Φαντάσου ένα κίνημα..

Φαντάσου ένα κίνημα με δομές διαρκείας, βασική προϋπόθεση κάθε κινήματος με στόχευση και σαφή κοινωνικά αιτήματα. Φαντάσου το ωστικό κύμα που δημιουργεί στο παγκόσμιο τοπίο της υγειονομικής δικτατορίας και απεμπόλησης δικαιωμάτων και στοιχειωδών ελευθεριών, εν είδει ασφάλειας.

Ένα κίνημα λαϊκό όπου το αρχικό τυφλό ξέσπασμα οργής ξεπερνάει το στάδιο της πυρπόλησης περιπολικών ενός αστυνομικού κράτους και καταστημάτων που ανήκουν σε πολυεθνικές εταιρείες και ωριμάζει σε κοινωνική επανάσταση. Με δίκτυα επικοινωνίας μεταξύ των απομακρυσμένων πυρήνων -και λόγω του αχανούς της χώρας- και με στοιχειώδες μανιφέστο κοινωνικής σύγκλισης και κοινών διεκδικήσεων των διαφορετικών φυλετικών ομάδων. Στήνοντας κι ως θεμέλια δοκό την αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια, μεταξύ των πολυπληθέστατων κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από στημένα πολιτικά και κερδοσκοπικά παιχνίδια φονικής λιτότητας, εξαρτησιογόνου κοινωνικής πρόνοιας για επιβίωση, συρρίκνωσης θέσεων εργασίας, ελέγχου των αποθηκών τροφίμων κι επιβολής γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών και με υψηλό κόστος εκτός του υψηλού τιμήματος που πληρώνει η υγεία των ανθρώπων, υφαρπαγής του δημόσιου πλούτου και ιδιωτικοποίησης των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πόρων. Και πλέον με την αφόρητη ψυχολογική πίεση της τρομοκρατίας ενός αόρατου ιού-μπαμπούλα, που μάλλον δικαίως αμφισβητείται πια από επιστήμονες και όχι μόνο, κι από πλήθη πολιτών παγκοσμίως, που βλέπουν έναν πιο αργό, πιο αληθινό και πιο ύπουλο θάνατο να τους σιμώνει με τις τρομαχτικές ψυχικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες των παρατεταμένων lockdowns.

  Φαντάσου ένα κίνημα με στρατηγική σύγκρουσης που ξεπερνάει την σπασμωδική βία μεταξύ διαφορετικών φυλετικών ομάδων -υπήρξαν περιστατικά όπου οι πνιγμένοι από αγανάκτηση λόγω της διαρκούς αστυνομικής ρατσιστικής βίας αφροαμερικανοί βιαιοπράγησαν άγρια επί λευκών συμπολιτών τους- κι ένα κίνημα που χτίζει αντίληψη με ικανότητα σύνθεσης σε ολότητα των επιμέρους φαινομενικά ασύνδετων εικόνων και φαινομένων και κοινωνικοπολιτικών παράδοξων. Όπως της ήπιας και σε κάποιες περιπτώσεις ευνοϊκής αντιμετώπισης του ξεσηκωμού από τα αναμφισβήτητα συστημικά ΜΜΕ και της για πρώτης φοράς συμμετοχής αστυνομικών στις τάξεις των εξεγερμένων διαδηλωτών. Δηλαδή εκείνων που καίνε περιπολικά και τμήματα αστυνομικά, που "αδέσποτες σφαίρες"  ξάπλωσαν νεκρό και  αστυνομικό συνάδελφό τους. Σφαίρες όχι απαραίτητα των "αγανακτισμένων", καθώς τέτοιες συνθήκες αποτελούν "βούτυρο στο ψωμί" του "βαθέως κράτους" και των έμπειρων σε κάθε λογής προβοκάτσιες υπηρεσιών τους, με σκοπό την πρόκληση γενικευμένης, "αδέσποτης", άκριτης, πλιατσικολόγου και κινούμενης κατά δικαίων και αδίκων βίας στους δρόμους. Έτσι ώστε μετά η στρατιωτικοποιημένη πρωτοφανώς αστυνομία και ίσως με συνδρομή εθνοφρουράς και του πανίσχυρου στρατού, που διαθέτει κι ολόκληρο εναέριο στόλο από drones -τα οποία έχουν δώσει φονικότατα διαπιστευτήρια σε πολλά μέρη του κόσμου όπου οι "εχθροί του έθνους" πρέπει να βγουν από τη μέση- και να επιβληθεί τελικά η πολυπόθητη στρατιωτική υπερκυβέρνηση.
Στόχος δεκαετιών για τους μεγιστάνες της υπερεξουσίας, με τους ολιγάρχες του πλούτου στην υπηρεσία τους, που ελέγχουν κάθε πτυχή του τεχνολογικά προηγμένου κόσμου, που ιδιωτικοποιούν το διάστημα -Έρχεται η ιδιωτικοποίηση του διαστήματος- και υψώνουν γύρω από τον πλανήτη ένα αδιαπέραστο τείχος, ένα δίκτυο δορυφόρων πανοπτικού εγκλεισμού της ανθρωπότητας σε μια πλανητική φυλακή αποθέωσης της τεχνητής νοημοσύνης.
- Ok, I will destroy humans -

 Σε αυτούς τους κομβικότατους καιρούς, που η επιβολή -ή επινόηση- μιας "πανδημίας" ωφέλησε άμεσα τους υπερπλούσιους να αυξήσουν κατακόρυφα τα πλούτη τους -Αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι έγιναν πλουσιότεροι κατά $565 δισ. μέσα στην πανδημία- κι ως απάντηση σε όσους αναρωτιούνται πώς ο "καπιταλισμός" ωφελήθηκε από τη διάλυση της παγκόσμιας οικονομίας και του εξανδραποδισμού των πολιτών και με επαγγέλματα ακόμη και της ελίτ να προλεταριοποιούνται. Ο καπιταλισμός περνάει στο στάδιο του υπερσυγκεντρωτικού τεχνοφεουδαρχισμού, θυσιάζοντας και δικά του αναλώσιμα παιδιά και τσιράκια, για τις φιλόδοξες όσο ποτέ άλλοτε ατζέντες των "Θεών πάνω στη Γη"..

Σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, στην προσέγγιση εκ βαθέως και συνθετική ερμηνεία τους, ένα γενικευμένο μαζικό κίνημα από τα κάτω δεν έχει λόγο ύπαρξης.. Αν δεν συνεπάγεται κάποιες βασικές παραμέτρους. Για τη συνοχή του, την απεμπόληση οποιασδήποτε απόπειρας ποδηγέτησης και ανούσιας μέχρι βλακώδους δημαγωγίας σε βάρος του, την αντοχή του σε αντίξοες συνθήκες και τα ΜΜΕ συνδράμουν σημαντικά σε τέτοια διαμόρφωση συνθηκών, την αποφασιστικότητάς του και της κατά κύματα σθεναρής δράσης του, αλλά και για την ικανότητα άρθρωσης σοβαρού και σαφούς λόγου. Κι αυτές οι παράμετροι έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση ή αυτοεκπαίδευση των μελών του -κι αυτό μπορεί με πολλούς τρόπους να επιτευχθεί, προβλέποντας και μπλοκάροντας τις απόπειρες προβοκάτσιας ή βλακωδών και καταστροφικών για το ίδιο το κίνημα ξεσπασμάτων κι αποκλείειοντας την κατήχηση από διάφορους "φωτισμένους" συμβουλάτορες που μετά μεταλλάζουν σε προδότες και υπονομευτές-, ώστε να γίνει ξεκάθαρο κάτι μείζονος σημασίας. Ότι αποκλείεται και η παραμικρή εκχώρηση της λαϊκής βούλησης -του..οπλισμένου λαού- σε επαγγελματικές φράξιες διαχείρισής της και εκφυλισμού της. Κι ότι το πολυτιμότερο εφόδιο θα αποτελεί η καλλιέργεια της μνήμης, ευθυκρισίας  και της νοημοσύνης, η διεύρυνση του οπτικού ορίζοντα, η εξαγωγή σωστών και οξυδερκών συμπερασμάτων και η διεκδίκηση που θεμελιώνεται πάνω σε ρηξικέλευθα κοινωνικά προτάγματα.

 Δεν αρκεί μόνο να μπορείς να κατεδαφίσεις και να αποτεφρώσεις, χρειάζονται και οι γνώσεις της οικοδόμησης ή αναγέννησης του καινούριου και καλύτερου για τους εξεγερμένους, μέσα από τα αποκαΐδια του παλαιού.
-Να θυμίσω εδώ και κάποιες δικές μου απόψεις σχετικές με "εξέγερση": Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι..-

πηγή φωτογραφίας

 Πόσο, όμως, δύναται πραγματικά να υπάρξει ένα αυτοοργανωμένο, συνεκτικό, κι όσο γίνεται πιο δύσκολα διαχειρίσιμο και αντιμετωπίσιμο από την εξουσία και τους μηχανισμούς της, λαϊκό κίνημα; Σε μία πολυφυλετική χώρα, όπου αποτελούν δυστυχώς κανόνα οι κοινωνικές διακρίσεις, τα φυλετικά μίση ανάμεσα και σε διαφορετικές φυλετικές ομάδες που έχουν πληγεί ομοίως από τα "δώρα" του νεοφιλελευθερισμού, η φτωχοποίηση πακέτο με την ποινικοποίηση της, η αλόγιστη και κτηνώδης φονική πολυφυλετική βία μεταξύ συμμοριών που λυμαίνονται ολοκληρες συνοικίες αν όχι πόλεις -με αθώα θύματα να τα παίρνουν οι σφαίρες ενός ακήρυχτου πολέμου ακόμη και μεταξύ ομάδων του ίδιου χρώματος- και η διαπλοκή του πανταχού παρόντος οργανωμένου εγκλήματος με το ίδιο το κράτος και τις υπηρεσίες "δικαιοσύνης" και "ασφαλείας" των πολιτών.
Χαρακτηριστική αυτή η ανάρτηση του ανιχνευτή:  Dying for (a big fuckin) nothing... - Πεθαίνοντας για το τίποτα..!

Σε μία χώρα που η διακίνηση ανθρώπων -trafficking γυναικών και ανήλικων ατόμων- και κάθε είδους εξαρτησιογόνων επικίνδυνων ουσιών και όπλων, αποτελούν κερδοφόρα πεδία για "μικρά και μεγάλα ψάρια". Πεδία τα οποία από τη φύση τους δεν ανέχονται την εισχώρηση και "διάβρωση" της κοινωνικής συνείδησης, με την αναπόφευκτη ζημιά στις εκτεταμένες σε όλη την αχανή επικράτεια μπίζνες τους. Συνειδητότητα, ένας παντελώς άγνωστος όρος για υπηκόους εξοικειωμένους σε άθλια κι εκφυλισμένα πρότυπα, σε χυδαίους τρόπους "εκτόνωσης" και "διασκέδασης", στην κατανάλωση ως μέσου επιβεβαίωσης της ίδιας της ύπαρξης. Συνειδητότητα, κοινωνική συνείδηση, όροι απαγορευμένοι για τις πολλές εστίες κοινωνικής αταξίας στη μεγάλη αυτή χώρα, είτε εντός των γκέτο είτε στις αίθουσες συμβουλίων των corporations και των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, αλλά και των πολιτικών θεσμικών οργάνων.
Αναφερόμαστε στη χώρα-έδρα και προπύργιο των πυλώνων της παγκόσμιας διακυβέρνησης που ήδη υπάρχει και προωθεί το τελικό στάδιο της ατζέντας της. Πυλώνες όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και άλλοι οργανισμοί που απεργάζονται ακούραστα την κοινωνική, υγειονομική, οικονομική και κλιματική καταβαράθρωση της ανθρωπότητας, με μοχλούς τρομοκράτησης τους τομείς εκείνους για τους οποίους υποτίθεται ότι  μεριμνούν προς παγκόσμιο όφελος.
Σε μία χώρα που η "μυστική κοινωνία" και οι "μυστικές σέκτες" διαμορφώνουν την άσκηση εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.

 Σε μία χώρα αχανή, όπου εικάζεται πως οι πολίτες βάσει συνταγματικής κατοχύρωσης διαθέτουν πάνω από 300-350 εκατομμύρια όπλα κάθε είδους -!- η επιβολή της στρατιωτικής κυβέρνησης, με την ανάληψη της εξουσίας από τη διαβόητη FEMA -με τα πλήθη άδειων φερέτρων που "έχει στην καβάτζα" για ανεξήγητους ως τώρα λόγους- και τον παραμερισμό της προεδρικής ισχύος και των όποιων φαινομενικών δημοκρατικών ελευθεριών, δεν είναι κάτι που ανοίγει σαν δρόμος στρωμένος με ρόδα.. Για τους επίδοξους τυράννους. Όση τεχνολογική και στρατιωτική ισχύ κι αν κομπάζουν πως διαθέτουν. Όμως πολύ εύκολα ένας οπλισμένος και οργισμένος και ψυχικά κατακερματισμένος λαός, σε μία χώρα που η ανεργία αγγίζει το 30% και οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες έχουν ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής, είναι πολύ εύκολο να στρέψει τα όπλα προς τους ομοίους και ομοιοπαθείς, ο ένας στον άλλον. Και οι κομιστές της τυραννικής τάξης επί του "ανεξέλεγκτου" χάους καραδοκούν για την κατάλληλη ή ευκόλως προβλέψιμη -σχεδιασμένη από πριν;- χρονική στιγμή, για να δώσουν τη δική τους ναζιστική "τελική λύση"!

Γι' αυτό και είμαστε ακόμη επιφυλαχτικοί και δεν παρασυρόμαστε από έντονα συναισθήματα για τις πρωτοφανείς κοινωνικές εξελίξεις στην Αμερική, που διαμορφώνουν δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης και σε άλλες χώρες. Και προσπαθούμε να είμαστε πολύ προσεχτικοί στην ανάγνωση της ροής γεγονότων, που οδήγησαν για πρώτη φορά εδώ κι ενάμιση αιώνα, τον πρόεδρο της χώρας να κρυφτεί στα υπόγεια του Λευκού Οίκου -παρά τους 1000 περίπου διαδηλωτές που διαδήλωσαν έξω από αυτόν και ήταν εύκολα αντιμετωπίσιμοι, λογικά- και της δυναμικής επιστροφής των Μαύρων Πανθήρων που οπλισμένοι -ξανά, όπως στη δεκαετία των τελών του 1960 και 1970- οδηγούσαν την λαϊκή πορεία στην Ατλάντα..


Ο Ένοικος...