Ένα πλέον και δικό μου παραμύθι...

Ανοίχτηκα στη θάλασσα των Σαργασσών δίχως πλήρωμα και ιστιοφόρο. Δίχως να το ονειρευτώ. Απλά μεταφέρθηκα με το σκαρί των εσώτερων κυμάτων μου, με καπετάνιο τον πιο φευγάτο πόθο...

Και αντίκρισα θαλάσσια τέρατα, εποχών κρυμμένων σε καταφύγια θρύλων, να τσακίζουν καράβια. Γοργόνες μ'ένα χτύπημα της ουράς να υψώνουν κυματοφράχτες που έκοβαν βίαια την πορεία φθηνών τυχοδιωκτών. Και διέκρινα στο βυθό να διαγράφονται θαμπά πανάρχαιες πολιτείες, που ξεγλιστρούσαν απ'τους μύθους για να διεκδικήσουν ξανά την ύπαρξή τους.

Όλες οι ιστορίες από σελίδες βιβλίων, που'χα ξεφυλίσσει δονούμενος από σκιρτήματα παιδικών μαγικών σαλεμάτων, επαιρναν σάρκα και οστά. Και γίνονταν μια ιστορία που αναβαπτιζόταν μ'ένα όνομα δικό μου. Ένα δήθεν παραμύθι, πέρα για πέρα πραγματικό για μένα.

Ο ηρωικός Πέρσυ Χάρρισον Φώσσετ, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης εξερεύνησης

 Φτιαγμένο από τους πόθους και υπερβάσεις συνοδοιπόρων ατρόμητων. Από βουτιές τολμηρών ερευνητών σε σκονισμένα ράφια και καλά κρυμμένα μυστικά. Από δάκρυα λύπης για το απονεκρωτικό κοντόφθαλμο και την ανορεξική φαντασία τόσο πολλών ανθρώπων.

Ένα πλέον και δικό μου παραμύθι...

Έι! Εσείς! Άφοβε Φιλέα Φογκ κι άρχοντα των αλανιών Τομ Σώγερ! Ετοιμαστείτε για νέους γύρους και καινούργια κόλπα! Οι φύλακες στα περάσματα, οι μπαμπούλες-επιβλέποντες για παρεκκλίνοντες ονειροπόλους, οι χλευαστές των θαυμάτων και εραστές της μονολιθικότητας του σκεπτικισμού, η ασχήμια των σύγχρονων "ρεαλιστικών"δολοφόνων της μαγείας στην επίγεια περατζάδα μας...Όλα αυτά δε μετράνε για μας, δεν μας τρομάζουν!

ΓΙΑΤΙ Η ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ!

Μοχέντζο ντάρο: τα ευρήματά του δυναμιτίζουν τα θεμέλια της γεμάτης κενά, έτσι κι αλλιώς, επίσημης Ιστορίας του κόσμου

Ξεκινά από τα εσώτερα προσωπικά "εδάφη" για ν'απλωθεί προς τα έξω και να αδράξει τα πέρατα των κόσμων και των μυστηρίων τους. Με σύντροφο αχώριστο την αποκτούμενη γνώση ότι ο Φόβος δεν είναι πραγματικός. Και δεν ταιριάζουν στη φύση μας τα σκοτεινά κελιά του!




Ο Ένοικος...