Σελίδες

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020

Αφιερωμένο στα χρόνια που έφυγαν και σε αυτά που έρχονται...

Αυτή είναι η ιστορία μιας (παγκόσμιας) κοινωνίας που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και καθώς πέφτει επαναλαμβάνει εθελοτυφλώντας στον εαυτό της: "Μέχρι εδώ όλα καλά, μέχρι εδώ όλα καλά, μέχρι εδώ όλα καλά". Αυτό που δεν γίνεται άμεσα κατανοητό, όμως, είναι ότι σημασία δεν έχει η πτώση αλλά η ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ!!



There's a hole in the sky  And the rain starts to bleed   And all that remains is the ground beneath my feet  There's a time without lies, no way that I cheat   And all that remains is the ground beneath my feet

Ένας ύμνος από τη Γερμανία (με τους πρωτοπόρους ανθρώπους της στην παγκόσμια αντίσταση ενάντια στην κατακτητική επέλαση της βιο-τρομοκρατίας).

Οι Beloved Enemy σ' ένα απ' αυτά τα τραγούδια που σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι η μουσική είναι πράγματι τα μαγικά που κάνουν οι καλλιτέχνες-μουσικοί, για να καταφέρουν "να κατεβάσουν τη μαγεία των ήχων από τους ουρανούς στη γη!"
Φωνή που σε "στοιχειώνει", κι ένα εξαιρετικό βίντεο κλιπ με στιγμιότυπα από την ταινία "Sin City"
 

" ...δεν έχει σημασία πόσο κλαίω, δεν έχει σημασία πόσο ματώνω,   ό,τι έχω,  ό,τι μου απομένει είναι το έδαφος κάτω από τα πόδια μου!"

Ας πατήσουμε γερά σ' αυτό το έδαφος. Ας το αδράξουμε και ας δώσουμε υποσχέσεις ζωής απέναντι στη λαγνεία του θανάτου. Ας αφήσουμε πίσω τη μιζέρια, τη σκοτεινιά, την έγχυση διαρκούς και ληστρικού Φόβου στο μυαλό και την καρδιά μας. Ας μην σκύψουμε το κεφάλι στους εφιάλτες που οι "ελεγκτές της πραγματικότητας" πασχίζουν να μας πείσουν ότι αποτελούν "φυσιολογικότητα". Ακόμη κι αν χρειαστεί να ματώσουμε και να υποφέρουμε.
Άλλωστε ο πόνος είναι λύτρωση, η ζωή χωρίς αυτόν δεν θα'χε κανένα νόημα και το Φως θα έμοιαζε πολύ μακρινό και απρόσιτο...

Υπάρχει ένας διαφορετικός χρόνος που μας περιμένει...χωρίς παρανοϊκά αφηγήματα που κονιορτοποιούν την ανθρώπινη διάνοια, συντρίβουν τις ψυχές, ασελγούν με μένος επί της Α-λήθειας και απαιτούν με μίσος προς τους "αρνητές" την αυτοματοποιημένη ενσωμάτωση και εκφυλιστική προσαρμογή σ' ένα βαθιά νοσηρό κόσμο. Που ξημερώνει για ΟΛΟΥΣ...

Ας πατήσουμε γερά στα πόδια μας.
Στο έδαφος που υπάρχει από κάτω και είναι ό,τι μας απομένει ακόμα κι όταν φαίνεται πως τα χάσαμε όλα. Ένα ολόδικό μας, πολύτιμο και  τις περισσότερες φορές ανεξερεύνητο κι ανεκμετάλλευτο καταφύγιο που αποτελεί και ορμητήριο, ένα "έδαφος" που είναι και εσωτερικής φύσης... ΘΑ ΤΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ !...


ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου