσει "λειτουργικές" μεταρρυθμίσεις (sic), ώστε η "απείθαρχη χώρα" να παραμείνει μέσα στη στοργική μέγγενη του "ισχυρού ευρώ", που εποπτεύεται από συγκεκριμένα κέντρα κτηνώδους εξουσίας (των κρυφών ατζέντων με τα ολοφάνερα εκτρώματα) και με συγκεκριμένες βαμπιρο-"αγορές".

Ξαφνικα μου έρχονται στο μυαλό κάποιοι στίχοι από ένα υποβλητικά πεσιμιστικό τραγούδι των Διάφανων Κρίνων:
"δεν θα συγκρίνω φως με το σκοτάδι
ούτε λευκό αμνό με λύκο μαύρο"
Μπλε Χειμώνας

Δεν γουστάρουμε σκοτάδι σε δήθεν ημι-φωτεινά περιτυλίγματα!
Δεν επιθυμούμε η ζωή η δικιά μας, των συνανθρώπων μας και των αθώων υπάρξεων που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα στο...σκοτάδι, να μετατραπεί σε έναν ατέλειωτο βαρύ χειμώνα. Όπου η κατήφεια εναλάσσεται με τη θλίψη και η απελπισία με τον αργό διανοητικό και πρόωρο φυσικό θάνατο!
Δεν μας ευχαριστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους να καταντούν αγελαίοι αμνοί-Η διαχρονική πτώση του μαζάνθρωπου...και κολλώντας σε αυτό τον αντιεξελικτικό βούρκο να γίνονται βούτυρο στο ψωμί των βοσκόπουλων, τσοπανόσκυλων, ύπουλων λύκων κι αρχιτσελιγκάδων!
Δεν γουστάρουμε τους λύκους που κατασπαράσσουν τους μακάριους αμνούς.
Απεχθανόμαστε και τους λύκους που την πέφτουν σε άλλους λύκους για να τους πάρουν τις μπουκιές από το στόμα.

Κι όσο νιώθουμε να μας λιγοστεύει ο αέρας και να πιεζόμαστε ασφυχτικά από τους λύκους που γρυλίζουν απειλητικά να παραμείνουμε ήσυχα και πειθήνια μέσα στα μαντριά των βοσκών-συνεταίρων τους, ό,τι κι αν μας συμβεί και από τους ακριβοθώρητους "ποιμένες"-φεουδάρχες και τα τεχνάσματά τους, που χρησιμοποιούν το ίδιο αμνούς και λύκους...τότε...
ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ! Μην γίνουμε στο τέλος άλλου είδους λύκοι εμείς, απερίφραχτοι και αμαρκάριστοι!

Δεν μπορώ εδώ να μην ανασύρω, για άλλη μια φορά, κάποιες παραινέσεις
του Ένοικου:

Το ουρλιαχτό της ρήξης*
*κι όχι έτσι που ως τώρα φαίνεται να την εννοούν οι νέοι εκλεγμένοι διαχειριστές της ανθρωποβόρας κρίσης

" Aν σε νουθετούν με δάχτυλα υψωμένα και σου γρυλίζουν με προβλέψεις μελλούμενων δεινών εφόσον δε συμμορφωθείς. Αν σου υποδεικνύουν συνεχώς μονοδρομημένες οδούς. Αν σου εκθειάζουν όλα τα σκυλάκια του καναπέ, για το πόσο καλούλια και "στρωμένα" είναι...

Να τους πεις πως αν πάρεις τα εξημερωμένα κατοικίδιά τους και τ'αφήσεις σε μια άγρια ερημιά, τότε δεν θ'αργήσουν αυτά να ξαναγίνουν λύκοι!

Κι αν αυτοί κουνάνε με νόημα το κεφάλι, χαμογελώντας περιπαιχτικά, εσύ..

ξαφνικά ούρλιαξε! Άφησε να δραπετεύσει από μέσα σου μια πανάρχαια, άγρια, αξημέρωτη κραυγή που θα κάνει τα πλέγματα και τους φύλακες αναμεσα στους κόσμους να ριγήσουν! Και το Φόβο που φυλάει τα έρμα να σκιαχτεί, διαισθανόμενος πια ότι αν χρειαστεί δε θα περιοριστείς μόνο στο ουρλιαχτό:

Αουουουουουουουουου!
Γκρρρρ! "

O Ένοικος...

Το αντιλαμβάνεστε αυτό όλου του κόσμου οι πονηρούληδες, δεξιούληδες κι "αριστερούληδες", μπούληδες και ρούληδες, τελάληδες και επαγγελματίες της διανόησης, λυκόπουλα και βοσκόπουλα, αρχόντοι και θησαυροφύλακες; Αστειότατοι παλιάτσοι και μικρότατοι νάνοι που (ειδικά οι τελευταίοι με τα γενικά προστάγματα) θαρρείτε ότι είστε γίγαντες, οι οποίοι μπορούν να εμπαίζουν, εξαπατούν, εξαγοράζουν, εκπορνεύουν και να ξεζουμίζουν τους πάντες για πάντα;
Τι θα κάνατε αν μια αποφράδα ημέρα, τα "αμνοερίφιά σας" αποφάσιζαν να παύσουν να σας προσφέρουν αφειδώς το μυαλό, το "μαλλί" και το κρέας τους και κινούνταν μαζικά ("λέμε τώρα..!") να γκρεμίσουν τους μαντρότοιχους; Θα τους γενοκτονούσατε όλους, όπως τόσο καλά έχετε ως τώρα αποδείξει ότι σας αρέσει να πράττετε; Για το καλό βεβαίως της "ελευθερίας" και "νομιμότητάς"..(σας)!



ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου