Σελίδες

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Οι συνδικαλιστές και το χαλί της ήττας...

Καθώς κυβερνητικοί αξιωματούχοι εκφράζουν ικανοποίηση  σχετικά με την κάλυψη της τελετής έναρξης της ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ από τη "Δημόσια Τηλεόραση" κι ενώ το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει ακόμα καταβάλλει στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ τα οφειλόμενα ποσά για το 2013, ας δούμε ένα κάπως παλιό αλλά πάντα επίκαιρο άρθρο και με χρήσιμα συμπεράσματα για όλους και όλα.


ΕΡΤ: ΟΙ συνδικαλιστές στρώνουν το «χαλί» της ήττας…
(σχόλιο δικό μας: ένα χαλί που αρέσκονται να στρώνουν όχι μόνο βέβαια οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ...)

Επισημαίναμε σε προηγούμενα κείμενά μας τρία κομβικά σημεία της διαλεκτικής των Κινημάτων:

α). «Είναι ιστορικός νόμος: Κάθε αγωνιστική κινητοποίηση αν δεν κλιμακώνεται και δεν οργανώνεται σε ανώτερα επίπεδα αγώνα και μένει αδρανής και στάσιμη, εκφυλίζεται, λόγω έλλειψης προοπτικών, στόχων, οργανωτικής συγκρότησης και δικτύωσης».

β). «Είναι επίσης ιστορικός νόμος: Αν μια αγωνιστική κινητοποίηση γίνεται αντικείμενο εκλογικής εμπορίας και δεν υψώνεται σε ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ πολιτικού αγώνα και οργάνωσης (αυτό-οργάνωσης) πάλι εκφυλίζεται, γιατί δεν μετεξελίσσεται εσωτερικά, χάνει την εσωτερική της δυναμική, μένοντας αδρανής και περιμένοντας τις εκλογικές προοπτικές της χειραγώγησής της: Τις εκλογικές προοπτικές εξαπάτησής της…».

γ). Το «ιστορικό ατύχημα» είναι ότι η ΕΡΤ, έγινε, σήμερα, ο κόμβος πανεθνικών, παλλαϊκών και εκρηκτικών δονήσεων, ανυψώθηκε σε ένα γεγονός γιγάντιου κοινωνικού βεληνεκούς, δίχως να διαθέτει ούτε ισχνά αγωνιστικά πόδια.

Τα κείμενα βρίσκονται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7556

Θα υπογραμμίσουμε ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα: ΠΟΤΕ, ιδιαίτερα σήμερα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίας δεν μπορεί να θρυμματίσουν το κάδρο της καθεστωτικής νομιμότητας και να ηγηθούν Λαϊκών Κινημάτων.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες βάζουν φρένο σε κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία που απειλεί να τις υπερφαλαγγίσει και «συρρικνώνουν» κάθε αγώνα στα στενά πλαίσια της συνδικαλιστικής τους οπτικής και ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ με τους εργοδότες και το κράτος.

Η ΕΡΤ αφού έγινε ένας αγωνιστικός κόμβος πανελλαδικός, μια ατομική προσφορά σε μια αγωνιστική ομαδική ζήτηση (τους λόγους τους έχουμε αναλύσει διεξοδικότατα), δεν κατέστη δυνατόν να υπερφαλαγγιστούν οι εργατοπατέρες της ΠΟΣΠΕΡΤ.

Αν είναι δυνατόν να ηγηθούν ενός τέτοιου αγώνα πανελλαδικής εμβέλειας οι συνδικαλιστές της ΠΟΣΠΕΡΤ ή οι υπάλληλοι των «νταβατζήδων»: οι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ.

ΟΛΟΙ αυτοί (φυσικά τη βασική υπεύθυνη φέρουν τα λεγόμενα «αριστερά» κόμματα), δεν είναι σε θέση να καταλάβουν ότι ο λαός αντέδρασε μαζικά και «κύκλωσε» την ΕΡΤ, ΟΧΙ για να υπερασπιστεί το κανάλι της κυβερνητικής προπαγάνδας, ούτε τους δημοσιογράφους-γρανάζια αυτής της προπαγάνδας, αλλά τον «εθνικό» χαρακτήρα της ΕΡΤ και κυρίως «κύκλωσε» με εκρηκτικές αγωνιστικές διαθέσεις το ραδιομέγαρο, για να εκδηλώσει την ΟΡΓΗ του εναντίον της δωσίλογης κυβέρνησης για ΟΛΑ τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που έχει επιτελέσει…


Η ΕΡΤ αποτέλεσε τον καταλύτη της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, τον καταλύτη και τον ιμάντα της λαϊκής κίνησης.

Οι απαιτήσεις ενός τέτοιου αγώνα ήταν η δημιουργία Επιτροπών ΑΓΩΝΑ, έξω από τα «δόκανα» των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών και των μισητών δημοσιογράφων.

Επιτροπές Αγώνα που θα έβγαιναν μέσα από Λαϊκές Συνελεύσεις στο ΔΡΟΜΟ, που θα εξέφραζαν και θα οργάνωναν τη λαϊκή ΟΡΓΗ και θα προχωρούσαν σε κλιμάκωση του Αγώνα.



Αυτή η ΕΞΟΥΣΙΑ του δρόμου θα έπρεπε να είναι και η νέα ΕΞΟΥΣΙΑ της ΕΡΤ, μια ΕΞΟΥΣΙΑ που θα καλούσε τον ελληνικό λαό σε μια ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΕΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ…

Φυσικά είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι χωρίς πραγματική Αριστερά, χωρίς επαναστατική ηγεσία μπορεί να υπάρξουν και να προωθηθούν τα ζητήματα της πολιτικής ανάπτυξης και αυτό-οργάνωσης της λαϊκής οργής.

Αυτό που απλώς θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι οι συνδικαλιστές και οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ «στοκάρανε» κάθε πόρο που θα μπορούσε να γεννήσει, έστω εμβρυακά, επαναστατικές πρωτοβουλίες και λειτουργίες.

Εντοιχίσανε τον αγώνα στα στενά όρια των δικών τους συμφερόντων, της συντεχνίας τους, δηλαδή στο πεδίο εκείνο που είναι ΜΙΣΗΤΟ στον ελληνικό λαό.

Δουλεύουν και αυτοί, με τον τρόπο τους, πυροσβεστικά, διοργανώνοντας απλές φιέστες εντυπωσιασμού και πασαρέλες εκλογικής εμπορίας, ΜΗ προωθώντας και κλιμακώνοντας ΟΥΤΕ ένα βήμα τη μαζική και αγωνιστική αυτή λαϊκή ΚΙΝΗΣΗ.

Οι λεονταρισμοί του τύπου «μολών λαβέ» είναι τα γνωστά τρικ κάθε συνδικαλιστή έμπορα. Όταν ο λαός θα κουραστεί με αυτές τις φιέστες ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ θα πάψει να είναι ο μαζικός «θώρακας» και τότε εύκολα ο Σαμαράς θα υποτάξει τους «γενναίους της υποταγής»…

ΟΤΑΝ αυτοί οι «γενναίοι της υποταγής» (συνδικαλιστές και δημοσιογράφοι) τρέμουν να μην «καπελωθούν» και χάσουν τον έλεγχο από τον οργισμένο λαό τότε η τύχη της ΕΡΤ είναι προδιαγραμμένη.

Ένα εκρηκτικό λαϊκό κίνημα όταν προωθούνται μορφές αυτό-οργάνωσής του δεν «καπελώνεται». Αλλά και τα «καπελώματα» είναι αναγκαίο (και αναπότρεπτο) στοιχείο ανάπτυξης και οργάνωσης του κινήματος, στοιχείο εσωτερικής διαπάλης και διαλόγου.

Δίχως σύγκρουση και διαπάλη Ιδεών, δίχως δημοκρατικό διάλογο, ΚΑΝΕΝΑ επαναστατικό κίνημα δεν αναπτύσσεται και ΚΑΝΕΝΑΣ αγώνας δεν προωθείται…

Διαβάσαμε ότι η ΠΟΣΠΕΡΤ απαγόρευσε πανό αλληλεγγύης σε απεργό πείνας.
ΕΔΩ:
http://mao.gr/katevasmapano/

Αυτό αν αληθεύει, είναι στοιχείο αποκαλυπτικό και αποδεικτικό των όσων επισημάναμε…


Το διαβάσαμε στο ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου