Σελίδες

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Πόσα ακόμη τερτίπια σηκώνει του κασίδη το κεφάλι;

Mερικά σημεία αναφοράς, χρήσιμα για το κείμενο που θα ακολουθήσει:

 "Σύνθημα του, "Πρώτα ο Λαός και μετά το χρέος" 
Είπε το μεγάλο «όχι» στους ξένους πιστωτές, τα έβαλε με τις πολυεθνικές και εξοικονόμησε χρήματα για να τα επενδύσει σε κοινωνικές δαπάνες. Οι ρηξικέλευθες κινήσεις του τον έκαναν «ήρωα» στα μάτια των περισσότερων συμπατριωτών του και σύμβολο αντίστασης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στις αδυσώπητες χρηματαγορές. Ο Ισημερινός από χώρα που την εξαθλίωναν οι αγορές μετατράπηκε σε χώρα με ραγδαία ανάπτυξη και..... άνοδο του βιοτικού επιπέδου της χώρας. Ο λόγος για τον πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα, ο οποίος χάρη στις γνώσεις του στην οικονομία και -κυρίως- στην πολιτική τόλμη του πέτυχε να χαλαρώσει τον βραχνά του δημόσιου χρέους, που έσφιγγε τον λαιμό της χώρας του."

Απόσπασμα από παλαιότερη αναρτησή μας με τίτλο "Αργεντινός Οικονομολόγος Καθηγητής Πανεπιστημίου: Απαλλαγείτε από τους τοκογλύφους!"

Συνομιλώντας με τον μελετητή της κρίσης της Αργεντινής, οικονομολόγο και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες, Κλαούντιο Κατς, αποκομίζει κανείς την πεποίθηση ότι υπάρχει ζωή μετά τον (οικονομικό) θάνατο.
Ο Κατς ήρθε στην Αθήνα της μιζέριας, της οικονομικής ασφυξίας και της ..αυτομαστίγωσης για να μας θυμίσει ότι όσα ζούμε, τα έζησαν κι άλλοι. Και επιβίωσαν.
Ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα πιο γρήγορα από όσο νομίζουμε. Οτι η οικονομία της Αργεντινής είδε άσπρη μέρα μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι της ζητούσαν οι πιστωτές.
Όπως η Ελλάδα σήμερα, έτσι και η Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όφειλε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει.

Απόσπασμα από άλλη παλιότερη ανάρτησή μας (σχετικής με τη στάση της αργεντίνικης κυβέρνησης απέναντι στην πριν όχι και τόσο πολύ καιρό σημαδεμένη απόφαση του αμερικανικου δικαστηρίου υπέρ των αιμοσταγών πιστωτών και αποικοικρατών):
Όταν εδώ τα τηλεκάναλα και οι "ειδικοί"  άφηναν να εννοηθεί ότι αν δεν συμορφωθούμε (εμείς οι ραγιάδες δηλαδή) στις εξοντωτικές και ισοπεδωτικές απαιτήσεις πιστωτών, με τη συνέργεια των εγχώριων πωλητικών τους μάνατζερ, θα πάθουμε και θα μας κάνουνε ότι έκαναν στην Αργεντινή. Τη χώρα όπου το σκυλολόι του ΔΝΤ και των δοσίλογών του είχε φύγει πριν 10-11 χρόνια με ελικόπτερα απ'τις ταράτσες των κτηρίων, μετά την εξέγερση του ενωμένου αργεντίνικου λαού! Το ζήτημα όμως τώρα είναι τι έκανε η Αργεντινή στα μισητά τοκογλυφικά αρπαχτικά του πλούτου και της ίδιας της ζωής των λαών!
Δείτε κι αυτό το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=Y1tTESD3z-U Γιατί άραγε οι Αργεντίνοι έχουν βγει στους δρόμους και πανηγυρίζουν για τη..."χρεοκοπία" τους και με τη βούλα του δικαστηρίου της Νέας Υόρκης; Μήπως τρελάθηκαν ομαδικά ή συμβαίνει κάτι άλλο; Τις διαστάσεις του οποίου φρόντισαν επιμελώς να συσκοτίσουν τα "ιερατεία" της "ενημέρωσης" σε Ελλάδα κι όχι μόνο...
Ποιος πραγματικά έχει χρεοκοπήσει στην περίπτωση της Αργεντινής; Και κατά πόσο αυτό μπορεί ν'αποτελέσει παράδειγμα μίμησης και γι'άλλους "οφειλέτες"(αν και οι ειδικές συνθήκες διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση) που θα αποκτήσει μορφή ντόμινο;
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Το ασύστολο ψεύδος του χρεοκοπημένου δωσιλογισμού…
(Παρασκευή, 1 Αυγούστου 2014)
" Το σημαντικότερο, η Αργεντινή χρωστάει σε ιδιώτες, αν θέλει δεν τους πληρώνει, και επιλέγει τη σωτηρία των ανθρώπων της. Η Ελλάδα επί κυβερνήσεως Παπανδρέου αποφάσισε να εξασφαλισθούν οι ιδιώτες πληρώνοντάς τους με δανεικά χρήματα από τα κράτη της ΕΕ, και το ΔΝΤ."

Μάλιστα!
"Χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να αναπνεύσουμε", διαμήνυσε χτες στους "θυμωμένους εταίρους" ο νέος πρωθυπουργός. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ιδωθεί αυτή η παράκληση; Μήπως και κάπως έτσι: χρειαζόμαστε παράταση της τοκογλυφικής και επιτήδεια στημένης ασφυξίας -μη λησμονείς: Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ- για να συνεχίσουμε να μιλάμε στο λαό μας περί αέρα και οξυγόνου, μέχρι την έλευση του σημείου εκείνου χωρίς επιστροφή, χωρίς αναπνοή, χωρίς γυρισμό, εμπλέκοντας και για τις γενιές που δεν έχουν την ατυχία να έλθουν ακόμα στην επίγεια κόλασή μας...
 Και φυσικά αυτοί που δεν θα τα κακαρώσουν, που δεν θα έχουν συμπτώματα δύσπνοιας και ασφυξίας και πνιγμού και ασιτίας και στρατοπεδοποίησης και υποπρολεταριοποίησης που φέρνει στο νου μεσαιωνικού τύπου αφηγήσεις.. Αυτοί λοιπόν ΔΕΝ θα είναι οι πολιτικοί μας και διαχειριστές ως τώρα της αφύσικης αυτής κατάστασης. Οι οποίοι και διαθέτουν και με το παραπάνω τις καβάτζες τους για την επόμενη ημέρα. Ή νύχτα. Και σε πολλές περιπτώσεις απολαμβάνουν ανταμοιβές και διορισμούς σε νέα πιο υφηλά πόστα της παγκοσμιοποιημένης φασιστολαίλαπας για την εντεταλμένη αποστολή και τον ρόλο που έπαιξαν με αφοσίωση στις εντολές των "από πάνω" κυρίων τους.
Όμως ο λεγόμενος "δανεικός χρόνος", σε πολλές πτυχές της ζωής, αντιμάχεται και παρεμποδίζει τη διαδικασία που κάνει την ύπαρξη, ατομικά και συλλογικά, να προχωράει σε νέα υγιή στάδια και να υπερβαίνει τα τέλματα στην πορεία της μέσα στις δίνες του χρόνου: τη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ! Ο δανεικός χρόνος δεν είναι παρά ο επιθανάτιος ρόγχος που φαντασιώνεται ότι η ζωή του συνεχίζεται, έστω και υποφερτά. Μέχρι εκείνο το σημείο, όπου η πτώση παύει να έχει την οποιαδήποτε σημασία μπροστά στον τρομερό και μη αναστρέψιμο γδούπο της πτώσης!
Και φυσικά ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ δεν σημαίνει ν'ακολουθείς τις μεθόδους των Γιαπωνέζων καμικάζι του Β'Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά να χειρίζεσαι το εργαλείο του διαλόγου ως εκεί που οι συνθήκες το επιτρέπουν, να ακολουθείς προσεχτικές κινήσεις και στρατηγικούς ελιγμούς, να μετατρέπεις την άμυνα σε καλοσχεδιασμένη επίθεση και αντίστροφα. Αλλά σε κάθε περίπτωση όλα αυτά να αποπνέουν μια διάχυτη αποφασιστικότητα, που την εννοείς πραγματικά και την εισπράττουν και οι απέναντι, χωρίς παρανοήσεις και χωρίς πάρα πολλές "διορθωτικές διευκρινίσεις". Μόνο έτσι θα σε θεωρήσει υπολογίσιμο και σεβαστό αντίπαλο ο εχθρός. Ώστε να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά και το ενδεχόμενο της -έστω και μερικής, τουλάχιστον αρχικά- οπισθοχώρησης.

 "Δεν χρειάζεται να σκίσουμε το παλαιό πρόγραμμα", δήλωσε εχθές και ο νέος και αξιόλογος υπουργός οικονομικών, ενώ κάτι σα να είπε και για "λάθος μεταφράσεις" και σαν επιδέξιος διπλωμάτης, που γνωρίζει να μιλά και..τη διπλή γλώσσα της πολιτικής.

  Ίσως τελικά ο γνωστός και καθόλου δημοφιλής στα σαλόνια της χρηματοπιστωτικής ελίτ Ραφαέλ Κορέα, κατάφεραν να αποτελέσει ένα "κακό παράδειγμα" που έπρεπε πάση θυσία να λησμονηθεί, ώστε να μην αποτελέσει σημείο σύγκρισης και πρότυπο μίμησης. Αν δεν το'χεις δει, παρακολούθησε οπωσδήποτε το αρχικό βίντεο τηςανάρτησης, θα βγάλεις χρήσιμα συμπεράσματα. Και ασχέτως αν το χρέος της χώρας του ήταν σαφώς μικρότερο από το ελληνικό, εκείνο που μέτρησε και έγραψε ιστορία ήταν το πολιτικό σθένος που τον οδήγησε στις ανάλογες κι αποτελεσματικότατες αποφάσεις. Η σημασία του λογιστικού ελέγχου σε περίπτωση υπερβολικής συσσώρευσης επιπέδων χρέους έχει υπογραμμιστεί και στον εναλλακτικό ιστοχώρο μας από τον ανιχνευτή.

 Μια άλλη επισήμανση που έχει τη σημασία της, σε όσα λέχτηκαν πιο πάνω περί "σύγκρουσης". Οι λεονταρισμοί δίχως ουσία που δύναται να επιφέρει και το ποθητό αντίκρισμα, είναι επιζήμιοι και μπορούν να προκαλέσουν περισσότερα δεινά από την επιλογή της "στοχαστικής ησυχίας" -τουλάχιστον να στοχάζεται μέσα στη μούγγα της μήπως και βρει ξαφνικά τα κότσια να πράξει- και εμπεριέχουν μεγαλύτερη επικινδυνότητα από την τυφλή δουλική υποταγή.

Πόσα παιχνίδια, πόσες αναδιπλώσεις σηκώνει ακόμη του συνήθη "κασίδη το κεφάλι";

Σαφώς και υπάρχουν διέξοδοι από τα τέλματα, διαφορετικά η ζωή θα εξαλειφόταν από το πρόσωπο της γης και ο κόσμος θα σταματούσε να γυρνάει.  Μία διαχρονικά καλή και αποτελεσματική είναι ας πούμε και η ΕΞΕΓΕΡΣΗ!
Τουλάχιστον στο Γολγοθά των πολλών χρόνων οικονομικής σκλαβιά και εξαθλίωσης της Αργεντινής από το ΔΝΤ των αιμοσταγών αρπαχτικών σε συνέργεια με τα τοπικά καθάρματα, η ενωτική όλων των τάσεων και ιδεολογιών και οργανωμένη στάση του "κασίδη" έφερε άρον άρον τα ελικόπτερα το 2003 για να παραλάβουν τα πανικόβλητα καθάρματα από τις ταράτσες κυβερνητικών κτιρίων. Όμως αυτό καθώς και άλλα μέσα στην Ιστορία ανάλογα ηχηρά μηνύματα απαιτούν καθαρό και ανεξάρτητο μυαλό και "αλήτισσα καρδιά". Για να γίνουν αφορμή για σκέψη που ανάβει φωτιές στην καρδιά και ωθεί σε κίνηση και δράση.


 Επιστρέφουμε στη δικιά μας αποικία χρέους και εξαπάτησης. Επειδή ο φόβος φυλά τα έρμα, χέρι χέρι με την άγνοια και παραπληροφόρηση, επιτέλους ενημερώσου για το τι εγκληματικές και απίστευτες ρεμούλες συμβαίνουν κάτω από το τραπέζι και πίσω από τις υπνωτικές συχνότητες καμερών και μικροφώνων:
  Το 98% της βοήθειας πάει στους πιστωτές 
 Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"...
ή επιγραμματικά: οι δανειστές χρηματοδοτούν τον εαυτό τους!


Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου