taking the red pill in the fuckin' Matrix (over and over and over again...)

Αυτή είναι η χώρα που μας έλεγαν για μήνες ότι ο coronavirus "έκανε πάρτι", με την εφιαλτική εικόνα όσον αφορά στους αριθμούς ημερήσιων "κρουσμάτων" και πάρα μα πάρα πολλών χιλιάδων "θανάτων"; (που αποδόθηκαν όλοι τους στον sars-cov-2, όπως σε πολλές άλλες χώρες του βόρειου ημισφαίριου...)

Γιατί εμείς άλλου είδους πάρτι βλέπουμε...Εκεί πλέον εφαρμόζουν τη θεραπεία της νυχτερινής τσάρκας με αλληλεπίδραση, φλερτ και άφθονο κέφι κι εμβολιάζονται με μπύρες, ρούμι κι απολαυστικά κοκτέιλ; Και......σαν να μοιάζουν όλοι τους υγιέστατοι;...

Τι έγινε ρε παιδιά; Μιλάμε για μια χώρα σε εναλλακτικό σύμπαν; Πού είναι οι μασκούλες (και μάλιστα δύο, με τη μία πάνω στην άλλη, που ήθελε κι ο Biden), πού είναι οι αυστηρές αποστάσεις ασφαλείας, πού είναι τα κατηφή και πενθολάγνα πρόσωπα, πού είναι τo ασφυξιογόνο lockdown, πού είναι οι ένστολοι να προειδοποιούν τους πολίτες να μην ξεχνάνε τη ρομποτική νέα τους φύση, πού είναι ο ιός; (που δεν είναι ούτε Έμπολα, ούτε η ισπανική γρίπη του 1918 με τους 20 έως 50 για κάποιους εκατομμύρια νεκρούς παγκοσμίως, ούτε η Μαύρη Πανώλη που σκότωσε το 1/3 της μεσαιωνικής Ευρώπης και οδήγησε στο μέτρο του εγκλεισμού, το οποίο ξαναθυμήθηκαν τώρα). Μήπως στο Ρίο με τα πανέμορφα πρόσωπα και την ... "απαγορευμένη κανονικότητα" εισέβαλε καμία άλλη μετάλλαξη, ακίνδυνη; Από τα δάση του Αμαζονίου ή από την Παπούα/Γουινέα, για παράδειγμα;...

Ή μήπως επικράτησε εκεί κάποιο είδος μαζικής διαταραχής, μαζικής παραίτησης; Και νιώθοντας όλοι κάτι σαν μελλοθάνατοι, σαν "τελειωμένοι", αποφάσισαν καλοκαιριάτικα "να το ρίξουν έξω", "χύμα στο κύμα" και να το γλεντήσουν πριν επέλθει το μοιραίο, κάποια στιγμή...Αύριο, μεθαύριο, σε δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια...

Τις απορίες μας απλώς εκφράζουμε.