Εδώ είμαστε πολιτισμένοι...

 ...και οι πολυσυζητημένες υιοθεσίες παιδιών από "τριτοκοσμικές χώρες", του προωθούμενου "αμαρτωλού νομοσχεδίου" , δεν θα γίνονται, ευτυχώς, με τέτοιες μεθόδους (για να ... ηρεμήσουν και κάποιοι που χωρίς δεύτερη σκέψη σπεύδουν να καταδικάζουν χωρίς να αρθρώνουν στην ουσία συγκροτημένο λόγο, με αδυναμία συχνά σε θρησκειολογικού τύπου ρητορεία κι ας μην είναι...ιεράρχες):

Απόσπασμα από την "ιδιόρυθμη" ταινία "Bruno", με πρωταγωνιστή τον πληθωρικό Sacha Baron Cohen που υποδύεται τον ομώνυμο προβληματικό gay χαρακτήρα. Στο παραπάνω clip εμφανίζεται με ένα μωράκι που υιοθέτησε από την Αφρική και, όπως γράφεται και στην περιγραφή του video στο youtube, προκαλεί "τον όλεθρο" στο γνωστό Jerry Springer Show. Διότι "η ασεβής αίσθηση του χιούμορ του Μπρούνο βρίσκεται στο επίκεντρο καθώς ξεπερνά τα όρια των κοινωνικών κανόνων και δοκιμάζει τα όρια του ανυποψίαστου Τζέρι Σπρίνγκερ και του κοινού του". 

Πέρα από το κωμικό στοιχείο το οποίο μπορεί να περιέχεται σε μια σατιρική ταινία που θέλει να στηλιτεύσει καταστάσεις και πράγματα ή να προβληματίσει με τον δικό της τρόπο (και που ουκ ολίγες φορές δύναται να ξεπεράσει ηθελημένα τα όρια και...της γελοιότητας!), μια ... αφελής σκέψη "γαργαλάει" το μυαλό μας... Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό σε αυτή τη χώρα όσον αφορά την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, τύπου "δυο μπαμπάδων" ή "δυο μαμάδων". Αφού, ωστόσο, πρώτα να το ξεκαθαρίσουμε: κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει το ενδεχόμενο ότι μπορεί να έχουν τις πιο ευγενείς προθέσεις και να είναι σε θέση να προσφέρουν απεριόριστη αγάπη και υπεύθυνη φροντίδα σε ένα παιδάκι, σε συνδυασμό με προσεκτική και συνάμα επιδέξια από κάθε άποψη διαχείριση των εύλογων ερωτήσεων και συγκρίσεων που αναπόφευκτα θα προκύψουν όταν το παιδί θα αρχίσει "να χαρτογραφεί" και να ερμηνεύει τον κόσμο καθώς μεγαλώνει...  Ωστόσο, η απορία μας, καλώς ή κακώς, είναι αυτή:

Έχει γίνει ποτέ κάποια σοβαρή επιστημονική έρευνα, υπάρχει κάποια δημοσίευση (ας μην αναφερθούμε σε υποψία βιβλιογραφίας, έστω στοιχειώδους) με το κύρος της επιστήμης της ψυχολογίας, που να μελετάει, να περιγράφει, να αναλύει τις όποιες μικρές ή και μεγάλες συνέπειες που υπάρχουν, εάν υπάρχουν (εμβαθύνοντας σε αυτές, με οδηγό την επιστημονική δεοντολογία κι όχι τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες); Συνέπειες στην ψυχολογία παιδιών που μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου οι αρχέγονης δομικής σημασίας όροι "πατέρας" και (ακόμη περισσότερο) ο τόσο-πώς να το θέσουμε; ... νευραλγικός και θεραπευτικός σαν αέναο χάδι του ζωοδότη ήλιου όρος "μητέρα" , γίνονται...ένα και το αυτό; Καθώς ουσιαστικά παύουν να παίζουν τον σημαντικό αρχετυπικό ρόλο που έχουν στην εύθραυστη ισορροπία της διαμόρφωσης μιας υγιούς διανοητικά και ψυχικά προσωπικότητας, κατά τη δύσβατη και γεμάτη "κακοτοπιές" και από συχνά καλυμμένη επιβουλή πορεία από την παιδική στην ενήλικη ζωή... Και καθώς, πιστεύουμε, στη συμβιωτική σχέση μέσα σε μια οικογένεια με δυο γονείς του ίδιου φύλου καταργούνται ως όροι, με ό,τι αυτό μπορεί (;) να συνεπάγεται... 

 Όσο περιεκτικά ή, κυρίως, διαισθητικά προσπαθήσαμε να το προσεγγίσουμε κι ας μην έχουμε πτυχία ψυχολογίας...

από εμάς