Η αντίστροφη μιντιακή πραγματικότητα

Η αντίστροφη μιντιακή πραγματικότητα

 

Με την δύναμη των «ενσωματωμένων» ΜΜΕ, που βαδίζουν με το μεταμοντέρνο βήμα της Χήνας, αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία έχει με οργουελλικό τρόπο αντιστραφεί και παρουσιάζεται ως «ρωσική απειλή». Ο λόγος: Η αποφασιστική αντίδραση της Μόσχας στην περικύκλωσή της από το ΝΑΤΟ μέσα στα μονοπολικά παγκόσμια σχέδια και η άρνηση των εθνών να δεχθούν την καταβρόχθισή τους από το ισοπεδωτικό νεοταξικό μοντέλο ώστε οι πολίτες να γίνουν τα hommuculus των «largely cocacola-ized countries» (κατά τον μεγάλο μας ποιητή Γ. Σεφέρη).

Η Ρωσία αποτελεί δικαιωματικά σήμερα σημαντικό μέρος του διεθνούς συστήματος και, ως εκ τούτου, κάποιοι ακραίοι κρίκοι των Επικυρίαρχων, ιδίως στις ΗΠΑ, όπου επικρατεί μεγάλη πόλωση, θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την πολεμήσουν.

Ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης είναι κλασσική υπόθεση για τους Αμερικανούς. Την δεκαετία του '60, ο Λευκός Οίκος, επί Λύντον Τζόνσον, είχε προσλάβει την House Information Group για να «πουλήσει» τον πόλεμο του Βιετνάμ στους συμπολίτες του. Το 1983, ο Ρόναλντ Ρήγκαν είχε εισβάλει στην Γρανάδα μέσα σε ένα πλήρες ενημερωτικό μπλακ-άουτ. Το 1991, την εποχή του πρώτου Πολέμου του Κόλπου, ο Τζωρτζ Μπους πατήρ είχε εμπιστευθεί σε μια ιδιωτική συμβουλευτική εταιρεία, την Rendon Group, την διεξαγωγή καμπάνιας μέσω του τύπου υπέρ του καθεστώτος του Κουβέϊτ. Στην συνέχεια, με τον Κλίντον και τον Μπους τζούνιορ, οι neocons συστηματοποίησαν την χρήση της προπαγάνδας, ωσάν η άσκηση της εξουσίας να είναι μια γιγαντιαία και διαρκής καμπάνια παραπληροφόρησης όπου τα φαινόμενα μετρούν πιο πολύ από τα γεγονότα.

Τον Αύγουστο του 1991, ο πατήρ Μπους, όντας πρόεδρος των ΗΠΑ, είχε διακηρύξει με έμφαση: «Ένας νέος κόσμος αναδύεται. Αυτόν τον νέο κόσμο μπορούμε εμείς να τον διαμορφώσουμε». Υπό αυτό το δόγμα οδηγήθηκε όλο το δυτικό μπλοκ -με προεξάρχουσα ηγεσία αυτή των Μπους, Μπλερ, Κλίντον και Ομπάμα- σε απρόκλητες επιθέσεις και ανθρωποσφαγές στα πρότυπα αυτού που ο εισαγγελέας της Δίκης της Νυρεμβέργης, Robert Jackson, είχε αποκαλέσει ως «το υπέρτατο διεθνές έγκλημα, το οποίο διαφέρει από τα άλλα εγκλήματα πολέμου στο ότι περιέχει το ίδιο το συσσωρευμένο κακό ως ολότητα»!

Την ίδια ημέρα που η ιρακινή πόλη της Μοσούλης έπεφτε στα χέρια των αμερικανοθρεμμένων τζιχαντιστών του DAESH/ISIS (ΘΥΜΗΣΟΥ: ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της "), για να ακολουθήσει ο φοβερός σφαγιασμός του πληθυσμού, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ομπάμα, έλεγε: «Ο αμερικανικός λαός κάνει τεράστιες επενδύσεις και θυσίες προκειμένου να δώσει στους Ιρακινούς την ευκαιρία να χαράξουν μια καλύτερη μοίρα» (sic)...

Αναφερόμενος δε στο «παγκόσμιο κράτος» (state of the world), είπε «Υπολογίζουμε την διεθνή κοινή γνώμη, αλλά η Αμερική ποτέ δεν θα ζητήσει κανενός την άδεια...».

O tempora, O mores!

Όταν στα βρέφη του Ιράκ είχε επιβληθεί, για πάνω από μια δεκαετία, εμπάργκο, οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόωρες απώλειες των ζωών τους θεωρήθηκαν «παράπλευρες απώλειες» από επώνυμους Αμερικανούς αξιωματούχους, όπως η κυρία Μαντλίν Ωλμπράϊτ.

Οι γυναίκες και τα κορίτσια του Αφγανιστάν, που τρομοκρατούνταν από τους πολέμαρχους της CIA, βαφτίζονταν «απελευθερωμένες» από την Χίλαρι Κλίντον σε προεκλογικές δηλώσεις της.

Το ίδιο και με τους 41 Ρώσους που κάηκαν ζωντανοί, τον Μάϊο του 2014, στο Σπίτι των Συνδικάτων της Οδησσού από τους «εξεγερμένους» Ουκρανούς Ναζί.

Δεν υπήρξε ποτέ «χρωματιστό» πραξικόπημα στο Κίεβο κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης στην Ουκρανία, κανένας πόλεμος κατά του ρωσόφωνου πληθυσμού με 14.000 θύματα…, οι Ρώσοι φταίνε για όλα.

Tο ΤΙΜΕ, το οποίο σήμερα χύνει κροκοδείλια δάκρυα και ντύνει τα εξώφυλλά του με τα χρώματα της ουκρανικής σημαίας, το 1999 δεν δίσταζε να γράφει "Θα γονατίσουμε τους Σέρβους - Ένας μαζικός βομβαρδισμός ανοίγει την πόρτα της ειρήνης"

(ΘΥΜΗΣΟΥ: Οι μέρες που το Διεθνές Δίκαιο πήγε για πάντα στο διάβολο: "ΣΕΡΒΙΑ 1999: «ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΝΩ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ!» ")

Τον Φεβρουάριο του 2002, οι New York Times αποκαλύπτουν ότι το Πεντάγωνο είχε ιδρύσει ένα Γραφείο Στρατηγικής Επιρροής με σκοπό, κατά την εφημερίδα, την «παροχή πληροφοριακών άρθρων, ακόμα και ψευδών, σε ξένα έντυπα ενημέρωσης». Μπροστά στο σκάνδαλο, ο υπουργός Άμυνας Ράμσφελντ, ζορισμένος λίγο από τον θόρυβο, αναγκάζεται να καταδικάσει την συγκεκριμένη υπηρεσία.

Αλλά, τον Οκτώβριο του 2003, ο ίδιος υπογράφει μια μυστική εντολή που διατάσσει τις ένοπλες δυνάμεις «να χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης, την κοινή γνώμη και το Ίντερνετ σαν επιπλέον όπλα». Για το σχέδιο αυτό διατέθηκαν 300 εκατομ. δολλάρια. Εκτός από τα άρθρα που διοχέτευαν στον ιρακινό τύπο και στις άλλες αραβικές χώρες (επιχειρήσεις που έχουν χαρακτηρισθεί ως «μυστική άμυνα»), το Πεντάγωνο και τα ιδιωτικά του παραρτήματα-εταιρείες ελέγχουν ραδιοφωνικούς σταθμούς και εφημερίδες στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Οι πληροφορίες που διαχέονται από τα μέσα αυτά αποδίδονται στο Διεθνές Κέντρο Πληροφοριών, μια οργάνωση-φάντασμα που λειτουργεί σαν βιτρίνα για τις «επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου» του στρατού.

Οι αιτίες για αυτή την μεταμοντέρνα επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» (ο ναζιστικός κωδικός της επίθεσης στην Ρωσία) βρίσκονται στην θεμελιώδη αντίληψη του νεοσυντηρητικού κατεστημένου που κήρυξε το '90 το «τέλος της ιστορίας»..., εννοώντας κατ' αυτούς ότι η ιστορία «έχει επιλέξει» τον νεοφιλελεύθερο τουρμπο-καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση, υπό αμερικανική ηγεμονία, στον κόσμο. Η αντίληψη αυτή είναι που τους επιτρέπει να βλέπουν τα τερατώδη πολεμικά εγκλήματα που έχουν κάνει τις τελευταίες δεκαετίες όχι ως επιθετικότητα, αλλά ως «σκοπό της ιστορίας» και να βαφτίζουν όσους αντιστέκονται σ' αυτό τον «σκοπό» ως «κακούς λαϊκιστές» και «εχθρική δύναμη».

Τα ενορχηστρωμένα πολυεθνικά μίντια και τα διεθνή «δημοσιογραφικά πορνεία» έχουν ήδη έτοιμα τα ρεπορτάζ που υπαινίσσονται ότι για τα πάντα υπεύθυνος είναι ο Πούτιν.

Σε μια ασυνήθιστη ενέργεια για κατεστημένα δυτικά μέσα ενημέρωσης, η δεύτερη μεγαλύτερη εφημερίδα της Ιταλίας, η Repubblica, έσπασε στις 18 Απριλίου 2015 την σιωπή των δυτικών μίντια σχετικά με το θέμα των πολιτικών δολοφονιών στην Ουκρανία.

Σε μια ειλικρινή αποτίμησή της για το μετά το Μαϊντάν ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου, η Repubblica αποκήρυξε «την ανελέητη εξόντωση κάθε μορφής πολιτικής αντιπολίτευσης που λαμβάνει χώρα στο Κίεβο».

Το άρθρο ανέφερε ότι ο πρόεδρος Πούτιν είχε δηλώσει ότι αυτό είναι «ένα από τα πολλά εγκλήματα της νέας Ουκρανίας». Έπρεπε να ψάξει κανείς πολύ σε όλα τα δυτικά καθεστωτικά μίντια για άλλα άρθρα σαν αυτό, τα οποία να αναφέρουν τις δηλώσεις του Πούτιν χωρίς την παραμικρή προσπάθεια αλλοίωσης των λόγων του με κάπως αρνητικό ή παραπλανητικό τρόπο.

Το σύμπλεγμα αμερικανικού Πενταγώνου, ισχυρών πολυεθνικών οικονομικών παραγόντων, υπηρεσιών ασφαλείας και μίντια κρύβεται, χωρίς αμφιβολία, πίσω από αυτή την στρατηγική δαιμονοποίησης και περικύκλωσης της Ρωσίας.

Είναι γνωστή η αρχή των Επικυρίαρχων, που θέλει τους λαούς να ελέγχονται πλήρως απ' αυτούς: «Όσο άσχημα κι αν σε εκμεταλλεύονται, δεν γίνεσαι πραγματικός δούλος παρά μόνο αν αρχίσεις να πιστεύεις τα ψέματα του βασανιστή σου».

Λεωνίδα; Χ. Αποσκίτης

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ