Χρυσές τηλεοπτικές σφαλιάρες μέσα από τα μάτια ενός παιδιού!

 

Πέμπτη 7/6 και ω! ως εκ θαύματος και γενικού σοκ («ω! τι κόσμος που ανακαλύψαμε ξάφνου ότι μας ζώνει μπαμπά!»), είχαμε το πρωί το περιστατικό με τον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής (ή Ασημένιας Νύχτας ή Τσίγκινου Απομεσήμερου, πάντα μου την έσπαγαν οι τίτλοι κομμάτων & αποκομμάτων και ειδικά αυτοί που θυμίζουν κινηματογραφικές πολεμικές ταινίες) και των υπόλοιπων καλεσμένων σε πρωινό τηλεοπτικό πάνελ ιδιωτικού καναλιού, ιδιοκτησίας συγκεκριμένων, πολύ μεγάλων, εγχώριων και διεθνών συμφερόντων…

 Δε θα κάνω αναμετάδοση του «τραγικού για τον πολιτισμό (ποιον είπες;) και τα δημοκρατικά (πλάκα μου κάνεις;) ήθη μας» περιστατικό, άλλωστε όλοι το φάγαμε στη μάπα όλη μέρα σε οβερντόουζ δόσεις τηλεοπτικών «βαθυστόχαστων» βομβαρδισμών…

 Εγώ απλά θα το θέσω σε μια άλλη διάσταση. Αυτή του παιδιού των δυο, ας πούμε, τελευταίων τάξεων του δημοτικού!
 Άντε, το πολύ της πρώτης τάξης του γυμνασίου. Που λειτουργεί με ανόθευτη αθωότητα (όπως έλεγε ο συγγραφέας Τομ Ρόμπινς: ποτέ δεν είναι αργά να ξαναζήσεις ευτυχισμένα παιδικά χρόνια!) και στοιχειώδη-άντε και λίγο παραπάνω-ευφυΐα. Και σχετικά όσο γίνεται (ακόμα) ανεπηρέαστο από πολιτικές & τηλτηλεκαννιβαλικές σκοπιμότητες. Και η άποψή του με βάση αυτά που βιώνει τα τελευταία 2-3 χρόνια κι αυτά που εισπράττει από το θαυμαστό τέρας της Του Βου, να μετουσιώνεται σε μια σειρά από λογικές ή εύλογες…απορίες! Και να ψάχνει κάποιον για ανάλογες απαντήσεις!

  

Για να ακούσουμε το «μικρό και τρελό» τι έχει να πει λοιπόν:

1.    Γιατί έγινε τόσο μεγάλο θέμα, ενώ υπάρχουν πολύ μεγαλύτερης σημασίας θέματα να μας προβληματίσουν; Μήπως γιατί έγινε (τηλε)θέαμα;

2.    Γιατί ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων  απορεί με το γεγονός & εκπλήσσονται; Μήπως δε φαινόταν πού πήγαινε το πράγμα, όταν οι καλοί φίλοι του κυρίου «με τα μπουγέλα & τα μπουκέτα», όλο το διάστημα μετά τις νάμπερ ουάν εκλογές, έδερναν όποιον είχε σκούρο χρώμα, δε μίλαγε καλά ελληνικά, είχε μακριά μαλλιά, μούσια, σκουλαρίκια, τατουάζ ή και γω δεν ξέρω τι άλλο; Γιατί με όλα αυτά, τα όχι χριστιανικά & τόσο πολιτισμένα, δεν έγινε ο ίδιος μεγάλος σαματάς; Επειδή το αίμα δε φαινόταν στην Του Βου; Ενώ τώρα έχει άποψη ακόμα και η κωφάλαλη & μισότυφλη γιαγιά μου,  που την εκφράζει με νοηματική γλώσσα και μας λέει ότι τελικά ο Γιωργάκης ήταν το καλύτερο & σεμνότερο παιδί όλων κι ας έφερε το μνημόνιο!

   

3.    Μήπως αυτός ο ευέξαπτος κοντοκουρεμένος κύριος και    οι φίλοι του έχουν πρόβλημα διαχείρισης θυμού ή τελικά είναι  απλώς σαλεμένοι;

4.    Πώς γίνεται και ψηφίζουμε συνέχεια σαλεμένους που μας δέρνουν,  οι ίδιοι ή αυτά τα ματ με τα κράνη, τα ρόπαλα & τις…αμπούλες ή μας λένε πολλά ψέματα ή μας κλέβουν φανερά &  κρυφά ή δεν τους νοιάζει που ο κόσμος δεν έχει να φάει ή μας λένε ότι θα μας σώσουν τη στιγμή που οι αυτοκτονίες πέφτουν σαν το χαλάζι; Και μας λένε ότι σε κάποιους-ποιους τελικά γαμώτο; Ουπς! Τα καλά παιδιά δεν βρίζουν!-χρωστάμε από παλιά και πρέπει να πληρώνει ο μπαμπάς, εγώ και το παιδί μου, αν καταφέρω ποτέ να παντρευτώ μεγαλώνοντας τη Βαγγελίτσα που οι γονείς της έχουν κι εξοχικό!

5.    Μήπως τελικά είναι οι μεγάλοι σαλεμένοι; Όπως ο μπαμπάς, που όταν γεννήθηκα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, όταν μεγάλωσα κάμποσο ψήφισε ΝΔ και πριν λίγες μέρες στις εκλογές ψήφισε αυτή τη χρυσή κότα-πώς τη λένε, γιατί  είπε πως φταίνε για όλα οι μετανάστες  κι ας έλεγε συχνά πριν ότι δεν παίρνει πια Έλληνες μαστόρους για τα μερεμέτια, επειδή έχουν καβαλήσει το καλάμι, ενώ οι ξένοι τα κάνουν όλα και περισσότερα ακόμη, μισοτιμής, άρα συμφέρουν! Και στις νέες εκλογές λέει ότι μετά τα τηλεοπτικά ρεζιλίκια θα ψηφίσει κάποιον κύριο που το όνομά του θυμίζει σύγκαμα, γιατί νοιάζεται πάρα πολύ για την Ελλάδα μας και δεν βαράει γυναίκες στην Του Βου, να μας κάνει ρεζίλι στην Ευρώπη που ξαφνικά δεν μας αγαπάει άλλο…

Αυτά είχε να πει ο παλιμπαιδίζων εαυτός μου…

Και τώρα σειρά στο συνηθισμένο μου εαυτό.

Για να κλείσω με μια συμβουλή στο τημ της χρυσής   σφαλιάρας:

Παιδιά, αν ο εκπρόσωπος τύπου του κώματός σας θεωρείται ακόμα πολύτιμος για σας και θέλετε το καλύτερο γι’αυτόν και τη γαλήνη της ταραγμένης ψυχής του, τότε προτείνω να αιτηθείτε στην φιλεύσπλαχνη ελληνική δικαιοσύνη να τον τιμωρήσει κλείνοντάς τον για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Άγιο Όρος!

 «Σ΄ένα θάλαμο του βατοπεδίου-να μην αποκοπεί και τελείως από την πολιτική!-για το καλό του, στην ηρεμία μήπως βρει τον εαυτό του!»

  Κι ας έχει κρυμμένο κι ένα…μαστίγιο για το καλό του! Αφού δεν θα μπορεί να δέρνει κανέναν πια, να κοπανάει, με πολλά ταυτόχρονα πάτερ ημών, τον εαυτό του…

ανιχνευτής