Εντυπώσεις πολιτικών "τριγμών"...

του ανιχνευτή


Όσον αφορά τη δική μου άποψη για το"θυελλώδες"(για τα μάτια των βελάζοντων ψηφοφόρων τους)πολιτικό βράδυ της Πέμπτης 20/11, με μήλο της έριδος την ΕΡΤ, έχω να πω σε λίγες γραμμές τα εξής:

Ο έχων την πρωτοκαθεδρία δηλώνει ότι οι πρόωρες εκλογές=καταστροφή και "μεταρρυθμίσεις"= μονόδρομος! Και συμφώνησε με τον "γενναίου χαρακτήρα" δεύτερο στην ιεραρχία του "συνεταιρισμού" στην επαναπρόσληψη 2000 εργαζομένων στην ΕΡΤ, αλλά με τρίμηνες συμβάσεις! Και μετά το πέρας των συμβάσεων τι; Τι θα απογίνουν; Θα πεταχτούν στα αζήτητα, στις χωματερές της ανεργίας, αυτοί και οι οικογένειές τους από πίσω; Και οι υπόλοιποι 650 απολυμένοι, με παράνομο και πραξικοπηματικό τρόπο εργαζόμενοι, τι θα κάνουν;

Ο τρίτος και δηλώσας "αριστερός", μάλλον φεύγει; μήπως μένει μουτρωμένος; διαφωνεί, αν και ήξερε τις εξελίξεις από πριν όπως τον "έδωσε" ο ίδιος ο αρχισυνεταίρος του, και αποχωρεί από το εθνοσωτήριο "τρίο;"; Αλλά θα εξακολουθήσει να στηρίζει τη συνοχή του, χάριν "μεταρρυθμίσεων;" Όπως η γυναίκα λέει στον άντρα (ή τους άντρες της σε πιο προοδευτικά μοντέλα σχέσεων) ότι εγκαταλείπει την "οικία της συμβίωσης" και τη στενή μεταξύ τους σχέση, αλλά ίσως επιθυμεί να εξακολουθήσει τις "ερωτικές περιπτύξεις" με τον(τους) πρώην σύντροφο(-ους)...
(τη στιγμή που γράφονται αυτά, ο γράφων δε γνωρίζει τι αποφάσισε τελικά ο "πυλώνας της ανάπτυξης" που λέγεται ΔΗΜΑΡ)

Και, μέσα σε όλα, να απειλούν και τα θρασύτατα υπαλληλάκια των τοκογλύφων, που αποτελούν τον οίκο εκποίησης πολύτιμων τιμαλφών των χωρών ανά την οικουμένη κι αποκαλούνται ΔΝΤ, πως: αν η αποικία τους εδώ πάει σε πρόωρες εκλογές θα διακόψουν τη χρηματοδότηση! Αυτή τη χρηματοδότηση δηλαδή! Με τέτοια "αναπτυξιακά" αποτελέσματα!

Και ο απλός κόσμος, βομβαρδισμένος με βροχή από τρομοκρατικά και τρομολάγνα σενάρια "αναπτυξιακών" μονόδρομων, να χάνει την εργασία του, να πετιέται σε εργασιακά δουλεμπορικά χωρίς ίχνος κοινωνικών συμβολαίων, να παρακολουθεί με "σοκ και δέος" την αξιοπρέπειά του να διοχετεύεται ως έπαθλο στις τσέπες των πρωτοφανώς άπληστων εχόντων και των καμαριέρων τους, τα παιδιά του να πεινάνε και τους συνανθρώπους του να αφαιρούν οι ίδιοι τη ζωή τους και τους επαγγελματίες συνδικαλιστές να λιγουρεύονται μελλοντικές υπουργικές καρέκλες και να αντιστέκονται σθεναρά στον κοινωνικό οδοστρωτήρα με 24ωρες απεργίες ή στάσεις εργασίας κι όποτε το θυμηθούν...

Όσον αφορά, λοιπόν, τα υψηλά πολιτικά πεπραγμένα και ειπωμένα της χθεσινής νύχτας (που εκφράζουν παθογένειες και νοοτροπίες, οι οποίες πλέον κακοφόρμισαν σαν παλιές άσχημες πληγές), η γνώμη μου καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από το παρακάτω παλιό και πάντα επίκαιρο άσμα: