Όχι μάτια μου, δεν φταίνε αυτοί που νομίζεις.

 

το σκίτσο του Αρκά για την τραγωδία

Όχι μάτια μου. Δεν φταίνε αυτοί που νομίζεις.

Δεν φταίνε αυτοί τους οποίους εδώ και μήνες οι "μίζεροι" σιδηροδρομικοί παρακαλούσαν και προειδοποιούσαν για άμεσο κίνδυνο ατυχήματος. Σίγουρα δεν ευθύνεται το δραστήριο υπουργείο Μεταφορών της χώρας με την υψηλή ποιότητας ζωής κατά τις όχι και τόσο μπαγιάτικες δηλώσεις του "άριστου ηγέτη" της. Μα έλα που κάποιοι γκρίνιαζαν για άμεσο κίνδυνο ατυχήματος σε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο διαλυμένο και γενικώς εγκαταλελειμμένο. Στις πολλές των περιπτώσεων χωρίς σύγχρονο σύστημα τηλεδιοίκησης-σηματοδότησης που ισχύει στις χώρας των "κουτόφραγκων". Οι οποίοι αρέσκονται από φθόνο να ψέγουν την αναπτυξιακή μας χώρα για σοβαρές ελλείψεις ασφαλείας -και-στον συγκεκριμένο τομέα. Όπως οι κακοήθεις δημοσιεύσεις στον The Guardian για το πιο επικίνδυνο σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ευρώπη και οι ύποπτες φλυαρίες του διευθυντή των γαλλικών σιδηροδρόμων που παρομοίασε συστήματα χωρίς ψηφιακή διαχείριση σε πραγματικό χρόνο -τηλεδιοίκηση- με αγορά και κατοχή οχημάτων δίχως φρένα..

Δεν φταίει ο καλοπροαίρετος prime minister της εθνικής παράγκας, που την 1η του Μάρτη είχε προγραμματισμένη μια προεκλογική βόλτα στη Θεσσαλονίκη και στο Κέντρο τηλεδιοίκησης – σηματοδότησης του σιδηροδρομικού δικτύου βορείου Ελλάδος, το οποίο όμως δεν υφίσταται σύμφωνα και με την καταγγελία του προέδρου των μηχανοδηγών του ΟΣΕ. Η καλή πρόθεση και το όραμα είναι αυτά που έχουν σημασία, τα υπόλοιπα έπονται..

Δεν φταίει η ιταλική εταιρεία στην οποία πουλήθηκαν οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι -ΤΡΑΙΝΟΣΕ- ως κερδοφόρα "επένδυση", η οποία πήγε και έφερε από την Ελβετία τρένα τα οποία προορίζονταν εκεί για παλιοσίδερα κι εδώ παρουσιάστηκαν ως υπερσύγχρονα, με την έγκριση και των τοπικών Αρχών που ενθαρρύνουν κάθε επένδυση υπέρ του λαϊκού οφέλους. Όπως την πολιτικά υποκινούμενη δικαστική απόφαση για πάρτυ κατασχέσεων των funds και servicers με την ευγενή προσφορά των ακινήτων των χιλιάδων δανειοληπτών. Που μόνο κάποιοι ελάχιστοι  ίσως να "βλάφτηκαν" οικονομικά -και ψυχικά- από τους πολύμηνους εγκλεισμούς, έτσι ώστε να πειστούν άρρωστοι και υγιείς να εμβολιαστούν για να'ναι "ελεύθεροι" και πάλι..

Δεν φταίνε οι εφαρμοσμένες εδώ και χρόνια μέθοδοι του πελατειακού πολιτικού συστήματος, που ο μοιραίος σταθμάρχης ήταν πρώην αχθοφόρος και μετακλητός υπάλληλος στο υπουργείο δημόσιας -υποχρηματοδοτούμενης και σε αναζήτηση σπονσόρων- παιδείας και ανέλαβε καθήκοντα  με σχετικά συνοπτικές διαδικασίες στα τέλη Ιανουαρίου. Με καλή σίγουρα διάθεση, δεν αντιλέγουμε σε αυτό. Αλλά εδώ σκεφτόμαστε, με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε γκρινιάρηδες, κατά πόσο η καλύτερη των προθέσεων υπερτερεί της έλλειψης εμπειρίας, σαν αυτή που ίσως κατείχαν κάποιοι "παλιοί", οι οποίοι μπορεί και να είχαν απομακρυνθεί για χ-ψ λόγους που οι "αρμόδιοι" γνωρίζουν πάντα καλύτερα.. 

Οι φταίχτες είναι:

Ο σταθμάρχης που στην εποχή της ψηφιακής διαχείρισης και λεπτομερούς ηλεκτρονικού ελέγχου των πάντων, δεν κατάφερε ή δεν μπόρεσε εγκαίρως να γυρίσει..χειροκίνητα το κλειδί. Επίσης ευθύνη έχει η "κακιά η ώρα", αυτή που δεν είχε ιδέα για το πού  βρίσκονταν τα δυο τρένα πριν αυτά συγκρουστούν με τρόπο χολυγουντιανής ταινίας καταστροφής. Φταίει και ο λάθος τόπος, η κοιλάδα των Τεμπών ως καταραμένο μέρος με άλλα δυο πολύνεκρα ατυχήματα στην περιοχή της αν γυρίσουμε πίσω στον χρόνο.. 

 Και αν γίνουμε κι εμείς κακοήθεις -ντροπή εκ των προτέρων- κι αυτό ας το κρίνει ο κάθε λαλίστατος αναλυτής αυτές τις δύσκολες ώρες αλλά και ο ψύχραιμος παρατηρητής γεγονότων εδραζόμενων σε αιτίες συγκεκριμένες, θα καταλήξουμε με βαριά καρδιά και στα εξής: Μερίδιο -μικρό ή μεγάλο;- ευθύνης έχει και η λάθος χώρα! Με τους λάθος πολίτες! Που, όταν δεν αγνοούν, παθητικά δέχονται και σιωπηρά ανέχονται τις κάθε λογής και είδους ατασθαλίες, παρατυπίες, εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας και υποδομών, αυθαιρεσίες, τα "ροχαλητά" εκεί όπου απαιτείται εγρήγορση και υποσχέσεις προεκλογικές που στο τέλος καταλήγουν σαν ξεραμένοι λεκέδες σε κουρελόχαρτα. Υποσχέσεις που είχε δώσει και την προεκλογική άνοιξη του 2019 ο νυν πρωθυπουργός για την προβληματική κατάσταση της εικόνας των σιδηροδρόμων και τις παρεμβάσεις που επιβάλλονταν. Και όταν συμβεί το αναπόφευκτο μοιραίο, το προαναγγελθέν έγκλημα, το γέννημα του "τυχαίου" που -όπως είχε επισημάνει και ο Φρήντριχ Νίτσε- το τυχαίο είναι εσύ που έχεις συμβεί σε εσένα, τότε όλοι σοκάρονται και ψάχνουν να βρούνε ποιος/ποιοι φταίνε.. Μέχρι που θα κυλήσει ο καιρός και η αμετροέπεια της εξουσίας, που τρέφεται από τα δικαιώματα που της παραχωρούν οι εξουσιαζόμενοι, ή η τραγωδία -που μόνο αυθύπαρκτη δεν είναι ποτέ και συχνότατα οφείλεται σε αλυσίδες αιτιών"- θα αρχίσει να ξεφτίζει στο θυμικό της κοινής γνώμης. Και θα παραμείνει σαν ανοιχτή πληγή στο μυαλό και την καρδιά μόνο των φίλων και συγγενών.. Όλο και κάποιο καινούριο θα προκύψει, μα μέχρι τότε..σσστ! Έχουμε και εκλογές και οι τόνοι πρέπει να ξεθυμάνουν για το καλό του μέλλοντος μιας χώρας με ένα διαρκές παρόν που πυορραγεί..

Ο Ένοικος...