Ας επιχειρήσουμε να μεταφράσουμε αυτό το μνημειώδες κείμενο (ποίημα για την ακρίβεια) της Caitlin Johnstone. Σε παρενθέσεις κάποιες δικές μας σκέψεις και σχόλια, με αφορμή τα πλούσια ερεθίσματα που μας προσφέρονται μεστά και απλόχερα συνάμα!
" Οι μελλοντικές γενιές, αν υπάρξουν μελλοντικές γενιές, πολύ δύσκολα θα πιστέψουν ότι το είδος μας κάποτε συσσώρευσε σκόπιμα όπλα που δύνανται να προκαλέσουν αρμαγεδδώνα,.
Ότι κάποτε χτίστηκε ολόκληρος ο πολιτισμός μας γύρω από οικονομικά μοντέλα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν μόνο στην καταστροφή της βιόσφαιρας μας.
Ότι κάποτε επέτρεπε σε εταιρείες που επωφελούνται από τον πόλεμο να ασκούν επιτυχή πίεση σε πολιτικούς για να ξεκινήσουν περισσότερους πολέμους.
Ότι κάποτε αποθήκευαν ζωντανά όντα σε εργοστασιακές φάρμες όπου βασανίστηκαν βάναυσα.
Ότι κάποτε πέθαιναν παιδιά από την πείνα λόγω "κυρώσεων" επειδή οι ηγεσίες των χωρών τους δεν υπάκουσαν τους κυβερνήτες μας.
Ότι κάποτε ασκούνταν πολιτικές που κρατούσαν τους ανθρώπους φτωχούς, ώστε να εξαναγκαστούν έτσι οικονομικά (θέλοντας και όχι...) να διευκολύνουν τις στρατιωτικές μαζικές δολοφονίες.
Ότι κάποτε αφήνονταν άνθρωποι να λιμοκτονήσουν και να μείνουν άστεγοι, αν δεν διέθεταν ψηφία (που δεν καλύπτονταν από αντίστοιχα πραγματικά παραγόμενα αγαθά και υπηρεσίες) που αντιστοιχούσαν σε νούμερα στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. (Δηλαδή το χρήμα ως "αέρας κοπανιστός" και παράγοντας δημιουργίας και σώρευσης διαρκούς χρέους όλων προς όλους...)
(Παραπέμπουμε και σε κάποιες δικές μας ανησυχίες αλλά κι ελπίδες όσον αφορά τον ερχομό της νέας ζωής σε αυτόν τον πανέμορφο αλλά υπό κατάληψη μέχρι σήμερα κόσμο: Σαν ψίθυροι...)
Ότι το είδος μας κάποτε απογύμνωσε αυτόν τον πλανήτη από τη βιοποικιλότητα και τα δάση που τον κάλυπταν από παλιά, για να γυρίσει τα γρανάζια μιας φαντασιακής οικονομίας, αντί να συνεργαστεί αρμονικά με το οικοσύστημά μας.
Οι μελλοντικές γενιές, αν υπάρξουν μελλοντικές γενιές, θα κοιτάξουν πίσω με αμηχανία την παντοκτόνο τρέλα μας, την τυφλή υποταγή μας στους χειρότερους ανάμεσά μας...
Την αξιοσημείωτη εφευρετικότητά μας να βρίσκουμε πάντα πρωτοποριακούς νέους τρόπους για να μισούμε ο ένας τον άλλον...
Τη φανατική αφοσίωσή μας στον ανταγωνισμό και τον έλεγχο, όταν ξέραμε ότι το μόνο που θέλαμε πραγματικά ήταν να μας αγαπούν...
Τον τρόπο που περιθωριοποιούσαμε και εξοστρακίζαμε όσους σκέφτονταν διαφορετικά από εμάς, παρόλο που γνωρίζαμε πολύ καλά ότι ο τρόπος σκέψης μας δεν λειτουργούσε...
Τον τρόπο που περνούσαμε τη ζωή μας τροφοδοτώντας αχόρταγα και πεινασμένα φαντάσματα, για να καταλήξουμε το βράδυ στα κρεβάτια μας να αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε ανικανοποίητοι...
Την ποσότητα ενέργειας που σπαταλούσαμε στο να μην βιώσουμε την ομορφιά που μας περιβάλλει κάθε στιγμή και να απορρίψουμε τα δώρα με τα οποία μας πλημμύριζαν από κάθε κατεύθυνση...
Την ηράκλεια προσπάθεια που καταβάλλαμε για να κρατήσουμε τη φώτιση από την κατάρρευση...
Τις αδιάκοπες απελπισμένες προσπάθειές μας να είμαστε οπουδήποτε εκτός από εδώ και τώρα...
(Όλα τα μετρητά στο χέρι είναι το ΤΩΡΑ! Το χθες είναι μια άκυρη πια υποταγή και το αύριο ένα απλό υποσχετικό σημείωμα, ενώ η ζωή είναι φτιαγμένη από...ΑΕΝΑΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!)
Τον όγκο της δουλειάς που καταβάλαμε για να αποφύγουμε να ζούμε πιο απλά κι εύκολα.( Απλότητα δεν είναι άλλο από την ικανότητα να επιλέγουμε ετούτο ή εκείνο, αναλόγως αν τα κριτήρια μιλούν στην καρδιά μας! Κι όχι να διοχετεύουμε την προσοχή μας και την ενέργειά μας σε πράγματα ανάξια λόγου, ασήμαντα, όπως συνήθως συμβαίνει...)
Οι μελλοντικές γενιές, αν υπάρξουν μελλοντικές γενιές...Χαίρομαι τόσο πολύ που καταφέρατε να ξεπεράσετε όλα τα πολλά εμπόδια που βάλαμε μεταξύ της σημερινής μας ηλικίας και της γέννησής σας.
Είστε άξιοι επαίνων εσείς και οι γονείς σας
που ρυθμίσατε σωστά τα πράγματα,
που αποκτήσατε συνείδηση,
και την ικανότητα εκτίμησης ενός υγιούς κόσμου,
για να φτάσετε την ανθρωπότητα εκεί που βρίσκεστε τώρα ώστε να ξεκινήσει η πραγματική περιπέτεια του είδους μας.
Εσάς μελλοντικές γενιές, αν υπάρξουν μελλοντικές γενιές, σας ευχαριστούμε για την καλοσύνη και τη συμπόνια σας καθώς μας κοιτάτε πίσω μέσα από τα αρχεία που σας έχουμε αφήσει. Μπορεί να μην είναι αμέσως προφανές, αλλά μερικοί από εμάς εδώ είδαμε αυτό που βλέπετε από εκεί.
Και κάποια πράγματα από τον Ένοικο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου